Κείμενο στήριξης στον Νίκο Ρωμανό από την Συντονιστική ομάδα Ρεθύμνου του Παγκρητίου Δικτύου Αγώνα κατά των βΑΠΕ
Ο πολιτικός κρατούμενος Νίκος Ρωμανός, σε απεργία πείνας από τις 10 Νοεμβρίου, αντιστέκεται στην κρατική καταστολή και την αυθαιρεσία διεκδικώντας με τίμημα την ζωή του τις εκπαιδευτικές άδειες που δικαιούται ώστε να φοιτήσει στη σχολή που πέρασε.
Σ αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς, ο Νίκος Ρωμανός, που νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο Γεννηματάς, αντιτάσσει για λογαριασμό όλων μας την ανθρώπινη αξιοπρέπεια απέναντι στη διεφθαρμένη εξουσία που κλείνει νοσοκομεία και σχολεία και χτίζει στη θέση τους φυλακές υψίστης ασφαλείας και στρατόπεδα συγκέντρωσης εκπαιδεύοντας ανθρωποφύλακες, βασανιστές και φασιστοειδή.
Το κράτος που έριξε στην φτώχια και στην ανεργία έναν ολόκληρο λαό σπρώχνοντας χιλιάδες κόσμου στην αυτοκτονία, θεωρεί εχθρό του όποιον διαμαρτύρεται όταν του πίνουν το αίμα. Αυτό το κράτος, τσιράκι της τρόϊκας και των τραπεζιτών (που «λήστεψαν» τις καταθέσεις των Ασφαλιστικών Ταμείων και τις οικονομίες του λαού και τώρα παίρνουν τα σπίτια και τα χωράφια των φτωχών) καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και το ίδιο του το Σύνταγμα και «τιμωρεί» με τον πλέον ανάλγητο τρόπο όποιον θεωρεί ότι απειλεί την ασυδοσία του συστήματος. Και, κυρίως, τιμωρεί τους νέους γιατί αυτούς φοβάται περισσότερο να μην εξεγερθούν. Τους θέλει παθητικούς και αναλώσιμους. Φτηνά εργατικά χέρια στην ανθρωποφάγα μηχανή του συστήματος.
Ο Ρωμανός, επέλεξε την σύγκρουση. Για μια αποτυχημένη απόπειρα ληστείας σε τράπεζα κτυπήθηκε άγρια, βασανίστηκε και καταδικάστηκε στην αυστηρότερη ποινή χωρίς να ληφθεί υπόψη το ελαφρυντικό της εφηβικής ηλικίας. Παρέμεινε δυνατός και παρά τις αντίξοες συνθήκες της φυλακής κατάφερε να περάσει στις Πανελλήνιες. Ομως η κυβέρνηση, με ελιγμούς αντισυνταγματικούς, δεν του επιτρέπει να παρακολουθήσει τα υποχρεωτικά μαθήματα, στερώντας του το δικαίωμα να σπουδάσει. Δικαίωμα που δίνει ο νόμος σε όλους τους κρατουμένους.
Ανεξάρτητα από το αν συμμερίζεται κάποιος ή όχι τις πολιτικές απόψεις του Ρωμανού, κατανοεί πως η κρατική βία απέναντι σ αυτόν και τους συντρόφους του έχει στόχο και αποδέκτη την κοινωνία. Αποτελεί προειδοποίηση σε όλους τους «φιλήσυχους» πολίτες για το τι τους περιμένει αν κάποια στιγμή από αγανάκτηση ή απελπισία επιχειρήσουν να αντιδράσουν.
Σε μια εποχή συμβιβασμών και βολέματος, η απόφαση του Ρωμανού να προχωρήσει σε απεργία πείνας και να φτάσει μέχρι το τέλος, ο δυναμικός λόγος του μέσα από την φυλακή σε μια στιγμή που ένας ολόκληρος λαός μοιάζει να αποδέχεται καθηλωμένος την μοίρα του, ξύπνησε ήδη τα συλλογικά αντανακλαστικά.
Σε όλη την Ελλάδα, σε ένδειξη αλληλεγγύης στον Ρωμανό και στους συντρόφους του απεργούς πείνας, έχουν ξεκινήσει καταλήψεις δημόσιων κτηρίων και οργανώνονται πορείες που αποτελούν παράλληλα και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας απέναντι στην κρατική βία.
Αυτές τις ημέρες που τις βαραίνουν μνήμες εξέγερσης και καταστολής, οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας του δεκαπεντάχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου οδηγούν στοχευμένα στον θάνατο και τον φίλο του Νίκο Ρωμανό. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε. Ο Ρωμανός πρέπει να δικαιωθεί. Να μην πληρώσουμε και με άλλο νεανικό αίμα το καθεστώς της καταστροφής. Ας βγούμε όλοι από την αβέβαιη σε συνθήκες μνημονίων θαλπωρή του σπιτιού μας. Ας αντισταθούμε στην τρομολάγνα παραπληροφόρηση και την ψυχολογική βία των καθεστωτικών ΜΜΕ. Ας διεκδικήσουμε, τώρα, το δικαίωμα να ζούμε με αξιοπρέπεια, Ας διεκδικήσουμε το μέλλον που έκλεψαν από την νέα γενιά και τις γενιές που ακολουθούν.
