Παρέμβαση την Τετάρτη 09/09 το πρωί από περίπου 30 άτομα στο παράρτημα του υπουργείου τουρισμού, που βρίσκεται απέναντι από το αρχαιολογικό μουσείο. Για 2 περίπου ώρες μοιράστηκαν κείμενα σε ελληνικά και αγγλικά ενάντια στην επέλαση της τουριστικής ανάπτυξης, εξαιτίας της οποίας εκκενώθηκε η κατάληψη rosa nera με σκοπό να μετατραπεί το κτίριο σε άλλο ένα ξενοδοχείο. Φωναχτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης στις καταλήψεις και πετάχτηκαν τρυκακια στην περιοχή.
Ακολουθούν τα κείμενα που μοιράστηκαν :
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA
Επιλέγουμε να παρέμβουμε στο παράρτημα Κρήτης του Υπουργείου Τουρισμού ως μια ελάχιστη μορφή διαμαρτυρίας για την εκκένωση της Rosa Nera και την απόπειρα μετατροπής του κτιρίου σε ξενοδοχείο.
Στις 06/09 έγινε η κατασταλτική επιχείρηση για την εκκένωση της κατάληψης που για 16 χρόνια έχει μετατρέψει το ερειπωμένο κτίριο της πρώην 5ης Μεραρχίας σε έναν ανοιχτό κοινωνικό και πολιτικό χώρο, με ευρεία στήριξη, συμμετοχή και αποδοχή από μεγάλο μέρος της κοινωνίας των Χανίων. Το κτίριο ιδιοκτησιακά “ανήκει” στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Τα τελευταία όμως χρόνια ο πρώην Πρύτανης και νυν υφυπουργός Παιδείας Διγαλάκης αποφάσισε την παραχώρηση του κτιρίου στην ιδιωτική εταιρεία επενδυτών Belvedere με σκοπό τη μετατροπή του σε ξενοδοχειακή μονάδα. Κάτι που βρίσκει αντίθετους όχι μόνο τους καταληψίες αλλά μεγάλη μερίδα της τοπικής κοινωνίας, η οποία είναι ήδη βεβαρημένη με την ανεξέλεκτη και αδηφάγα τουριστικοποίηση της παλιάς πόλης. Τα τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες μιας αδυσώπητης επέμβασης στο εσωτερικό των πόλεων και των γειτονιών μας, που σκοπό έχουν την με δίχως όρους μετατροπή τους σε τουριστικά θέρετρα. Πληθυσμοί εκτοπίζονται ενώ κατοικίσιμες περιοχές αναδιαμορφώνονται, “εξευγενίζονται” και μετατρέπονται σε χώρους υποδοχής και διασκέδασης τουριστών. Η υλοποίηση έρχεται είτε με τη χρήση βίας και καταστολής, είτε με την αγαστή συνεργασία φορέων και αρχών με σκοπό να προσπεραστούν γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, ώστε τα έργα να πάρουν έστω και φαινομενικά την όποια νομιμότητα για την υλοποίησή τους. Έτσι έχουμε από διωγμούς και πογκρόμ ρομά, προσφύγων, τοξικοεξαρτημένων, μέχρι και παράνομες απαλλοτριώσεις ή και κατεδαφίσεις κτιρίων με σκοπό την ανέγερση νέων, ή την ανακατασκευή και αλλαγή της χρήσης τους. Στο βωμό του κέρδους της τουριστικής βιομηχανίας χαμένοι βρισκόμαστε καθημερινά όλοι εμείς : εμείς που αδυνατούμε να πληρώσουμε τα νοίκια που έχουν φτάσει στα ύψη, που με δυσκολία θα βρούμε ένα καινούργιο σπίτι για να μείνουμε γιατί όλα νοικιάζονται σε διαδικτυακές πλατφόρμες σε τουρίστες, που βιώνουμε καθημερινά τις άθλιες συνθήκες εργασίας στα κάτεργα του τουρισμού και της εστίασης. Που κινδυνεύει καθημερινά η υγεία μας γιατί το κράτος επέλεξε να υποδεχθεί τουρίστες χωρίς κανένα σοβαρό μέτρο προφύλαξης από τον covid-19 και κυρίως χωρίς προληπτικά τεστ. Στο βωμό της τουριστικής ανάπτυξης απειλούνται και εκκενώνονται κοινωνικοί χώροι, όπως η κατάληψη Rosa Nera
ΤΑ ΡΟΔΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΡΩΜΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΓΚΑΘΙΑ
Μερικά λόγια για τις κατασταλτικές επιχειρήσεις του κράτους και τις εκκενώσεις καταλήψεων στην τωρινή συγκυρία.
