Κυκλοφόρησε το 22ο φύλλο της εφημερίδας δρόμου Απατρις (Καλοκαίρι 2013)

  • 16/06/2013

apatris_22webΗ εφημερίδα δρόμου Άπατρις από το παρών φύλλο μοιράζεται πλέον σε περισσότερες πόλεις της Ελλάδας πόρτα-πόρτα. Ακόμη μπορείτε να τη βρέιτε σε στέκια και καταλήψεις των πόλεων:

Αθήνα-Θεσσαλονίκη- Πάτρα-Βόλος-Λάρισσα-Σέρρες-Καλαμάτα-Σπάρτη-Αγρίνιο-Γιάννενα-Κομοτηνή-Ξάνθη-Καβάλα.Και όπως πάντα στους δρόμους, στέκια και καταλήψεις των πόλεων της Κρήτης.Το παρών φύλλο τυπώθηκε σε 14.000 αντίτυπα/24 σελίδες.

Ευχαριστούμε όλες και όλους εσάς που  στηρίζετε και διακινείτε την Άπατρις.

Περιεχόμενα:

Οι λέξεις και το νόημα τους στη δυστοπική κοινωνία
Το πρώτο πράγμα που κάνει μια ολοκληρωτική κυβέρνηση, ένα φασιστικό καθεστώς προκειμένου να χειραγωγεί τους υπηκόους του είναι να διαστρεβλώνει το νόημα των λέξεων σελ. 14

Το πράσινο προσωπείο του φασισμού
Η διατήρηση της καθαρότητας της φυλής, αλλά και η προστασία της από τα «ελαττωματικά γονίδια» που βλέπουν οι ναζί στις άλλες φυλές, χρησιμοποιείται ως δικαιολογία στην πιο αντιφατική «εφαρμογή φυσικών νόμων» που υπήρξε ποτέ. σελ. 16

Ελληνικό ποδόσφαιρο και πολιτική
Οι συνταγματάρχες γνώριζαν ότι ο χώρος του αθλητισμού και ιδιαίτερα του ποδοσφαίρου ήταν ένα πεδίο που μπορούσαν να εκμεταλλευτούν, έτσι ώστε να τους προσφέρει την ανοχή του λαού απέναντι στο μισητό καθεστώς τους. σελ. 22

Ακόμη:

– Όταν ο αργός θάνατος της Κρήτης βαφτίζεται ανάπτυξη σελ. 3

– Το χρόνιο σκηνικό του τρόμου και της εκμετάλλευσης στη Μανωλάδα Ηλίας σελ. 5

– Ο γαλατάς ήρθε στο γαλατικό χωριό σελ. 6

– βασανιστήρια κρατουμένων από τα ΕΚΑΜ στις ελληνικές φυλακές σελ. 11

– Οι σκοτεινοί ιππότες του βαθέως κράτους  σελ. 13

– Η αντίσταση μέσω της κοινωνίας του θεάματος σελ. 15

Κεντρική θεματική:

Δυστοπία
δυστοπία. Δυσ + τόπος = κακός τόπος, άσχημος τόπος· ένα μέρος ή μία κατάσταση που δε θέλεις να βρεθείς.

Jedem Das Seine (Γέντεμ ντας ζάινε)…

Στον απελπισμένο μια θηλειά ή μια σφαίρα,  στον πεινασμένο ένα κάδο ή ένα πιάτο φακές στο συσσίτιο, στον απεργό μια επίταξη κι ένα φύλλο πορείας, στο μετανάστη σκάγια και μαχαιριές, στον πρεζάκια ένα σάντουιτς κι ένα ρόφημα σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης, στον οργισμένο νεολαίο γκλομπ και δακρυγόνα,  στους αντάρτες πόλεων 300 χρόνια φυλακή και μια νυχτερινή επίσκεψη των ΕΚΑΜ, στους προλετάριους 490ε μισθό. Στις τράπεζες όμως, μερικά δις ανακεφαλαιοποίηση, στο χρυσαυγίτη μια άδεια οπλοφορίας, στους επενδυτές ένα κόκκινο χαλί, στους αποχαυνωμένους Champions League, μεγάλα γυαλιά ηλίου ή τούρκικά σίριαλ. Ο καπιταλισμός έχει για όλους.
Η φράση «γέντεμ ντας ζάινε» ήταν γραμμένη στις πύλες γερμανικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και μεταφράζεται περίπου ως εξής: «στον καθένα ό,τι του αναλογεί-αξίζει». Οι εποχές μπορεί να ‘χουν αλλάξει, ο κυνισμός όμως της εξουσίας παραμένει το ίδιο ξεδιάντροπος. Ακολουθήστε μας στη σκιαγράφηση της «νέας μας εποχής». που μοιάζει όλο και περισσότερο μ’ αυτό που προέβλεψαν οι προφήτες-συγγραφείς των (όχι και τόσο τελικά) μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας. Η δυστοπία είναι εδώ, το μέλλον είναι παρόν.   

