ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ 5 ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ
Την Πρωτομαγιά του 2015 στο Μιλάνο πραγματοποιήθηκε μαζική διαδήλωση ενάντια στη διεθνή έκθεση Expo, με την παρουσία εργατικών σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και πολιτικών χώρων. Η εν λόγω έκθεση, χρηματοδοτούμενη από κράτη, ΜΚΟ και πολυεθνικές εταιρίες, αφορούσε τη συμβολή της τεχνολογίας στην καταπολέμηση της πείνας. Είναι τουλάχιστον ειρωνικό οι ίδιοι που χρηματοδοτούν και διεξάγουν πολέμους, οι ίδιοι που αναπαράγουν τη φτώχεια και την ανισότητα, να πουλάνε φιλανθρωπία και ανθρωπισμό. Πρόκειται για γνωστή πρακτική του διεθνούς κεφαλαίου, το οποίο φοράει το ανθρωπιστικό προσωπείο του για να προωθήσει τα συμφέροντά του. Εμείς όμως ξέρουμε πως όποια μάσκα κι αν φοράει, ο καπιταλισμός δεν είναι ποτέ ανθρώπινος. Η απάντηση δόθηκε στο δρόμο, ενάντια στις πολιτικές του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από χιλιάδες διαδηλωτές οι οποίοι συνάντησαν απέναντί τους άγρια καταστολή και μαζικές προσαγωγές. Ανάμεσα στους διαδηλωτές βρέθηκαν και 5 αγωνιστές από την Ελλάδα, οι οποίοι προσήχθησαν την επόμενη μέρα από τις αρχές. Στα πλαίσια της προσαγωγής εξαναγκάστηκαν να δώσουν γενετικό υλικό και δακτυλικά αποτυπώματα και υστερα από πολύωρη παραμονή τους στο αστυνομικό τμήμα χωρίς την παρουσία διερμηνέα,αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς να τους προσάψουν καμία κατηγορία.
Το επόμενο διάστημα βγήκαν στη δημόσιότητα μια σειρά από σκάνδαλα σχετικά με τη διεθνή έκθεση Expo, στα οποία φαίνεται να εμπλέκεται και η ιταλική μαφία. Σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού, οι ιταλικές αρχές προχώρησαν το Νοέμβρη στη δίωξη 10 διαδηλωτών, μεταξύ των οποίων και οι 5 από την Ελλάδα. Την ημέρα της γενικής απεργίας 12 Νοέμβρη, οι ελληνικές αρχές μαζί με εισαγγελέα μπήκαν στα σπίτια των 5 αγωνιστών και τους συνέλαβαν με Ευρωπαϊκό Ένταλμα από τις ιταλικές αρχές, οι οποίες ζητούν την έκδοσή τους, ώστε να δικαστούν στην Ιταλία για γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην προαναφερθείσα διαδήλωση. Το Συμβούλιο Εφετών συνεδρίασε ώστε να κρίνει την προφυλάκιση τους ή όχι. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν τα αντανακλαστικά του κινήματος αλληλεγγύης, ώστε να μην κριθούν προφυλακιστέοι. Παρ” όλα αυτά τους επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι μέχρι να κρίνει το Συμβούλιο Εφετών αν θα εκδοθούν στην Ιταλία για τη δίκη τους. Σε περίπτωση έκδοσής τους αντιμετωπίζουν ένα πολύ διαφορετικό νομικό καθεστώς, στο οποίο οι κατηγορίες που τους αποδίδονται, αν και πλημμελήματα στο ελληνικό δίκαιο, αποτελούν κακουργήματα και τιμωρούνται με φυλάκιση από 8 έως 15 χρόνια. Επιπλέον, έως ότου εκδικαστεί η υπόθεση προβλέπεται η επ” αόριστον προφυλάκισή τους, καθώς στην Ιταλία δεν υφίσταται ανώτατο χρονικό όριο προφυλάκισης, αντίθετα με το 18μηνο που προβλέπεται στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει, μεταξύ άλλων, και οικονομική εξόντωση αφού τα έξοδα για μια δίκη στο εξωτερικό είναι υπέρογκα (τουλάχιστον 150.000 και για τους 5). Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με δημοσίευμα στον ιταλικό τύπο, ο υπουργός Δικαιοσύνης της “πρώτης φοράς αριστερά”, Ν. Παρασκευόπουλος, εμφανίζεται θετικός στην έκδοση των 5 αγωνιστών, με την προϋπόθεση να εκτίσουν την ποινή τους στην Ελλάδα.
