Ηράκλειο: Αναρχική συλλογικότητα Οκτάνα-Και η νύχτα έπεσε στο Ηράκλειο!

Που μπορούν να βρεθούν μαζί ένας φουσκωτός που πιστεύει ότι ο κορωνοιός είναι ψέμα, ένας χριστιανός που πιστεύει ότι το 5G είναι όργανο του σατανά, μια πατριώτισσα που αντιστέκεται στα εμβόλια, ένας νταής κουμπουροφόρος κτηνοτρόφος, ένας ντόπιος επιχειρηματίας με αλυσοπρίονο, ένας μπράβος-ναρκέμπορος, ένας εθνικιστής με οπαδικό μπλουζάκι και η ΕΛΑΣ;
Σε μια φασιστική συγκέντρωση ενάντια στους μετανάστες.

Τι έγινε τη Δευτέρα
200 αντιφασίστες/τριες μαζευτήκαμε στην πλατεία Ελευθερίας για να αποτρέψουμε μια φασιστοσύναξη που ζητούσε από το κράτος να πνίγει τους μετανάστες που επιχειρούν να περάσουν στην Ευρώπη από τη Λιβύη. Απέναντί μας ΔΙΑΣ και ΜΑΤ, χέρι-χέρι με κάθε λογής συνομωσιολόγο εθνικιστή. Αφού κρατήσαμε την πλατεία για αρκετή ώρα, οι φυλές του φασισμού άρχισαν να μας κυκλώνουν με την προστασία της ΓΑΔΗ.
Δύο διμοιρίες των ΜΑΤ παρατάχθηκαν σε διαφορετικές πλευρές της πλατείας. Σχεδόν ταυτόχρονα, μια πρώτη ομάδα φασιστών εμφανίζεται στη βόρεια πλευρά (μουσείο) και συνεννοείται με την ομάδα ΔΙΑΣ. Εκείνη την ώρα η μια διμοιρία έρχεται και στέκεται λίγα μέτρα πιο πέρα από τους φασίστες οι οποίοι έπαιζαν Ξυλούρη από τα μεγάφωνα… Η απόλυτη ασέβεια. Ρατσιστές και υμνητές της Χούντας να εξευτελίζουν αντιδικτατορικά τραγούδια που μιλούν για αγάπη και ελευθερία. Λίγο αργότερα εμφανίζεται από τη Δικαιοσύνης μια δεύτερη φασιστοομάδα με συνοδεία μπράβων, η οποία μετά από ολιγόλεπτη κουβεντούλα με τα ΜΑΤ, φεύγει απο μέσα τους και ενώνεται με την ομάδα στα βόρεια.
Μετά τις συνεννοήσεις με τους φασίστες της πλατείας, οι ΔΙΑΣ κατηφορίζουν προς τα Μακ Ντόναλντς και συναντούν μια άλλη φασιστοομάδα, η οποία, μετά από λίγο ξεκινάει για το μνημείο της Μάχης της Κρήτης και ενώνεται με άλλους φασίστες. Απο κει, αρχίζουν όλοι μαζί να κατηφορίζουν προς την πλατεία για να μας κυκλώσουν, σε άμεση συνεννόηση με την αστυνομία.

Τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα.
Περικυκλωμένοι από παντού, με μπάτσους και φασίστες να σχηματίζουν σχεδόν αλυσίδα, ήταν αυτοκτονικό να παραμείνουμε στην πλατεία. Δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να ανοίξουμε μια δίοδο διαφυγής. Και αυτό κάναμε. Η επίθεση άρχισε συντονισμένα από όλες τις πλευρές. Στα νότια αντιμετωπίσαμε δακρυγόνα και κρότου λάμψης, ενώ στα βόρεια μπάτσοι και φασίστες επιτέθηκαν απο κοινού με κάθε λογής όπλο: γκλομπ, μαχαίρια, λοστούς και ένας φασίστας με αλυσοπρίονο. Καταφέραμε να διαφύγουμε στη Δικαιοσύνης χωρίς απώλειες ή συλλήψεις και να κινηθούμε προς Λιοντάρια. Στο βάθος, οι φασίστες πανηγύριζαν για τον «άθλο τους» να καταλάβουν την πλατεία σε συνεργασία με την ΕΛΑΣ. Να χαίρονται την αντισυστημικότητά τους οι ψεκασμένοι εθνομαχητές και το acab τους οι φασίστες που κρύβονται πίσω από οπαδικές φανέλες.
Ο μόνος πραγματικός άθλος που έλαβε χώρα χθες, ήταν ότι καταφέραμε να ξεφύγουμε από τον κλοιό τους.

