Παραμονές 2012, κέντρο Χανίων. Ένας πραγματικός παράδεισος αιχμαλωσίας ζώων, των εκμεταλλευτών τους και όσων τους ενισχύουν ή τους ανέχονται γιατί «κοιτάνε ψηλά» και δεν βλέπουν μπροστά τους.
Στάδιο Χανίων: Για ακόμα μια φορά ο Δήμος Χανίων πετυχαίνει το χριστουγεννιάτικο θαύμα του αφήνοντας μας άναυδους με ένα αποκορύφωμα εμπορικού ανθρωποκεντρισμού, με την κακογουστιά και την αναισθησία του, και με την αντίληψή του περί εορταστικού πνεύματος. Σε μια προσπάθεια προσομοίωσης της Λαπωνίας ή κάποιας άλλης βορειοευρωπαικής χώρας, εγκαθιστά στο δημοτικό γήπεδο Χανίων παγοδρόμιο και περίπτερα μικροπωλητών, παιχνιδιών και λουκουματζίδικων που θα «γλυκάνουν» όλο το ζόρι που έχουμε τραβήξει και βέβαια τις τσέπες του με το αντίστοιχο ενοίκιο. Κι εκεί εκτίθενται δύο σκυριανά άλογα, ατραξιόν στο μίζερο πανηγυράκι του. Μπορούν έτσι μεγάλοι και κυρίως μικροί να μάθουν πως αν έχεις λεφτά μπορείς να κερδίσεις την επαφή με κάποιον για λίγη ώρα. Και αυτός ο κάποιος βέβαια να δουλεύει 14ωρο, τσάμπα και παρά τη θέλησή του.
Δημοτικός Κήπος Χανίων: Το καμάρι του δήμου, η φυλακή στο κέντρο της πόλης. Ισόβια αιχμάλωτα αγρίμια σε ένα στείρο, ξένο περιβάλλον, που κατά τα άλλα «θα φύγουν το συντομότερο δυνατό από εκεί». Παγώνια, πάπιες κα χήνες πίσω από σύρματα και κλουβιά για τη διασκέδαση του καθημερινού περαστικού και επισκέπτη, που θα τα προσπεράσει αδιάφορα συνεχίζοντας τη βόλτα για τον καφέ του υπό το βλέμμα των καμερών ασφαλείας. Και τελοσπάντων πώς κατέληξαν οι «ειδικοί» του δήμου στο ότι είναι «μη απελευθερώσιμα» και «δεν θα επιβιώσουν ελεύθερα;». Εξαντλώντας τις δυνατότητες επανένταξης τους στο φυσικό τους περιβάλλον; Ρωτώντας τα μήπως προτιμούν να ζήσουν, ίσως λιγότερα χρόνια, αλλά ελεύθερα;
Pet shop. Κι άλλα ζώα σε κλουβιά, αυτή τη φορά προς πώληση, και αν δεν πουληθούν, ποιος ξέρει… Σκύλοι, γάτες, κουνέλια, πουλιά πάνω στο πεζοδρόμιο. Από τις φυλακές των εκτροφείων, γέννημα κάποιων 
έγκλειστων θηλυκών μηχανών παραγωγής ζώων «συντροφιάς». Και αυτή αγοράζεται φαίνεται. Άμεση εκμετάλλευση των ζώων – εμπορευμάτων και εξωφρενικές αντιφάσεις από ανθρώπους που αγοράζουν τροφές και αξεσουάρ για ζώα ενισχύοντας ακριβώς εκείνους που τα έχουν κλεισμένα σε κλουβιά. Ακόμα χειρότερα, κάποιοι τα χαζεύουν χαμογελώντας, δικαιολογώντας το ρόλο τους στις βιτρίνες. Μία από τις πιο επικερδείς επιχειρήσεις όπως όλα τα σκλαβοπάζαρα, με μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας και υποβοηθούμενο από μια παράδοξη «αγάπη για τα ζώα».
Ψαροπεντικουράδικα. Ο παραλογισμός της μόδας συναντά την εκμετάλλευση ψαριών, την ψευδοιατρική και τελικά τη μετάδοση ασθενειών. Οι γυάλες με τα μικρά μαύρα ψάρια κάνουν όμως τις βιτρίνες ξεχωριστές. Πώς πείθεται κανείς να βάλει τα πόδια του στη γυάλα; Μάλλον φταίει που είναι «εξωτικά» και «ειδικά», όχι σαρδέλες ή πιράνχας, προς το παρόν, εκτός κι αν κάποιος bκάνει κανένα αστείο…
Όση ώρα δεν κάνουν άσκοπους κύκλους μέσα στη γυάλινη φυλακή τους, μπουκώνονται με νεκρά κύτταρα, μικρόβια και μύκητες, και όλες τις επικίνδυνες ουσίες που κουβαλάνε τα «περιποιημένα» (με χημικά) πόδια. Περνώντας από ένα ψαροπεντικιουράδικο, ρωτήστε πόσα από αυτά σκοτώθηκαν μέσα στο τελευταίο μήνα, και σε ποιον ανήκαν τα πετσάκια που έγιναν το τελευταίο τους γεύμα…
ΚΑΝΕΝΑ ΖΩΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΘΕΜΑ-ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ. ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΛΟΥΒΙΑ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΖΩΩΝ – Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΑΞΕΣΟΥΑΡ
ΑΛΟΓΟΜΥΓΕΣ
