Καλησπέρα, καλησπέρα!
2018, και το πρωτάθλημα ξεκινάει. Η Ασπαλάθαρα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά προσφέρει ποδοσφαιρικό υπερθέαμα στο κοινό των Χανίων και στους ASPALATHIANS, με ένα ρόστερ πιο συγκεντρωμένο και ένα κλίμα πιο παρεϊστικο σε σχέση με πέρσι.
Η κλήρωση όρισε την πρώτη αγωνιστική για τους “κιτρινοπράσινους ρέμπελους” στο Φραγκοκάστελο, εκτός έδρας με την ομάδα των Σφακίων! Όφου… Ακόμα δεν αρχίσαμε, να σου η πρώτη εκδρομάρα! Βγαίνουμε το λοιπόν στη γύρα για λεωφορείο, τελικώς ήταν γραφτό ο κ.Λεωφορειατζής μας να είναι ο Σταύρος (να σημειωθεί ότι ο Σταύρος αποτελεί πλέον μέλος των ASPALATHIANS μαζί με το κίτρινο-cult λεωφορείο του, μέσα στο οποίο ονειρευόμαστε ταξίδια σε ολόκληρη τη γη τραγουδώντας αντιρατσιστικά, αντιφασιστικά, αντί-αντιαθλητικά, διεθνιστικά!). Η οδηγάρα, μας ξεκαθάρισε ότι το λεωφορείο αναχωρεί στις 11:00, αλλά εμείς νομίζαμε 11:00 για να φύγουμε 12:30! Κι έτσι κι έγινε! Στη συνέχεια, απολαύσαμε μία διαδρομή συννεφιασμένης Κυριακής με παλιό, καλό, καψούρικο, ελαφρολαϊκό ρεπερτόριο.
Φτάνοντας στο γήπεδο, αντικρίσαμε έναν κρανίου τόπο. Μία τεράστια έκταση όπου στη μέση υπάρχει ένα πλαστικό γήπεδο ποδοσφαίρου και μία κερκίδα εβδομήντα θέσεων. Οι ¨ποδοσφαιρισταί¨ μαζί με το τεχνικό επιτελείο (Sir Alex, Ελ Λευτέρ, Ξάδελφο) πατάν γήπεδο για μία αναγνωριστική βόλτα επί τάπητος. Αφού ελέγξαμε εξονυχιστικά το γήπεδο κι εντοπίσαμε μία λακκούβα στο πέναλτι, η οποία θύμισε το οδικό σύστημα του κέντρου, περάσαμε στα αποδυτήρια για διαλογισμό και λίγη κουβέντα.
Χτυπάει η πόρτα, μπαίνει μέσα ο πρόεδρος των Σφακίων. Μας προσφέρει νερά για τον αγώνα και μας προσκαλεί στον καθιερωμένο αγιασμό του γηπέδου λέγοντάς μας: “Κοπέλια, ίντα κάνετε; Εμείς κατά τις 15:00 έχουμε κανονίσει να κάνουμε έναν αγιασμό, όποιος θέλει έρχεται, όποιος θέλει δεν έρχεται.” Μαντέψτε… Δεν πήγαμε, αλλά αποφασίσαμε να παραμείνουμε όρθιοι λίγο πιο πέρα έτσι ώστε να έρθει είς πέρας το Χριστιανό-τελετουργικό energy drink των Σφακίων.
Ο αγιασμός λαμβάνει τέλος και το θέαμα ξεκινάει! Για καλή τους τύχη, τα Σφακιά είχαν σε πολύ κακή μέρα τον πορτιέρο μας. Μόλις στο 8’ ο τερματούρος μας (Ρόγας-Κηπουρός-Karius) κάνει αποτυχημένη έξοδο σε πλάγιο του θρυλικού Σήφη και η μπάλα αναπαύεται στα δίχτυα μας. Οι πρώτοι πυρσοί παίρνουν φωτιά! Στο 25’, βγαίνει κάθετη μπαλιά από τα Σφακιά, τετ α τετ ο center των Σφακίων με τον Κηπουρό… Σε όλους φάνηκε σαν slow motion αλλά δεν ήταν, η μπάλα κυλάει προς την μεγάλη περιοχή… Ο Ρόγας κάνει έξοδο, ο επιθετικός των Σφακίων με υπερπροσπάθεια κυνηγάει τη μπάλα… Εκεί που όλοι νομίσαμε ότι ο Ρόγας θα πιάσει απλά την μπάλα, γίνεται ένα ΤΣΟΥΠ και περνάει κάτω από τα πόδια του, στην προσπάθεια του να αποσοβήσει τον κίνδυνο αφήνει τον επιθετικό φάτσα με το τέρμα κι εκείνος σαν άλλος LeoMessi πετυχαίνει το 2-0. Η συνέχεια του πρώτου μέρους άνηκε στον Ασπάλαθο, δύο χαμένα τετ α τετ, ένα δοκάρι και δύο κίτρινες κάρτες για τους παίκτες των Σφακίων, οι οποίοι έδειξαν πυγμή και δύναμη ενώ δεν χρειαζόταν και τόσο. Λήξη πρώτου ημιχρόνου. Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με γκολ από τ΄αποδυτήρια για τα Σφακιά. 3-0 κι εμείς γουστάρουμε ακόμα παραπάνω. Στο 60’,ακόμα ένα επικίνδυνο πλάγιο από τον τοπικό ήρωα Σήφη, η μπάλα έπειτα από αναμπουμπούλα στην καρδιά της άμυνας περνάει τη γραμμή του τέρματος. Το τελικό 4-1, σημείωσε ο συνήθης ύποπτος “Νιόνιος” στο 87’ σε μία φάση που έμοιαζε χαμένη για τους κοινούς θνητούς.
Το match έλαβε τέλος, επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο της επιστροφής. Οι ASPALATHIANS δεν έβαλαν κώλο κάτω. Από το Φραγκοκάστελο μέχρι το κέντρο της πόλης τραγουδούσαν και χόρευαν. Περάσαμε υπέροχα!
