50 χρόνια πριν αποφασίστηκε η κατασκευή ενός νέου διεθνούς αεροδρομίου που θα εξυπηρετούσε τα δυτικά της Γαλλίας, κοντά στην πόλη της Νάντης, σε μία κατοικημένη περιοχή με δάση, γεωργικές εκτάσεις και υγροβιότοπους. Το αεροδρόμιο αυτό είναι ένας σημαντικός κόμβος του χωροταξικού σχεδιασμού “Grand Ouest” (Μεγάλη Δύση), μία οικονομική πλατφόρμα διεθνούς σημασίας με έκταση από την Νάντη ως το Saint-Nazaire, σχηματίζοντας μια μοναδική γιγαντιαία μητρόπολη. Το συνολικό έργο θα περιλάμβανε τη διεύρυνση του λιμανιού του Saint-Nazaire, την κατασκευή νέων δρόμων και αυτοκινητοδρόμων και την αντικατάσταση του υπάρχοντος αεροδρομίου στη Νάντη με ένα καινούργιο στην Notre-Dame-des-Landes (NDDL).
Οι πρώτες αντιδράσεις που ακύρωσαν το έργο προήλθαν από τις τοπικές επιτροπές αγροτών και συνδικάτων. Με τα χρόνια, το ζήτημα της κατασκευής του αεροδρομίου NDDL έγινε καθοριστικό για τη γαλλική πολιτική, διαιρώντας την κυβέρνηση και τη κοινή γνώμη, με τακτικές μαζικές διαμαρτυρίες εναντίον του. Τα τελευταία χρόνια η περιοχή (16,50 km2) έχει καταληφθεί από ντόπιους και αλληλέγγυους που έρχονται να ζήσουν εκεί, τους αποκαλούμενους «ζαντιστές», κάτοικοι δηλαδή της ΖΑD (Ζώνη προς υπεράσπιση). Οι στόχοι τους είναι :
• να ζήσουν σε μια τοποθεσία διαμαρτυρίας, όπου μπορούν να είναι κοντά σε όσους έχουν αντισταθεί στο έργο εδώ και 40 χρόνια,
• να έχουν την δύναμη να δράσουν όταν έρθει η ώρα των έργων,
• να κάνουν χρήση των εγκαταλελειμμένων χώρων για να μάθουν να ζούνε μαζί,
• να καλλιεργήσουν τη γη και να αυτονομηθούν από το καπιταλιστικό σύστημα.
Η μαχητική υπεράσπιση ήταν παράγοντας για να καταστεί το έδαφος απελευθερωμένο. Σε ένα τέτοιο γόνιμο έδαφος έγινε εφικτή η ανάδυση ελευθεριακών μορφών ζωής και οργάνωσης, ένα πραγματικό καταφύγιο για την κάλυψη αναγκών των καταπιεσμένων. Το χαρακτηριστικό της ανοιχτότητας του αγώνα της κοινότητας της ZAD κατάφερε να συγκροτήσει ένα τοπικό και παγκόσμιο δίκτυο αλληλεγγύης και αντίστασης.
Εξ’ου και το σύνθημα των ζαντιστών:
«Ενάντια στο αεροδρόμιο και στον κόσμο του»
Στις 17 Ιανουαρίου η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε επίσημα ότι εγκαταλείπει την κατασκευή του αεροδρομίου. Και ενώ το αρχικό αίτημα του κινήματος ικανοποιήθηκε μετά από 50 περίπου χρόνια αντίστασης και αγώνα, φάνηκε ότι ο κοινοτισμός στα απελευθερωμένα εδάφη της ZAD αποτελεί απειλή που το κράτος δε δίστασε να καταστείλει με μαζικής κλίμακας και υψηλού κόστους στρατιωτικά μέσα (μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones), ελικόπτερα, τζιπ Hummer, τεθωρακισμένα, καλυμμένα φορτηγά και τουφέκια FAMAS).
