Μια φορά κι έναν καιρό…
Πήρα το πτυχίο μου και θέλησα να γίνω εκπαιδευτικός…
..μου είπαν «έλα δώσε ασεπ… δε φτάνει το πτυχίο».
Διάβασα, Προσπάθησα, Ήμουν Επιτυχών, αλλά δεν ήμουν διοριστέος..
Κι έτσι, έγινα αναπληρωτής ή ωρομίσθιος εκπαιδευτικός (για να καλύψω «έκτακτες» ανάγκες…)
…ή μπορεί να μην έδωσα ασεπ και με το πτυχίο μου να ξεκίνησα την σταδιοδρομία μου ως «λαμπρός ημιαπασχολούμενος εκπαιδευτικός», σύμφωνα με τους νόμους, την παλαιότητα του πτυχίου μου και σε κάθε περίπτωση από την πόρτα.. κι όχι από το παράθυρο όπως διατείνονται κάποιοι…)
και 2,3,4,5,6,7,8,9,……. ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΥΠΤΩ “έκτακτες” ΑΝΑΓΚΕΣ.. ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.. ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΘΕΣΕΙΣ!
Από τότε κάθε χρόνο πολλά περιστατικά έχω να θυμάμαι. Χαρές με τους μαθητές μου.. απογοητεύσεις από την αδικία του συστήματος, από τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου.. από το καρότο της σταθερής εργασίας που όλο απομακρυνόταν…
Θέλω να σας κοινοποιήσω κάποια από αυτά τα περιστατικά :
– όταν έφευγα από το ένα σχολείο στο διάλειμμα και πιανόμουν από το ένα λεωφορείο στο άλλο με την άνεση της μαϊμούς που αλλάζει κλαδί για να προλάβω το επόμενο σχολείο μου!
– όταν τα κλαδιά γινόντουσαν λεωφορεία υπεραστικά… και ξαφνικά χωρίς να το καταλάβω βρισκόμουν να διδάσκω σε 5 χωριά ενός νομού 200 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου.. χωρίς να διαθέτω αυτοκίνητο!
– όταν κάθε μέρα έκλεινα το τηλέφωνο απογοητευμένη, τσαντισμένος, οργισμένος… που 4,5,6,7 …15 μήνες μετά ακόμη δεν είχε μπει ο αναθεματισμένος μισθός μου!
– όταν από το άγχος, την κούραση, τους διαδοχικούς ασεπ, είχα τρελαθεί!
– όταν βρισκόμουν από αθηναίος πολίτης.. να ‘μαι μόνιμος κάτοικος Χαλκιδικής – ωρομίσθιος σε Χαλκιδική, Δράμα και Βέροια… ταυτόχρονα!
– όταν άφηνα την πόλη μου και τη βολή μου… και γινόμουν κάτοικος Σάμου, Λήμνου, Αμοργού ..Οινουσών, Καρπάθου, Τήλου … για να μπορέσω να φτάσω πιο κοντά στο καρότο. Όταν για να το κάνω αυτό ξόδευα περισσότερα από όσα έβγαζα, υποχρεούμενος στους δικούς μου ή δούλευα και τα βράδια σερβιτόρα για να τα βγάλω πέρα!
– όταν χαλάλιζα χρόνο από την οικογένειά μου, τη σύντροφό μου, τη δεύτερη ή τρίτη δουλειά μου για να ετοιμάσω μια θεατρική παράσταση με τα παιδιά μου εκτός του ωραρίου μου!
– όταν πήγαινα στο σχολείο μου με το 2χρονο, 3χρονο παιδί μου στο χέρι.. ή με μια μεγάλη χαρά να μεγαλώνει μέσα μου.. για να μη χάσω τα μόρια και τη δουλειά μου!
– όταν είχαμε ιούνιο.. είχα μόλις πληρωθεί το δώρο Χριστουγέννων…. και ο πρωθυπουργός της χώρας έλεγε σε ντημπέητ: “ένα είναι σίγουρο ..δε χάνονται τα λεφτά”!
– όταν έμπαινα σε τάξη 20 μαθητών και είχα δύο υπολογιστές προηγούμενης δεκαετίας διαθέσιμους για διδασκαλία!
– όταν μπόρεσαν οι μαθητές μου στο ακριτικό νησί που βρισκόμουν να περάσουν με άριστα στα μαθηματικά στις πανελλαδικές, χωρίς φροντιστήρια, χωρίς άλλη βοήθεια!
– όταν μου έλεγαν πως μπορεί να είμαι παιδαγωγικά επαρκής, ώστε να είμαι 5η χρονιά ωρομίσθιος σε παιδάκια δημοτικού, αλλά είμαι παιδαγωγικά ανεπαρκής για διορισμό!
– όταν διαπίστωνα πως για 5-10 ένσημα δεν μπορούσα να πάρω το επίδομα ανεργίας, γιατί η υπουργός προτίμησε να αφήσει την τάξη χωρίς εμένα μέχρι τα Χριστούγεννα.!