Αύγουστος 2020 : εν μέσω πανδημίας, σε μια περίοδο, μετά την επιβεβλημένη από το κράτος καραντίνα, όπου φαντάζει κάθε άλλο παρά αβέβαιη και με ακόμη μια οικονομική κρίση να πλησιάζει απειλητικά. Oι μάσκες πέφτουν σε σχέση με το ενδιαφέρον των κυβερνώντων για την υγεία μας, παρά τις λυπηρές προσπάθειες για παρουσίαση του αντίθετου με λήψη “μέτρων”, που υποτίθεται θα προστατέψουν τον πληθυσμό από την εξάπλωση του ιού. Πριν μερικούς μήνες παρουσίαζαν την απαγόρευση κυκλοφορίας και το γενικό lock down ως τη μόνη λύση, ενώ προειδοποιούσαν ξεδιάντροπα ότι η χρήση μάσκας ελλοχεύει κινδύνους. Τώρα η χρήση μάσκας ξαφνικά αποτελεί μονόδρομο και ικανοποιητικό μέτρο για να κυλήσουν όλα ομαλά. Καθένας και καθεμιά από εμάς αντιλαμβάνεται ότι οι επιλογές των κυβερνώντων είναι πολιτικές. Μια από αυτές είναι η μεταφόρτωση των ευθυνών στις δικές μας πλάτες, αφήνοντας τα δημόσια νοσοκομεία να ρημάζουν. Η ρητορική της «ατομικής ευθύνης» για τη διάδοσή του ιού προπαγανδίζεται νυχθημερόν : τη μια φταίει ο ηλικιωμένος που θέλει να περπατήσει, την άλλη φταίει η νεολαία που αράζει στις πλατείες. Για δωρεάν τεστ σε όλους από το κράτος όμως, ούτε λόγος. Ξαφνικά, για το δεύτερο κύμα της πανδημίας ευθύνονται οι ντόπιοι που πάνε για κάνα μπάνιο, αλλά η μαζική ανεξέλεγκτη εισροή τουριστών αποσιωπάται. Η διαφύλαξη της τουριστικής σεζόν ανέρχεται σε νούμερο ένα εθνική προτεραιότητα, με δημοτικές αρχές και ντόπια αφεντικά να πλασάρουν κλίμα εορταστικό, όλα αυτά βέβαια βασιζόμενοι στην εξαθλίωση των εργαζομένων στα τουριστικά κάτεργα. Δεν πιστεύουμε σε καμία περίπτωση ότι “ο ιός δεν υπάρχει” , ούτε αναπαράγουμε παρόμοιες θεωρίες συνομωσιολογίας από ψεκασμένους εθνικόφρονες. Αλλά λέμε το εξής απλό: ο covid-19, άσχετα από την προέλευση του, αποτέλεσε θαυμάσια ευκαιρία για την εξουσία για ακόμα περισσότερο έλεγχο και εκμετάλλευση. Μια διεθνής συνθήκη βιο-πολιτικής, επιβαλλόμενη από τα περισσότερα κράτη ταυτόχρονα, που με αφορμή μια πανδημία (κάτι που δεν συμβαίνει για πρώτη φορά, βλεπε ισπανική γρίπη), πειραματίστηκαν με τις πιο σύγχρονες μεθόδους για καθολικό έλεγχο πληθυσμών, με τη συμβολή μπάτσων, στρατού και επιστημονικής ελίτ. Την ίδια περίοδο που λαμβάνουν χώρα όλα τα παραπάνω, στα δελτία των 8 πουλάνε τρόμο εις διπλούν, προπαγανδίζοντας ενδεχόμενη πολεμική σύρραξη με την Τουρκία. Οι διακρατικοί ανταγωνισμοί για τον έλεγχο των υδρογονανθράκων στην περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου αναζωπυρώνονται και απειλούν να μακελέψουν τους καταπιεσμένους και από τις 2 πλευρές των συνόρων προς όφελος των καταπιεστών τους. Η κυβέρνηση του Κούλη το τελευταίο διάστημα σύρεται σε απανωτές επικοινωνίες και επαφές με “εταίρους” προσπαθώντας να βρει συμμάχους, φοβούμενη όχι τόσο μια πολεμική ήττα, αλλά μια δυσμενή απόφαση σε διεθνές δικαστήριο, η οποία θα δυσαρεστούσε το ακροδεξιό ακροατήριο και θα έπληττε το γόητρο της εθνικής τους υπερηφάνειας. Σε μια τέτοια συγκυρία λοιπόν, οι διαχειριστές της εξουσίας επιχειρώντας να αλλάξει κάπως η δύσκολη για αυτούς ατζέντα, προβαίνουν σε εκκενώσεις καταλήψεων :
Ξημερώματα Δευτέρας 17/8 : μπάτσοι εισβάλουν στην κατάληψη Terra Incognita στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Χώρος που ανήκει στο πανεπιστήμιο και είναι κατειλημμένος από το 2004. Μια κατάληψη με σταθερή παρουσία 16 χρόνων στην πόλη, και μια από τις μακροβιότερες στον ελλαδικό χώρο, έχει στεγάσει μέσα στα χρόνια επιθυμίες, ανάγκες, κινηματικές δομές.