Σ” αυτό το σημείο πρέπει να γίνει μια αναφορά στο Ευρωένταλμα. Πρόκειται για μια νομική διαδικασία που χρησιμοποιείται κυρίως για υποθέσεις βαριάς εγκληματικότητας, όπως σωματεμπορίας και διακίνησης ναρκωτικών μεταξύ κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρώτη φορά εφαρμόζεται για υπόθεση που αφορά πολιτικούς λόγους. Σε περίπτωση λοιπόν έκδοσης των 5 αγωνιστών δημιουργείται δεδικασμένο που ποινικοποιεί κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες και τη συμμετοχή σε πορείες σε οποιαδήποτε χώρα της Ε.Ε.(π.χ. κίνημα ενάντια στις ΒΑΠΕ, ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, απεργίες, διαδηλώσεις ενάντια στη λιτότητα κά).
Η υπόθεση των 5 αγωνιστών δεν είναι ξεκομμένη από το ευρύτερο κλίμα καταστολής που επικρατεί στην Ευρώπη. Τα τελευταία χρόνια, τα ευρωπαϊκά κράτη διαρκώς αυταρχικοποιούνται μέσω ευρωπαϊκών συμφωνιών ασφάλειας και στρατιωτικοποιούν τους μηχανισμούς καταστολής για να επιβάλλουν ανενόχλητα τις πολιτικές εξόντωσης των κατώτερων στρωμάτων με μοχλό την υποτίμηση της εργασίας. Νομικά καθεστώτα όπως αυτό της Ιταλίας που δεν αναγνωρίζουν κανένα δικαίωμα στους κρατουμένους αποτελούν παράδειγμα προς το οποίο ήδη κινούνται και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Χαρακτηριστική η περίπτωση των απάνθρωπων φυλακών τύπου Γ στην Ελλάδα και της παρουσίας καμερών σε κάθε δημόσιο χώρο στην Ευρώπη. Αυτές τις μέρες στη Γαλλία, με πρόσχημα τις επιθέσεις του Isis και ιδεολογικό όχημα την ισλαμοφοβία, έχει επιβληθεί καθεστώς έκτακτης ανάγκης και στρατιωτικός νόμος. Ο στρατός είναι διαρκώς στους δρόμους και με την οποιαδήποτε αφορμή και χωρίς ένταλμα μπορεί να εισβάλλει σε σπίτια πολιτών. Ανάλογο καθεστώς επιβλήθηκε και στις Βρυξέλλες το Νοέμβριο. Για τους μετανάστες η Ευρώπη-φρούριο ορίζει ακόμα σκληρότερη αντιμετώπιση: δολοφονικοί φράχτες ( Έβρος), πνιγμοί στις θάλασσες, στρατόπεδα συγκέντρωσης, εξοντωτική αναμονή στα κλειστά σύνορα (Ειδομένη). Η ελληνική κυβέρνηση, σύριζα-ανελ, κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με τις παραπάνω πολιτικές, καθώς πέρα από την καταστολή κάθε κινηματικής έκφρασης, βλέπουμε πως η αντιμετώπιση των μεταναστών δεν διαφέρει καθόλου από αυτή της κυβέρνησης Σαμαρά αφού συντηρεί τον φράχτη στον Έβρο, στέλνει τα ΜΑΤ στην Ειδομένη και μαζί με την Frontex (ευρωπαϊκή εταιρία ακτοφυλακής) ευθύνεται για τους πνιγμους στο Αιγαίο.
Απέναντι στις δυνάμεις που προωθούν τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό και μονιμοποιούν το καθεστώς έκτακτης ανάγκης, απαντάμε με αλληλεγγύη και συλλογικούς αγώνες. Καθέ αγωνιστής που διώκεται για τις πολιτικές του πράξεις θα μας βρίσκει στο πλευρό του, είτε μιλάμε για αγώνες για αξιοπρεπή εργασία και ζωή, είτε για αγώνες για στοιχειώδεις ελευθερίες. Εκφράζουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στους 5 αγωνιστές και παλεύουμε για να μπλοκάρουμε την έκδοσή τους στις ιταλικές αρχές.
Η αλληλεγγύη το όπλο μας κόντρα στην καταστολή.
Συγκέντρωση- πορεία Δευτέρα 14/12 στις 18:00 στο Δημαρχείο Ρεθύμνου.
Συνέλευση Αλληλεγγύης
πηγή: http://adre.espivblogs.net/
Άρθρα αναγνωστών μέσω Email
