Μετά από αυτό που συντελείται από την εξουσία τα τελευταία 2 και βάλε χρόνια, “επιτέλους” αποφάσισαν να προκυρήξουν τις “πολυπόθητες” εκλογές. Πολυπόθητες όμως εκλογές από ποιούς και ποιών ανάγκες θα εξυπηρετήσουν ; Αν εξετάσουμε το τί συμβαίνει τον τελευταίο καιρό θα δούμε ότι η απάντηση είναι πολύ εύκολη.
Αφού η κυριαρχία καταστρατήγησε κάθε συνταγματικό θεσμό που υποτίθεται ότι διαφυλάσει, προχώρησε σε κάθε λογής τερτίπια με μονοδικό στόχο την ολοκληρωτική καταστροφή του κοινωνικού ιστού, με τη βίαιη φτωχοποίηση σε συνδιασμό με τον πλήρη έλεγχο και καταστολή. Έτσι, εν μία νυχτί περάσαμε σε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με μεγαλοτραπεζίτη για πρωθυπουργό, αφού προηγουμένως το πασοκ είχε εξαντλήσει κάθε στεγανό του τα προηγούμενα χρόνια. Τα όρια της ανοχής του κόσμου στερεύαν μέρα με τη μέρα, το καθεστώς προσπαθούσε να κερδίζει χρόνο για να ψηφίζει και άλλα μνημόνια, ενώ παράλληλα καθυστερούσε τις εκλογές, ακριβώς για να τις παρουσιάσει τώρα ως πολυπόθητες, ως κάτι που επιτέλους έπρεπε να γίνει από καιρό και που έπρεπε να προσμένουμε καρτερικά, σα χριστιανικό θαύμα.
Αν από κάτι δεν έπρεπε να περιμένουμε τίποτα, αυτό δεν είναι άλλο από τις εκλογές. Κάτι το οποίο είναι ξεκάθαρο πια σε όλους, κυρίως μετά τη συγκυβέρνηση των 3 κομμάτων. Έτσι, όποιο κόμμα και να βγει, θα εξυπηρετήσει τα ίδια ακριβώς συμφέροντα, αυτά του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου, των τραπεζών και του ΔΝΤ. Αλλά και τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα και κομματίδια, κάθε άλλο παρά λύση μπορούν να αποτελούν. Μέσα από ένα συνοθύλευμα άκρατου λαικισμού, επικοινωνιακών τρυκ και πολιτικών αναδιπλώσεων, σε συνδιασμό με πατριωτικές ή ακόμα και εθνικιστικές κορόνες, βλέπουμε τους κάθε λογής φωστήρες από τα δεξιά και από τα αριστερά, να ζητούν και αυτοί την ψήφο μας. Όμως στην ουσία δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από το να κατευνάζουν τα πνεύματα, γεννώντας ξανά φρούδες ελπίδες ότι μπορεί κάποιος να μας σώσει, αδρανοποιώντας παράλληλα την αγωνιστική διάθεση του κόσμου για ολική ανατροπή. Αν αναλογιστούμε ότι τα μέτρα που έχουν ήδη ψηφιστεί, είναι δεσμευτικά για όλες τις κυβερνήσεις που θα προκύψουν, αντιλαμβανόμαστε ότι ΑΝ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΛΛΑΖΑΝ ΚΑΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ. Η αλλαγή φρουράς απλώς θα παρατείνει τη ζώη του καθεστώτος, αλλάζοντας απλώς τις φάτσες των εξουσιαστών. Οι εκλογές ανέκαθεν δεν μπορούσαν και δεν μπορούν σε καμμία περίπτωση να αποτελέσουν έστω και την παραμικρή λύση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καταπιεσμένοι.
