Όσοι άνθρωποι βίωσαν το διήμερο της πανεργατικής απεργίας 28-29 Ιούνη, αλλά και όσοι είδαν την απροκάλυπτη άσκηση κρατικής καταστολής – καθώς τα ρουφιανοΜΜΕ δεν μπορούσαν να την αποκρύψουν ως συνήθως – αντιλαμβάνονται ότι το προσωπείο του κράτους πρόνοιας μας αποχαιρετά, αφήνοντας στη θέση του το αστυνομικό κράτος, το οποίο μας δείχνει τα καλοακονισμένα δόντια του. Απ’ ότι φαίνεται σε αυτήν την κοινωνική κατάσταση, οι μπάτσοι έχουν πάρει εντολές να πράττουν ανενόχλητοι όπως αυτοί θέλουν και συνεπώς βλέπουμε να εκδηλώνονται έως και τα χειρότερα σαδιστικά τους ένστικτα. Για το κράτος και το κεφάλαιο, σε μια περίοδο έντονης κοινωνικής αναδιάρθρωσης, όπως αυτή που ζούμε, όπου παίρνουν πίσω κεκτημένα αιώνων και αγώνων, όπου λαμβάνουν εξοντωτικά μέτρα εναντίον της κοινωνίας και που ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός και οι ιδιωτικοποιήσεις παίρνουν τη θέση του δήθεν “σοσιαλισμού”, η καταστολή είναι αναγκαία για να επιβιώσουν. Αυτό γίνεται αντιληπτό και από τον τρόπο που αυξάνονται συνεχώς οι προσλήψεις των ένστολων φρουρών του καθεστώτος, την ώρα που οι απολύσεις εργαζομένων αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο.
Την Παρασκευή 8 Ιούλη και εν ώρα αυτοοργανωμένης συναυλίας αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της διήμερης απεργίας 28-29 Ιούνη, καθώς και ενίσχυσης του κινηματικού ραδιοσταθμού 98fm στο Πολυτεχνείο (Αθήνα), μια ομάδα ατόμων επιτέθηκε σε διμοιρία ΜΑΤ η οποία βρισκόταν σε παρακείμενη οδό. Πολύ αργότερα και μετά το τέλος της συναυλίας, καθώς αποχωρούσε ο Χ.Κ. δέχτηκε δολοφονική επίθεση από μία εκ των διμοιριών με αποτέλεσμα να έχει αρκετές σοβαρές σωματικές βλάβες, μερικές εξ αυτών ανεπανόρθωτες.
***************
Ακολουθεί το κείμενο του ίδιου από το Νοσοκομείο στις 11/07:
»Τα ξημερώματα του Σαββάτου 9 Ιουλίου, φεύγοντας από συναυλία στο Πολυτεχνείο, στην οδό Μπουμπουλίνας, μου επιτέθηκε ξαφνικά μία διμοιρία των ΜΑΤ, η οποία βρισκόταν σε παρακείμενο στενάκι. Γύρω στους δέκα άνδρες των ΜΑΤ μου επιτέθηκαν, χτυπώντας με βίαια με τα υπηρεσιακά τους γκλοπ, αλλά και με μπουνιές και κλωτσιές. Με χτυπούσαν κυρίως στο κεφάλι και στα πλευρά, με μεγάλο μένος, πολλοί από αυτούς με το μεταλλικό τμήμα της λαβής των γκλοπ, βρίζοντας με ταυτόχρονα με ακατανόμαστες εκφράσεις.
Μετά από λίγα λεπτά και ενώ ήμουν αιμόφυρτος και ημιλιπόθυμος, με έσυραν μέχρι την κλούβα που βρισκόταν παραδίπλα όπου με έλουσαν με νερό, φωτιστικό οινόπνευμα και ό,τι άλλο υγρό έτυχε να έχουν κοντά τους.
Γύρω στις 3.45 π.μ. με πήγαν στη ΓΑΔΑ. Αν και η κατάστασή μου ήταν άθλια κανείς δεν έδωσε σημασία. Ζητούσα να με πάνε σε γιατρό, τους έλεγα ότι πονάω και μου απαντούσαν ότι πρέπει πρώτα να γίνουν οι διαδικασίες. Με άφησαν αιμόφυρτο σε ένα διάδρομο αδιαφορώντας ακόμα και όταν λιποθύμησα. Το πρωί μου ανακοίνωσαν ότι έχω συλληφθεί με την κατηγορία ότι…πέταξα μολότοφ εναντίον της διμοιρίας. Αν και είχα ένα βαθύ τραύμα αρκετών εκατοστών στη μέση του κρανίου μου και αιμορραγία σε διάφορα σημεία του σώματός μου, μου αρνήθηκαν τη μεταφορά σε νοσοκομείο, με το αιτιολογικό ότι πρώτα έπρεπε να οδηγηθώ στον Εισαγγελέα. Αφού με πήγαν στα δικαστήρια και με κατηγόρησαν επίσημα για δύο κακουργήματα και δύο πλημμελήματα (έκρηξη, κατοχή εκρηκτικών, διατάραξη κοινής ειρήνης και εξύβριση) στη συνέχεια με πήγαν στο νοσοκομείο.