Εντιτόριαλ:Ας καώ, ας γίνω στάχτη σαν τον Κερέμ

“Την επανάσταση δεν θα τη δείξει η τηλεόραση” – σύνθημα στην Ιστανμπούλ
Ο καπιταλισμός διασπά, εκμεταλλεύεται, ισοπεδώνει και εξοντώνει τα πάντα. Ένα καλό παράδειγμα είναι η τουρκία, όπου ο άγριος καπιταλισμός έχει δημιουργήσει υδροκέφαλες μεγαλουπόλεις για να συσσωρεύονται οι εξαθλιωμένοι της υπαίθρου, μεγάλα τζάκια για να ελέγχουν την οικονομία, πολιτικούς για να υπηρετούν πιστά τα τζάκια. Έχει δημιουργήσει ουρανοξύστες για να στεγάσει τις επιχειρήσεις και παραγκουπόλεις για τους εργάτες.
Κοντά στην πλατεία Ταξίμ, στο συμβολικό κέντρο της Πόλης, υπάρχει το πάρκο Γκεζί, που η τουρκική κυβέρνηση θέλει να γίνει ένα ακόμη εμπορικό κέντρο για το shopping therapy των ευνοημένων του συστήματος, αφού οι άνθρωποι του μόχθου παλεύουν για την καθημερινή τους επιβίωση.
Μερικοί άνθρωποι κατασκηνώνουν στο πάρκο για να αποτρέψουν το κόψιμο των δέντρων. Η καταστολή είναι ωμή και γίνεται η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Πρωτοφανείς ποσότητες χημικών σκοτώνουν έναν νέο άνθρωπο, τον Κερέμ, ασφαλίτες βάζουν φωτιά στις σκηνές που έμεναν οι διαδηλωτές στο πάρκο,  μηχανοκίνητα κατεβαίνουν στους δρόμους.
Η οργή του κόσμου μετατρέπεται σε δράση, συσπείρωση, οργάνωση, αντίσταση, αφύπνιση. Σκηνές εξέγερσης, γνώριμες σε μας εδώ, μόνο που εκεί υπάρχουν νεκροί από τους μπάτσους-δούλους ενός σάπιου συστήματος που καίει το τελευταίο του χαρτί, δολοφονώντας απροκάλυπτα πλέον τον λαό που το συντηρεί.
Τα καθεστωτικά ΜΜΕ εξακολουθούν να μεταδίδουν το πρόγραμμά τους, επιβεβαιώνοντας άλλη μια φορά ποιος είναι ο ρόλος τους και ποια τα αφεντικά τους. Καμία αλλαγή προγράμματος, καμία ενημέρωση, πλήρης αποσιώπηση. Ο λαός, αηδιάζοντας μαζί τους, αντιδρά άμεσα και αναλαμβάνει μόνος του την αντιπληροφόρηση, όπως μπορεί, κολλώντας χαρτιά με πληροφορίες σε κτήρια, γράφοντας συνθήματα σε τοίχους, ηλεκτρονικούς και μη. Κάμερες καταγράφουν τη βία, την καταστολή και τη μεταδίδουν σε πραγματικό χρόνο. Η ενημέρωση έχει περάσει πλέον σε σίγουρα χέρια.
Αν υποχρέωση των καθεστωτικών ΜΜΕ είναι να εκτελούν τις εντολές των αφεντικών τους, χρέος δικό μας είναι να καταστρέψουμε μια για πάντα και τα αφεντικά και τις σχέσεις εξουσίας που τα δημιουργούν και τα συντηρούν. Αδέρφια μας είναι όσοι αντιστέκονται, όπου κι αν βρίσκονται!
Όπως λέει και ο τούρκος ποιητής, ο Ναζίμ Χικμέτ στο ποίημά του “Όπως ο Κερέμ”:
Αν δεν καώ εγώ
Αν δεν καείς εσύ
Αν δεν καούμε εμείς
Πώς θα γενούν τα σκοτάδια λάμψη

εφημερίδα δρόμου Άπατρις

Τα σχόλια έχουν απενεργοποιηθεί.