Για όσες έπαιξαν με τη φωτιά.
Για όσους στον πόλεμο δήλωσαν παρών με το μολύβι και την προκήρυξη, την αθυροστομία και την πέτρα, το όπλο και τον δυναμίτη.
Για όσους ανώνυμους έπεσαν στη μάχη για μια ζωή που αξίζει κανείς να τη ζει.
10 του Μάρτη. Αυτή η μέρα πάντα θα μας φέρνει αντιμέτωπες με τις «ευθύνες» μας. Με τα όσα οραματιζόμαστε και εκείνα που πιστεύουμε. Με τις στιγμές που δειλιάσαμε αλλά και με εκείνες που τίποτα στον κόσμο δεν θα μπορούσε να μας σταματήσει. Θα μας φέρνει μπροστά στον λογαριασμό που ανοίξαμε με τον κόσμο που υπόσχεται τη βαρβαρότητα, τη δυστοπία και το τέλος μας. Σε αυτόν τον κόσμο ο Λάμπρος Φούντας 14 χρόνια πριν προέταξε την κάννη. Ζύγισε τις επιλογές του, και ο δρόμος έμελλε να είναι το «να αλλάξει τον κόσμο μια και δυο φορές». Έμελλε να είναι ένα κομμάτι στο ψηφιδωτό της επαναστατικής ιστορίας, που χάραξε ανεξίτηλα τον νου και τις καρδιές μας.
Θα τιμάμε πάντα τις επιλογές του και τον ίδιο. Θα τιμάμε πάντα τους συντρόφους του, την Πόλα Ρούπα και τον Νίκο Μαζιώτη, που στιγμή δεν έθεσαν υπό διαπραγμάτευση την ελευθερία τους. Που η διηνεκής συνέπειά τους στην Υπόθεση «επανάσταση» διαβρώνει μέρα με τη μέρα τα στεγανά της εξουσίας. Και κρατά την υγρασία μακριά από την πυρίτιδα που κουβαλάν οι καταπιεσμένοι μέσα τους.
Είμαστε οργισμένοι – Είμαστε εξεγερμένοι – Είμαστε οι χειρότεροι εφιάλτες σας
Τιμή στον αναρχικό Λάμπρο Φούντα – Δολοφονημένο μέλος του Επαναστατικού Αγώνα
Αλληλεγγύη στην Πόλα Ρούπα – Λευτεριά στον Νίκο Μαζιώτη
Στις καρδιές μας μέσα – Στους δρόμους δίπλα μας – Λάμπρος Φούντας Παρών
Δίκτυο Αναρχικών/Αντιεξουσιαστριών
Πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1629543/