“Τη Δευτέρα, 9 Απριλίου, 2500 μπάτσοι επιτέθηκαν αργά τη νύχτα, τυφλώνοντας τον κόσμο με ισχυρούς προβολείς, ρίχνοντας εναντίον τους βροχή από δακρυγόνα και βόμβες αερίου GLI F4 (βομβίδες με αέριο και μέταλλο).
Αν η κυβέρνηση τολμήσει να πει ότι χρησιμοποιεί μη θανατηφόρα όπλα, αυτό που διαπιστώνουμε εμείς εδώ είναι ότι η χρήση τους μπορεί να επιτύχει το ίδιο αποτέλεσμα με αυτή των θανατηφόρων όπλων. Πράγματι, στοχεύοντας τις περισσότερες φορές στο κεφάλι, ο στρατός δεν δίστασε να ρίξει πλαστικές σφαίρες χωρίς καμία προειδοποίηση, δακρυγόνα και GLI F4 σε ευθεία βολή. Μέχρι σήμερα, οι ιατρικές ομάδες της ZAD έχουν μετρήσει πάνω από 110 τραυματίες, εκ των οποίων σημαντικός αριθμός έχει χτυπηθεί στο πρόσωπο και στα μάτια. Αυτά τα τραύματα είναι ηθελημένα και προμελετημένα. Δεν ξέρουμε για πόσο καιρό θα μπορούμε να αποφύγουμε νεκρούς από τη βία της αστυνομίας, οι οποίοι θα προστεθούν στο μακρύ κατάλογο εκείνων που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών και αστυνομικών επιχειρήσεων στις λαϊκές γειτονιές, στα σύνορα και στις ζώνες υπεράσπισης (ZAD).”
Απόσπασμα από το κείμενο της
Γενικής συνέλευσης του κινήματος αντίστασης της ZAD της NDDL,
Παρασκευή 13 Απριλίου 2018
https://zad.nadir.org
Μέχρι και τις 13 Απριλίου, 1500 αλληλέγγυοι έχουν φτάσει στην περιοχή για να υπερασπιστούν την ZAD της NDDL και για να ξαναχτίσουν ό,τι κατέστρεψε ο κατασταλτικός μηχανισμός του κράτους κάτω από την στενή επιτήρηση της αστυνομίας που ανάγγειλε ότι θα αποτρέψει οποιαδήποτε ανακατάληψη της ζώνης. Οι δράσεις αλληλεγγύης σε όλη τη Γαλλία, και όχι μόνο, πολλαπλασιάζονται.
Αυτός ο κόσμος της εκμετάλλευσης των πάντων , των πολέμων, της εμπορευματοποίησης μας οδηγεί σε μία έρημο όπου οι ύαινες μόνο επιβιώνουν. Στα Χανιά η τουριστική ανάπτυξη δεν έχει αφήσει σπιθαμή γης και πολιτισμού που να μην πουλιέται. Από την πράσινη μέχρι την «σκληρή» ανάπτυξη όλοι οι πόροι και οι άνθρωποι σημαίνουν κέρδη. Από τους μόνιμους κατοίκους που εκδιώκονται λόγω airbnb μέχρι την μαύρη μισθωτή εργασία στα τουριστικά κάτεργα όλα κινούνται με γνώμονα τις αγορές και την εξουσία πάνω στους ανθρώπους και την γη. Όλα γίνονται πιθανή επένδυση. Σ’ έναν τέτοιο κόσμο ασφυκτιούμε και προσπαθούμε να οικοδομήσουμε έναν κόσμο που να χωράει περισσότερους, με ελευθερία, συλλογικές αποφάσεις και χωρίς ιεραρχίες και διαμεσολάβηση.
Γι’ αυτό και κάθε τέτοια προσπάθεια στην Γαλλία αλλά και παντού θα μας βρίσκει αλληλέγγυες ενάντια στην καταστολή και την επέλαση της καπιταλιστικής και κρατικής βαρβαρότητας.
Αλληλεγγύη στα απελευθερωμένα εδάφη της Γαλλίας
Ενάντια στον κόσμο της “ανάπτυξης”
Ελεύθερες κοινότητες αντίστασης
ZAD PARTOUT
Αλληλέγγυοι / Αλληλέγγυες