Αλυσοπρίονα και τζιπ
Για να γίνει κατανοητό. Ο φασίστας δεν κουβαλούσε το αλυσοπρίονο για μόστρα. Το έθεσε κανονικά σε λειτουργία και κυνήγησε σύντροφο που λίγο έλειψε να σακατέψει, αν άλλος σύντροφος δεν τον σταματούσε χτυπώντας τον. Και πως αντιμετώπισαν οι τοπικές αρχές έναν επίδοξο σφαγέα; Τον άφησαν να κυκλοφορεί ελεύθερος, μέχρι που αναγκάστηκαν να τον ενοχλήσουν λόγω του ντόρου που έγινε στο ιντερνετ με το αλυσοπρίονο. Πως τον «ενόχλησαν»; Σχημάτισαν δικογραφία για πλημμέλημα και τον άφησαν ξανά ελεύθερο.
Ξέρετε τι θα γινόταν αν το αλυσοπρίονο εμφανιζόταν από την πλευρά των αντιφασιστών; Η πορεία θα διαλυόταν από την ΕΛΑΣ, ο δράστης θα προφυλακιζόταν και τα ΜΜΕ θα ούρλιαζαν για δολοφόνους αναρχικούς και μαφιόζικες συμμορίες στις Καταλήψεις. Η υποκρισία των τοπικών αρχών είναι εξοργιστική. Ας θυμηθούμε μόνο τις εκδικητικές δικογραφίες και τη συμμορίτικη βία που αντιμετώπισαν όσοι και όσες κινητοποιήθηκαν για την υπεράσπιση του πάρκου Γεωργιάδη, για να έχουμε ένα απλό μέτρο σύγκρισης. Σχηματίστηκαν γελοίες δικογραφίες και ένας σύντροφος μέλος των Φυλών του Πάρκου ξυλοκοπήθηκε από τα σκουλήκια της ασφάλειας και της ΔΙΑΣ ενώ περπατούσε μόνος του στην παραλιακή.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που η ΕΛΑΣ προστατεύει φασίστες που επιχειρούν να μας σκοτώσουν. Τον Γενάρη του 2018, γνωστός φασίστας επιχειρηματίας του Ηρακλείου προσπάθησε να πέσει πάνω μας με το ασημί τζιπ του, μετά από συμπλοκή με χρυσαυγίτες στην πλατεία Ελευθερίας. Και τότε η απόπειρα έγινε μπροστά στα μάτια των μπάτσων που μας ακολουθούσαν. Κι όμως, ο συγκεκριμένος κατέβηκε κανονικά στις εκλογές του 2019 ως υποψήφιος της ΧΑ στο Ηράκλειο. Τότε βλέπετε δεν υπήρχαν φωτογραφίες και βίντεο, κι έτσι οι αδέκαστοι τηρητές του νόμου (ΕΛΑΣ, εισαγγελείς) και οι ταγοί του συλλογικού καλού (Δήμαρχος, τοπικά ΜΜΕ) δεν χρειάστηκε να πάρουν θέση.
Στο δημοκρατικό Ηράκλειο, αν είσαι επιχειρηματίας και εθνικόφρων κάνεις ό,τι γουστάρεις. Το πολύ-πολύ να σε τρέξουν λίγο στα δικαστήρια για τα προσχήματα. Αν είσαι εργάτης και αντιφασίστας, θα βρεθείς με μώλωπες, δικογραφίες, υπέρογκες εγγυήσεις και ασφαλίτες κάτω από το σπίτι σου.

