Xανιά : H θεατρική ομάδα ΤΟΤΕ ΠΟΤΕ παρουσιάζει το έργο : Απόπειρες κατά της ζωής | 6/5/17 -ώρα:20:00 στην κατάληψη Rosa Nera

Λίγα λόγια με αφορμή την παράσταση “Απόπειρες (κατά της ζωής της)” του Martin Crimp, από τη θεατρική ομάδα Τότε-Πότε της +ΤΕΧΝΙΑΣ-

Η +τεχνία- (ως συνέλευση αναρχικών και αντιεξουσιαστριών που στοχεύει στην κριτική ενάντια στο Εμπόρευμα και το Θέαμα) είναι μια συλλογικότητα που αναπνέει μέσα στα προτάγματα της κοινωνικής απελευθέρωσης. Τροφοδοτεί και τροφοδοτείται από το όραμα μιας οργάνωσης της δημιουργικότητας, ενάντια σε αυτήν του κυρίαρχου πολιτισμού. Στην εποχή μας, η ζοφερή πραγματικότητα γύρω μας, η όξυνση της κρίσης αλλά και η μεγέθυνση της βαρβαρότητας δημιουργούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο επιβάλλεται η αντίληψη πως «τώρα δεν είναι καιρός για τέχνη» και πως η δημιουργία είναι πολυτέλεια, όταν δεν εξυπηρετεί κάποιο συγκροτημένο στρατηγικό σχέδιο για την κατάληψη της εξουσίας. Εμείς, όμως, πιστεύουμε πως η κριτική στο κυρίαρχο μοντέλο οφείλει πάντοτε να διαπνέεται από την ανθρώπινη έμπνευση.

Η εμπορευματοποίηση της τέχνης αποτελεί και αυτή ένα κομμάτι του μηχανισμού που αντικαθιστά τις ανθρώπινες σχέσεις με σχέσεις μεταξύ πραγμάτων (εμπορευμάτων),που μετασχηματίζει την κοινότητα σε αγορά και που καταπίνει οποιαδήποτε προσπάθεια κριτικής, πουλώντας την μετά σε τιμή ευκαιρίας. Αυτή η συνθήκη πλάθει μια κοινωνική εμπορευματική συνείδηση που τείνει να γενικευτεί, τη στιγμή που το κεφάλαιο εισχωρεί σε κάθε πτυχή της ζωής μας, επενδύοντας και τροφοδοτώντας την κερδοφορία του. Έτσι, και η δημιουργία (η έκφραση, η «Τέχνη») αποτελεί για τον πολιτισμό αυτόν άλλη μία ανθρώπινη κατακερματισμένη δραστηριότητα μέσα σε διαχωρισμένες κοινωνικές σφαίρες. Αποκλεισμένοι χώροι, μέγαρα, μουσεία, μαγαζιά, κινηματογράφοι, μπίζνες, η παρουσία security και η ύπαρξη αντιτίμου μας υπενθυμίζουν ότι κάποιες χωράμε δύσκολα και άλλοι καθόλου. Τα εμπορεύματα γιορτάζουν και η θεαματική διαδικασία φροντίζει για την επιτυχία της γιορτής αυτής.

Παρακαλώ καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε την κοινωνία του θεάματος.
Για όλους έχει αυτός ο θαυμαστός καινούριος κόσμος!

Το θέαμα, ως ευρύτερη στρατηγική τις κυριαρχίας, αποσπά τις βιωμένες μας στιγμές από την πραγματική ζωή και τις μεταθέτει επανανοηματοδοτημένες (έξω από το πλαίσιο και τις συνθήκες που τις είχαν δημιουργήσει) στη σφαίρα μιας ψευδούς πραγματικότητας. Κατασκευάζει διαχωρισμούς, δημιουργεί ιεραρχίες, δομεί κοινωνικές σχέσεις, επιβάλλει κοινωνικούς και ταξικούς διαχωρισμούς και κατευθύνει κοινωνικές συμπεριφορές. Διαφημίζονται οι ζωές μας, παίζονται στα μίντια, τις βλέπουμε να προσαρμόζονται στους νόμους της αγοράς, να αλλάζουν περιεχόμενο, να καταναλώνονται με καταναλωτές εμάς τους ίδιους.

Δεν επιθυμούμε να διεκδικήσουμε τα ηνία, ούτε να πείσουμε για την ύπαρξη μιας επαναστατικής τέχνης, αλλά να την κάνουμε άμεσα πράξη. Δεν είμαστε μια γκρούπα καλλιτεχνών με πολιτικές ανησυχίες, αλλά ενεργά πολιτικά υποκείμενα με πολύμορφη δράση, που δεν χάνουν στιγμή από τα μάτια τους το κεντρικό όραμα της ρήξης με το υπάρχον. Η επιλογή της διαδικασίας με την οποία παρεμβαίνουμε κοινωνικά αποτελεί σαφέστατα τμήμα της ουσίας της παρέμβασης αυτής. Βλέπουμε, μέσα από την ενασχόλησή μας γύρω από το ζήτημα της τέχνης, ένα προνομιακό πεδίο επικοινωνίας, αλλά και ένα ζωντανό εργαστήριο της έμπρακτης ρήξης με το Εμπόρευμα και το Θέαμα.

Η αγωνία μας αυτή είναι και η αφετηρία μας.

+τεχνια-

Συνέλευση Θεσσαλονίκης

πηγή : http://syntexnia.net/?p=1162

[vsw id=”https://www.youtube.com/watch?v=BOpYfbh_07Y” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]