Η ΑΝΑΡΧΙΑ ΘΑ ΖΗΣΕΙ
επαναστατική μνήμη • αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη
επίθεση με όλα τα μέσα σε κράτος και κεφάλαιο
Το μεσημέρι της 31ης Οκτωβρίου, στην οδό Αρκαδίας στους Αμπελόκηπους, ο αναρχικός σύντροφος Κυριάκος Ξυμητήρης χάνει την ζωή του μετά από έκρηξη. Η αναρχική συντρόφισσα Μαριάννα Μ. που βρίσκονταν στο διπλανό δωμάτιο του διαμερίσματος τραυματίζεται σοβαρά και μεταφέρεται στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός σε σοβαρή κατάσταση, παραμένοντας καθ’ όλη την διάρκεια φρουρούμενη. Στην συνέχεια, της ανακοινώνεται η προφυλάκιση της και μεταφέρεται στις φυλακές Κορυδαλλού στις 15/11 χωρίς ακόμη να έχει αναρρώσει πλήρως. Τις μέρες που ακολουθούν την έκρηξη, οδηγούνται στο ανακριτή δύο ακόμη άτομα – ο σύντροφος Δημήτρης και η αναρχική συντρόφισσα Δήμητρα- ο οποίος αποφασίζει την προφυλάκιση τους με μόνο στοιχείο τις προσωπικές τους σχέσεις με τον Κυριάκο και την Μαριάννα. Στο αμέσως επόμενο διάστημα συλλαμβάνονται ο αναρχικός σύντροφος Νίκος Ρωμανός και άλλο ένα άτομο, οι οποίοι προστίθεται στους εμπλεκόμενους στην υπόθεση με ανύπαρκτα στοιχεία και –παρά τις αντιδράσεις- προφυλακίζονται και αυτοί.
Από την πρώτη στιγμή, οι ντετέκτιβ του αστυνομικού ρεπορτάζ έσπευσαν να δημοσιοποιήσουν τις υποθέσεις τους για την ταυτότητα του νεκρού, για τις ζωές των εμπλεκόμενων αλλά και για την συσχέτιση τους με παλαιότερες ενέργειες και οργανώσεις. Οι «δικαστές» των τηλεοπτικών πάνελ δεν μας εξέπληξαν με την στάση τους, αντίθετα συνεχίζουν την μακρά και ανήθικη πορεία τους σε αυτόν τον κόσμο. Το κλίμα της τρομοϋστερίας που δημιουργούν είναι πλήρως ευθυγραμμισμένο με τα υψηλά κλιμάκια της ΕΛΑΣ και αποτελεί άλλο ένα κομμάτι του παζλ στο κυνήγι μαγισσών που στήνει η αντιτρομοκρατική στις πλάτες αγωνιστ(ρι)ών. Η απάντηση σύσσωμου του εξουσιαστικού στρατοπέδου, εντείνει την καταστολή και την παραδειγματική τιμωρία του εσωτερικού εχθρού σε μια περίοδο που το ελληνικό κράτος συμμετέχει σε πόλεμο και προετοιμάζει την περαιτέρω ανάμειξή του σε αυτόν. Και μάλιστα, όταν κομμάτια του κινήματος –σε περιόδους κινηματικής οπισθοχώρησης- επιλέγουν μαχητικές μορφές αντίστασης ή απλά τις υποστηρίζουν, η επίθεση προς το μέρος τους θα είναι λυσσαλέα. Εξού και η λασπολογία στο όνομα του νεκρού συντρόφου μας και οι φρικιαστικές λεπτομέρειες για τον θάνατο του, εξού και η δημοσιοποίηση των προσώπων και των στοιχείων των εμπλεκόμενων στην υπόθεση, εξού και η προειδοποίηση ότι όποιος/α έχει βρεθεί στο στόχαστρο (έμμεσα ή άμεσα) της αντιτρομοκρατικής στο παρελθόν μπορεί να συλληφθεί, ακόμη και χωρίς κανένα στοιχείο.
