Παράπονα και καταγγελία για τη Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη

Στη Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη Ηρακλείου, που ξέρουμε ότι υπολειτουργεί εδώ και αρκετά ήδη χρόνια, λόγω ανολοκλήρωτων έργων, διατίθενται μόλις δύο υπολογιστές με ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο. Μάλιστα, η σύνδεση με προσωπικούς φορητούς υπολογιστές είναι αδύνατη λόγω ανέφικτης μη καλωδιακής σύνδεσης. Ένας από τους λόγους της ανάγκης μου για σύνδεση με το διαδίκτυο ήταν και η πληροφόρησή μου σχετικά με τα επεισόδια στο Λονδίνο και άλλες βρετανικές πόλεις, αφού στα τέσσερα δελτία ειδήσεων που είχα παρακολουθήσει στην τηλεόραση αναφερόταν το γεγονός ως βιαιοπραγίες και βανδαλισμοί μερικών κουκουλοφόρων και ταραχοποιών στοιχείων χωρίς να γίνεται λόγος για τα αίτια που προκάλεσαν αυτή την αντίδραση. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ως γνωστόν,  η απαντήσεις βρίσκονται σε διαδικτυακούς χώρους αντιπληροφόρησης ή ελεύθερης κυκλοφορίας ειδήσεων από την παγκόσμια επικαιρότητα.

Και εδώ βρίσκεται το άκρως κατακριτέο:  στη Βικελαία έχει τεθεί φραγή στη σύνδεση των χρηστών της βιβλιοθήκης με κάποια ελεύθερα πρακτορεία ειδήσεων όπως για παράδειγμα το indymedia.  Τίθεται λοιπόν το ερώτημα, ποιος είναι ο ρόλος μιας δημόσιας δημοτικής βιβλιοθήκης αν όχι η ελεύθερη διακίνηση γνώσεων και πληροφοριών;  Με ποια κριτήρια επιλέγεται η ελεύθερη πρόσβαση σε κάποιους διαδικτυακούς χώρους και σε κάποιους άλλους όχι; Μήπως η δημόσια βιβλιοθήκη που διατείνεται ότι εξυπηρετεί όλους τους πολίτες ανεξαιρέτως έχει αρχίσει με αισχρό τρόπο να λειτουργεί σαν κυβερνητικός σφουγγοκωλάριος;
Στο σημείο αυτό ενσκήπτει και πάλι η ίδια προβληματική: ο δημόσιος χώρος σε ποιους ανήκει; Στους  χρήστες του ή σε αυτούς που εξ αποστάσεως ορίζουν τους κανόνες συμπεριφοράς σε αυτόν; Γιατί δημόσιος χώρος δεν είναι μόνο τα πάρκα και οι πλατείες αλλά και κατ’ επέκταση η ελεύθερη σκέψη, η ελεύθερη πληροφόρηση στην οποία όλοι έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα για άμεση πρόσβαση, κάτι που η Βικελαία Βιβλιοθήκη αναιδώς στερεί από τους πολίτες του Ηρακλείου.
Επιπροσθέτως, κατακρίνω την έναρξη και την τόσο χρονοβόρα συνέχιση των εργασιών στο προηγούμενο κτίριο της δημοτικής βιβλιοθήκης, στα Λιοντάρια, μια και ένα τόσο δαπανηρό έργο έχει προηγηθεί της κάλυψης των βασικών αναγκών της βιβλιοθήκης. Επιτρέπεται σε μια πόλη όπως το Ηράκλειο να υπάρχει μία μόνο δημοτική βιβλιοθήκη; να μην έχει 10 τουλάχιστον υπολογιστές με ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο; να μην ανανεώνει συνεχώς τις συλλογές της με νέες εκδόσεις και ξενόγλωσσα βιβλία ανάλογα με τις μειονότητες που ζουν στην πόλη μας; να μην διαθέτει οπτικοακουστικό υλικό; να αδυνατεί στην εύρεση εξαντλημένων βιβλίων (μόλις από το 1986) όταν αυτά σίγουρα διατίθενται σε άλλες ελληνικές δημοτικές βιβλιοθήκες, όπου απλώς θα αρκούσε ένας εσωτερικός δανεισμός μεταξύ βιβλιοθηκών;
Παρακαλώ τους ίδιους τους εργαζόμενους της βιβλιοθήκης να εργαστούν υπεύθυνα και με σοβαρότητα, και αν δεν έχουν μια τέτοια διάθεση να παραχωρήσουν τη θέση τους σε κάποιους άλλους βιβλιοθηκονόμους που προ δεκαετιών έχουν αποφοιτήσει από τις σχολές τους αλλά ακόμη απασχολούνται σε πρόσκαιρες και επισφαλείς εργασίες.
Προτείνω την επανεξέταση της φραγής στους διαδικτυακούς χώρους, όταν ανοίξει ξανά η βιβλιοθήκη στις 5 του Σεπτέμβρη, και κατόπιν, μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το παλιό και νέο κτίριο στέγασης της βιβλιοθήκης, με παράλληλη διανομή και αφισοκόλληση κειμένου.

Ο    Βιβλιοφάγος

→Το παραπάνω κείμενο Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα Δρόμου Άπατρις – Τεύχος 15

→ Για να κατεβάσετε το τεύχος  15 της Εφημερίδας  Δρόμου Άπατρις πατήστε εδώ.

–http://apatris.info/