Ηράκλειο: Ανάρτηση πανό στο κατάστημα της ΔΕΗ στην Ελ.. Βενιζέλου στο Γάζι, και στον υποσταθμό της ΔΕΗ στην Θέρισσο.

Ανάρτηση πανό στο κατάστημα της ΔΕΗ στην Ελ.. Βενιζέλου στο Γάζι, και στον υποσταθμό της ΔΕΗ στην Θέρισσο.

Oι φουσκωμένοι λογαριασμοί

αποτελούν μείωση του μισθού.

Με τους λογαριασμούς του ρεύματος να έρχονται διαρκώς φουσκωμένοι ( σε συνδυασμό με τα πανάκριβα νοίκια, κάνουν το κόστος των αναγκών για τη στέγαση στην Ελλάδα, από τα υψηλότερα στην Ευρώπη συγκριτικά με τα εισοδήματα), με τα ρεπορτάζ να προετοιμάζουν ήδη το κλίμα για νέες αυξήσεις τιμών ενόψει καλοκαιριού, κρεμάσαμε πανό για τη ρύθμιση των τιμών της ενέργειας, ενάντια στην εμπορευματοποίηση της, και ενάντια στις διακοπές ρεύματος στους ανθρώπους της τάξης μας του δυσκολεύονται να πληρώσουν.

Μια μικρή ιστορία παρασιτικής κερδοφορίας.

Η αύξηση των τιμών του ρεύματος δεν είναι κάτι τυχαίο. Η ενέργεια, αντί να αποτελεί κοινωνικό αγαθό, αντιμετωπίζεται εδώ και δεκαετίες (και όσο ο καπιταλισμός δεν απειλείται σοβαρά από το ανταγωνιστικό κίνημα, και άρα εκλείπει σταδιακά η ανάγκη ύπαρξης κοινωνικού κράτους) ολοένα και περισσότερο ως εμπόρευμα. Ως ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας για τους καπιταλιστές του τόπου, κάτι που συνδέεται άμεσα και με την καθόλου τυχαία συνεχιζόμενη υποβάθμιση της ΔΕΗ. Μια απαξίωση τόσο επικοινωνιακή (αξιοσημείωτα το «μόνο ένας τρελός θα έπαιρνε τη ΔΕΗ» του Κ. Χατζηδάκη τον Ιούλιο του ’19, ή το «Αυτό που χρειάζεται να κάνουν οι καταναλωτές είναι να αλλάξουν τους παρόχους» του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θ. Σκυλακάκη τον περσινό Ιούνιο), όσο και με άλλους τρόπους, όπως η δημιουργία υπέρογκων χρεών και ο περιορισμός των δραστηριοτήτων της ΔΕΗ προς όφελος των ιδιωτών.

Τα παραδείγματα αμέτρητα.

Από την ίδρυση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας το 1999, με σκοπό την “απελευθέρωση του δικτύου” και λίγο αργότερα την είσοδο της ΔΕΗ στο χρηματιστήριο, με ανθρώπους όπως τον Μπόμπολα να αποκτούν μερίδια. Τη μη εξασφάλιση δωρεάν δικαιωμάτων ρύπων από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.

Σκάνδαλα εκατοντάδων εκατομμυρίων (βλ. υπόθεση Energía) που μένουν ατιμώρητα, ενώ προλετάριοι φυλακίζονται για ψίχουλα.

Μπίζνες με τις ιδιωτικές εταιρείες ενέργειας, που αγοράζουν ρεύμα φθηνότερα ακόμα και από το κόστος παραγωγής (αρχικά μέσω των δημοπρασιών ΝΟΜΕ, που θεσπίστηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ, και έπειτα χάρη στο χρηματιστήριο ενέργειας), είτε για να το πουλήσουν στους καταναλωτές φθηνότερα απ’ ότι η ΔΕΗ, είτε ακόμα και για να το χρησιμοποιήσουν στη λειτουργία των Σταθμών Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές (ΑΠΕ) και Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης (ΣΗΘΥΑ), και να παράξουν τελικά ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο πουλάνε ακριβότερα στην ίδια τη ΔΕΗ, αφού βάσει νομοθεσίας εντάσσεται κατά προτεραιότητα στο δίκτυο, και μάλιστα με πολύ υψηλές τιμές. Ψήφιση νομοσχεδίων για την “Απελευθέρωση της Αγοράς Ενέργειας”, τμηματοποίηση και σταδιακή ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ….

Αυτή είναι η ενεργειακή πολιτική της Ελλάδας (που ακολουθεί φυσικά τις κατευθύνσεις της ΕΕ), μαζί με το άνοιγμα του πεδίου ώστε να κάνουν παντού και με όλο και μικρότερο έλεγχο εξορύξεις οι πολυεθνικές, και Μονάδες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας οι ντόπιοι καπιταλιστές (κάτι που βαφτίστηκε “Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας”). Μαζί με το σχεδιασμό κολοσσιαίων έργων σε συνεργασία με το γενοκτονικό κράτος του Ισραήλ.

Δύο κόσμοι σε σύγκρουση.

Έτσι, την ίδια στιγμή που οι Έλληνες εφοπλιστές βγάζουν εκατομμύρια από τη μεταφορά φυσικού αερίου, ή που το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης γίνεται ενεργειακός κόμβος για τις πολεμικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, οι λαϊκές οικογένειες ζορίζονται κάθε μήνα και παραπάνω για να μπορούν να έχουν ρεύμα στο σπίτι τους. Όσο θεσμοθετούνται πιο ευέλικτες εργασιακές σχέσεις για τους νέους εργαζόμενους στη ΔΕΗ, όσο όλο και περισσότερες εργασίες γίνονται μέσω εργολάβων που εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους για όλο και περισσότερα κερδη, τόσο βλέπουμε ανθρώπους της τάξης μας να χάνουν τη ζωή τους εν ώρα εργασίας…

Τι κάνουμε;

Σ’ αυτή τη συνθήκη λοιπόν, αναγνωρίζουμε την ανάγκη να αγωνιστούμε μαζί με τους εργαζόμενους της κάθε υπηρεσίας, μαζί με τις γειτόνισσες που βιώνουμε τα ίδια προβλήματα, ώστε να δούμε τους όρους ζωής μας να βελτιώνονται. Ώστε να σταματήσει το ρεύμα, και κάθε μας ανάγκη, να αποτελεί πεδίο κερδοφορίας και εκμετάλλευσης για τα συμφέροντα του κράτους και του κεφαλαίου. Ώστε να ζήσουμε μια ζωή που αξίζει να την ζεις.

ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ,