Φεμινιστική Αλληλεγγύη Ηρακλείου : Μια ιστορία τρόμου και πατριαρχίας- Συνέλευση 14/11 στις 19.30,DA

Μια ιστορία τρόμου και πατριαρχίας
Σε εφιάλτη έχει μετατραπεί η ζωή της Φ., χήρας, μητέρας τριών παιδιών, από τον Σεπτέμβριο. Αν και προσπάθησε να αποφύγει την παρενοχλητική συμπεριφορά (stalking) -περίπου από τον Μάιο- ενός “άντρακλα”, απευθυνόμενη και στο αφεντικό του, η Φ. δέχτηκε επίθεση, στις 11 Σεπτεμβρίου, με απόπειρα στραγγαλισμού και βιασμού της σε χωράφι ιδιοκτησίας της σε απόμερη τοποθεσία και διασώθηκε χάρη στην παρέμβαση του 12χρονου γιου της. Μια επίθεση που έγινε γνωστή από τα ΜΜΕ κι έτσι έπεσε και στην αντίληψή μας.
Άμεσα απευθύνθηκε στην αστυνομία, στις ιατροδικαστικές υπηρεσίες, στη στέγη κακοποιημένης γυναίκας και πάνω στον πανικό της και στην εκκλησία, προκειμένου να αναζητήσει προστασία. Η ανταπόκριση ήταν η αναμενόμενη, η αστυνομία έδειξε πολύ αργά αντανακλαστικά με αποτέλεσμα να μη μπορέσει να συλλάβει το δράστη κατά τη διάρκεια του αυτόφωρου. Η ιατροδικαστική υπηρεσία ακόμα δεν έχει εκδόσει το πόρισμα, η στέγη έδωσε ραντεβού σε ενάμιση μήνα και η εκκλησία ζήτησε την υποταγή της στους όρους της, που σήμαινε ουσιαστικά τη διαπόμπευση της ίδιας και των παιδιών της. Η τοπική κοινωνία θεώρησε ότι “του έδωσε δικαιώματα” και γύρισε από το άλλο πλευρό. Γι’αυτό και μιλήσαμε για σύγχρονο κυνήγι μαγισσών στην πρώτη καταγγελία μας.
Στη συνέχεια, ο «λεβέντης», εξακολούθησε να βρίσκεται συνεχώς μπροστά της, κλείνοντάς της το δρόμο με το αυτοκίνητό του και παρακολουθώντας την από μακριά.
Το ίδιο διάστημα η Φ. Έβρισκε μαχαίρια καρφωμένα στις γλάστρες της αυλής της και φωτογραφίες της όπου φαινόταν το πρόσωπό της χαρακωμένο. Αρκετές φορές βρήκε σπασμένα κλαδιά από τις ελιές της και σημάδια παραβίασης της ιδιοκτησίας της, με αποκορύφωμα μια Κυριακή απόγευμα που βρήκε κρεμασμένο από αλυσίδα το σκυλάκι της οικογένειάς της. Ακολούθησαν επιθέσεις με πέτρες σε φιλικό σπίτι όπου είχε πάει επίσκεψη, ενώ το προηγούμενο Σάββατο η Φ. και ο σύντροφός της, όταν πήγαν στο χώρο, όπου είχε σημειωθεί η πρώτη επίθεση, η δολοφονία του σκυλιού και η καταστροφή του αυτοκινήτου, αντίκρυσαν εμπρησμό και καταστροφή στο φράχτη και την πόρτα του οικοπέδου, στον οικίσκο που υπάρχει εκεί και στα δέντρα, ενώ σε λίγο δέχτηκαν την επίσκεψη του παρολίγον βιαστή κι εκ νέου δολοφονική επίθεση, στην οποία τραυματίστηκε ο σύντροφός της, που προσπάθησε να την προστατέψει.
Τα ΜΜΕ παρουσίασαν την υπόθεση ως μια αντιδικία/κόντρα μεταξύ του δράστη και της Φ., ως μία ακόμα είδηση του αστυνομικού δελτίου που πουλάει, παραβλέποντας την ουσία της επίθεσης που ήταν η πρόθεσή του να βλάψει τη γυναίκα, μια σεξιστική επίθεση με όλα τα έμφυλα χαρακτηριστικά της επιβολής της αντρικής κυριαρχίας. Η αίσθηση της ίδιας και των παιδιών της που ζουν αυτό το θρίλερ είναι ότι η πρόθεσή του είναι να τη σκοτώσει.
Η ολιγωρία της αστυνομίας και αυτή τη φορά, στην επίθεση με μαχαίρι, υπήρξε χαρακτηριστική, με αποτέλεσμα ο δράστης να αποφύγει για δεύτερη φορά το αυτόφωρο και τελικά να «εντοπιστεί» από τον αδερφό της και τον γιο του συντρόφου της, να συγκρουστούν, να ξυλοκοπηθεί από τους θαμώνες της καντίνας στην οποία έγινε η συνάντηση και να συλληφθεί ο ίδιος καθώς και οι συγγενείς της Φ., οι οποίοι παραπέμφθηκαν με τη διαδικασία του αυτόφωρου.
Αυτή η τροπή της υπόθεσης μας εξοργίζει πραγματικά, αφού κατέληξαν να συλληφθούν τελικά και να δικαστούν άμεσα, αυτοί που προέβησαν σε αυτοδικία, μια κατάσταση στην οποία οδήγησε η ανεπάρκεια και η ολιγωρία της αστυνομίας και της δικαστικής εξουσίας.
