Για πολλοστή φορά παίρνουν τις τσάπες και ρίχνονται στη δουλειά για το Πάρκο τους, οι κάτοικοι της Αμπεριάς. Αν και η Δημοτική Αρχή έχει συμφωνήσει (με το ζόρι, είναι αλήθεια) να «δώσει» την άδεια στους δημότες να αξιοποιήσουν το χώρο που τους ανήκει για ένα πιο ανθρώπινο περιβάλλον, δίπλα στις τσιμεντένιες πολυκατοικίες, εντούτις, δεν κάνει τίποτε για να τους βοηθήσει. Ούτε καν για να προστατεύσει το δημοτικό οικόπεδο, από τους καταπατητές του. Τώρα οι δημότες της Αμπεριάς ζητάνε ηλεκτροφωτισμό στο Πάρκο που κάθε μέρα ζωντανεύει από τον κόσμο που το χαίρεται. Δεν είναι όμως μόνο το Πάρκο, που τους δένει. Οι κάτοικοι της Αμπεριάς, ήδη από τον Αύγουστο των κινητοποιήσεων αποτέλεσαν το πρώτο κύτταρο λαϊκής Συνέλευσης στις γειτονιές των Χανίων, ενάντια στα χαράτσια. Με αφορμή τη δεντροφύτευση που έγινε στο τέλος του Νοεμβρίου από δεκάδες παιδιά των σχολείων της περιοχής και ενήλικες, συνοψίσαμε την ιστορία της Συνέλευσης και σας την παρουσιάζουμε:
«Οι κάτοικοι της Αμπεριάς, μας λέει η Νίκη Παπαδάκη μελος της Συνέλευσης, είχαμε αποφασίσει κοιτάζοντας τους ελεύθερους και αναξιοποίητους χώρους της περιοχής, να γίνει μια κίνηση για την αξιοποίησή τους. Όταν ξεκινήσαμε πέρσυ το Φεβρουάριο είχαμε εντοπίσει 4 αναξιοποίητους χώρους στην περιοχή μας. Τη Βίλλα Πολωγιώργη απέναντι από το 13ο Δημοτικό όπου οι Δάσκαλοι του Δημοτικού είχαν ξεκινήσει μια προσπάθεια στα πλαίσια της Περιβαλλοντικής Ομάδας να φυτέψουν έναν κήπο με τους μαθητές. Όμως ο Δήμος για κάποιους λόγους τους έβγαλε από κει. Ετσι λοιπόν είχαμε σκεφτεί ότι και ο κήπος και η Βίλλα Πολογιώργη είναι δύο σημαντικοί χώροι στη γειτονιά μας που πρέπει να είναι σε χρήση από τους κατοίκους. Βέβαια η Βίλλα θέλει πολλά χρήματα για να αναστηλωθεί αλλά ο κήπος θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ξεχωριστά.
Ένα μέρος που μας ενδιαφέρει όλους τους κατοίκους της περιοχής αλλά κι όλους τους Χανιώτες, είναι το παλιό Νοσοκομείο και έχουμε τις προτάσεις μας για το τι θα γίνει μετά που θα κατεδαφιστεί: θέλουμε ελεύθερο χώρο, έναν παιδικό σταθμό και ενδεχομένως ένα μικρό Περιφερειακό Ιατρείο.
Υπάρχει ένα μικρό παρκάκι δίπλα στο εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου, όμως το ιδιοκτησιακό καθεστώς εκεί δεν είναι ξεκάθαρο και δεν μπορέσαμε να το αξιοποιήσουμε. Ζητήσαμε όμως να καθαρίζεται από το Δήμο και ούτε αυτό έχει γίνει ποτέ.» Ετσι καταλήγουν, οι κάτοικοι της περιοχής στο μεγάλο οικόπεδο που βρίσκεται πάνω από τα Σχολεία. Συνεχίζει η κ. Παπαδάκη:
«Τέλος αυτό το μεγάλο Πάρκο της Αμπεριάς, που ανήκει στο Δήμο Χανίων ήταν για πολλά χρόνια εγκαταλελειμένο, είχε γίνει μπαζότοπος και εστία μόλυνσης από τα σκουπίδια. Επανειλλημένα εδώ και μια 15ετία οι 
Σύλλογοι Γονέων των Σχολείων ζητούσαμε να καθαριστεί και να δοθεί στη γειτονιά από όλες τις Δημοτικές Αρχές που είχαν περάσει. Δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα.