Κυριακή 23/08 : μπάτσοι εισβάλλουν στην κατάληψη Libertatia στη Θεσσαλονίκη συλλαμβάνοντας τους συντρόφους που εκτελούσαν εργασίες ανοικοδόμηση του κτιρίου, το οποίο είχε κατασταφεί από εμπρηστική επίθεση φασιστών. Κατασχέθηκε ο εξοπλισμός και τα εργαλεία. Το κτίριο ανακαταλήφθηκε από τους συντρόφους. Επρόκειτο για την τρίτη εισβολή της αστυνομίας μέσα σε ένα χρόνο.
Ξημερώματα Σαββάτου 05/09 : Αστυνομικές δυνάμεις από όλο το νησί αλλά και από Αθήνα εισβάλλουν στην κατάληψη Rosa Nera στα Χανιά συλλαμβάνοντας 16 συντρόφους και συντρόφισσες, εκ των οποίων οι 5 είναι μετανάστες. Τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι αφού τους αποδόδηθηκαν δύο κατηγορίες (διατάραξη κοινής ειρήνης και φθορά ιστορικού κτιρίου). Από τον Ιούνιο του 2004 ο κόσμος που κατέλαβε το κτίριο το ανακήρυξε για πρώτη φορά ελεύθερο χώρο. Από ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο μετατράπηκε σ’ ένα χώρο στέγασης, σ’ ένα κέντρο αγώνων και σε ένα χώρο πολιτιστικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
Οι συγκεκριμένες κρατικές επιθέσεις έρχονται να προστεθούν σε μια σωρεία κατασταλτικών μεθοδεύσεων της κυβέρνησης ενάντια τόσο στον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο, όσο και σε αγωνιζόμενα -ή μη- κομμάτια προσφύγων και μεταναστών (εκκενώσεις καταλήψεων στέγης προσφύγων και μεταναστών, τελεσίγραφο Χρυσοχοΐδη, εκκενώσεις αναρχικών καταλήψεων, υπόθεση σύντροφοι-ισσες). Παρ’ όλα αυτά δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη πως η καταστολή και ο έλεγχος που έρχονται «από τα πάνω» είναι ένα παιχνίδι ρεβανσισμού ανάμεσα σε εμάς και την κυβέρνηση της νδ. Αφορά όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια, όπως με την ψήφιση του νόμου παρανομοποίησης των διαδηλώσεων αλλά και με τις ολοένα και πιο άγριες επιθέσεις των μπάτσων τόσο σε πορείες όσο και πλατείες/πάρκα, γειτονίες. Τελικά, είναι επίθεση σε καθέναν/καθεμία που δεν θέλει να σκύψει το κεφάλι, να ευθυγραμμιστεί με τις νόρμες και τους κανόνες τους, να καταπιεί αμάσητο ότι του πλασάρουν τα Μ.Μ.Ε(ξημέρωσης). Εμείς από την μεριά μας, με λύσσα για ζωή, οργή και αφοσίωση υπερασπιζόμαστε τις καταλήψεις και τους χώρους μας γιατί αποτελούν κομμάτι του αγώνα ενάντια στο υπάρχον. Υπερασπιζόμαστε τις καταλήψεις όχι γιατί οι τοίχοι, οι πόρτες και τα πλακάκια νοηματοδοτούν την ύπαρξη μας, αλλά γιατί μας δίνουν τον χώρο και τον χρόνο να υπάρχουμε με τους δικούς μας όρους, να πραγματώνουμε τις επιθυμίες μας και να χτίζουμε σχέσεις ουσιαστικές μακριά από την αλλοτρίωση της καθημερινότητας. Τέτοιες σχέσεις είχαμε και με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες από την Terra Incognita, εδώ και χρόνια. Τέτοιες σχέσεις είχαμε και με τους συντρόφους και τις συντρόφισσές μας στα Χανιά, συμβαδίζοντας σχεδόν παράλληλα και ο καθένας από το δικό του μετερίζι, σε κοινούς δύσκολους δρόμους του αγώνα και της αντίστασης μέσα στις 2 επαρχιακές πόλεις.
ΜΠΑΤΣΟΙ, ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ, ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ, ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ (δεν περιμένουμε ακόμα να λογαριαστούμε)