Όλο το προηγούμενο διάστημα η Φ. αντιμετωπιζόταν περίπου ως ιδιότροπη και γραφική, με την ανάλογη ειρωνεία και επιτηδευμένη γραφειοκρατία από τα όργανα της τάξης που δεν έβλεπαν την αγωνία της και την ψυχική της οδύνη. Από την άλλη οι εισαγγελείς που για απλούστερα περιστατικά λειτουργούν αυτεπάγγελτα σε αυτή την περίπτωση δεν εκτίμησαν τη σοβαρότητα της κατάστασης. Σχημάτισαν απλά δικογραφία και παρέπεμψαν την υπόθεση στις “καλένδες”, όταν δικαστεί και όπως δικαστεί, ενώ μετά την τελευταία επίθεση με μαχαίρι δέησαν να ασκήσουν δίωξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Μια άλλη πλευρά στην υπόθεση είναι η οικογένεια του δράστη, που μέχρι σήμερα δεν είχε εμφανιστεί πουθενά, η οποία απειλεί τη Φ. και τον σύντροφό της με αντεκδίκηση και η κατάσταση έχει εξελιχθεί σε πραγματικό θρίλερ με απρόβλεπτες συνέπειες, για τις οποίες φέρουν όλη την ευθύνη οι αρχές.
Ελπίζουμε ότι μετά από όλα όσα έχουν συμβεί, θα ληφθεί υπόψη η συνολική επικίνδυνη και απρόβλεπτη συμπεριφορά του θύτη και θα ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα που διασφαλίζουν την ηρεμία και την ασφάλεια της Φ. και της οικογένειάς της, καθώς έχει γίνει πλέον σαφέστατο ότι βρίσκονται σε κίνδυνο.
Στην υπόθεση αυτή αναγνωρίζουμε όλα τα στερεότυπα της πατριαρχικής δομής της κοινωνίας και των θεσμών της. Η ελαφρότητα με την οποία αντιμετώπισε αυτό το περιστατικό η αστυνομία διαβεβαιώνοντας την ίδια και το φιλικό της περιβάλλον ότι δεν κινδυνεύει και ότι “του έχουν γίνει συστάσεις και δεν θα ξαναενοχλήσει”, ο σχηματισμός της δικογραφίας χωρίς τις καταθέσεις των μαρτύρων και του ίδιου του παιδιού που ήταν αυτόπτης μάρτυρας της επίθεσης, η δικαιοσύνη που παίρνει το χρόνο της, η εκκλησία που θέτει όρους για να δεχτεί την οικογένεια στη σκέπη της και η τοπική κοινωνία που στέκεται παρατηρήτρια -αν δεν διασκεδάζει κιόλας με την “επιθυμία του να την αποκαταστήσει”, όπως διατυμπάνιζε στα καφενεία, αφού δεν τον απέπεμψαν, αλλά αναμετέδιδαν την άποψή του- στο φρικτό αυτό σκηνικό και στη μέση 3 ανήλικα παιδιά για την ασφάλεια και την ψυχική ηρεμία των οποίων κανείς δεν ευαισθητοποιείται.
Το κοινωνικό σύστημα που αναγνωρίζει προνόμια αντρικής κυριαρχίας στα σώματα και τις ζωές των θηλυκοτήτων, που θεωρεί ότι φταίει το θύμα, που δικαιολογεί τον θύτη, που κλείνει τα αυτιά στις κραυγές για βοήθεια, είναι ίδιο με αυτά που καίνε στην πυρά τις χήρες και θεωρούν μια γυναίκα χωρίς σύζυγο, αδύναμη, ανυπόστατη και ανάξια να συνεχίσει να ζει.
Είναι το ίδιο σύστημα που συγκαλύπτει τους βιασμούς με αναγκαστικούς γάμους και συμφωνίες μεταξύ των οικογενειών χωρίς τη συναίνεση του θύματος, είναι μια κατάσταση που θυμίζει μεσαίωνα και καθεστώτα σκλαβιάς.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαία η αλληλεγγύη μας στα θύματα αυτής της ολομέτωπης βίας και η μαχητική στάση μας απέναντι στις καταστάσεις επιβολής διά του νόμου ή διά της σιωπής.
Καλούμε όλα τα αγωνιζόμενα υποκείμενα, που αισθάνονται αβάσταχτη την καταπίεση της πατριαρχίας, και των οπισθοδρομικών αντιλήψεων, να ενωθούμε και να απαντήσουμε με τις δράσεις μας σε αυτό το αναχρονιστικό καθεστώς που πληγώνει τα σώματα και τις ζωές μας.

Συνέλευση στο Ντα την Πέμπτη 14/11/19 στις 19.30 (Ντεντιδάκηδων15,Ηράκλειο)
Αλληλεγγύη στην Φ. και σε κάθε υποκείμενο που υφίσταται πατριαρχική & σεξιστική καταπίεση και βία. Καμία αδερφή μας μόνη ποτέ και πουθενά.

Φεμινιστική Αλληλεγγύη Ηρακλείου

πηγή: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=123297092436055&id