Κάθε μήνα 1 αρθρο χωρίς θεματική ενότητα θα παραμένει ανοικτό στο μπλόγκ και θα είναι ελεύθερο για τις αναρτήσεις των αναγνωστών ,έτσι θα μπορείτε να δημοσιεύετε πληροφορίες -ειδήσεις κ.α ,πατώντας στην ενδειξη ” Leave a Comment “(αφήστε σχόλιο )και γράφετε στην θέση όνομα τον τίτλο που επιθυμείτε και στο κάτω πλαίσιο την πληροφορία που θα ανεβάσετε στην συνέχεια πατάτε υποβολή σχολίου και το άρθρο σας δημοσιέυεται άμεσα.Το άρθρο θα κλείνει στο τέλος του μήνα και θα ανανέωνεται με το νέο του επόμενου μήνα.Σχετικά με την ελεύθερη ανάρτηση δείτε εδώ. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο candiaalternativa@espiv.net & candiaalternativa@gmail.com
33 σχόλια
Μετάβαση στη φόρμα σχολίων
Οι προτάσεις των εργοδοτών ισοπεδώνουν θεσμικές κατακτήσεις δεκαετιών, απαιτούν μειώσεις στους βασικούς μισθούς, περιορισμό των επιδομάτων, κατάργηση των Τεκμαρτών ημερομισθίων των Σερβιτόρων, περιορισμό της αποζημίωσης των εποχιακών για να διευκολυνθούν στην απόλυση τους δημιουργώντας συνθήκες εργασιακής ζούγκλας.
Η πολιτική αυτή οδηγεί σε καταστροφή όλων μας .
Απαιτούμε :
Υπογραφή των ΣΣΕ που θα διασφαλίζουν τα εισοδήματα των εργαζομένων
Ανατροπή της Υπουργικής απόφασης με επανένταξη όλων των ειδικοτήτων του κλάδου στα ΒΑΡΕΑ.
Επανασύσταση της Εργατικής Εστίας και Κατοικίας & διασφάλιση όλων των κοινωνικών παροχών των εργαζομένων.
Καλούμε όλους να συμμετέχουν στον ξεσηκωμό για την ανατροπή όλων των αντεργατικών επιδιώξεων, είμαστε αποφασισμένοι να διασώσουμε τις κλαδικές μας συμβάσεις, η οργή και η αγανάκτηση όλων μας θα πρέπει να μετατραπεί σε μαζική ενωτική δράση.
Το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού – Τουρισμού Ν. Ηρακλείου καλεί όλους τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στην 24ωρη Απεργία στις 27 Ιουνίου 2012 ημέρα Τετάρτη, αντιδρώντας για τις καταχρηστικές καταγγελίες των Κλαδικών Συμβάσεων
Από δω και πάνω τραγουδώ για τη φωτιά.*
( πώς να νικήσουμε την Μέδουσα, χωρίς να μας παγώσει το δολοφονικό της βλέμμα).
«Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει,
όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει.
Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει,
στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει»
Ι. Καμπανέλλης
Βρισκόμαστε μέσα στο μάτι του κυκλώνα, το πύκνωμα του ιστορικού χρόνου που διανύουμε πολλές φορές μας εγκλωβίζει σε μια παραλυτική ακινησία. Με δέος παρακολουθούμε τα γεγονότα να εγγράφονται πάνω στο σώμα του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού προσαρμόζοντάς το στις νέες επιταγές της καπιταλιστικής αναδόμησης. Άλλοτε πάλι τρομαγμένοι απλά χώνουμε το κεφάλι μας στην άμμο ελπίζοντας να ξημερώσει κάπου αλλού. Οι πιο θαρραλέοι ίσως σκεφτούν να πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους. Η βαριά σκιά της βαρβαρότητας πέφτει πάνω μας απειλητικά και προμηνύει νέα που δεν θέλουμε να ακούσουμε. Απέναντι όμως στην βαρβαρότητα υπάρχει πάντα ένα Ή. Στην εποχή της η Ρόζα Λούξεμπουργκ το περιέγραψε με την λέξη σοσιαλισμός, στην εποχή μας ίσως αυτό το Ή να έχει πολλά ονόματα και πολλαπλές αποχρώσεις, αλλά παραμένει το μεγάλο Ή απέναντι στην βαρβαρότητα, παραμένει ο δρόμος/ οι δρόμοι προς την κοινωνική χειραφέτηση και την απελευθέρωση από την κυριαρχία και την εκμετάλλευση.
