Σαράντα ένα χρόνια από τον παλλαϊκό ξεσηκωμό του Νοέμβρη του ‘73, ο αντιμπεριαλιστικός αγώνας του λαού και της νεολαίας ενάντια στην αμερικανοκίνητη, φασιστική και στρατοκρατική χούντα αποκτά ξεχωριστή σημασία. Μια και τα εργατικά-λαϊκά στρώματα βρίσκονται ξανά αντιμέτωπα με μια στυγνά αντιλαϊκή πολιτική πείνας, ανεργίας, εξαθλίωσης, Ιμπεριαλιστικής Εξάρτησης και Υποτέλειας, που εφαρμόζει η συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ.
Αυτή ή κυβέρνηση, που βρίσκεται στην υπηρεσία του ξένου ιμπεριαλισμού και της εγχώριας ολιγαρχίας, εντείνει την αντιλαϊκή πολιτική των απολύσεων, της ανεργίας, της καταστολής και τρομοκράτησης του λαϊκού κινήματος, «δίδοντας παραστάσεις» δήθεν εκδημοκρατισμού, την ίδια στιγμή που – με το αντιδραστικό ιδεολόγημα των «δύο άκρων» – θέτει στο στόχαστρο το λαϊκό και αριστερό κίνημα και ποινικοποιεί τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας.
Σ’ αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση θεσπίζει ακόμη ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΑ ΜΕΤΡΑ σε ένα, ήδη δραματικό για τα λαϊκά στρώματα, τοπίο πείνας, ανεργίας (1.300.000 οι άνεργοι), γενικεύοντας τις απολύσεις–μετακινήσεις και διαθεσιμότητες, συνθλίβοντας το αγροτικό εισόδημα και τα χαμηλά στρώματα, αποδομώντας τον παραγωγικό ιστό, εδραιώνοντας το σχολείο της αγοράς και το «νέο λύκειο» των πολλαπλών ταξικών φραγμών, της ευέλικτης απασχόλησης και πληροφορίας, διαλύοντας το κοινωνικό-ασφαλιστικό σύστημα και ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία.
Αυτή η πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας, της πείνας, του εκφασισμού της κρατικής πολιτικής και της τρομοκρατίας που επιβάλλουν από κοινού τα κόμματα της ολιγαρχίας-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ., εξαθλιώνει τους εργαζόμενους – με τη θηριωδία του μέτρου της εργασιακής εφεδρείας και των «μετακινήσεων», δηλαδή των ΜΑΖΙΚΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ.
Παράλληλα, με την κατάργηση βασικών τομέων των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, την απόλυση 2.550 συναδέλφων της Τεχνικής Εκπαίδευσης, τη θέσπιση του «νέου λυκείου» της ταξικής απόρριψης των χαμηλών στρωμάτων, την επικείμενη εφαρμογή της «Αξιολόγησης-Κατηγοριοποίησης-πειθάρχησης», και την εθελοντική –μαύρη εργασία των αναπληρωτών , σκιαγραφείται το «νέο τοπίο» της κατάργησης και των θεμελιωδών μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας και των στοιχειωδών εργασιακών και παιδαγωγικών κατακτήσεων των εκπαιδευτικών.
Η βάρβαρη πολιτική που εφαρμόζει η συγκυβέρνηση, μετατρέπει τη μόρφωση, την υγεία, την πρόνοια και τη σταθερή εργασία σε … πολυτέλεια, παραδίδει σε … τιμή ευκαιρίας τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας στα αρπακτικά του κεφαλαίου, ντόπια και ξένα, καταργεί τις Σ.Σ.Ε και την αργία της Κυριακής, εισβάλλει με τις δυνάμεις καταστολής παντού , απολύει τους διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ-ΤΕΙ, ποινικοποιώντας τη δράση τους, ενώ φορτώνει τους πολίτες με δυσβάστακτα φορομπηχτικά μέτρα , εξωθώντας τους στην απόγνωση και την πλήρη εξαθλίωση.
Η αντιλαϊκή πολιτική ΙΣΟΠΕΔΩΝΕΙ ΤΙΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, αλλά και των παλαιότερων γενεών, αφού εμπορευματοποιεί πλήρως τη γνώση, ιδιωτικοποιεί το πανεπιστήμιο και το μετατρέπει σε παράρτημα των επιχειρήσεων, ενώ θεσπίζει και στην πράξη προωθεί το ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ, της ευέλικτης πληροφόρησης και απασχόλησης, που ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΗ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΞΩΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ δεκάδες χιλιάδες ΑΔΙΟΡΙΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ, ενώ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΩΝ ΔΙΟΡΙΣΜΩΝ μονίμων εκπαιδευτικών.
Απέναντι στην πολιτική της πείνας – ανεργίας – καταστολής και της υποτέλειας, όλοι οι εργαζόμενοι οφείλουμε .ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ και ΕΝΩΤΙΚΗ ΛΑЇΚΗ ΠΑΛΗ, που δίδαξε ο ηρωικός παλλαϊκός ξεσηκωμός το Νοέμβρη του ‘73.
- Τα βάρβαρα μέτρα θα ανατρέψει το ενωτικό λαϊκό μέτωπο και όχι η ανάθεση της λύσης σε «νέους σωτήρες».
- Το Πολυτεχνείο ζει και καθοδηγεί τους αγώνες και τη δράση μας για ψωμί-δουλειά-παιδεία-ελευθερία-εθνική ανεξαρτησία.
- Το Πολυτεχνείο ζει στους δικούς μας ενωτικούς-συλλογικούς αγώνες ενάντια στην πολιτική της ιμπεριαλιστικής υποτελείας, της φτώχειας, της απομόρφωσης, της ανεργίας και της παράδοσης της χώρας στα αρπακτικά του κεφαλαίου.
- Ζει στον καθημερινό και ανυποχώρητο αγώνα του λαού μας για ανατροπή αυτής της αντιδραστικής πολιτικής που ισοπεδώνει τις εργασιακές, μορφωτικές κατακτήσεις, τις πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες, τα κυριαρχικά δικαιώματα.
- Το Πολυτεχνείο, μας διδάσκει ότι, όταν ο λαός πολεμά ενωμένος, αδελφωμένος και αποφασισμένος, νικά.
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΓΙΟΡΤΗ, ΗΤΑΝΕ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΗ ΛΑΪΚΗ.
Η ΕΛΜΕ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ και ο σύλλογος εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης «ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ» Καλούν : Εκπαιδευτικούς – Γονείς – Μαθητές – Φοιτητές – Εργαζόμενους σε συλλαλητήριο και πορεία την ΔΕΥΤΕΡΑ 17 Νοεμβρίου. Συγκέντρωση στην Πλ. Ελευθερίας, 6:00 μ. μ
