Η εξουσία, σαν πανούκλα που αφανίζει,
μολύνει ό,τι αγγίζει,
και η υπακοή,
όλεθρος για κάθε χάρισμα,
αρετή, αλήθεια κι ελευθερία,
σκλάβους τους ανθρώπους κάνει,
κι απ’ τον άνθρωπο
μονάχα έν’ αυτόματο, μια μηχανή.
(Σέλλεϋ)
Για ακόμη μία φορά το Athens indymedia και άλλα μέσα αντιπληροφόρησης γίνονται στόχος του κράτους. Με την ψήφιση του νέου νόμου πλαισίου για τη τριτοβάθμια εκπαίδευση και την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, επανέρχεται η στοχευμένη επίθεση κατά του Athens indymedia, με απειλές και ονειρώξεις( μέσα από τη λιωμένη πια καραμέλα ότι «διαπράττονται ποινικά αδικήματα μέσω της ιστοσελίδας») για ενδεχόμενη εισβολή στον ακαδημαϊκό χώρο στέγασης του σέρβερ με τους γνωστούς φασίστες – ακροδεξιούς του τηλεκόμματος του ΛΑΟΣ (οι οποίοι ψήφισαν και αυτοί το νομοσχέδιο-δεχόμενοι τα ευχαριστήρια της υπουργού) να δηλώνουν στο τηλεοπτικό παζάρι εθνικιστικών και συνομοσιολογικών βιβλίων τους ότι: «Το πρώτο που θα κάνουμε τώρα που καταργήθηκε το πανεπιστημιακό άσυλο είναι να .μπούνε αστυνομικοί στο Πολυτεχνείο και να ξηλώσουν το Indymedia».
Το μόνο που τους αξίζει σαν απάντηση είναι ότι « γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος» .
Το ζήτημα δεν είναι αν κινδυνεύει η όχι το indymedia, αλλά ότι με φασιστικές μεθόδους όπως αυτή, κινδυνεύουμε σαν κοινωνία να αρχίσουμε να «μετράμε τα λόγια» μας, και να προσέχουμε τι λέμε ώστε αν η κριτική μας θίγει την εξουσία των λίγων και ισχυρών να κινδυνεύουμε με απρόβλεπτες συνέπειες για την ατομική μας ελευθερία.
Εξάλλου αυτός είναι και ο αληθινός σκοπός της πρόσφατης γνωμοδότησης του Υπουργού Δικαιοσύνης Μ. Παπαϊωάννου και την έκδοση των γνωμοδοτήσεων από τους ανώτατους εισαγγελείς ( τέως Σανιδά, νυν Τέντε και νυν Αντεισαγγελέα Κατσιρώδη ) σχετικές με την επέκταση στις άρσεις του απορρήτου των επικοινωνιών για τα blogs και τις ιστοσελίδες σχολιασμού καθώς και για αδικήματα εκτός του κακουργηματικού πεδίου. Το μήνυμα εστάλει : « βουλώστε το και σκύψτε το κεφάλι αλλιώς ο νόμος καραδοκεί».
Φτάνουμε στο κατακόρυφο της αδικίας όταν καλοπερνά αυτός που αδίκησε, ενώ οι αδικηθέντες, που δε θέλουν μάλιστα να αδικήσουν, εξαθλιώνονται. Η «δημοκρατία τους» σχετικά με τη ελεύθερη διακίνηση ιδεών σταματά εκεί που ξεκινούν να θίγονται τα συμφέροντα του κράτους και των αφεντικών. Όταν η πληροφόρηση ξεφεύγει από τον έλεγχό τους, επιστρατεύεται η άμεση ή έμμεση καταστολή, για την οριοθέτηση αυτής της «ελευθερίας». Οριοθέτηση καθεστωτική, συστημική, που έρχεται πάντα σε σύγκρουση με την Ελευθερία που απαιτούν οι Εξεγερμένοι και καταπιεσμένοι της σημερινής εποχής.
Εδώ κι ενάμιση χρόνο, παρακολουθούμε το στριπτίζ του κράτους και την εφαρμογή των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών με πρόσχημα την οικονομική κρίση. Το κράτος τα ξεφορτώνεται όλα εκτός από τη καταστολή, το πιο προσωπικό και πολύτιμο ένδυμά του. Το κράτος, που συντηρείται από την καταστολή –σε όποιον βαθμό απαιτείται για την επιβίωσή του– καθορίζει τι είναι νόμιμο. Ακριβώς βασιζόμενο στους νόμους του μπορεί κάλλιστα να νομιμοποιήσει ακόμη και την γενοκτονία του ίδιου του τού πληθυσμού αν αυτός εξεγερθεί εναντίον του όπως το είδαμε στις πρόσφατες Αραβικές εξεγέρσεις.
Είμαστε προετοιμασμένοι για αυτές τις εξελίξεις, όπως και για την οριστική ρήξη με το σύστημα και όλοι ξέραμε ότι θα ερχόταν αυτή η στιγμή που η κρατική καταστολή θα έφτανε στο απόγειο της, δεν τρομοκρατούμαστε όμως. Οι κυβερνητικοί υπηρέτες της αυτοκρατορίας του χρήματος μπορούν να καταστρέψουν τα πάντα αλλά δεν μπορούν να πείσουν κανέναν. Όπου η νοημοσύνη ταπεινώνεται, οι άνθρωποι οφείλουν, ξεκινώντας από τις αρνήσεις τους, να αποκαταστήσουν έστω κάτι από την αξιοπρέπεια της ζωής έναντι του πνευματικού θανάτου.
Ο Λαός εδώ και μερικούς μήνες σηκώνεται από το καναπέ του και ξαναμαζεύεται στις πλατείες, οι φοιτητές στα πανεπιστήμια καταλαμβάνουν τις σχολές τους, οι εργαζόμενοι ετοιμάζονται για νέες απεργίες και η καλπάζουσα ανεργία ωθεί τους νέους στους δρόμους. Δεν τρομάζουμε λοιπόν από μια απόπειρα φίμωσης ενός μέσου και αν κάτι μας θέτει σε συναγερμό είναι η διαρκής επίθεση που δεχόμαστε σαν κοινωνία κάθε μέρα , μια διαρκή επίθεση περιστολής των δικαιωμάτων μας και καταστολής σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Όποιος διεκδικεί μια κοινωνία ισότητας σε δικαιώματα και πλούτο, μια κοινωνία όπου η αρχή της εξουσίας θα καταργηθεί, έχει το δικαίωμα να μην ανέχεται καμία απειλή ούτε εκφοβισμό, ανεξάρτητα αν αυτή επιβάλλεται στο όνομα μιας ιδέας, ενός θεσμού ή ενός δήθεν ανώτερου συμφέροντος και αυτά ακριβώς τα δικαιώματα μας υπερασπιζόμαστε.
Και αν μας κλέψουν τις φωνές πάντα θα υπάρχουν οι λέξεις.
Αλληλεγγύη στο Athens indymedia και σε όλα τα μέσα αντιπληροφόρησης
Οι φωνές μας δεν φυλακίζονται, ο λόγος μας δεν καταστέλλεται!
Ηράκλειο Κρήτης Σεπτέμβρης 2011
– Άπατρις , Παγκρήτια Εφημερίδα δρόμου ( http://apatris.info)
– (((●))) Candia Alternativa- Ανεξάρτητος μη εμπορευματικός χώρος ενημέρωσης & αντιπληροφόρησης στην Κρήτη