Ετσι θεωρήσαμε ότι πρέπει να δράσουμε και να αξιοποιήσουμε το μέρος και από τις πρώτες συνελεύσεις μας (που γινόταν κάθε εβδομάδα) μας προσέγγισαν οι Αρχιτέκτονες της ομάδας P Public και άλλοι εθελοντές, που για καλή μας τύχη το έμαθαν και ήρθαν στις συνελεύσεις μας και μας πρότειναν μία συνεργασία. Τότε διοργάνωναν το Μάιο ένα διεθνές συνέδριο και έψαχναν να κάνουν μία παρέμβαση σε έναν ελεύθερο δημόσιο χώρο. Η Αμπεριά ήταν στα σκεπτόμενά τους, οπότε συμπέσαμε και παρήχθη ένα έργο, γιατί συνεργάστηκαν οι Αρχιτέκτονες με γεωπόνους της περιοχής και έγινε μία ολοκληρωμένη μελέτη παρέμβασης. Απευθυνθήκαμε στο Δήμο και ζητήσαμε να καθαριστεί το μέρος και ο Δήμος ανταποκρίθηκε. Μετά όμως ξαφνικά η Δημοτική Αρχή άλλαξε γνώμη και μας είπε να σταματήσουμε κάθε εργασία και απηύθυνε το έγγραφο και στους Διευθυντές των Σχολείων. Όμως στο μεταξύ είχαμε κάνει πάρα πολύ δουλειά –εδώ πέρα μαζεύονταν κατά διαστήματα γύρω στα 500 άτομα- σκεφτήκαμε ότι δεν μπορεί να μείνει έτσι και μαζέψαμε πάνω από 500-600 υπογραφές, πήγαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο όπου καταθέσαμε την εμπεριστατωμένη πρότασή μας, τη μελέτησαν και οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου και την αποδέχτηκαν. Ετσι το Δημοτικό Συμβούλιο τον περασμένο Ιούλιο αποφάσισε ομόφωνα ότι θα στηρίξει το Πάρκο της Αμπεριάς. Αυτό όμως έμεινε στα λόγια. Κι ενώ αρχικά ο Δήμος μας είχε φέρει και νερό για να ποτίζουμε τα δέντρα που φυτέψαμε, ζητήσαμε και ηλεκτροφωτισμό αλλά μας είπαν ότι πρέπει να πάει στο γενικότερο πρόγραμμα του Δήμου. Πάντως το πάρκο πρέπει να φωτιστεί γιατί έχει γίνει ένας ζωντανός χώρος , όπου μαζεύονται ηλικιωμένοι, τα παιδιά το πρωί, έφηβοι το απόγευμα, αυτό δηλαδή που θέλαμε να γίνει. »
Και η μηχανικός που συμμετείχε στη μελέτη για το πάρκο Ειρήνη Αποστολάκη συμπληρώνει:
«Πρακτικά λοιπόν δεν έχει γίνει τίποτα άλλο από πλευράς Δήμου έτσι εμείς συνεχίζουμε τις προσπάθειες, όπως η δεντροφύτευση που κάνουμε σήμερα η οποία γίνεται με βάση την αρχιτεκτονική μελέτη που έχει εγκρίνει η Τεχνική Υπηρεσία και έχει ψηφίσει το Δημοτικό Συμβούλιο έτσι ώστε αργότερα οποιεσδήποτε επεμβάσεις κι αν γίνουν να μην ενοχληθούν τα συνεργεία.»