Φασίστες με προβιά οπαδών
Μέσα στον φασιστικό όχλο που ενώθηκε με τα ΜΑΤ εναντίον μας, υπήρξαν λίγοι με οπαδικά μπλουζάκια (σημ. κανένας σύνδεσμος στο Ηράκλειο δεν κάλεσε στη συγκέντρωση). Οι συγκεκριμένοι δεν εμφανίστηκαν έτσι τυχαία. Ντύθηκαν οπαδοί για να χρησιμοποιήσουν το «βάρος» της φανέλας, σε μια συγκέντρωση μίσους ενάντια στους πρόσφυγες, ξεφτιλίζοντας το προσφυγικό παρελθόν του τόπου τους.
Πέραν όμως των κινήτρων τους, η μεγαλύτερη γελοιότητα είναι να συμμετέχεις σε μια συγκέντρωση συνδιοργανωμένη από την αστυνομία και να το παίζεις acab. Το να συμμετέχεις σε μια συγκέντρωση όπου οι ΔΙΑΣ έχουν συντονιστικό ρόλο, σίγουρα δεν είναι acab. Το να ορμάς σε αντιφασίστες μαζί με τα ΜΑΤ φορώντας το οπαδικό σου μπλουζάκι, σίγουρα δεν είναι acab. Το να στέκεσαι χαλαρός δίπλα σε ρουφιάνους που τα λένε με τους μπάτσους, σίγουρα δεν είναι acab.
Κάθε εθνικιστής κρυμμένος πίσω από τη φανέλα του οπαδού, έρχεται αντιμέτωπος με μια αντίφαση που είναι αδύνατον να ξεπεράσει γι’ αυτό και προτιμά να υποκρίνεται. Ξέρει ότι δεν μπορεί να υπάρξει πολιτικά χωρίς τη στήριξη των μπάτσων. Οι μπάτσοι είναι φίλοι του, τον προστατεύουν στις συγκεντρώσεις, ψηφίζουν τα ίδια κόμματα με αυτόν, δίνουν πληροφορίες στους δικούς του, μισούν τους αντιφασίστες, γεμίζουν κι αυτοί το προφίλ τους με εικόνες του Λεωνίδα και του Παπαδόπουλου. Από την άλλη, γουστάρει τις συγκρούσεις με την αστυνομία. Άσε δε που το acab είναι μέσα στο οπαδικό dna. Κι έτσι ζει μια διπλή ζωή. Acab στο γήπεδο, συνεργάτης των μπάτσων στην υπόλοιπη ζωή του.

O φασισμός μάζεψε τις φυλές του
Φασίστες δεν είναι μόνο οι χρυσαυγίτες και οι χιτλερικοί. Φασίστας γίνεται όποιος κατεβαίνει στον δρόμο για να διαδηλώσει το μίσος του για τον ξένο και τον διαφορετικό, στο όνομα των εθνικών συμφερόντων. Γι’ αυτό και η ταυτότητα του φασίστα έχει κατά κύριο λόγο επιτελεστικό χαρακτήρα: φασίστας είναι όποιος δρα ως φασίστας όχι μόνο όποιος το δηλώνει. Δεν χρειάζεται να είναι οργανωμένος πολιτικά και να θαυμάζει τον Μουσολίνι. Αρκεί να είναι έτοιμος να βγει με έναν λοστό στο χέρι σε μια φασιστοσύναξη. Αρκεί να μπορεί να σκοτώσει για τα λεφτά ή για να κερδίσει τον σεβασμό του κύκλου του. Αρκεί να είναι έτοιμος να υπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου (τα εθνικά συμφέροντα δηλαδή) ως ενεργό κομμάτι του φασιστικού κινήματος. Αν το κράτος είναι το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου, οι φασίστες είναι το κινηματικό του προσωπικό. Ο φασισμός είναι η επίθεση του κεφαλαίου στην εργατική τάξη, με μορφή κινήματος.
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να κατέβει κάποιος σε μια φασιστική συγκέντρωση, είτε εμπνεόμενος από τα εθνικά παραμύθια, είτε επειδή νιώθει ότι απειλείται η περιουσία του, είτε επειδή θέλει να ξεσπάσει και δεν ξέρει σε ποιον, είτε επειδή απλά έπεσε «κασέρι». Το τελευταίο εξηγεί την παρουσία φουσκωτών φρουρών της συγκέντρωσης. Ας θυμηθούμε άλλωστε από που ψώνιζε η τοπική ΧΑ την προστασία της. Ας θυμηθούμε τις εκλογές του 2012 που οι αντιπρόσωποι της εμφανίζονταν στα εκλογικά κέντρα του Ηρακλείου με γνωστούς νοικιασμένους μπράβους της πόλης.
Εν ολίγοις, μπράβοι, απόστρατοι, χουντικοί επιχειρηματίες των Μαλίων και της Χερσονήσου, δουλέμποροι ξενοδόχοι, μικροαφεντικά του μεταποιητικού κλάδου με συγγενείς στην αστυνομία, νταήδες των χωριών, αρνητές της πανδημίας του κορωνοιού, αντιεμβολιαστές, συνωμοσιολόγοι του 666, οπαδοί του Σφακιανάκη, ελλάνιοι μαχητές του Σώρρα, κεραλοιφόμενοι του Βελόπουλου, ναρκέμποροι με χρυσά σταυρουδάκια, οικογενειάρχες θαμώνες κωλόμπαρων, φασίστες κρυμμένοι πίσω από οπαδικές φανέλες, όλοι αυτοί συγκεντρώθηκαν χθες στην πλατεία Ελευθερίας.

