Στις 4/1/18 πρωί-πρωί εκκενώθηκε και κατεδαφίστηκε το κτίριο της κατάληψης Τερμίτα στο Βόλο. Η κατάληψη λειτουργούσε από το 2011 ως χώρος κατοικίας και ως κοινωνικός χώρος πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Στο πλαίσιο της διακυρυγμένης γενικής επίθεσης σε κατειλημμένους χώρους και σαν κατάληξη μιας εκστρατείας δυσφήμισης και αποκοινωνικοποίησης του εγχειρήματος που κρατούσε από το καλοκαίρι, η θεαματική αστυνομική επιχείρηση διατάχθηκε, οργανώθηκε και εκτελέστηκε με επαγγελματική απάθεια αν όχι με συνειδητή εχθρότητα.
Το ξέρουμε ευθύς εξ αρχής ότι οι καταλήψεις που δημιουργούμε και επενδύουμε τόσο χρόνο, μεράκι και ψυχή απειλούνται κάθε μέρα, είναι ευάλωτες στις δυνάμεις καταστολής ενός κόσμου εχθρικού που επενδύει στον ανταγωνισμό, την εκμετάλλευση και τον φόβο. Είναι νησίδες πειραματικής αυτοθέσμισης μέσα σε μια αυτοκρατορία που φροντίζει διαρκώς να διατυμπανίζει την καθολική έρημο του παραλογισμού της. Την εξάλειψη όλων των άλλων νοηματοδοτήσεων της ζωής.
Χαιρετίζοντας την κοινότητα της Τερμίτας θέλουμε να πούμε πως κι αν χάθηκαν τα ντουβάρια πάντα κάτι μένει. Κερδίζουμε ήδη αυτά που ζούμε και αυτά που μάθαίνουμε είναι εφόδια για τον μακρύ και όμορφο δρόμο μας. Δεν υπάρχει εκπλήρωση, δεν παλεύουμε για μια τελικότητα, ο ίδιος ο αγώνας είναι το σίγουρο κέρδος μας.
Απέναντί μας στην πορεία αυτή οι εξουσιαστικοί θεσμοί κάνουν πάντα τη δουλειά τους. Κυνηγώντας το φάντασμα της οικονομικής ανάπτυξης ορίζουν το δίκαιο, το ηθικό και τιμωρούν όσους αποκλίνουν. Εμείς βαδίζουμε ανάποδα, μαθαίνουμε λοιπόν και προχωράμε.
Ραντεβού στους δρόμους