Ο χρόνος είναι τώρα και εδώ, είναι ένας χρόνος που επειδή τρέχει με μεγάλες ταχύτητες είναι συνέχεια καρφωμένος σε αυτήν αναγκαιότητα του τώρα και εδώ, ό, τι πρέπει να κάνουμε πρέπει να το κάνουμε τώρα και εδώ, πρέπει να ξεκινήσει εδώ και τώρα. Δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε έναν άλλο τόπο, δεν μπορούμε να περιμένουμε έναν άλλο χρόνο, δεν υπάρχει κανένας πέρα από εμάς που να μπορεί να εκτοξεύσει αυτό το Ή ως ατσάλινη σφήνα ενάντια στην βαρβαρότητα. Δεν πρόκειται πρόκειται για ένα αμυντικό Ή, που σαν περίκλειστο κάστρο θα προσπαθήσει να διαφυλάξει τις ψευδαισθήσεις των παλιών καιρών, πρόκειται για ένα επιθετικό Ή, που εμπεριέχει τους γόνιμους σπόρους ενός νέου κόσμου.
Σ’ αυτή την καταλυτική στιγμή αγνώστου διάρκειας, απέναντι στα πολλαπλά πρόσωπα της βαρβαρότητας πρέπει να αντιτάξουμε την υπεράσπιση της ζωής, όχι της γυμνής ζωής, της απλής ύπαρξης, αλλά της κοινωνικής ζωής, των κοινωνικών σχέσεων και των κοινωνικών δεσμών που την συγκροτούν. Πρέπει να έχουμε πολλά να χάσουμε για να νικήσουμε και αυτό απαιτεί την επανεφεύρεση μιας κοινωνικής ζωής όπου οι κοινωνικές σχέσεις και οι κοινωνικοί δεσμοί θα ανασυσταθούν μέσα από τα δικά μας χειραφετητικά προτάγματα και θα συγκροτηθούν γύρω από τα κοινά αγαθά, ως τόπο και τρόπο ανασύστασης της κοινωνικής ζωής. Εννοούμε σχέσεις που θα νοηματοδοθούν μέσα από την ελευθέρια, την ισότητα, την αυτονομία και την αλληλεγγύη, το ακατάβλητο δημιουργικό πράττειν . Μονάχα τότε θα έχουμε πολλά να χάσουμε για να μπορέσουμε να νικήσουμε. Δεν μπορούμε να περιμένουμε πρώτα να νικήσουμε και μετά να δημιουργήσουμε τον νέο κόσμο, δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε τον νέο κόσμο χωρίς να νικάμε. Πρέπει να νικάμε δημιουργώντας και να δημιουργούμε νικώντας.
Απέναντι στο δολοφονικό βλέμμα της βαρβαρότητας και το παραλυτικό δηλητήριο του φόβου και της απόγνωσης, δεν μπορούμε να αποστρέψουμε το βλέμμα μας, ελπίζοντας ότι θα μείνουμε ανέγγιχτοι από τον ζόφο που κυκλώνει τα πάντα γύρω μας. Όμως για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την βαρβαρότητα χωρίς να μας καθηλώσει η βία και το εύρος των μέσων που αυτή μπορεί να μεταχειριστεί ενάντια στην ίδια την ανθρώπινη μας υπόσταση, έχουμε ανάγκη ένα κάτοπτρο. Ένα κάτοπτρό μέσα από το οποίο θα μπορέσουμε να αποδομήσουμε την φαινομενική παντοδυναμία του καπιταλισμού. Ένα κάτοπτρο μέσα από το οποίο θα γίνουν ορατά τα αδύνατα σημεία, οι θρυμματισμένες αρθρώσεις του καπιταλιστικού συστήματος, που, για μια ακόμα φορά, καταφεύγει στα δεκανίκια του φασισμού για να μπορέσει να επιβάλει την κυριαρχία του.
