Οι δομές που έχουν επικρατήσει στην κοινωνία μας προάγουν τον ατομισμό, τον κακόβουλο ανταγωνισμό, την πνευματική ισοπέδωση, δημιουργώντας ανθρώπους ανίκανους να λειτουργήσουν συλλογικά προς το κοινωνικό όφελος, πατώντας επί πτωμάτων ώστε να εκπληρώσουν τους προσωπικούς τους στόχους. Από την εποχή που ζητούνταν πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων μπορεί να έχει αλλάξει μορφή το πολιτικό σύστημα και να έχουν πάψει τυπικά να υπάρχουν τέτοιου είδους πιστοποιητικά αλλά στη ουσία ακόμα και στο κατά τα άλλα “δημοκρατικό” καθεστώς χρησιμοποιούνται.
Έτσι λοιπόν άτομα που έχουν επιλέξει ένα διαφορετικό δρόμο πολιτικής έκφρασης από αυτόν που υποδεικνύει το σύστημα, που έχουν επιλέξει να αμφισβητήσουν και να διαφοροποιηθούν από τις νοσηρές ηθικές αρχές και αξίες που ορίζει αυτή η κοινωνία θα συναντήσουν σε κάθε στάδιο της ζωής τους εμπόδια. Από τους χώρους εργασίας όπου ο συνδικαλισμός τιμωρείται με απόλυση, και από τους δρόμους όπου η διαδήλωση τιμωρείται με ξύλο, ως τα πανεπιστήμια που η πολιτική δράση καταστέλλεται με lockout, κόψιμο εξεταστικών, προσωπικές απειλές και παρεμπόδιση επιστημονικής σταδιοδρομίας. Το πανεπιστήμιο ως κομμάτι της κοινωνίας δεν ξεφεύγει από τις αρχές της. Ειδικότερα στο πανεπιστήμιο Κρήτης κάποιοι καθηγητές έχοντας την εξουσία και με τη στήριξη της πλειοψηφίας των συναδέλφων τους ορίζουν ως παράνομα και ανήθικα στέκια, καταλήψεις, συνελεύσεις, συλλογικές διαδικασίες, κάθε μορφή πολιτικής έκφρασης που ξεφεύγει από τη στείρα ακαδημαϊκή δραστηριότητα. Από την άλλη ορίζουν νόμιμο και ηθικό της λαμογιές του Παλλήκαρη (παράνομη κλινική, αισχροκέρδεια σε βάρος ασθενών, πώληση πτυχίων, κατάχρηση δημοσίου πλούτου κ.α.) καταργούν το άσυλο σε κάθε ευκαιρία που τους παρουσιάζεται(π.χ. Κνωσός)με τη σύμπραξη της πολιτείας και κάνοντας κλίκα στο φυσικό αποφασίζουν ποίοι και με ποια κριτήρια θα προχωρήσουν στις σπουδές τους.
Τελευταίο παράδειγμα της καθηγητικής αυθαιρεσίας τους η απόρριψη από το μεταπτυχιακό του τμήματος φυσικής δύο φοιτητών γιατί δεν πληρούσαν τα κριτήρια. Και όπως δήλωσε ο κ. Τσιρώνης πρόεδρος του φυσικού «Καλοί βαθμοί, καλές συστατικές επιστολές ή μπορούν να μην έχουν καλούς βαθμούς και να έχουν σημαντικές γνώσεις ξένων γλωσσών ή μπορεί να τα πάει καλά κάποιος στη συνέντευξη αν γίνει συνέντευξη, κ.λπ. Το Φυσικό Τμήμα έχει τα ίδια κριτήρια τριάντα χρόνια. Όποιος νομίζει όμως ότι υπάρχει θέμα, μπορεί να διαβάσει στην ιστοσελίδα την αξιολόγηση του Τμήματος από ξένους καθηγητές». Άρα σύμφωνα με την παραπάνω δήλωση και τις προτεραιότητες που έχουν θεσπίσει ξένοι αξιολογητές δεν είναι αρκετοί οι βαθμοί πτυχίου 7,5 και 8,5 ούτε η πτυχιακή στο ΙΤΕ μιας και οι γνώσεις τους σε σουαχίλι και γιαπωνέζικα δεν ήταν επαρκείς.
Η ιστορία πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα ξεκινάει από πιο πρίν με την δημιουργία ενός αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού στο κτήριο του πανεπιστημίου ενός χώρου που στόχο είχε και θα έχει την πολιτική ζύμωση και αλληλεπίδραση των ανθρώπων που συμμετέχουν σ αυτόν. Έτσι λοιπόν ο κ. Τομαράς καθηγητής του φυσικού διέκοψε την πτυχιακή του ενός φοιτητή γιατί ο τελευταίος κατηγορήθηκε ότι συμμετείχε στις διαδικασίες του στεκιού. Όμως η ιστορία δεν τελειώνει εκεί, και οι δύο φοιτητές έκαναν αίτηση για ένα μεταπτυχιακό στο ίδιο τμήμα. Και ενώ ήταν σίγουρη η είσοδός τους σ αυτό, η αίτηση τους απορρίφθηκε με την προφορική αιτιολογία(παρότι έκαναν αίτηση δεν έλαβαν τα πρακτικά της συνέλευσης τμήματος που θα αιτιολογούσε εγγράφως τους λόγους) οτι δεν πληρούσαν τα προαναφερθέντα κριτήρια. Ανεπίσημα βέβαια τους έγινε γνωστό οτι ο λόγος που δεν έγιναν δεκτοί ήταν η κατηγορία για συμμετοχή στη «τρομοκρατική οργάνωση» στέκι στο ψυχιατρείο και σε άλλες πολιτικές δραστηριότητες, πράξεις που δεν συνάδουν με το ακαδημαϊκό ήθος του Χάρβαρντ της μεσογείου.
Κόντρα στη πλειοψηφία των καθηγητών εμείς θέλουμε ένα διαφορετικό πανεπιστήμιο. Ένα πανεπιστήμιο που παράλληλα με την επιστημονική κατάρτιση των φοιτητών προσφέρει ελευθερίες για πολιτικές και κοινωνικές δραστηριότητες ένα πανεπιστήμιο που σαν κομμάτι της κοινωνίας θα αλληλεπιδρά με αυτή και θα συμμετέχει σε κοινωνικές διεκδικήσεις και κατακτήσεις. Άλλωστε ιστορικά τα πανεπιστήμια αποτελούσαν χώρους που μαζί με τους εργατικούς πρωτοστατούσαν σε κοινωνικά κινήματα. Το πως θέλουμε το πανεπιστήμιο καθώς και ηθικές μας αρχές δεν μας επιτρέπουν να σταθούμε αμέτοχοι στην καταστολή που βιώνουμε.
ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΣΤΟΥ ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΔΡΑΣΗΣ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΕΠΙΒΟΛΗ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΚΥΡΩΣΕΩΝ ΣΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΛΟΓΩ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΗΜΑΤΩΝ
ΣΤΕΚΙ ΣΤΟ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ – ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