Ο Κυριάκος και η Μαριάννα είναι μια τέτοια περίπτωση συντρόφων και αγωνιστών που έχουν δοθεί με όλος τους το είναι στις μάχες για τα επίδικα της εποχής μας. Σε αγώνες για την στέγαση, την υπεράσπιση των καταλήψεων και των ελεύθερων χώρων, ενάντια στην αδικία, τον ρατσισμό και την πατριαρχία -σε αγώνες πολύμορφους και πολυθεματικούς. Παράδειγμα συντροφικότητας, βοηθητικοί και επίμονοι, όπως τους περιγράφουν οι κοντινοί τους άνθρωποι. Για τον Κυριάκο γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι το «αστρο» του θα συνεχίσει να λάμπει και στους πιο σκοτεινούς καιρούς, δείχνοντας τον δρόμο προς την κοινωνική επανάσταση. Όσο για την συντρόφισσα Μαριάννα, ελπίζουμε στην γρήγορη ανάρρωση της και θα βρισκόμαστε δίπλα της σε κάθε βήμα, μέχρι να την φέρουμε πίσω στους δρόμους.
Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, από την πρώτη στιγμή στον δημόσιο διάλογο τέθηκε η συζήτηση περί «τρομοκρατικής οργάνωσης». Για να συσταθεί μια τέτοια υπόθεση χρειάζεται τουλάχιστον 3 άτομα και αναβαθμισμένο κατηγορητήριο, σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Έτσι προστέθηκαν σε αυτή, ο Δημήτρης και η Δήμητρα που παρότι δεν θεωρούνταν ύποπτοι προς φυγή, εφόσον προσήλθαν οικειοθελώς στην ασφάλεια, προφυλακίστηκαν χωρίς κανένα στοιχείο. Η ποινικοποίηση φιλικών και συντροφικών σχέσεων, είναι μια πάγια ατζέντα της αντιτρομοκρατικής. Η στοχοποίηση, δηλαδή, του κοντινού κύκλου αγωνιστ(ρι)ών και η αίολη υπόθεση, ότι όποιο άτομο σχετίζεται στενά με συντρόφους/ισσες που κατηγορούνται για τη συμμετοχή τους σε επαναστατικές οργανώσεις, συνεπάγεται την εμπλοκή του με κάποιον τρόπο. Η προφυλάκιση δε, συντρόφων, φίλων και συγγενών (πχ. Υπόθεση Ηριάννας, Π.Καλαϊτζή κα.) έχει επαναληφθεί στο παρελθόν δεκάδες φορές – για να φέρουν τις υποθέσεις στα μέτρα τους- έχοντας πέσει όλες στο κενό.
Ο εκβιασμός, των συντρόφων-ισσων που βλέπουν τους αγαπημένους τους ανθρώπους να τραβιούνται στις δικαστικές αίθουσες και στις φυλακές, παραμένει. Είναι σημαντικό πολιτικό διακύβευμα, η παύση της δίωξης με γνώμονα τις προσωπικές σχέσεις και η άρνηση της κοινωνικής και κινηματικής απομόνωσης που προσπαθούν να επιβάλουν σε όσους και όσες επιλέγουν την επαναστατική δράση.
