Ηράκλειο : Πανελλαδική ημέρα δράσης αλληλεγγύης στην 12χρονη |10/2-ώρα:12:30,πλ.Λιονταριών

Γιατί μας αφορά κάθε υπόθεση τράφικινγκ και γιατί πρέπει να αγωνιστούμε ενάντια στους διακινητές, τους σύγχρονους δουλεμπόρους και την εξουσία που τους καλύπτει και επιτρέπει την ύπαρξή τους στην κοινωνία;

Είναι μια σύγχρονη μορφή δουλείας, η απόλυτη εκμετάλευση του ανθρώπου από άνθρωπο. Περιλαμβάνει εμπορία και διακίνηση ανθρώπων, εμπόριο οργάνων, εμπορία παιδιών, εργασιακή εκμετάλλευση και εξαναγκασμό σε σεξεργασία με χρηματικό ή μη χρηματικό αντάλλαγμα. Η διακίνηση ανθρώπων απαιτεί ένα παρακράτος και δίκτυο εξουσίας και μάλιστα σε υψηλά κλιμάκια, που συγκαλύπτει, διευκολύνει και συντηρεί τους διακινητές. Αφορά τεράστια χρηματικά ποσά, μια μαύρη αγορά ανθρώπινων ζωών και τεράστιο πλουτισμό των κυκλωμάτων, προϊόν παραοικονομίας.

Τα βιώματα των ατόμων που έχουν επιβιώσει του τράφικινγκ είναι αδιανόητα. Βία, τρόμος, φρίκη, εγκλεισμός, πείνα, ψυχική και σωματική κακοποίηση, εκβιασμοί, απειλές και όχι σπάνια, ενοχοποίηση και συλλήψεις τους από το κράτος της καταστολής. Αυτά όλα πολλαπλασιάζονται επί χίλια όταν αφορούν παιδιά και ειδικά νεαρά κορίτσια, σημαδεύοντας τον ψυχικό τους κόσμο για πάντα. Η τάξη, η οικονομική κατάσταση και η καταγωγή είναι τα πιο συνήθη κοινά χαρακτηριστικά των ατόμων που βιώνουν με το χειρότερο τρόπο τον ακραίο και ολοκληρωτικό πόλεμο της πατριαρχίας, του κράτους και του κεφαλαίου ενάντια στα σώματα και τις ζωές μας. Δεν είναι τυχαίο που σε αυτή την εποχή της εντεινόμενης κρίσης (κοινωνικής, αξιακής και οικονομικής) όλο και συχνότερα ακούμε τέτοιες ιστορίες, όλες με φρικιαστικό περιεχόμενο.

Μια τέτοια ιστορία είναι και αυτή της 12χρονης: φτώχεια, πείνα, αποκλεισμός, αγώνας για επιβίωση και ένας υποτιθέμενος σωτήρας, ο Ηλίας Μίχος, ο οποίος αφού καλλιέργησε την εικόνα του έμπιστου ατόμου, εκμεταλλεύτηκε βάναυσα τη μικρή, βιάζοντάς την ο ίδιος και εκδίδοντας την σε άλλους άντρες επ΄αμοιβή. Όταν έγινε γνωστό στην οικογένεια και η μητέρα κατήγγειλε την υπόθεση στο ΑΤ Κολωνού, η αστυνομία άφησε να περάσει ένας ολόκληρος μήνας, προκειμένου να διασφαλιστεί η εξαφάνιση ενοχοποιητικων στοιχείων και τελικά το κράτος και η δικαιοσύνη τους εκτός από τον Μίχο προφυλάκισαν τιμωρητικά και τη μητέρα της, με πολύ βαρειές κατηγορίες.

Η δίκη για την υπόθεση αυτή ξεκίνησε στις 8 Γενάρη 2024.

Μέχρι τώρα η διαχείριση από το κράτος δείχνει ότι το σύστημα επιχειρεί να οδηγήσει την υπόθεση σε δίκη παρωδία και άλλο ένα δικαστικό σκάνδαλο, ένα μοτίβο που είδαμε και στην υπόθεση της Ηλιούπολης, στοχεύοντας στη συγκάλυψη και απαλλαγή των εμπλεκόμενων, που όλως τυχαίως πολλοί από αυτούς συνδέονται με την κυβέρνηση της ΝΔ.

– Έχει αφήσει στο απυρόβλητο το κύκλωμα trafficking και τους οίκους ανοχής που εμπλέκονται και σχετίζονται με την Greek Police Mafia.

– Έχει υποβαθμίσει το κατηγορητήριο για τον Μίχο, βασικό κατηγορούμενο και κεντρικό πρόσωπο στην υπόθεση.

– Έχει αναβαθμίσει το κατηγορητήριο της μητέρας, που η ίδια κατήγγειλε την εκμετάλλευση της κόρης της, εκθέτοντας το κύκλωμα trafficking.