Τάξη εναντίον τάξης
Όλα τα παραπάνω μπουμπούκια ενώνονται από την κοινή τους θέση στο ταξικό στρατόπεδο. Είναι αφεντικά, αυτοδημιούργητοι επιχειρηματίες ή κληρονόμοι οικογενειακών επιχειρήσεων που έφτιαξαν τις περιουσίες τους από την υπερεργασία των εργαζομένων τους. Ακόμα και όσοι απ’ αυτούς είναι μισθωτοί ανήκουν στο ίδιο στρατόπεδο με τους εργοδότες τους. Ονειρεύονται να γίνουν αφεντικά, να διατάζουν και να τσεπώνουν. Στέκονται σούζα στο αφεντικό και ξεσπάνε στον μετανάστη που βγάζει μικρότερο μεροκάματο απ’ αυτούς. Οι εργάτες που βάζουν μπροστά την εθνική ενότητα δεν ανήκουν στην εργατική τάξη. Είναι εργάτες στατιστικά και όχι πολιτικά. Κάποιοι δεν έχουν απλά συνείδηση των συμφερόντων τους δηλαδή της θέσης τους στην ταξική μάχη. Οι περισσότεροι πάλι έχουν τεθεί συνειδητά στο πλευρό των αφεντικών. Αυλικοί που για μερικά ευρώ προδίδουν την τάξη τους και ενώνονται με τα αφεντικά τους κάτω από την ίδια σημαία. Όλοι όσοι μαζεύτηκαν χθες στην πλατεία Ελευθερίας συμμετείχαν σε μια ρατσιστική συγκέντρωση του ντόπιου κεφαλαίου. Σε μια συγκέντρωση στην οποία μια χούφτα τοπικά πριγκιπάτα της νύχτας, της εστίασης και του τουρισμού, κατέβασαν στον δρόμο τους αυλικούς και τους δούλους τους, ενάντια σε ξυπόλητους που πνίγονται μεσοπέλαγα για να γλιτώσουν από τη φωτιά του πολέμου.
Απέναντι σε αυτό το σκοτάδι, σταθήκαμε εμείς. Η εργατική τάξη που έχει συνείδηση της θέσης της στον πόλεμο. Οι εργάτες και οι εργάτριες που δεν σφιχταγγαλιάζονται με το αφεντικό, δεν μιλάνε με τους μπάτσους, δεν τρέφονται από σεκιουριτάδικα, δεν αλλάζουν «φίλους» ανάλογα με το αν βρίσκονται στο γήπεδο ή στην πλατεία. Οι εργάτες και οι εργάτριες που ξέρουν ότι ο μόνος αιώνιος και ασταμάτητος πόλεμος είναι μεταξύ εργατών και αφεντικών και όχι μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, χριστιανών και αλλόθρησκων.
Όσο λοιπόν υπάρχει μνήμη, όσο υπάρχει μίσος για τους φασίστες και αγάπη για τη ζωή, όσο υπάρχουμε εμείς, θα ξημερώνει πάντα.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ
Αναρχική συλλογικότητα Οκτάνα