Χρειαζόμαστε ένα κάτοπτρο για να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε τις ρωγμές πάνω στο σώμα της καπιταλιστικής κυριαρχίας, χωρίς να μας εμποδίσει η φυσικότητα την οποία ως κοινωνία αποδίδουμε στις καπιταλιστικές σχέσεις μετά τρεις αιώνες και κυριαρχίας και επέκτασής τους. Το υλικό αυτού του κάτοπτρου δεν μπορεί παρά να είναι οι ίδιοι οι αγώνες, τα κοινωνικά κινήματα και οι κοινωνικές αντιστάσεις. Αν κοιτάξουμε μέσα από αυτά τον καπιταλισμό θα μπορέσουμε να δούμε πώς να ορθώσουμε αυτό το Ή ενάντια στην βαρβαρότητα του.
Την στιγμή, αυτή την καταλυτική στιγμή αγνώστου διάρκειας, που η φτωχοποίηση των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων συνοδεύεται με την προσπάθεια χειραγώγησής τους μέσα από τον εκφασισμό της κοινωνίας και την μετατροπή του ρατσισμού σε βασική μορφή της διαχείρισης των «από κάτω», την στιγμή που η απόγνωση που γεννάει η επίθεση του κεφαλαίου συναντάει την φασιστική βία και την τελετουργία του εξαγνισμού του καπιταλισμού μέσα από την εξόντωση και την απανθρωποποίηση των μεταναστών, αυτό το Ή δεν μπορεί να συγκροτηθεί στο αφηρημένο πεδίο της ιδεολογίας, της επίκλησης των ανθρωπιστικών αξιών και του ανορθολογισμού της φασιστικής ιδεολογίας, στην ελπίδα μιας μελλοντικής επανάστασης. Αυτή την καταλυτική στιγμή αγνώστου διάρκειας, που όμως είναι εδώ και τώρα, αφού αυτός είναι ο χωρόχρονος της, αυτό το Ή χρειάζεται έδαφος για να υπερασπισθεί και ταυτόχρονα να συγκροτηθεί.
Σε αυτό το υπό συγκρότηση έδαφος, στο οποίο θα υπερασπιζόμαστε την αναδημιουργούμενη κοινωνική ζωή των νέων χειραφετητικών κοινωνικών σχέσεων και δεσμών, μπορούμε να ανασυστηνόμαστε ως ένας νέος λαός, πέρα από εθνικούς, φυλετικούς, θρησκευτικούς, έμφυλους διαχωρισμούς και ταυτότητες. Ένα λαός που θα συγκροτείται μέσω μιας διαρκούς συντακτικής διαδικασίας, ο λαός του κομμουνισμού και της ελευθερίας. Στο έδαφος της νέας κοινωνικής ζωής μέσα από τις νέες κοινωνικές σχέσεις και δεσμούς του κομμουνισμού και της ελευθερίας, εκεί είναι που μπορούμε να δώσουμε την μάχη και να νικήσουμε γιατί αυτά που θα έχουμε να χάσουμε θα είναι πολλά, γιατί θα λαχταράμε τόσο πολύ αυτή τη ζωή, που δεν θα αφήσουμε τίποτα να την καταστρέψει.
