Από την περασμένη άνοιξη γινόμαστε μάρτυρες ενός ξέφρενου παραληρήματος ελέγχου και καταστολής εις βάρος της κοινωνίας, ανά τις χώρες της υφηλίου. Με αφορμή την πανδημία και πρόσχημα την αντιμετώπιση του ιού, κράτη και καπιταλιστές βρίσκουν την καλύτερη ευκαιρία να εφαρμόσουν όλα όσα επιτάσσει η εξέλιξη του κεφαλαίου. Καραντίνα, lockdown, τηλε-εργασία, τηλε-εκπαίδευση, κωδικός μετακίνησης, αστυνομικός έλεγχος, ατομική ευθύνη, αριθμός κρουσμάτων, άσκοπη μετακίνηση, συνωστισμός είναι έννοιες που μπαίνουν στην καθημερινότητα των πολιτών που κάθε άλλο παρά ‘ενεργούς’ τους λες. Στο πλαίσιο αυτό του φόβου, της επιτήρησης και της απομόνωσης διάφορες θεωρίες συνομωσίας ξεπηδούν και εισβάλουν στα μυαλά των ανθρώπων μέσω των σόσιαλ μίντια, που είναι πλέον το μόνο μέσο κοινωνικοποίησης.
Και εκεί που η πανδημία ήταν απλά μια λέξη στο λεξικό, ξαφνικά γινεται θέμα συζήτησης και καθημερινής ενασχόλησης. Δεν είναι λίγες και οι θεωρίες που αμφισβητούν την ύπαρξη του ιού. Τσιπάκια, μάσκες, 5g είναι θεωρίες που απασχολούν κόσμο που αν μη τι άλλο μελετά διαρκώς περί του ζητήματος και ενημερώνεται ανελιπώς από ‘έγκυρες’ πηγές.Το τραγελαφικό είναι ότι σε όλες αυτές τις θεωρίες συνήθως κοτσάρεται στο τέλος το εθνικό αίσθημα, η θρησκεία και το μίσος για τους μετανάστες. Και οι κυβερνήσεις από πίσω να σιγοντάρουν. Φαίνεται, ειδικά στην Ελλάδα η συνεργασία αυτή κράτους και εθνικιστών/φασιστών να έχει ξεπέσει σε λιανεμπόριο φτηνού και ευτελούς προιόντος, λόγω καραντίνας. Σε μια τέτοια συνθήκη γίνεται πολύ λεπτή η γραμμή του ποιος είναι εξόφθαλμα ‘ψεκασμένος’ και ποιος είναι απλά ένας ήσυχος και ταπεινός φασίστας. Όμως σε ένα νησί σαν την Κρήτη είναι ίσως πιο εύκολο να καταλάβεις τη διαφορά.
Στο Ηράκλειο μετά την άρση της πρώτης καραντίνας κάποια σκουπίδια που αισθάνονται περήφανα για την καταγωγή τους, έκαναν κάλεσμα μέσω facebook, για να αντιταχθούν σε μια δήθεν ‘απόβαση τζιχαντιστών’ στην Κρήτη. Φώναξαν και κάποιους ομοϊδεάτες τους απ’ όλο το νησί για να χύσουντο δηλητήριο τους στην πλατεία Ελευθερίας στις 4 Μαΐου. Αντανακλαστικά και εν μέσω αποδιοργάνωσης που προκάλεσε το προηγούμενο lockdown, έγινε αντιφασιστικό κάλεσμα απο συλλογικότητες της πόλης για την ίδια ώρα με στόχο την κατάληψη της πλατείας. Φάνηκε όμως ότι μερικοί από αυτούς, μετά απο τις ήττες τόσων χρόνων (και μερικοί για να αποφύγουν μία ήττα στα πρώτα τους βήματα), έβαλαν λητούς και δεμένους ώστε να καταφέρουν να κάνουν το πανηγυράκι τους. Μαζεύτηκαν λοιπόν όλοι οι ρατσιστές της πόλης και οι εθνόψυχοι ψεκασμένοι από πόλεις και χωριάγια να φωνάξουν ότι δεν υπάρχει κορονοϊός και να δέσει το γλυκό. Στον αφρό της διοργάνωσης γνωστοί ναζιστές και χρυσαυγίτες, γαλωνάτοι, κάποιοι μπράβοι της νύχτας (με τους φίλους τους από τα γυμναστήρια) και από πίσω κουτσοί στραβοί…