Κατάληψη Ευαγγελισμού, Σύντροφοι-ισσες/Aναρχικοί-ες
————————————–
AGAINST ΤΗΕ TOURISΜ DEVELOPMENT ATTACK
SOLIDARITY WITH ROSA NERA SQUAT
We chose to block Greek National Tourism Organization as the minimum protest against the evacuation of Rosa Nera squat in Chania and the attempt to turn it into a hotel.
On 06/09, a repressive police operation evacuated the squat that turned the former 5th Military Division building into an open and social political space, with widespread support, participation and acceptance from a large portion of the local society. The building’s owner is the Technical University of Crete. However recently the former Dean and current Deputy Minister of Education M. Digalakis, decided to cede the building to the private offshore company Belvedere in order to convert it into a hotel unit, which opposes not only to the squatters but also to a large portion of the local community which is already burdened with the uncontrollable and greedy touristification of Chania’s old town. The recent years, we have witnessed the relentless gentrification inside our cities and neighborhoods, aimed at their unconditional transformation into tourist resorts. Populations are being displaced while residential areas are being remodeled, “refined” and turned into touristic venues, either with the use of force and repression, or with the cooperation between institutions and authorities. This cooperation is necessary in order for them to overcome bureaucratic entanglements, so that the touristification projects can seem in any way legit even when they’re not. Some of the means used are from persecutions and pogroms against Roma, refugees and drug addicts, to illegal expropriations or demolitions of buildings in order to construct of new ones. There we stand, on the altar of profit for tourism industry, we who are unable to pay an increasingly high rent, we who cannot find a new home to stay because everything is rented through web platforms to tourists, we who experience the daily miserable working conditions of tourist trades. Our health is in danger every day because of the state’s choice to receive tourists without any serious precautionary measures against covid-19 or preventive tests. At the altar of tourism development, social spaces are threatened and evacuated, with the recent example of Rosa Nera squat.
ROSES HAVE THORNS APART FROM FRAGRANCE
A few words regarding the squat evictions of Rosa Nera in Chania and of Terra Incognita in Thessaloniki, as well as the State’s repressive operations in the current situation.
August 2020: amidst pandemic, following a quarantine period imposed by the State, we found ourselves in a rather precarious position, about to face another looming economic crisis. The Governing Body’s fake concern for our health is finally unveiling, despite its sad efforts to present the opposite by implementing measures that would supposedly protect the people from the risk of virus spreading. A few months ago, the imposition of movement restrictions and general lockdown was presented as the only solution, while we were unashamedly warned that wearing a mask could prove hazardous. Now, all of a sudden, wearing a mask is a one-way street and a satisfactory measure to ensure everything will run smoothly.