– όταν κουβαλούσα μια βαλίτσα υλικά εικαστικών από το σπίτι μου, από τη δική μου “κάβα” ή με δικά μου έξοδα, για να μπορέσω να δώσω μια χαρά στα παιδιά, αφού το σχολείο δεν είχε!
– όταν με ‘βαλαν να τρέχω από σεμινάριο ειδικής αγωγής, σε σεμινάριο παιδαγωγικής, από ιδεκε σε ιεκ, από οαεδ σε δημοτικό, από φροντιστήριο σε σχολείο.. και πάλι απ’ την αρχή, κάνοντας τα μυαλά μου μπλέντερ για να μπορέσω να επιζήσω!
– όταν μου ‘λεγαν πως είναι παράνομο να δουλέψω σε φροντιστήριο – ωδείο, αλλά είναι νόμιμο να ζω με 300 ευρώ το μήνα!!
– όταν έλεγα ότι “με την ωρομισθία δε χτίζονται σχολεία” κι αυτοί με χλευάζανε.. «εντάξει μωρέ πως κάνεις έτσι.. θα διοριστείς κι όλα θα ναι μια χαρά»!
– όταν έτρεχα..έτρεχα…έτρεχα…
– όταν δεν μου είχε μείνει φωνή να φωνάξω.. Πάλι τα λεφτά δεν έμπαιναν.. στο λογαριασμό.. αλλά δεν είχα.. μία (παρόλο που ‘χα πάρει “αύξηση” 0.79€ την ώρα μικτά μετά από 10 χρόνια σταθερά στα 9 μικτά)!
– όταν είχα πάρει την απόφαση να τα παρατήσω.. αλλά είπα τέσσερα χρόνια άντεξα.. “άντε και φέτος..” …
ΟΤΑΝ μέρα με τη μέρα μου σκότωσαν όλα τα όνειρα… Αυτά έζησα…
ΤΟΤΕ, λοιπόν, ήμουν ένας συμπαθής υποαμοιβόμενος κι επισφαλής εκπαιδευτικός που στήριζε το δημόσιο σχολείο. Ήμουν πειθήνιος και έκανα πολύ υπομονή…για κάτι καλύτερο…
Με τον καιρό, όμως, δεν άντεξα, ύψωσα τη φωνή μου και στάθηκα απέναντι σε αυτή την κατάσταση που υποθηκεύει το μέλλον το δικό μου, της παιδείας, των παιδιών μας. Αυτό δεν άρεσε στους κρατούντες …
ΤΩΡΑ βλέπω την υπουργό να βαφτίζει όσους διαμαρτύρονται για όλα αυτά παραδείγματα προς αποφυγή… (ημερίδα για την καινοτομία στην εκπαίδευση, 13/03/2010, Αθήνα)
ΤΩΡΑ μαθαίνω πως δεν ήμουν (λέει) αυτός που κάλυπτα κάθε χρόνο πάγιες ανάγκες σε αυτό το άθλιο καθεστώς.. αλλά ένα παραπάνω ευρώ του προϋπολογισμού
ΤΩΡΑ μαθαίνω (νέο σύστημα προσλήψεων – μεταβατική περίοδος) πως ούτε τα 3-4 χρόνια που ήμουν αναπληρωτής, ούτε τα 8-9 χρόνια ωρομίσθιος, ούτε οι 2 επιτυχίες μου στον ΑΣΕΠ είναι αρκετές για να διασφαλίσω μια σταθερή θέση στην εργασία.. ΤΩΡΑ το καρότο σάπισε!
ΤΩΡΑ έμαθα ότι είμαι τεμπέλης.. που απασχολείται στην εκπαίδευση λόγω “γνωριμιών” (ανερυθρίαστα η πολύ.. υπουργός ψευδολογούσε μέσα στο κτίριο της βουλής πριν λίγες μέρες: «Δεν μπορούμε ωστόσο να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι οι ωρομίσθιοι προσλαμβάνονταν με απλή επιλογή από τους διευθυντές»!! ) και όχι με το πτυχίο μου και τους κόπους μου όπως νόμιζα!
