Εφημερίδα δρόμου Απατρις : Δεν μας φοβίζετε! Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και σε όσους αγωνίζονται ενάντια στον κρατικό φασισμό.

“Δυο τρόποι υπάρχουν για να εξοντώνονται οι φτωχοί:
είτε σε καιρό πολέμου, σκοτώνοντας με λύσσα ο ένας τον άλλο
είτε σε καιρό ειρήνης, με την αδιαφορία του ενός για τον άλλο”
(Σελίν)
Στις 9/1 το πρωί, σύντροφοι και συντρόφισσες ανακατέλαβαν τη Βίλα Αμαλίας στήνοντας μικροφωνική για την ενημέρωση της γειτονιάς. Οι αντίδραση του αστυνομικού στρατού της ακροδεξιάς τρικομματικής κυβέρνησης ήταν άμεση. Ρίχνονται εναντίον τους συνεχώς χημικά δακρυγόνα, ενώ τουλάχιστον τετρακόσιοι μπάτσοι όλων των ειδών (ΜΑΤ, ΕΚΑΜ, ΔΙΑΣ, ασφαλίτες) έχουν περικυκλώσει τη κατάληψη κάνοντας στη συνέχεια έφοδο στη κατάληψη και συλλαμβάνουν ενενηνταδύο συντρόφους/σσες. Οι συλληφθέντες οδηγούνται στη ΓΑΔΑ και τους αποδίδονται κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος με βάση τον περίφημο “κουκουλονόμο” (διατάραξη της κοινής ειρήνης με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά.) !
Το ότι ακόμη και τα βίντεο της αστυνομίας δείχνουν τους συλληφθέντες να μην έχουν καλυμμένα τα πρόσωπα ούτε πριν, ούτε κατά τη διάρκεια της σύλληψής τους είναι φυσικά μια “μικρή λεπτομέρεια” που οι ανακριτές “δεν είδαν”. Όπως φυσικά “λεπτομέρεια” είναι το ότι κατά τη διάρκεια της σύλληψης τους τα σκυλιά της “δημοκρατίας” βρήκαν γύρω στα δέκα κράνη μηχανής και αντιασφυξιογόνες μάσκες συνολικά. Με λίγα λόγια αντιστοιχούσε ένα κράνος η μάσκα ανά δέκα άτομα περίπου! Το κατηγορητήριο είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι έχει οριστεί από τη ακροδεξιά συγκυβέρνηση με εντολή της. Αργότερα την ίδια μέρα γίνεται επίθεση από την ΕΛ.ΑΣ. και στη κατάληψη Σκαραμαγκά όπου συλλαμβάνονται ακόμη επτά σύντροφοι/σσες. Είχε προηγηθεί επέμβαση στα κεντρικά γραφεία της ΔΗΜΑΡ όπου συνελήφθησαν σαράντα αλληλέγγυοι/ες, οι οποίοι είχαν κάνει συμβολική κατάληψη διαμαρτυρίας.
Την επόμενη μέρα (10/1), στο σύνολο του ηλεκτρονικού και έντυπου τοπικού αστικού τύπου της Κρήτης δημοσιεύονται ρεπορτάζ τα οποία κάνουν λόγο σύμφωνα με τις αστυνομικές πηγές ότι έρχεται και η σειρά να εκκενωθούν οι καταλήψεις Ευαγγελισμού στο Ηράκλειο και Rosa Nera στα Χανιά.
Η τριαδική φασιστικήκυβερνητική συμμαχία των μνημονιακών (Ν.Δ. ΠΑΣΟΚ ΔΗΜΑΡ) με την αγαστή αρωγή της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, στην προσπάθειά της να επιβάλει στις κατώτερες τάξεις της κοινωνίας την επιστροφή τους στον εργασιακό μεσαίωνα, επιχειρεί να αποσυνθέσει και να διαλύσει τις κοινωνικές εκείνες δυνάμεις που δεν αφομοιώνονται στις επιταγές της. Ταυτόχρονα προσπαθεί να απομονώσει και να καταστείλει τα αντιεξουσιαστικά ριζοσπαστικά κομμάτια που μπορούν να δώσουν επικίνδυνη, για την εξουσία, τροπή στις εξελίξεις, διαχέοντας τις αντιλήψεις και τις πρακτικές τους στην κοινωνία
Κάνει σαφές, επίσης, ότι δεν θα επιτραπούν “ακρότητες” σε τυχόν αντιδράσεις για τα μέτρα και συμπληρώνει ότι “ο νόμος θα εφαρμόζεται πλέον παντού”.