– Έχει περιορίσει τον αριθμό των κατηγορουμένων σε 26, ενώ οι παιδοβιαστές ή δυνάμει παιδοβιαστές έχουν υπολογιστεί πάνω από 200.

Το ίδιο το παιδί έχει υποστεί και εξακολουθεί να υφίσταται κακοποίηση από τους παιδοβιαστές και το κράτος

– Του έχουν στερήσει τη μητέρα του που τόσο έχει ανάγκη, τόσο το ίδιο όσο και η πολυμελής οικογένεια.

– Το έχουν υποβάλλει σε πολλαπλές βασανιστικές και κακοποιητικές ανακρίσεις που το επανατραυματίζουν.

– Το καλούν ξανά στο δικαστήριο να καταθέσει ενώπιον των βιαστών του, καταπατώντας κάθε δεοντολογία που αφορά τέτοιες λεπτές και σοβαρές υποθέσεις που αφορούν μάλιστα ανήλικο

– Το έχουν απειλήσει ο υπόκοσμος του παρακράτους, αλλά και η αστυνομία που υποτίθεται ότι την προστάτευε. ΄Εχουν φτάσει μέχρι το σπίτι που μένει προσωρινά και το έχουν εκφοβίσει, ενώ έχουν σταματήσει και το υπηρεσιακό αυτοκίνητο της ασφάλειας μέσα στη νύχτα για υποτιθέμενο αστυνομικό έλεγχο.

– Το έχουν εκθέσει σε αυτούς που το απειλούν. Η ίδια η υπουργός Δόμνα Μιχαηλίδου έδωσε τον τόπο κατοικίας του μέσα στη Βουλή.

– Του έχουν στερήσει την ψυχολογική υποστήριξη και την εκπαίδευση, που είναι απαραίτητη για την ψυχική του ισορροπία μετά από τόσα τραυματικά βιώματα. Μέχρι πρότινος δεν είχε εκπαιδευτικό για τα μαθήματά του, ενώ η ψυχολόγος που το στηρίζει βρίσκεται 50 χιλιόμετρα μακριά και όλα τα έξοδα μετάβασης επιβαρύνουν την οικογένειά του.

Ετοιμάζοντας το κάλεσμά μας για την πανελλαδική μέρα δράσης αλληλεγγύης στη 12χρονη, ενημερωθήκαμε για την υπόθεση του Μυλοποτάμου και το κύκλωμα τράφικινγκ της Κρήτης.

Παρατηρούμε να εκτυλίσσεται το ίδιο μοτίβο στη διαχείριση της υπόθεσης, με τις κατευθυνόμενες πληροφορίες, την ενοχοποίηση της μητέρας, τον στιγματισμό του νεκρού -πριν λίγες μέρες -πατέρα, την δικαιολογία των βιαστών “νόμιζα ότι ήταν μεγαλύτερη”- “ήταν συναινετικό” κ.ο.κ.

Σε ότι αφορά την αστυνομική πλευρά της υπόθεσης μάθαμε ότι πέρασαν έξι ολόκληροι μήνες από την ενημέρωσή τους από το Χαμόγελο του Παιδιού για να εξιχνιάσουν την υπόθεση (ένα μήνα πήρε στο ΑΤ Κολωνού) και στο διάστημα αυτό το παιδί εξακολουθούσε να βιάζεται, γιατί έπρεπε να βρουν τα “αποδεικτικά στοιχεία”.

Η ζωή του παιδιού γίνεται βορά των αρπαχτικών ΜΜΕ και κάθε μισογύνισσας Ζήνας και Ευαγγελάτου στο κυνήγι της τηλεθέασης, κλικμπέιτ στον κίτρινο τύπο και οχετός στα σόσιαλ. Συνεχώς διαρρέουν πληροφορίες και λεπτομέρειες που εκθέτουν το ίδιο και τη ζωή του, τον τόπο κατοικίας του και το σχολείο του. Η τοπική κοινωνία “συγκλονισμένη” τώρα δεν χάνει ευκαιρία να τονίζει την ευθύνη της μητέρας, την ευαισθησία του πατέρα, την καταγωγή του συλληφθέντα και όχι των 10+ συγχωριανών και συντοπιτών τους που κακοποιούσαν μπροστά στα μάτια τους το παιδί.

Το μήνυμα που στέλνει το κράτος και το παρακράτος είναι η σιωπή, τρομοκρατεί για να μην τολμούν τα θύματα να μιλούν και ρίχνει στα μαλακά τους κακοποιητές.

Το δικό μας μήνυμα είναι η αλληλεγγύη και ο αγώνας μέχρι τη δικαίωση της 12χρονης, της μητέρας της και όλων των επιζώντων της πατριαρχικής και κρατικής βίας. Δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια να παρακολουθούμε τη φρίκη.