ΤΩΡΑ η υπουργός που ούρλιαζε στις 21/06/2009 «ποτέ ξανά ωρομίσθιος στο δημόσιο σχολείο», να το υλοποιεί, όχι αμείβοντας τις θυσίες που έκανα όλα αυτά τα χρόνια διορίζοντας μόνιμους εκπαιδευτικούς που θα προσφέρουν, αλλά πετώντας τους ωρομίσθιους έξω από το σχολείο: «στοίχημά μας η λειτουργία από τη νέα σχολική χρονιά με 17000 λιγότερους ωρομίσθιους – αναπληρωτές εκπαιδευτικούς»
ΤΩΡΑ που το “πρώτα ο μαθητής” ..ξαφνικά σημαίνει “άνεργος εκπαιδευτικός”…και άνεργος εκπαιδευτικός σημαίνει άνεργος γενικά, αφού γνωρίζουμε καλά ότι δεν υπάρχουν δουλειές στον ιδιωτικό τομέα, και ότι κανείς δεν προσλαμβάνει έναν τριαντάρη ή σαραντάρη με παιδιά, υποχρεώσεις…
Θα μου πεις: «Πώς γίνεται να σε χρειάζεται το σχολείο και να μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τόσους σαν εσένα;». Ίσως, είναι δύσκολο να το πιστέψεις μετά από τόση «δημοσιογραφική» προσπάθεια των πληρωμένων κονδυλοφόρων. Αλλά άκου τι κρύβεται πίσω από την χιλιοειπωμένη φράση της υπουργού «Πρώτα ο Μαθητής» :
30 μαθητές ανά τμήμα από τη νέα χρονιά… αλλά «Πρώτα ο μαθητής»
Κλείσιμο τμημάτων και (προσεχώς) σχολείων… αλλά «Πρώτα ο μαθητής»
Υποχρεωτική 5ωρη/εβδομάδα υπερωρία των μόνιμων εκπαιδευτικών… αλλά «Πρώτα ο μαθητής»
Αντί για βελτίωση της ελλιπούς υποδομής, περαιτέρω διάλυσή της… αλλά «Πρώτα ο μαθητής»
Υποαμοιβόμενοι εκπαιδευτικοί, θέσπιση νέας ελαστικής μορφής απασχόλησης του «αναπληρωτή μειωμένου ωραρίου», αντί για την κάλυψη των αναγκών με μόνιμους και αναπληρωτές… αλλά «Πρώτα ο μαθητής»
Ένα σύστημα όπου οι εκπαιδευτικοί θα δίνουν κάθε χρόνο εξαντλητικές εξετάσεις, για να αποδείξουν όσα αποδεικνύει το πτυχίο τους, χωρίς να γνωρίζουν για πόσες θέσεις διαγωνίζονται. Εκπαιδευτικούς δηλαδή αγχωμένους και κουρασμένους …αλλά «Πρώτα ο μαθητής»
Την Κρίση που δημιούργησαν τα συμφέροντα και οι παραλείψεις των κυβερνήσεων θα μετατραπούν σε μείωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης, μείωση των κονδυλίων για την Παιδεία … αλλά «Πρώτα ο μαθητής»
Σχεδόν μηδενικοί διορισμοί στην εκπαίδευση τα επόμενα χρόνια… αλλά «Πρώτα ο μαθητής»
Σταδιακό πέρασμα της ευθύνης για τη χρηματοδότηση και λειτουργία των σχολείων από τον κεντρικό προϋπολογισμό στους δήμους, μέσω δημοτικών τελών… αλλά «Πρώτα ο μαθητής»
Αγαπητέ γονέα, συνάδελφε, συμπολίτη,
ΑΦΟΥ άκουσες να σου λένε πως από τη νέα χρονιά δε θα πάρουν κανέναν σχεδόν ωρομίσθιο-αναπληρωτή στα σχολεία, γιατί θα καλυφθούν με αποσπάσεις, υπερωρίες, συμπλήρωσης ωραρίου των μονίμων… (τις συμπτύξεις τμημάτων δε τις διαφημίζουν τόσο) και «δεν τρέχει και τίποτα..»
ΑΦΟΥ άκουσες πως θα καταργηθεί η «αναξιοκρατία» και πως όσοι εργάστηκαν χρόνια ως ωρομίσθιοι – αναπληρωτές θα πεταχτούν έξω από την εκπαίδευση – με το νέο πολυνομοσχέδιο – και «δεν τρέχει και τίποτα»..
ΣΚΕΨΟΥ κι όλα όσα σου γράφω σε αυτό το κείμενο!
ΣΚΕΨΟΥ ..ποιος είναι τελικά αυτός που εννοεί τη φράση «πρώτα ο μαθητής»;
Αγαπητέ γονέα, συνάδελφε, συμπολίτη,
ΑΣ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΜΑΣ:
– Όχι στο πέταγμα στο δρόμο των εκπαιδευτικών που προσφέρουν χρόνια στο σχολείο
– Όχι στα τμήματα 30 μαθητών και βάλε
– Όχι στο σχολείο χωρίς υποδομές
– Όχι στις συμπτύξεις τμημάτων και σχολείων
– Όχι στις μειώσεις μισθών και τις υποχρεωτικές υπερωρίες
– ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
– ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΟΡΙΣΜΩΝ
κατω τα χερια απο τις ζωες μας – δε θα πληρωσουμε εμεις και τα παιδια μας την κριση – δημοσιο δωρεαν σχολειο – χρηματα για την παιδεια – καλυψη ολων των αναγκων με μονιμους εκπαιδευτικους – οχι στην ελαστικη εργασια
Αναπληρωτές – Ωρομίσθιοι όλων των ειδικοτήτων
«Πρωτοβουλία Ωρομισθίων Εκπαιδευτικών»
www.oromisthioi.gr, http://oromisthioi.blogspot.com oromisthios@gmail.com
τηλ: 6945996249, 6977450543, 6974595897, 6971568309
