Αν η Κυριακή δεν είναι αργία, δεν είναι Κυριακή

Η κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας, μαζί με τη θέσπιση της 8ωρης εργασίας, θεωρούνται ιστορικά οι σημαντικότερες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος παγκοσμίως. Μέρα ξεκούρασης, κοινωνικών σχέσεων και ελεύθερης δραστηριότητας. Γιορτή και σχόλη. Αυτό είναι η Κυριακή.

Εδώ και πολλά χρόνια τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά μόνο την τελευταία Κυριακή του χρόνου! Ένα από τα προαπαιτούμενα μέτρα του 4^ου Μνημονίου αποτέλεσε το θεσμικά πλέον κατοχυρωμένο «προαιρετικό» άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων 32 Κυριακές το χρόνο (ν. 4472/2017) σε «τουριστικές» περιοχές, αντικαθιστώντας τις 8 Κυριακές του ν. 4177/2013.

Γιατί μας λένε να δουλεύουμε τις Κυριακές;

Η αιτιολογική έκθεση που συνόδεψε την κατάθεση του σχετικού πολυνομοσχεδίου προς ψήφιση στη Βουλή απαντά στο ερώτημα ως εξής: «Η λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, συμβάλλει στην αποδοτικότερη αξιοποίηση των επενδύσεων τους, στη βελτίωση του εύρους επιλογών των καταναλωτών, καθώς και στη μεγέθυνση της τουριστικής δαπάνης, ενώ η εφαρμογή των ρυθμίσεων αναμένεται να επιφέρει θετικές επιδράσεις στις τιμές των αγαθών και υπηρεσιών, αλλά και στην απασχόληση.» Απαντάμε:

Ψέματα!

Οι θέσεις εργασίας δεν αυξήθηκαν με την πρώτη διεύρυνση των εργάσιμων Κυριακών σε 8 ετησίως. Το αντίθετο. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι δουλεύουν περισσότερο και με χαμηλότερο (και συνήθως καθυστερημένο) μισθό. Να θυμίσουμε ότι η παλαιότερη εργατική νομοθεσία όριζε για την εργασία σε αργίες διπλό μεροκάματο! Οι μόνοι που επωφελούνται από αυτό το αντιεργατικό μέτρο είναι οι μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων.

Από τους καταναλωτές δεν λείπει χρόνος για ψώνια. Με τόσες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, με τόσο αυξημένη φορολογία, με τόση ανεργία, αυτό που λείπει είναι τα χρήματα για να ψωνίσει κανείς. Οι επενδύσεις των ιδιοκτητών δεν αυξάνονται με την κυριακάτικη εργασία. Παράλληλα οι έμπειροι εμποροϋπάλληλοι βεβαιώνουν ότι δεν αυξάνεται ο τζίρος των μαγαζιών: απλά μειώνεται η δουλειά του Σαββάτου.

Εγώ δεν είμαι εμποροϋπάλληλος, δεν με αφορά το θέμα

Κάνεις λάθος! Και θα το βρεις μπροστά σου. Πάρα πολλοί κλάδοι συνδέονται με το εμπόριο, οπότε σύντομα θα προκληθεί ντόμινο και σε κλάδους που έχουν κατοχυρωμένο πενθήμερο εργασίας. Ήδη οι νέοι εργαζόμενοι εκπαιδεύονται να δουλεύουν χωρίς δικαιώματα. Ιδιαίτερα βάλλονται οι γυναίκες εργαζόμενες (που αποτελούν μεγάλο ποσοστό εμποροϋπαλλήλων), κυρίως αναφορικά με τη μητρότητα. Όλα στην κοινωνία είναι αλυσίδα. Αν στα δύσκολα δεν μένεις άνθρωπος, γίνεσαι κανίβαλος.

Και τι να κάνουμε;

Τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, η απουσία δυναμικού και ουσιαστικού συνδικαλισμού, η φτώχεια και η ηττοπάθεια, έχουν υποτάξει την πλειοψηφία των εργαζόμενων στις αδηφάγες ορέξεις των αφεντικών. Το ξέρουμε όμως καλά ότι αν δεν αντιδράσουμε, αν δεν αντισταθούμε, αν δεν οργανωθούμε, τίποτα δεν αλλάζει. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Τα δικαιώματα μας κερδήθηκαν με αγώνες. Καλούμαστε να τους συνεχίσουμε. Να σπάσουμε τη σιωπή και το φόβο και να απαντήσουμε συλλογικά.

Δεν ψωνίζουμε τις Κυριακές!

Σκέψου σαν εργάτης και όχι σαν πελάτης!