Από τη συνάντησή μου με τις δυνάμεις «ασφαλείας» φιλοδωρήθηκα, εκτός των κατηγοριών και του άμεσου κινδύνου να κριθώ προσωρινά κρατούμενος, με μια σειρά σωματικές βλάβες. Συγκεκριμένα έχω υποστεί κάταγμα στο μέσο του κρανίου, βαθύ σκίσιμο του δέρματος στο κεφάλι, το οποίο χρειάστηκε 9 ράμματα, ένα σπασμένο δόντι, εκδορές στο πρόσωπο και τα αυτιά, κάταγμα στον αγκώνα και την ωμοπλάτη, βαθύ τραύμα στα πόδια το οποίο χρειάστηκε άλλα 10 ράμματα, εξάρθρωση γονάτου, πολλαπλά και μεγάλης έντασης χτυπήματα από γκλοπ στα πλευρά και την πλάτη, τα οποία μου προκάλεσαν νεφρική ανεπάρκεια.
Νοσηλεύομαι φρουρούμενος από αστυνομικούς, οι οποίοι προσπαθούν να κάνουν τη νοσηλεία μου δυσκολότερη. Έχουν φτάσει στο σημείο να απαγορεύουν ακόμα και τη νυχτερινή συσκότιση σε όλο το δωμάτιο νοσηλείας, επιβάλλοντας σε εμένα και τους υπόλοιπους ασθενείς να κοιμόμαστε τη νύχτα με το φως ανοιχτό.
Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι από τη δικογραφία που σχηματίστηκε, πέρα από τα ψέματα σε βάρος μου, δεν υπάρχει το παραμικρό για την κακοποίησή μου. Υπάρχει μόνο η κατάθεση ενός Ματατζή (κανείς από τους υπόλοιπους της διμοιρίας δεν μπήκε στο κόπο να καταθέσει είτε γιατί δεν αντιλήφθηκε τίποτα, είτε γιατί φοβάται τις ευθύνες του). Ο αστυνομικός αυτός το μόνο που αντιλήφθηκε είναι εμένα να πετάω μολότοφ και να συλλαμβάνομαι (προφανώς με όλους τους νόμιμους τύπους).
Δεν γνωρίζω ακόμα πόσες και ποιες βλάβες στην υγεία μου θα είναι μόνιμες. Αυτό όμως που γνωρίζω είναι ότι ήθελαν να με δολοφονήσουν.»
***************
Την Πέμπτη 14/7 η ανακρίτρια, χωρίς κανένα απολύτως στοιχείο, βασιζόμενη αποκλειστικά και μόνο σε μαρτυρία ενός από τους ματατζήδες, διατάσσει την προφυλάκισή του δηλώνοντας ευθαρσώς, σε σχέση με τα δολοφονικά χτυπήματα των ένστολων τρομοκρατών, ότι “η αστυνομία δεν κάνει τέτοια πράγματα”!!
Αυτή η αστυνομία που σαν πιστά κοπρόσκυλα των αφεντικών τους, ευθύνονται για το θάνατο μετανάστη στις 15 Ιούλη μέσα στα κρατητήρια Ελληνικού, για τον ξυλοδαρμό και σύλληψη της Α. Κοντογιώργη στην Ηλιούπολη όπου σε έλεγχο της τροχαίας έκανε το λάθος να αντιμιλήσει στους »προστάτες προστάτες του πολίτη”, για το δημοσιογράφο Μανώλη Κυπραίο ο οποίος έχασε οριστικά την ακοή του στην πανεργατική απεργία της 15ης Ιούνη από κρότου-λάμψης, για το Γιάννη Καύκα ο οποίος βρισκόταν για περισσότερες από 15 μέρες σε κώμα μετά από ξυλοδαρμό στην πανεργατική απεργία της 11ης Μάη και προφανώς για το όργιο καταστολής του λαού το διήμερο 28-29 Ιούνη, όπου ψηφιζόταν το μεσοπρόσθεσμo, με περισσότερους από 600 διαδηλωτές τραυματισμένους (το ότι δεν υπήρξε νεκρός θεωρούμε ότι βασίζεται απλά στην »θεία» τύχη) και με δεκάδες συλλήψεις (ένας εξ αυτών “τιμωρήθηκε” με το εξοντωτικό ποσό των 70.000 ευρώ!!! εγγύηση).
Το πρωταρχικό ανάχωμα στην επίθεση του κράτους ενάντια στην κοινωνία είναι τα ζητήματα της αντίστασης και της αλληλεγγύης να αντιμετωπιστούν συλλογικά και όχι μόνο ως υπόθεση κάποιων πολιτικών χώρων-ομάδων, κλάδων ή παρεών. Όποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι τέτοιου είδους επιθέσεις στρέφονται ενάντια σε ολόκληρη την κοινωνία, η οποία οφείλει να απαντήσει δείχνοντας την έμπρακτη αλληλεγγύη της, δίνει ένα χεράκι στο να ανοίξει και ο δικός του λάκκος από τους νεκροθάφτες μας. Γιατί αν δεν μοιραστούμε κοινούς αγώνες, θα μοιραστούμε τις κοινές ήττες.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟ Χ.Κ.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
Συνέλευση Αναρχικών – Αντιεξουσιαστών Ηρακλείου
Πηγή : http://saher.espivblogs.net
.:: Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο σε μορφη text : keimeno_xk_22jul2011.doc
