Την Παρασκευή 03/03 το απόγευμα πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική πορεία στις γειτονιές Πόρος και Πατέλες του Ηρακλείου.Περίπου 80 συντρόφ@ς κινήθηκαν με πολύ παλμό σε κεντρικούς δρόμους και στενά της περιοχής, μοιράζοντας το κείμενο που ακολουθεί σε κατοίκους και περαστικούς ενώ παράλληλα κυριολεκτικά αντηχούσαν συνθήματα αλληλεγγύης στους μετανάστες και αντιφασιστικά, όπως τα: “Ανώγεια, Βιάννο, Κάνδανο τα κάψαν οι ναζί, Φασίστες δε χωράνε σε τούτο το νησί” και “Και τώρα και πάντα και όπως το ’40, τη φτώχεια και το φασισμό θα πολεμάμε πάντα“.
Πέρα από το ότι δε σκοπεύουμε να αφήσουμε πουθενά χώρο για να εξαπλωθεί το φασιστικό μικρόβιο μέσα στο βάλτο της κρίσης, θεωρούμε πολύ σημαντικό να φτάνουν αυτά τα μηνύματα στις γειτονιές της πόλης, κι όχι μόνο στο κέντρο, καθώς αφυπνούν τη συλλογική μνήμη των κατοίκων του νησιού και το ιστορικό χρέος καταπολέμισης του φασισμού.
Ούτε στο Ηράκλειο, ούτε πουθενά
τσακίζουμε το φασισμό σε πόλεις και χωριά.
—————-
Μα τι γίνεται πάλι µε τους φασίστες?
Στο Ωραιόκαστρο στήνουν «επιτροπές κατοίκων» ενάντια στην είσοδο παιδιών µεταναστών στα ελληνικά σχολεία. Στην πρόσφατη δίκη της χρυσής Αυγής δείχνουν πλήρως αµετανόητοι, µάλιστα φαίνονται να έχουν τους µπάτσους ξεκάθαρα στο πλευρό τους! Το ίδιο και πριν λίγες μέρες στα Γιάννενα, οι µπάτσοι λειτούργησαν για άλλη µια φορά ως προστάτες των φασιστών. Αναρωτιέται κανείς εύλογα, µήπως Χρυσή Αυγή και αστυνοµία µοιράζονται κάποιο κοινό συµφέρον. Και φυσικά δεν είναι μόνο οι Χρυσαυγίτες. Οι ορκισμένοι (κυριολεκτικά) οπαδοί του Σώρρα αρχίζουν κι αυτοί σιγά-σιγά να εξαπλώνονται. Πριν λίγες μέρες µάλιστα αποφάσισαν να διαχύσουν την εθνικιστική τους ρητορική στους δρόμους του Ηρακλειου, µια Κίνηση στην οποία δόθηκε από πλευράς μας η πρέπουσα απάντηση.
Γιατι όμως επιµένουμε να απαντάµε βίαια? Για πολλούς, η καταπάτηση της «ελευθερίας του λόγου» αρκεί για να ονομαστεί κάποιος φασίστας. Για µας, ο φασισµός είναι κάτι διαφορετικό, κάτι µάλιστα πολύ πιο επικίνδυνο.
Δεν µας παίρνει πλέον να εκπλησσόµαστε από περιστατικά όπως αυτά που συνοπτικά αναφέραμε. Σημαντικότερα, δεν μπορούμε να θεωρούμε το φασισμό ως απλό αποτέλεσµα «της κακίας και της μισαλλσδοξίας που κρύβει µέσα του ο άνθρωπος», ή «της βλακείας που κουβαλάνε κάποιοι στα κεφάλια τους», ή ακόμα «της έλλειψης µόρφωσης» (οι αφελείς αφηγήσεις ποικίλουν). O φασισµός, για μας, σκοπό έχει να αποπροσανατολίσει τους εκμεταλλευόµενσυς από τα κοινά ταξικά τους συµφέροντα. Είναι ένα όπλο στα χέρια του κράτους και των αφεντικών, που στρέφεται ενάντια στην εργατική τάξη και αποτελεί αναπόσπαστο κοµµάτι κάθε κρατικής στρατηγικής σε περιόδους αναταραχής. Θα μπορούσαµε να πούµε πως ο φασισµός δεν είναι παρά ένα από τα εργαλεία που χρησιµοποιεί ο καπιταλισμός για να βγει από τυχόν κρίσεις, για να τις φορτώσει δηλαδή στις πλάτες μας και να διαχειριστείτις αντιδράσεις.