Αυτή την νέα ζωή, αυτό το νέο έδαφος, αυτό το νέο λαό δεν μπορούμε παρά να τα δημιουργήσουμε με την υπεράσπισή τους, εδώ και τώρα, τώρα και εδώ. Απέναντι στα φασιστικά τάγματα εφόδου, να αντιτάξουμε της ταξιαρχίες της λαϊκής αυτοάμυνας αυτού του νέου λαού. Όμως για να υπάρξουν οι ταξιαρχίες αυτοάμυνας πρέπει να υπάρξει ο λαός και για να υπάρξει ο λαός πρέπει να υπάρχουν οι ταξιαρχίες, αυτά τα δύο δεν μπορούν παρά να γίνουν ταυτόχρονα.
Το νέο έδαφος δεν είναι μια φανταστική ουτοπία, δεν είναι μια επίκληση ιδεολογικών αρχών, δεν είναι μια νέα γη της επαγγελίας. Είναι το έδαφος των σχέσεων αλληλεγγύης, είναι το έδαφος των δομών παραγωγής των δυνατοτήτων και των ικανοτήτων να υπάρξουμε ως κοινωνία, ως λαός ενάντια και πέρα από τον κυριαρχία του εμπορεύματος και την εκμετάλλευση της αφηρημένης εργασίας, είναι το έδαφος αναπροσδιορισμού των κοινωνικών αναγκών και επιθυμιών μας. Είναι το έδαφος να πολεμήσουμε το ζόφο και το έρεβος του φασισμού. Είναι ένας κόσμος να φτιάξουμε καθώς τον υπερασπιζόμαστε, είναι ένας κόσμος που τον υπερασπιζόμαστε καθώς τον φτιάχνουμε.
Μόνο έτσι θα νικήσουμε!
Κώστας Σβόλης
*από τραγούδι του Γ. Αγγέλακα
http://anergoidimosiografoi.blogspot.gr/2012/06/blog-post_9609.html
Τον Αύγουστο του 1918 ένα πλήθος 50.000 καναδών “πατριωτών” επιδόθηκε για μέρες σε ένα ανελέητο πογκρόμ σε βάρος των ελληνόφωνων μεταναστών της πόλης. Το αποτέλεσμα αυτού του ρατσιστικού πογκρόμ ήταν ο θάνατος αρκετών μεταναστών, μεταξύ των οποίων 29 γυναίκες και 6 ανήλικα παιδιά καθώς και υλικές ζημιές 1.000.000 δολαρίων.
Η αφορμές ήταν πολλές. Για χρόνια οι ελληνόφωνοι μετανάστες, μικροιδιοκτήτες και εργαζόμενοι κυρίως στον επισιτισμό (greek restaurants) αποκαλούνταν από τους ντόπιους “slackers”, δηλαδή “τεμπελχανάδες” επειδή κατα τους ρατσιστές απέφευγαν τις βαριές δουλειές του φορτοεκφορτωτή, του ξυλοκόπου ή του βιομηχανικού εργάτη και δούλευαν σαν μάγειροι, ψήστες, σερβιτόροι ή υπάλληλοι εμπορικών καταστημάτων.
Ακολούθησε μια σειρά από γεγονότα όπως οι καλές σχέσεις του τότε προθυπουργού Βενιζέλου με το γερμανό Κάιζερ, η ουδετερότητα της χώρας προέλευσής τους κατα τις αρχές του Α’ παγκοσμίου πολέμου και η άρνηση των ελληνόφωνων μεταναστών να καταταγούν στον Καναδικό στρατό που όξυναν τις ρατσιστικές αντιλήψεις σε βάρος τους.
Επιστρέφοντας οι χιλιάδες των βετεράνων καναδών από τη σφαγή χαρακωμάτων του Α’ παγκοσμίου πολέμου, πολλοί απ’αυτούς ανάπηροι και σε άθλια οικονομική κατάσταση, βρήκαν τους ελληνόφωνους μετανάστες που αποτελούσαν το 0,5% του πληθυσμού της πόλης να ευημερούν έχοντας στην κατοχή τους το 35% των μικρομεσαίων καταστημάτων.