Και όλο το σκηνικό δεν θα τους έβγαινε αν 2-3 απο δαύτους δεν ανοίγονταν για βοήθεια σε χουλιγκάνους από κάθε μπάντα ώστε να έρθουν να τους βοηθήσουν, παραπλανόντας με ανακρίβειες και ψέμματα αρκετούς .Είδαμε απέναντι μας ακόμα και καποιους ρομά(!), προφανώς όλοι οι παραπάνω με το αζημίωτο. Το κερασάκι στην τούρτα δεν είναι άλλο από τους μπάτσους, που μόνο δεν σταυροφιλήθηκαν με τους επικεφαλείς της φασιστομάζωξης, ενώ ταυτόχρονα είχαν περικυκλώσει τους αντιφασίστες. Έτσι κατάφεραν να προσεγγίσουν και τελικά να πάρουν την πλατεία.
Εδώ να πούμε ότι σαν κομμάτι του αντιφασιστικού κινήματος στην πόλη προφανώς και δεν μας μπαίνει στο μάτι ο κάθε πορτιέρης, ο κάθε χουλιγκάνος ή κάγκουρας που αντικρύσαμε εκείνη την μέρα. Γνωρίζουμε την πόλη που ζούμε και τις ισορροπίες που αυτή μπορεί να έχει. Άλλα σίγουρα αν κάποιος έχει να ανησυχεί για το ότι ήταν εκείνη την μέρα στην πλατεία, τότε είναι σίγουρα αυτοί και όχι εμείς. Και με τακτικές χαρτζιλικόματος και τσουβαλιάσματος φαίνεται ότι δεν θα πάνε και πολύ μακρυά. Γιατί εκτός από εμάς θα βρούν και υπόλοιπα κομμάτια της πόλης απεναντί τους. Αυτό έγινε αρκετά σαφές και στην αντιφασιστική πορεία της 5 Ιουνίου, όταν μερικές χιλιάδες κόσμου διαδήλωσαν ενάντια στον φασισμό και τα γεγονότα των προηγούμενων ημερών. Κόσμος με διαφορετικές αναφορές(αναρχικοί, αριστεροί, οικολόγοι, καλλιτέχνες, οπαδοί, πλατειακοί, εργάτες, μετανάστες, ομοφυλόφιλοι, queer) έδειξε ότι το ελάχιστο χρέος που έχει ως αντιφασίστας/στρια είναι αν μη τι άλλο να είναι εκεί για να διεκδικήσει το αδιαπραγμάτευτο, πως δεν θα αφήσουμε σπιθαμή γης σε κανέναν τους.
Αυτοί όμως που επιδιώκουν τα τελευταία 3 χρόνια στο Ηράκλειο να ξαναμπούν στο παιχνίδι του μίσους, φαίνεται να μην έχουν καταλάβει σε ποιά πόλη βρίσκονται και πως όσοι και όποιοι και αν είναι οι χορευτές, ο χορός είναι πάντα ο ίδιος. Αλλά τι συμβαίνει όταν έρχεται αυτή η ακαθόριστή ώρα να χορέψεις; Κλαψουρίσματα και έξω. Γιατί μάλλον αλλιώς τα υπολογίζουν και αλλιώς τους έρχονται. Στο μάτι δεν τους έχει βάλει μια χούφτα αναρχικών όπως θέλουν να πιστεύουν, αλλά αντιφασιστικοί πυρήνες σε όλο το νησί. Οι χρυσαυγίτες στο Ηράκλειο μπήκαν στις τρύπες τους γιατί ο αντιφασιστικός αγώνας της πόλης, της Κρήτης και όλης της Ελλάδας, έπραξε τα δέοντα.
