Γιατί ως Ασπάλαθος δε δεχόμαστε το έπαθλο της ΕΠΣ Χανίων
Πριν μερικές μέρες δεχθήκαμε ως αθλητικό σωματείο πρόσκληση από την ΕΠΣ Χανίων για να παραβρεθούμε στην καθιερωμένη κοπή της πίτας, σε γνωστό κοσμικό κέντρο της πόλης μας.
Στην εν λόγω εκδήλωση, πέρα από την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας, θα ακολουθούσε βράβευση του αυτοοργανωμένου αθλητικού συλλόγου μας, η οποία θα συνοδευόταν με μία εξαιρετικά παχυλή, με βάση τις οικονομικές μας δυσχέρειες, υλική βράβευση.
Το έπαθλο σε αθλητικό εξοπλισμό που θα μας απένειμε η ΕΠΣ , ήταν μία επιβράβευση για την ηθική, σύμφωνα με τα κριτήρια και την ηθική της ΕΠΣ, εμφάνιση μας στο πρωτάθλημα του γ΄ τοπικού Χανίων, τη σεζόν 2018-2019. Ωστόσο, στην εβδομαδιαία γενική συνέλευση του συλλόγου, έπειτα από γόνιμο διάλογο και με ομοφωνία, αποφασίσαμε να μην παραστούμε στην κοπή της πίτας, αλλά ούτε και να δεχθούμε το έπαθλο.
Η κίνηση μας αυτή δεν είναι ούτε σπασμωδική, ούτε απαξιωτική προς τις άλλες ομάδες του πρωταθλήματος. Με το να αρνηθούμε το χρηματικό έπαθλο, παρά το γεγονός ότι δεν έχουμε χορηγούς , ούτε κάποιου άλλου είδους εμπορευματικές δοσοληψίες, καθιστούμε σαφές τόσο στην ΕΠΣ, όσο και στις ομάδες του πρωταθλήματος, ότι για εμάς, η συμμετοχή στο πρωτάθλημα έχει δύο βασικούς πυλώνες, την χαρά του παιχνιδιού και την παρέμβαση στο κοινωνικό πεδίο του αθλητισμού.
Σύμφωνα με τη δική μας ηθική, τα ομαδικά αθλήματα δεν θα έπρεπε να λειτουργούν με βάση το κέρδος. Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, πόσο μάλλον το ερασιτεχνικό μπάσκετ, δεν μπορούν να λειτουργούν με όρους επαγγελματισμού, κερδοσκοπίας και εν τέλει κοινωνικού κανιβαλισμού, καταστρέφοντας κάθε ίχνος χαράς, δημιουργικότητας και συλλογικότητας.
Με τους «αντίπαλους» παίκτες δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Αντιλαμβανόμαστε ότι ίσως έχουν συνηθίσει σε άλλα πλαίσια να παίζουν το τόπι και έχουν υιοθετήσει ενδεχομένως συμπεριφορές εχθρικές. Εμείς, ωστόσο, με χαρά υποδεχόμαστε τη νίκη, με χαρά και την ήττα. Σε μία κοινωνία ασύλληπτου ανταγωνισμού, στην οποία οι νικητές είναι τα πάντα και οι χαμένοι το τίποτα, εμείς προτάσσουμε την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση, τον ενθουσιασμό και την αγάπη μας για το παιχνίδι.
Η παρουσία μας στην κοπή της πίτας της ΕΠΣ και η αποδοχή των χρημάτων αλλά και του βραβείου, θα σήμανε από την πλευρά μας και την αποδοχή όλων εκείνων των σημείων, που εξαρχής μας είχαν βρει αντίθετες/ αντίθετους. Την απαγόρευση, δηλαδή, της πολιτικοποίησης της κερκίδας μας, τον διαχωρισμό των ομάδων με βάση το φύλο και την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού.
Αντ’ αυτού, καλούμε τις ομάδες των τοπικών πρωταθλημάτων να έρθουν στη δική μας κοπή της αυτοοργανωμένης πίτας, στο Κοινωνικό Στέκι/Στέκι Μεταναστών(Νταλιάνη 6), την Κυριακή 26/1/2020 στις 6 το απόγευμα, προκειμένου να γιορτάσουμε όλοι και όλες μαζί το νέο έτος και να ανταλλάξουμε ευχές.
Υ.Γ: φέρτε καμιά πίτα αν σας περισσεύει!
Α.Α.Σ. ΑΣΠΑΛΑΘΟΣ Χανιά,
Γενάρης 2020
Πηγή:https://el-gr.facebook.com/aspalathoschania/
Δεν θα αφήσουμε να γίνουν τα γήπεδα ρινγκ πολεμικών τεχνών
Θα μπορούσαμε να βρούμε χιλιάδες αφορμές να ξεκινήσουμε αυτή την κουβέντα, γιατί το θέμα που θέλουμε να ανοίξουμε καλά κρατάει τόσα χρόνια στα τοπικά που σχεδόν έχει γίνει φύση του. Στην προκειμένη περίπτωση μας δόθηκε η ευκαιρία να ανοίξουμε το ζήτημα λόγω κάποιων προηγούμενων αγώνων τόσο στο ποδόσφαιρο, όσο και στο μπάσκετ. Το θέμα αφορά την αντιαθλητική και την πλήρως ανταγωνιστική συμπεριφορά που διαιωνίζεται σε μεγάλο κομμάτι των τοπικών πρωταθλημάτων. Μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις, όσο μικραίνει η κατηγόρια, τόσο εντείνεται η συμπεριφορά αυτή.
