ΟΥΤΕ ΦΟΒΟΣ ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΓΗ
ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΒΑΣΗ, ΑΓΩΝΕΣ ΤΑΞΙΚΟΙ
Το περασμένο καλοκαίρι, ο νόμος Χατζηδάκη επισφράγισε την εξοντωτική, και υποτιμημένη εργασία. Εξάλλου δεκαετίες τώρα το οκτάωρο και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι απαξιωμένα στη πράξη, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα. Η δια νόμου θέσπιση της ατομικής συμφωνίας μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου όλως τυχαίως καταλήγει σε κατάργηση του 8ωρου, σύνηθες 12ωρο, ανασφάλιστες και απλήρωτες υπερωρίες ή χειρότερα ανύπαρκτα ρεπό στον κλάδο του τουρισμού. Η αύξηση των ωραρίων ισοδυναμεί με μείωση του πραγματικού μισθού, ενώ παράλληλα αυξάνεται το κόστος ζωής.
Οι όποιες κοινωνικές παροχές, η πρόσβαση σε δημόσιες δομές και αγαθά, όπως παιδεία, περίθαλψη, πολιτισμός συρρικνώνονται συστηματικά. Οι αυξήσεις των τιμών στα προϊόντα, στο ρεύμα και το νερό, η δυσανάλογη κοστολόγηση των ενοικίων σε σχέση με τον μισθό, οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερη υποτίμηση της ζωής.
Η αντικοινωνική και βαθιά ταξική πολιτική των θεσμών εφαρμόζεται πρωτίστως στο κατεξοχήν υποτιμημένο κομμάτι της εργατικής τάξης, τις κοινότητες των μεταναστών και μειονοτήτων. Η ανασφάλιστη και εξ ολοκλήρου μαύρη φθηνή εργασία σε συνδυασμό με την αορατότητα των κοινοτήτων αυτών δημιουργεί κραδασμούς στο σύνολο της εργατικής τάξης. Δίνει το βήμα για την εφαρμογή της ακροδεξιάς ατζέντας, στη θάλασσα της Μεσογείου, στα κέντρα κράτησης της ενδοχώρας, στη Μανωλάδα, στο Πέραμα.
Αγώνας ταξικός – αντιφασιστικός
Οι εργατικές, αντιφασιστικές απαντήσεις οφείλουν να υπερασπίζονται την ελευθερία, την ζωή και την αξιοπρέπεια. Επίκαιρα παραδείγματα είναι : ο νικηφόρος αγώνας των διανομέων της e-food, και η μαζική διαρκής απεργία των λιμενεργατών της COSCO για συνθήκες εργασίας που θα αποτρέπουν την ύπαρξη ακόμη μιας εργοδοτικής δολοφονίας.
Να συνδέσουμε τις ανάγκες και τα αιτήματα όλων των κλάδων της τάξης μας. Προτάσσοντας την ενότητα στη βάση και την αλληλεγγύη να ενδυναμωθούν τα σωματεία, οι φοιτητικοί σύλλογοι και οι κατειλημμένοι χώροι αντίστασης ενάντια στις νεοφιλελεύθερες προσταγές. Να φέρουμε στην επιφάνεια τις ανάγκες των μειονοτήτων για πλήρη δικαιώματα, να μπεί φρένο στην εκμετάλλευση, τα ρατσιστικά “πογκρόμ”, και τις δολοφονίες του ελληνικού κράτους.
Μειώσεις στα ωράρια – αυξήσεις στο μισθό.
Ρεύμα, στέγη και νερό, δεν είναι εμπορεύματα.
Ούτε φόβος – ούτε υποταγή, οργάνωση από τα κάτω αγώνες ταξικοί.
Νίκη στην απεργία των λιμενεργατών της COSCO.
Στηρίζουμε το κάλεσμα των πρωτοβάθμιων σωματείων
Συγκέντρωση Πέμπτη 4 Νοέμβρη στις 19:00, στην πλατεία Αγοράς