Η κυβέρνηση θέλοντας να αναδείξει ότι η κοινωνική συνοχή απειλείται από τα “άκρα” εξισώνει τους παρακρατικούς νεοναζί μπράβους της (που τόσες φορές έχει χρησιμοποιήσει εναντίον όσων αγωνίζονται στις επιβολές του) με τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο και κάθε άλλο ριζοσπαστικό κομμάτι που μάχεται εναντίον της πολιτικής της καταστολής και της οικονομικής πολιτικής της. Στη πραγματικότητα με αυτή την εξίσωση η κυβέρνηση αποδεικνύει σε όποιον μπορεί ακόμη να λειτουργεί με τη λογική του μυαλού του ότι οι δυνατότητες παραπλάνησης μιας κοινωνίας που είναι έτοιμη να εκραγεί, είναι αρκετά περιορισμένες και ο αναμενόμενος τρόπος να εκτονωθεί η οργή, είναι το να προσπαθήσεις να την κατευθύνεις κάπου αλλού εκτός από την ίδια.
Όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια αυτής της κοινωνίας φαίνεται να έχουν μπει για τα καλά στην ατζέντα της κρατικής καταστολής στο πλαίσιο μιας δήθεν εξυγίανσης του συστήματος από το έγκλημα και τις ‘’ακραίες’’ τάσεις. Η ακροδεξιά, χρυσαυγίτες και λοιπά φασισταριά ανοίγουν τον δρόμο στο κράτος να παίξει το χαρτί της πολιτικής των άκρων, που μόνο στόχο έχει την φίμωση οποιασδήποτε αντιστεκόμενης φωνής, ενώ στην πραγματικότητα οι ίδιοι απολαμβάνουν βουλευτική ασυλία και ειδική μεταχείριση. Έτσι όπου δεν φτάνει το χέρι του κράτους φτάνει το χέρι του παρακράτους και απέναντί τους αγωνιζόμενοι και εξαθλιωμένοι. Οι φασίστες έχουν πάρει το πράσινο φώς, τα αίσχη τους δεν έχουν τέλος και ενώ ταυτόχρονα νέα μέτρα και καταστολή διαδέχονται το ένα το άλλο. Οι καταλήψεις ως χώροι συνεύρεσης και δράσης ενός απ’ τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια αυτής της κοινωνίας, αποτελούν πρωταρχικό στόχο του κράτους με τις επιθέσεις εναντίων τους να έχουν ενταθεί. Χαρακτηριστικά, τις 6/9 καθώς επίσης και στις 13/9 πραγματοποιείται εμπρησμός του Αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού πανεπιστημίου Ρεθύμνου.
Στις 18/7 πυρπολείται η κατάληψη Δράκα στην Κέρκυρα η οποία αφήνεται να καταστραφεί ολοσχερώς. Στις 12/9 εκκενώνεται η κατάληψη ΔΕΛΤΑ στην Θεσσαλονίκη με τα ΕΚΑΜ να παίζουν σε κινηματογραφικό ρόλο σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων και θεάματος. Στις 22/12/12 πυρπολείται από χρυσαυγίτες νεοναζί το κοινωνικό στέκι Xanadu στην Ξάνθη. Στις 20/12/12 γίνεται η εκκένωση της Βίλα Αμαλία και λίγες μέρες αργότερα, στις 28/12 γίνεται εισβολή στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ που φιλοξενεί τον ελευθεριακό ραδιοφωνικό σταθμό 98 Fm όπου και κατάσχονται τα μηχανήματα του. Η “επένδυση” της ακροδεξιάς συγκυβέρνησης στον “πόλεμο κατά της ανομίας”, όπου άνομοι είναι όσοι αγωνίζονται εναντίον της κυβερνητικής τρομοκρατίας και την επέλαση της φτώχειας που η ίδια επιβάλει (τις μέρες που το σήριαλ της λίστας Λαγκάρντ μονοπωλεί σχεδόν τα καθεστωτικά μ.μ.ε.), μπορεί να “πουλάει” ακόμη και να τροφοδοτεί το αλληλοφάγωμα των κατωτέρων τάξεων αλλά η πραγματικότητα είναι αμείλικτη.
Οι διαταγές της τρόικας δεν μπορούν να μείνουν για πολύ στην αφάνεια. Η οπισθοδρόμηση των εργασιακών συνθηκών στην εποχή του 19ου αιώνα: Εξαήμερη εργασία με δεκατρείς ώρες αντί για οκτώ, μηδενικές σχεδόν αποζημιώσεις απολύσεων, μείωση μισθών, κατάργηση των δώρων. Απολύσεις και κλιμακούμενη αύξηση της ανεργίας ακόμη και στο δημόσιο τομέα, ιδιωτικοποιήσεις παντού ακόμη και της διαχείρισης των σκουπιδιών, καταστροφή του περιβάλλοντος και ξεπούλημα ακόμη και βουνών στους σύγχρονους χρυσοθήρες, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, οι αυξήσεις στα κοινωνικά αγαθά όπως το ρεύμα και το νερό, οι διακοπές ρεύματος και οι κατασχέσεις περιουσιών σε όσους αδυνατούν να πληρώσουν, κλπ αποτελούν μια βόμβα έτοιμη να σκάσει στα χέρια τους. Στα δελτία ειδήσεων των 8, η φωνή των καθεστωτικών παπαγάλων έχει χάσει την σιγουριά του παρελθόντος.Οι αριθμοί των αυτοκτονιών εκτινάσσονται, οι άνεργοι καθημερινά αυξάνονται το ίδιο και οι άστεγοι, οι πεινασμένοι που τρέχουν από συσσίτιο σε συσσίτιο και αυτή η τρέλα δείχνει να μην έχει τέλος. Οι κυρίαρχες ελίτ για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά, φαίνεται να χάνουν τον έλεγχο της κατάστασης από τα χέρια τους, και φυσικά πανικοβάλλονται.