Τον Αύγουστο του 1918 10.000 βετεράνοι διαδήλωσαν στους δρόμους συνεπικουρούμενοι από 40.000 καναδούς πολίτες. Οι πολυήμερες διαδηλώσεις συχνά εξετράπησαν σε πογκρόμ σε βάρος μαγαζιών και σπιτιών μεταναστών με την αστυνομία στην καλύτερη περίπτωση θεατή ενώ δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου καναδοί αστυνομικοί έπαιρναν ενεργά μέρος στο πογκρόμ σε βάρος των ελληνόφωνων.
Οι μνήμες του ρατσιστικού πογκρόμ της πόλης έχουν μετατραπεί σήμερα σε φιέστα όπου “αντι”ρατσιστές συγκεντρώνονται στις συνοικίες των ελληνόφωνων και τρώνε μαζικά greek souvlaki, tzatziki, mousaka κλπ μεσογειακά εδέσματα.
Οι συγκρίσεις με τα σημερινά πογκρόμ μεταναστών σε αθήνα και πάτρα με την ανάλογη στάση της αστυνομίας και κάποιων “πολιτών” είναι αναπόφευκτες.
δείτε το βίντεο εδω : http://vimeo.com/44063877
Συνεδρίαση της Επιτροπής Περιβάλλοντος και Χωροταξίας, την Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012 και ώρα 12:30, στην αίθουσα συνεδριάσεων του Περιφερειακού Καταστήματος Ηρακλείου.
Έκφραση άποψης επί των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, (σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3010/2002, της Κ.Υ.Α. με αριθμ. Η.Π. 37111/2003), για τα παρακάτω έργα:
1. «Αιολικό – αντλητικό – υδροηλεκτρικό σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας εγκατεστημένης ισχύος 90,1 MW αιολικά και 100 MW υδροηλεκτρικό – αντλητικό» της εταιρείας «ΥΔΡΟΑΙΟΛΙΚΗ ΑΙΓΑΙΟΥ Α.Ε.», στις θέσεις:
α) «Κουτράλια – Άνω Λιμνιά», Δήμων Χερσονήσου και Αγίου Νικολάου, Π.Ε. Ηρακλείου και Π.Ε. Λασιθίου (Υδροηλεκτρικό – Αντλητικό Σύστημα 100 MW).
β) «Πλακάκια», Δήμου Πλατανιά, Π.Ε. Χανίων (Αιολικό Πάρκο ισχύος 11,9MW).
γ) «Σπίνα», Δήμων Πλατανιά και Κανδάνου – Σελίνου, Π.Ε. Χανίων (Αιολικό Πάρκο ισχύος 28,9MW).
δ) «Λαμπίνη», Δήμου Αγίου Βασιλείου Π.Ε. Ρεθύμνου (Αιολικό Πάρκο ισχύος 9,35MW)
ε) «Καλή Συκιά», Δήμου Αγίου Βασιλείου Π.Ε. Ρεθύμνου (Αιολικό Πάρκο ισχύος 39,95MW) σύμφωνα με το αριθμ. πρωτ. 196589/02-03-2012 έγγραφο του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής – Γεν. Δ/νση Περιβάλλοντος – ΕΥΠΕ – Τμήμα Β΄
http://www.youtube.com/watch?v=l319FXpFM60&feature=player_embedded#!
ΟΤΑΝ Ο ΟΑΕΔ ΔΕ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΝΕΡΓΟ
Μια παράγραφος από το site του ΟΑΕΔ που τα λέει όλα.
“Ο Οργανισμός Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.) είναι το κύριο όργανο εφαρμογής της Κυβερνητικής Πολιτικής για την απασχόληση, ώστε να εξασφαλιστούν οι αναγκαίες προϋποθέσεις ταχείας προσαρμογής της προσφοράς εργασίας προς τις απαιτήσεις της ζήτησης,σε αρμονία με το εκάστοτε Πρόγραμμα Οικονομικής Ανάπτυξης της Χώρας και τις συναφείς κατευθύνσεις και οδηγίες του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας.”