Each one of us understands that the Governing Body’s choices are political. Among them is the shift of responsibility onto us. The rhetoric of individual responsibility regarding the spread of Covid-19 is propagandized around the clock: accountability lies on elderly people taking walks on the one hand, and young people hanging out at squares on the other. Naturally, free tests for every citizen is out of the question.
The blame for the second wave of the pandemic falls on local residents that go to beaches, while the massive, incontrollable influx of tourists is being swept under the carpet. Preserving the tourist season is a number one national priority, with municipal authorities and local bosses promoting a festive atmosphere, at the expense of working people who are impoverished at tourist sweatshops.
We don’t believe the narrative supporting “there is no virus” in any case, nor do we reiterate conspiracy theories from nationalists. What we support is this: irrespective of its origin, COVID-19 offered a wonderful opportunity to the political authorities for further control and exploitation. In light of a global pandemic, an international bio-policy was implemented simultaneously by most countries that were able to experiment on complete population control using the most modern methods, with the aid of the police, the army, and the science elite.
While all the aforementioned incidents were taking place, the evening news were further terrorizing people by propagandizing a possible warfare with Turkey. Intercountry rivalries over the control of hydrocarbons in the South East Mediterranean Sea are revived and threaten to massacre the oppressed from both sides for the benefit of their oppressors. Most recently, Mitsotakis’ Government was engaged in successive communications and contacted counterparts in an attempt to find allies, fearing not so much a military defeat but rather an unfavourable decision in front of a national court. Such a decision would dissatisfy its far-right audience and would damage its prestige and national pride.
In such a situation, the Governing Body proceeded in two squat evacuations, thus attempting to shift the focus of their agenda towards an easier target:
Early hours of Monday, 17/8: police invade the Terra Incognita squat, located at the centre of Thessaloniki, a place that belongs to the University and has been occupied since 2004. It is a squat with a strong presence of 16 years in the city, one of the most long-lasting squats in Greece, that has sheltered desires, needs, movements over the years.
Early hours of Saturday, 05/09: police forces from all over the island and from Athens invade the Rosa Nera squat in Chania, Crete, arresting 16 comrades, 5 of whom were immigrants. Since June 2004, the people occupying the building declared it to be a free space for the first time. It transformed from an abandoned place into a shelter, a centre of social struggles and a site for cultural and social activities. Nothing is over, everything continues!
The aforementioned government attacks are additional to numerous repressive state practices against anarchist/ anti-establishment groups as well as activist -or not- refugees and immigrants (evacuation of Housing Squat for Refugees and Immigrants, ultimatum by Chrisochoidis, Minister of Citizen Protection, anarchist squat evacuations, case of “sintrofoi-isses). Nevertheless, we are under no illusion that the repression and control coming “from above” is a revenge game between us and the Greek government of New Democracy. Rather, it concerns all the struggling parties as it was shown with the enactment of the new Anti-Protest Law as well as the even fiercer police attacks in protests, squares/ parks, and neighbourhoods. Eventually, it is an attack against each one of us who doesn’t want to keep their head down, to conform with their norms and rules, to swallow the Media’s tales hook, line, and sinker. From our standpoint, we, filled with rage for life, anger and dedication, defend our squats and sites as they are an integral part in the struggle against the status-quo. We defend our squats not because the walls, doors, and tiles give meaning to our existence, but because they provide us with the time and space to exist under our terms, to fulfil our wishes, and to build meaningful relationships far from the alienation of everyday life. Such were the relationships we had with the comrades from Terra Incognita for years. Such were the relationships we had with the comrades in Chania, going almost hand in hand, each from their own position, towards common yet difficult paths for struggle and resistance in these two regional towns.
Solidarity to the Rosa Nera Squat and the Terra Incognita Squat.
Cops, rectors, prosecutors, and far-rights, hands off of the squats.
YOUR DAYS OF ABUNDANCE ARE OVER
IT’S TIME TO TAKE THE HIT
Evangelismos Squat , Comrades // anarchists