Για να προλάβουμε τις φωνές πάντα έτοιμες να διαμαρτυρηθούν με την επιχειρηματολογία του τύπου “μπάλα παίζουμε είναι άθλημα που έχει επαφή”, “ε θα πέσουν και μερικές” κλπ. θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε με την αντιαθλητική συμπεριφορά με μερικά παραδείγματα. Το να τραβάς τα μαλλιά του για κάποια λεπτά αντιπάλου σου είναι αντιαθλητική συμπεριφορά, το να φωνάζεις και να γκρινιάζεις (και να μην το λύνεις με τους συμπαίχτες σου) είναι αντιαθλητική συμπεριφορά, το να χτυπάς εκτός φάσης κάποιον με οποιοδήποτε τρόπο είναι αντιαθλητική συμπεριφορά, να βρίζεις και να μην σέβεσαι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάποιου είναι αντιαθλητική συμπεριφορά, το να ορμάς με πρόθεση να χτυπήσεις τον άλλο και όχι να κερδίσεις την μπάλα μπας και φοβηθεί είναι αντιαθλητική συμπεριφορά.
Ο κατάλογος θα μπορούσε να συνεχιστεί επ’ αόριστον καθώς η εφευρετικότητα σχετικά με το αντιαθλητικό παιχνίδι μπορεί να αρχίζει μέσα στο γήπεδο, αλλά μερικές φορές επεκτείνεται και εκτός αυτού. Είμαστε αντίθετοι με το το πνεύμα του ανταγωνισμού ως αυτοσκοπού, της κατατρόπωσης του αντιπάλου, της συγκάλυψης των ελλείψεων αθλητικών ικανοτήτων μέσω της εισαγωγής από το παράθυρο έξωαθλητικών πρακτικών, του τρόπου “παιξίματος” που εσκεμμένα είτε θέτει σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα των αθλητών, είτε απομυζεί κάθε αίσθηση ευχαρίστησης και ψυχαγωγίας κατά τη διάρκεια των αγώνων .
Θεωρούμε τους συναθλητές μας στην ίδια μοίρα με εμάς, τόσο εκτός γηπέδου όσο και εντός, επειδή για να υπάρχουν τα αθλήματα και να έχει ένα νόημα, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να συνυπάρχουμε ώστε να αναπτυχθούμε πνευματικά και σωματικά, αγωνιστικά και συναισθηματικά. Θέλουμε οι αντίπαλοι μας να είναι καλοί και ικανοί γιατί μέσα από την διαδικασία του ευγενούς συναγωνισμού θα γίνουμε και εμείς καλύτεροι. Επειδή θέλουμε να εξασκήσουμε τις ικανότητες μας ως παίχτες και αθλητές, και δεν έχουμε καμία διάθεση να ασχολούμαστε με τέτοιου είδους εχθρικές συμπεριφορές και νοοτροπίες.
Ούτε καθηγητές διαιτησίας θέλουμε να γίνουμε για να λύνουμε τις αμφισβητούμενες φάσεις, ούτε και μαχητές των γηπέδων για να αναπτύξουμε τις πολεμικές μας ικανότητες. Συνοπτικά, δεν έχουμε καμία όρεξη να φαγωθούμε με τους συναθλητές μας. Αν η καθημερινότητα τους είναι τόσο φορτισμένη και ψάχνουν ένα πεδίο εκτόνωση δεν θα το βρουν στις πλάτες μας. Εμείς προ πολλού έχουμε προσδιορίσει τον υπαίτιο της καθημερινής μιζέριας μας και έχουμε στρέψει τις δυνάμεις μας σε έναν αγώνα εντός και εκτός γηπέδου εναντίων του.
Όπως και στην ίδια την κοινωνία, ο εχθρός είναι από πάνω μας και όχι δίπλα μας. Καλούμε όλους του συμμετέχοντες στα τοπικά να επαναφέρουμε το ερασιτεχνικό χαρακτήρα τους. Να επαναφέρουμε στα ραντεβού μας την χαρά των παιδικών μας χρόνων. Να συναγωνιζόμαστε γιατί δεν έχουμε και τίποτα να χωρίσουμε. Να συνεισφέρουμε όλοι στο να κάνουμε τα γήπεδα μήτρες δημιουργίας ανθρώπινων σχέσεων, συνεργασίας και σωματικής και πνευματικής ανάπτυξης.
Να παίζουμε μαζί και όχι απέναντι, γιατί όταν ο καθένας προσπαθεί να κάνει καλύτερο τον συλλογικό του εαυτό αντί να κοιτά να χαλάσει τον απέναντι, τότε οι αγώνες θα ξαναγίνουν παιχνίδια. Γιορτές που θα φτιάχνουμε φίλους, και όχι αντιπάλους. Να διασώσουμε τον ερασιτεχνισμό, να διαφυλάξουμε το παιχνίδι που μας δίνει χαρά, να κάνουμε φίλους και συμμάχους.
ΥΓ. Για όσους θέλουν να παίζουν απέναντι μας και όχι μαζί μας, εμείς θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε αταλάντευτα τα ιδανικά μας, όσο δύσκολο και ρομαντικό κι αν ακούγεται αυτό στις εποχές του μοντέρνου και ανταγωνιστικού αθλητισμού.
Α.Α.Σ. ΑΣΠΑΛΑΘΟΣ
Χανιά, Γενάρης 2020