Σε συνέχεια του κλίματος τρομοϋστερίας, η σύλληψη του συντρόφου Νίκου Ρωμανού και του Α.Κ. με μόνο στοιχείο ένα δακτυλικό αποτύπωμα σε μία πλαστική σακούλα, συνεχίζει την παράδοση της κατασκευής διώξεων από μεριάς της αντιτρομοκρατικής εναντίων αγωνιστών με ελλειπή ή ανύπαρκτα στοιχεία (πχ Υπόθεση Τ.Θεοφίλου, Χ.Ματζουρίδη κα.). Δεν είναι λίγες, οι περιπτώσεις διώξεων έχουν προκύψει από δείγμα DNA ή αποτυπώματα σε φορητά αντικείμενα αμφιβόλου προέλευσης, ενάντια σε κάθε έννοια δικονομικής λογικής. Στη δε περίπτωση του Α.Κ. όχι μόνο αντλήθηκε το όνομα του από την βάση δεδομένων της ΕΛΑΣ, σαν ύποπτος για τέλεση νέων αδικημάτων επειδή έχει απασχολήσει τις αρχές στο παρελθόν, αλλά υπήρξε η επιδίωξη συσχέτισης της παρούσας σύλληψης του με την εκδίκαση –την επόμενη μέρα- παλαιότερης υπόθεσης (σχετικά με την δίωξη 8 αγωνιστών για τον πρύτανη της ΑΣΟΕΕ το 2020).
Η σύλληψη του Νίκου Ρωμανού όμως στην παρούσα συγκυρία συμβολίζει ακόμη περισσότερα. Είναι η επίθεση σε μια ολόκληρη γενιά, που γαλουχήθηκε στην εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και στο πρόσωπο του συμβολίζονται όσα τρόμαξαν το στρατόπεδο της κυριαρχίας εκείνο το Δεκέμβρη αλλά και όσους ακολούθησαν. Αντανακλά τα εφηβικά δάκρυα που έγιναν οργή μετά την δολοφονία του 15χρονου φίλου του Αλέξανδρου αλλά και την πορεία του ως αναρχικός αγωνιστής εντός και εκτός των φυλακών. Από την αλύγιστη στάση του μετά τον βασανισμό αυτού και των συντρόφων του από τους μπάτσους το 2013 κατά τη σύλληψη τους μετά από ληστεία σε τράπεζα και ΕΛ.ΤΑ στο Βελβεντό Κοζάνης. Μέχρι την απεργία πείνας που διεξήγαγε το 2014 ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους. Και τέλος, με την αδιάκοπη συμμετοχή του στο κίνημα, παρά την συνεχή ομηρία που του έχουν επιβάλλει οι διωκτικές αρχές -ακόμη και μετά την αποφυλάκισή του- τόσο με τις πολύχρονες αναστολές όσο και με πολλαπλές παρακολουθήσεις. Κυρίως, όμως, αποτελεί μια συνολική προσπάθεια πολιτικής ρεβάνς απέναντι στον α/α χώρο που αυτή τη στιγμή αποτελεί σημαντικό ανάχωμα ενάντια στα σχέδια κράτους και κεφαλαίου.
Θα σταθούμε δίπλα στους συντρόφους και στις συντρόφισσες μας με βάση έναν αξιακό κώδικα κι ένα δίκαιο που δεν κρίνεται στα αστικά δικαστήρια και τα δελτία των 8, αλλά ένα δίκαιο από το στρατόπεδο των καταπιεσμένων ενάντια στον κανιβαλισμό, τις δικαστικές σκευωρίες και την κρατική τρομοκρατία. Θα συνεχίσουμε να αποτελούμε αγκάθι σε έναν κόσμο εκμετάλλευσης, καταπίεσης και ανισότητας. Θα υπερασπιστούμε την επαναστατική βία ως κομμάτι του ριζοσπαστικού κινήματος , για όλους αυτούς και αυτές που χτυπήθηκαν, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν. Η μνήμη των συντρόφων μας θα παραμείνει ζωντανή μέσα από τους αγώνες του μέλλοντος, για τον Αλέξανδρο και τον Κυριάκο και για όλες τις ανώνυμες και όλους τους επώνυμους αγωνιστές και αγωνίστριες που έφυγαν μαχόμενοι-ες στον ταξικό πόλεμο που μαίνεται.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΟΝΤΕΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΜΑΡΙΑΝΝΑ Μ.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΔΗΜΗΤΡΑ, ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΑ ΑΤΟΜΑ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ
Αναρχικοί – Αναρχικές
Ηράκλειο Κρήτης
Δεκέμβρης 2024
Άρθρα αναγνωστών μέσω Email