Δεν είναι καθόλου τυχαία λοιπόν η άνοδος του φασισµού τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι φασίστες διεκδικούν έδαφος τη στιγμή ακριβώς που τα κατώτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας εξαθλιώνονται όλο και περισσότερο, τη στιγμή που χιλιάδες µεταναστών έρχονται και «εντάσσονται» κατευθείαν στον πάτο της αγοράς, χωρίς χαρτιά, χωρίς εργασιακά δικαιώµατα, στο έλεος του κάθε φιλόδοξου εργοδότη. Δεν είναι καθόλου τυχαίο επίσης πως οι μπάτσσι παρέχουν πλάτες στους Χρυσαυγίτες, αφού αποτελούν κομμάτια της ίδιας ακριβώς στρατηγικής.
Εκεί είναι λοιπόν που πρέπει να εστιάζουμε, στο ποιους εξυπηρετεί η εξάπλωση φασιστικών αντιλήψεων: η απάντηση είναι τα διάφορα επιχειρηµατικά συµφέροντα, µικρά ή µεγάλα. Για όλους εµάς όµως, που η Θέση μας στην κοινωνία αυτή µας καθιστά τους πρώτους δέκτες της επίθεσης που ονομάζεται «ανάπτυξη» και «τακτικές εξόδου από την κρίση», καμία λύση δεν πρόκειται να δοθεί ποτέ μέσω του φασισμού και των ποικίλων μορφών εθνικισµού. Μόνη λύση για όλους εμάς ήταν ανέκαθεν η έµπρακτη ταξική-διεθνιστική αλληλεγγύη, η οργάνωσή µας δηλαδή µε βάση τα κοινά μας συμφέροντα, κόντρα σε κάθε πλαστό διαχωρισµό έλληνα-ξένου, άντρα-γυναίκας, χριστιανού-µουσουλμάνου. Να επιτεθούµε όχι στους ανθρώπους που τυχαίνει να είναι ακόµα πιο εξαθλιωμένοι από µας, αλλά σε αυτούς που επωφελούνται από την εξαθλίωσή τους.
Οι φασίστες αποτελούν την πιο ωµή έκφραση της βίας που δεχόµαστε καθημερινά, της βίας που προέρχεται απευθείας από τα θεμέλια του σάπιου αυτού συστήµατος. O Χρυσαυγίτης γείτονάς μας µπορεί σε μία νύχτα να μετατραπεί σε δολοφόνο όποιου ελεύθερου ανθρώπου µπει εμπόδιο στην εξουσία και τα συμφέροντά του. Οι µόνοι που δεν κινδυνεύουν από τη φασιστική απειλή είναι οι μεγαλοβιοµήχανοι, οι εφοπλιστές και οι πολιτικοί που τους υπηρετούν. Αυτο εγινε µε τους φασίστες στην Γερµανία, την Ιταλία και την Ισπανία των δεκαετιών του ’30, αυτό έγινε µε τους Έλληνες ταγµατασφαλίτες το 1940, αυτό έγινε και πιο πρόσφατα στον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας τη δεκαετία του ’90 αλλά και στην Ουκρανία πριν δυο χρόνια. Δυστυχώς δεν είναι η φαντασία μας αλλά η ωμή πραγματικότητα της εγκληµατικής φύσης του εθνικισμού και του φασισµού. Γι’ αυτό οφείλουμε να μην αφήνουµε στους φασίστες ούτε τον ελάχιστο χώρο «έκφρασης των απόψεών τους». Γι’ αυτό και η στάση μας απέναντί τους δεν μπορεί παρά να είναι και η βία. Απέναντι λοιπόν στον πασιφισμό της αριστεράς και των αστικών κομμάτων εµείς απαντάμε µε µαχητικό αντιφασισµό, για τώρα και για πάντα.
Και αυτό είναι χρέος όλων μας, πρώτα και κύρια της τοπικης κοινωνιας
σε καθε πόλη, σε κάθε γειτονια.
–
πηγή :https://athens.indymedia.org/post/1570035/