Μήπως όμως το γεγονός ότι αυτοί περισσότερο από όλους πανικοβάλλονται αποδεικνύει ότι αυτοί είναι και οι εξόχως ευνοημένοι από την παρούσα τάξη πραγμάτων; Οι εξουσιαστές γνωρίζουν πολύ καλά πώς όσο βαθαίνει η κρίση του καπιταλιστικού οικοδομήματος , τόσο θα αυξάνονται όχι μόνο οι αντιστάσεις αλλά και τα διάφορα εγχειρήματα δομών από τα κάτω. Τόσο πιο πολύ θα αρχίσει να αμφισβητείται η κυριαρχία τους. Οι έχοντες την εξουσία γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι νεόπτωχοι χωρίς αύριο, θα αναζητούν όλο και περισσότερο συλλογικούς τρόπους στην επιβίωση και πρέπει να βρουν ένα έρημο τοπίο. Ο αντιθεσμικός, αδιαμεσολάβητος και αυτοοργανωμένος χαρακτήρας των καταλήψεων (στέγης και πολιτικών), των στεκιών και κοινωνικών χώρων, αλλά και των συνελεύσεων γειτονιών, τα οριζόντια συντονιστικά πολιτών, τα ανταλλακτικά δίκτυα και τα κοινωνικά ιατρεία, μέχρι τις καταλήψεις εργασιακών χώρων και την αυτοδιαχείρηση εργοστασίων που απλώνονται σαν ιστός σε όλες τις πόλεις τρομάζει τον κυριαρχία γιατί αποτελούν σημεία αντίστασης στο υπάρχων σαθρό πολιτικό, οικονομικό και πολιτισμικό σύστημα. Είναι τρόποι και τόποι οργάνωσης μιας κοινωνίας που τάσσεται ενάντια στη “λογική” του κέρδους, της ιδιοκτησίας, της εξατομίκευσης και του κτηνώδους ανταγωνισμού. Είναι η συλλογική απάντηση των ανθρώπων που δεν δέχονται να σφαχτούν μεταξύ τους για τος ποιος θα επιβιώσει, αλλά επιλέγουν το συλλογικό και την αυτοοργάνωση σαν πρόταση και πράξη.
Άνεργε, εργαζόμενε, νοικοκυρά, μαθητή, φοιτητή, μετανάστη, αγρότη. Δεν μπορούμε πια να ζούμε όπως θέλουν αυτοί, πρέπει να διαλέξουμε. Ή Ελευθερία ή “ησυχία”. Ή θα ζήσουμε ελεύθεροι ή θα καθόμαστε “ήσυχοι” και τα δύο μαζί δεν γίνονται. Η γνώση για την ανθρώπινη αλληλεγγύη και την παγκόσμια ειρήνη, δεν θα προκύψει μέσα στα γραφεία της αυτοκρατορίας του χρήματος και των πολιτικών υπαλλήλων της, αλλά θα πρέπει να εξελιχθεί μέσα από τη βιωματική εμπειρία και την υπεύθυνη συμμετοχή ὀλων μας, δημιουργώντας τελείως νέες μορφές κοινότητας. Η ειρήνη και η αλληλεγγύη δεν είναι συνθήματα, είναι η ίδια η ζωή και αυτή μπορεί να δημιουργηθεί από κοινωνικές δομές , όπου, ανθρώπινες αξίες όπως η συμμετοχή, η αλληλουποστήριξη, η αλληλοβοήθεια και η αλληλεγγύη δεν καταστρέφονται, αλλά αυτοπαράγονται και αυτοπροστατεύονται.
Όσο για εσάς, τα πτώματα που αξιώνετε να μας κυβερνάτε, μάταια θα καυτηριάσετε τους «υποκινητές ταραχών» και θα θρηνήσετε υποκριτικά για μια βία που μονό η παρουσία σας γέννησε και συντηρεί και αυτό γιατί οι καταλήψεις δεν είναι απλά και μόνο τα κτήρια, τα τούβλα και οι τοίχοι τους αλλά οι άνθρωποι που τους δίνουν ζωή και τα επαναοικιοποιούνται για λογαριασμό όλης της κοινωνίας.