Αντιλαμβανόμαστε ότι όσοι συμμετείχαν στα γεγονότα της 4ης Μάη απο τη μεριά των φασιστών, μερικοί εκ των οποίων υποκινούμενοι από ψέματα και χαρτζιλικόματα, δεν είναι της ίδιας κοψιάς και ούτε χαίρονται και πολύ για την παρουσία τους εκεί. Μπορεί να μην γνωρίζουν το παρελθόν αλλά πιστεύουμε ότι κάποια στιγμή θα αντιληφθούν ποιος πραγματικά πολεμάει αυτούς που επιδιώκουν την εκμετάλευση και τον έλεγχο της κοινωνίας. Μπορεί κάποιος να θυμηθεί τι σημαίνει να κοπανάς μπάτσους έξω απο το τμήμα για τη δολοφονία του Ηρακλή Μαραγκάκη και ποιοί ήταν εκεί. Όπως μπορεί και να ανοίξει τα μάτια του και να δεί τι σημαίνει να μάχεσαι αδιάκοπα έναντια το κράτος και το κεφάλαιο με κάθε μέσο, παρά την καταστολή, παρά τις φυλακίσεις.
Έμεις απο τη μεριά μας υψώνουμε την γροθιά μας και στέλνουμε συνιάλο σε κάθε αντιφασιστικό πυρήνα της πόλης. Ο φασισμός χτυπιέται και γονατίζει στο δρόμο και όχι σε δικαστικές αίθουσες και τηλεπαράθυρα.Έτσι πιάνοντας το νήμα του μαχητικού αντιφασισμού πήραμε την πρωτοβουλία να επισκεφτούμε τον Μιχαλη Νεονακη στις 8 Δεκεμβρη στον χώρο εργασίας του.Στις 4 Μάη, ανάμεσα σε όσους προαναφέρθηκαν ήταν και το συγκεκριμένο τσογλάνι, που αποφάσισε να επισφραγίσει την παρουσία του με κινήσεις που δεν παραγράφονται. Σκέφτηκε ότι είναι καλή ιδέα να πάρει μαζί του ένα αλυσοπρίονο, να το βάλει μπροστά και να το στρέψει ενάντια στους αντιφασίστες, πράγμα το οποίο και έκανε. Όποιοι ανεβάζουν τον πήχη της βίας έτσι, πέρα από επικίνδυνα ηλίθιοι, είναι και άξιοι της μοίρας τους. Και πρέπει να ξέρουν τι να περιμένουν μετά από κάτι τέτοιο. Το ίδιο και τα φασισταριά που για να γίνει το αίμα τους λίγο πιο γαλανό, βιοπραγούν απέναντι σε όποιο μετανάστη βρεθεί μπροστά τους.
Όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός είναι αυτονόητο ότι δεν ξεμπερδεύουμε με τον εθνικισμό, το ναζισμό και τα παράγωγά τους. Δίνουμε το παρόν, με οξυμένα αντανακλαστικά, αποκεντρωμένη δράσηκαι χωρίς ειδικούς. Δεν θα τους επιτρέψουμε να κάνουν σφαγεία τις πλατείες μας, αλλά θα τους στείλουμε στις τρύπες τους, όπου ανήκουν. Είμαστε εδώ για να πολεμήσουμε την καταπίεση και την εξουσία, μαζί με κάθε κατατρεγμένο/η αυτής της κοινωνίας, ανεξαρτήτως εθνικότητας, φανέλας και φύλου, που αντιλαμβάνεται ότι τα συμφέροντα μας βρίσκονται απέναντι από αυτά του κράτους και του κεφαλαίου.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ – ΝΕΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΑΕΡΑ
ΘΑ ΣΑΣ ΛΙΩΣΟΥΜΕ
ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ Η ΖΩΗ, ΟΧΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ, ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΥΣ
Ένας από τους αντιφασιστικούς πυρήνες της πόλης