Για αυτό λοιπόν καλούμε όλους και όλες στις 6 του Μάη να βγουν στους δρόμους και να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα οργής κατεβαίνοντας σε ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΝΑΙΝΕΣΗ
ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ
Η υψηλή συμμετοχή στις εκλογές θα αποτελέσει αυτόματα και την νομιμοποίηση του καθεστώτος, επιτρέποντάς του να ψηφίσει και να εφαρμόσει και άλλα πιο σκληρά μέτρα. Θα είναι η ψήφος εμπιστοσύνης και η συνενοχή στα επόμενα κοινωνικά εγκλήματα που σχεδιάζουν. Δεν έχει πια σημασία ποιό κόμμα, μικρό ή μεγάλο, θα πάρει 5 ψηφαλάκια παραπάνω, αφού η κυβέρνηση συνεργασίας θεωρείται βέβαιη (δεν αποκλείεται να δούμε και πάλι διορισμένο πρωθυπουργό!). Αυτό που έχει σημασία όσο ποτέ άλλοτε, τη χρονική συγκυρία που διανύουμε, είναι ο κόσμος γυρνώντας τους την πλάτη, να δείξει την οργή του και να μην τους δώσει και άλλα περιθώρια να πράττουν στο όνομα της δήθεν λαικής εντολής. Είναι η όσον το δυνατόν μεγαλύτερη ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΟΧΗ και το ΑΚΥΡΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Μέσα στη συγκυρία της γενικευμένης συστημικής κρίσης έχει ανθίσει και η ρητορεία που προσπαθεί να αναδείξει σαν μείζον πρόβλημα τους μετανάστες εργάτες και την παραμονή τους στον ελλαδικό χώρο. Από πολλές πλευρές, είτε από τα κυβερνώντα κόμματα, είτε από πιο ακροδεξιά που έχουν προκύψει τελευταία, θέτουν το μεταναστευτικό και τη ρατσιστική αντιμετώπισή του πρώτο θέμα στην εκλογική τους αντζέντα. Αποπροσανατολίζοντας τα βλέμματα από τους βασικούς υπαίτιους της κρίσης, που δεν είναι άλλοι από τους εντολοδόχους των καπιτα-ληστών, δηλαδή τους βουλευτές, φτάνουν να μας λένε μέχρι και ότι για την κρίση ευθύνονται οι μετανάστες! Έτσι σαν αποδιοπομπαίος τράγος ο μετανάστης έρχεται να πληρώσει για όλα όσα διαδραματίζονται τα τελευταία χρόνια, ο καθένας να ρίξει τα προβλήματά του στον πιο αδύναμο και τα λαμόγια της εξουσίας να έχουν να προσφέρουν υποσχέσεις για νέα θεάρεστα ρατσιστικά σχέδια. Δεν είναι τυχαίο ότι προεκλογικά ο σερίφης Χρυσοχοίδης εξαπολύει και άλλα πογκρόμ κατά των μεταναστών στην Αθήνα, τα έργα για τον φράχτη στον Έβρο ξαναπαίρνουν μπροστά, και σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί ένα καινούργιο αποτρόπαιο έγκλημα, αυτό της δημιουργίας στρατοπέδων συγκέντρωσης! Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήρθαν στο προσκύνιο ξανά, σαν κακόγουστο αστείο και σαν εφιάλτης από το χιτλερικό παρελθόν. Χωρίς κανένα πρόσχημα πια η εξουσία τα προωθεί σαν τη λύση του μεταναστευτικού, χωρίς να την ενδιαφέρει η συνειρμική σύνδεση με τα ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης τόσων χιλιάδων ανθρώπων. Μέσα στην αποχαύνωση και το σοκ που έχει προξενήσει στην κοινωνία η κρίση, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης φαίνεται να μην την απασχολούν, μιας και είναι για κάποιους άλλους, για τους ‘‘ξένους‘‘. Αρκεί όμως να επισημάνουμε ότι τίποτα δεν αποκλείει η χρήση τους να προορίζεται και για όσους αγωνίζονται και θα αγωνιστούν ενάντια σε αυτό το σάπιο σύστημα, ενάντια σε αυτό το καθεστώς (όπως πριν μερικές δεκαετίες συνέβαινε με τα ξερονήσια!)
ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΑΝΤΙΦΡΟΝΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΡΓΑΤΕΣ, ΝΤΟΠΙΟΥΣ Ή ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Στο προσκύνιο έρχεται να προστεθεί και η άνοδος των εκλογικών ποσοστών της ναζιστικής συμμορίας της χρυσής αυγής. Ένα απόλυτα φασιστικό κόμμα, με ιδεολογική ταύτιση με τους δικτάτορες Χίτλερ, Μεταξά και Μουσολίνι, και που σαν πρότυπο λειτουργίας του έχει τον τρόπο που λειτουργούσαν οι ναζί στη φασιστική Γερμανία του 1940. Δεν λείπει βέβαια από το προφίλ τους και ο ναζιστικός χαιρετισμός με σηκωμένη την παλάμη. Δρώντας εδώ και δεκαετίες σαν συμμορία, πραγματοποίησαν δεκάδες δολοφονικές επιθέσεις, στην Αθήνα κυρίως, κατά αγωνιστών και κατά μεταναστών. Στην τωρινή συγκυρία έρχονται να εκμεταλλευτούν την αγωνία κομματιών της κοινωνίας για την εγκληματικότητα και το μεταναστευτικό (ένα πολυσύνθετο κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα) και να παρουσίασουν τους εαυτούς τους σαν υπερασπιστές της άρειας ελληνικής φυλής από τους εβραίους-ξένους. Βασιζόμενοι στην άγνοια και την ημιμάθεια πολύ κόσμου, αύξησαν το κομμάτι επιρροής τους στην κοινωνία, κάτι το οποίο δηλώνει μέχρι ένα βαθμό και την κτηνωδία που επιτελείται αυτή την περίοδο στα μυαλά κάποιων. Ο εκφασισμός κομματιών της κοινωνίας σε συνδιασμό με τον κοινωνικό κανιβαλισμό είναι ένα γεγονός που πρέπει όλους να μας προβληματίζει έντονα, ιδιαίτερα όταν βλέπουμε ότι τέτοια φαινόμενα συντελούνται και σε κύκλους νεολαίας και μαθητών.
Εμείς από τη μεριά μας, σαν αναρχικοί και σαν αντιφασίστες, δηλώνουμε κατηγορηματικά ορκισμένοι εχθροί του φασισμού και πως δεν θα επιτρέψουμε σε καμμία περίπτωση τη δημόσια παρουσία και το λόγο στους εχθρούς της ανθρώπινης ύπαρξης και αξιοπρέπειας, στους εχθρούς της ελευθερίας. Το ενδεχόμενο δημόσιας παρουσίας προεκλογικά στο Ηράκλειο χρυσαυγιτών αποτελεί κύρηξη πολέμου και επιφυλασσόμαστε για το τί θα επακολουθήσει …
ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΑΞΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ …
Δεν είναι λογικό να ελπίζουμε ότι τη λύση στα προβλήματά μας θα τη δώσουν τα μεγάλα κομματόσκυλα των κυρίαρχων κομμάτων ή οι αυτόκλητοι σωτήρες της αριστεράς. Αλλά ούτε και τα ακροδεξιά καθάρματα ή οι λαικιστές εθνικοπατριώτες. Οι τάξεις των καταπιεσμένων και οι προλετάριοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν έχουμε κανέναν κοινό συμφέρον με τους κυνηγούς της εξουσίας, είτε κοινοβουλευτικής, είτε εργατικής, δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε ούτε λεπτό τις ύαινες που τρίβουν τα χέρια τους, κάθε φορά που πείθουν ένα υποψήφιο θύμα-ψηφοφόρό τους.
Απεναντίας, μόνο παίρνοντας τις ζωές στα χέρια μας, βασιζόμενοι στις δικές μας συλλογικές δυνάμεις, αυτοοργανωμένα και λειτουργώντας αντιιεραρχικά και αδιαμεσολάβητα, μπορούμε να βρούμε τις λύσεις για εμάς, χωρίς όλους αυτούς. Αγωνιζόμενοι αδιάκοπα από τα κάτω, και με όλα τα μέσα, με αυτοοραγανωμένες συνελεύσεις στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και τις σχολές και σε κάθε κοινωνικό χώρο, οργανώνουμε την απάντηση απέναντι στο υπάρχον απάνθρωπο και εκμεταλλευτικό σύστημα. Μαχόμενοι ενάντια στο κράτος, την εκμετάλλευση και τα αφεντικά, το ρατσισμό και το φασισμό, τη διάχυτη κοινωνικά εξουσία, τον κοινωνικό κανιβαλισμό, χτίζουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων, την αλληλοβοήθεια και την οργάνωση της παραγωγής στη βάση των κοινωνικών αναγκών. Με έναν αγώνα να βρίσκεται σε εξέλιξη εμπεριέχοντας μαχητικές πορείες, μαζικές λαικές συνελεύσεις, συκρούσεις, οδοφράγματα, απεργίες, καταλήψεις, σαμποτάζ, επιθέσεις, το μόνο που μένει είναι απλά όλα αυτά να ενισχυθούν και να συντονιστούν περισσότερο. Κομμάτια της κοινωνίας ήδη οργανώνονται και αντεπιτίθονται στο καθεστώς και δεν έχουν ανάγκη από κανένα καλοθελητή για να μπει πάνω από τα εξεγερμένα κεφάλια τους.
…ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
ΟΥΤΕ ΕΘΝΙΚΟΣ, ΟΥΤΕ ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΟΣ
Αναρχικοί-ές Ηράκλειο Κρήτης
1 σχόλιο
En contra de los falsos dilemas de las elecciones
Fragmento de un texto de los anarquistas y anti-autoritarios de Heraclión, publicado en http://candiaalternativa.info/.
Después de lo que está realizando el Poder en los últimos 2 años, y aún más, “por fin” han decidido convocar las elecciones “codiciadas”. ¿Sin embargo, estas elecciones por quiénes son codiciadas y de quiénes necesidades sirven? Si nos fijamos en lo que está sucediendo últimamente, nos daremos cuenta de que la respuesta es muy fácil.
Después de violar toda institución constitucional que se supone que salvaguarda, el Poder procedió a todo tipo de trucos, teniendo como único objetivo la desarticulación total del tejido social, con el forzoso empobrecimiento de la población, junto con su control absoluto y su represión. Así que de la noche a la mañana pasamos a un gobierno de salvación nacional, con un banquero de alto rango de primer ministro, después de que el partido del Pasok hubiera eliminado cualquier escrúpulo durante los años anteriores. Los límites de la tolerancia de la gente iban agotándose día tras día, el Estado estaba tratando de ganar tiempo para votar más memorandos, mientras que al tiempo estaba retrasando las elecciones, justo para presentarlas ahora como codiciadas, como algo que tenía que haber ocurrido hacía mucho tiempo y que teníamos que esperarlo pacientemente, como un milagro cristiano.
Si hay algo del que no teníamos que esperar nada, esto no es otra cosa que las elecciones. Esto es algo que ahora está claro para todos, especialmente después del gobierno común de los 3 partidos. Por lo tanto, cualquiera de los partidos que gane las elecciones, servirá los mismos intereses, los del Capital local e internacional, de los bancos y del Fondo Monetario Internacional. Sin embargo, incluso los mismos partidos y grupúsculos que están en contra del memorándum para nada pueden ser una solución. Dentro de un mosaico de populismo desenfrenado, de trucos comunicativos y de repliegues políticos, junto con coronas patrióticas o incluso nacionalistas, vemos a los iluminados de todo tipo, derechistas e izquierdistas, pidiendo también nuestro voto. Pero, en realidad no hacen nada más que apaciguar a la gente, otra vez haciendo nacer falsas esperanzas de que alguien nos pueda salvar, inactivando a la vez los ánimos combativos que tiene la gente de luchar por el derrocamiento total del Sistema.
Teniendo en cuenta que las medidas ya votadas y tomadas son vinculantes para cualquier gobierno que surja de las elecciones, nos damos cuenta de que si las elecciones pudieran cambiar algo, serían ilegales. El cambio de guardia sólo le dará una prórroga a la vida del Régimen, simplemente cambiando las caras de los gobernantes. Jamás las elecciones han podido y en ningún caso pueden ahora constituir ni la más mínima solución a los problemas enfrentados por los oprimidos.
Es por eso que el 6 de mayo llamamos a todos y todas salir a la calle y enviar un mensaje sonoro de rabia, estando en huelga electoral.
Ningún consenso, ninguna legalización al Régimen
La alta participación en las elecciones constituirá de forma automática la legitimidad del Régimen, permitiéndole votar y aplicar otras medidas más duras. Será el voto de confianza y complicidad a los crímenes sociales inminentes que están preparando. Ya no importa qué partido, grande o pequeño, obtenga 5 votos de más, ya que se considera seguro que se va a formar un gobierno de coalición (¡no es imposible ver nuevamente a un primer ministro nombrado!). Lo que importa más que nunca, en la época en que vivimos, es que la gente, dándoles la espalda, muestre su rabia y que no les dé más posibilidades de actuar en el nombre del mandato supuestamente popular. Es que el porcentaje de la abstención y las papeletas inválidas sea el más alto posible.
http://verba-volant.info/es/en-contra-de-los-falsos-dilemas-de-las-elecciones/