Έχουμε βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να διαπιστώσουμε τη σκληρή γραμμή του ΟΑΕΔ σε σχέση τόσο με την επιδότηση όσο και με τις υπόλοιπες παροχές για τους άνεργους.
Τα παραδείγματα πολλά: μείωση επιδόματος ανεργίας, επιδότηση εργοδοτών για δωρεάν εργατικό δυναμικό, ειδικά σύμφωνα απασχόλησης, αποδοχή ανυπόγραφων «οικειοθελών αποχωρήσεων» κ.λ.π.
Τα χρήματα που κόβουν από τα επιδόματα που δικαιούμαστε με διάφορα προσχήματα, ελλειπή ενημέρωση και δικαιολογίες με μαθηματικούς τύπους είναι χρήματα που τα έχουμε δουλέψει και δεν ανήκουν σε κανέναν μανατζερά και διευθυντή του ΟΑΕΔ.
Δημοσιεύουμε έναν μικρό οδηγό με το τι δικαιούμαστε ως άνεργοι, πλήρως ελεγμένο και ενημερωμένο, καθώς ακόμα και οι “πληροφορίες” που δημοσιεύονται στο επίσημο site του ΟΑΕΔ δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα
http://anergoigeitonion.espivblogs.net/
Παγκρήτια σύσκεψη των Σωματείων Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Επισιτισμού θα γίνει στα Χανιά την Πέμπτη 21 Ιουνίου με οικοδεσπότη το σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων ν. Χανίων και με την συμμετοχή του Προέδρου της Ομοσπονδίας Τουρισμού Επισιτισμού συναδέλφου Παναγιώτη Προύντζου και του Γραμματέα Κούκου Παναγιώτη.
Εκεί θα συζητηθούν όλα τα προβλήματα του κλάδου με κυρίαρχα θέματα την υπογραφή των συμβάσεων της Ομοσπονδίας (Ξενοδοχοϋπαλλήλων, επισιτισμού και ζαχαρωδών). Επίσης την προετοιμασία της απεργίας του κλάδου για της 27 Ιουνίου, απεργία που γίνεται για την υπογραφή νέων συμβάσεων εργασίας
Επίθεση από ομάδα τεσσάρων φασιστών έγινε τα ξημερώματα της Κυριακής σε δύο αλγερινούς μετανάστες την ώρα που κοιμόντουσαν στην παραλία της Νέας Χώρας.Τα θρασύδειλα “λεβεντόπαιδα” της Χρυσής Αυγής αφού χτύπησαν με σιδερολοστούς και μαχαίρια τους μετανάστες,τους έκλεψαν ότι υπάρχοντα είχαν(κινητά,χρήματα,ρούχα,κουβέρτες).Τα θύματα της επίθεσης νοσηλεύονται εκτός κινδύνου ευτυχώς και έχει γίνει καταγγελία στην αστυνομία.Απαιτούμε να συλληφθούν οι ένοχοι.Είναι επιτακτική ανάγκη να φράξουμε το δρόμο στις ναζιστικές συμμορίες με ένα μεγάλο και ενωτικό αντιφασιστικό μέτωπο.
ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ
http://keerfaxaniwn.wordpress.com/2012/06/17/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%B9-%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%83/
σε κρίσιμη κατάσταση στο Νοσοκομείου Ρεθύμνου ,βρίσκεται 30χρονος Σύριος , ο οποίος υπέστη ηλεκτροπληξία , ενώ εργαζόταν σε οικοδομή στην περιοχή του Πρινέ.
Άγνωστοι έριξαν καπνογόνα και έβαλαν φωτιά σε στρώμα, προσπαθώντας να κάψουν ζωντανούς δύο Πακιστανούς που μένουν σε γκαρσονιέρα στην οδό Θερίσσου.
Πήγαν να τους κάψουν ζωντανούς μέσα στο ίδιο τους το σπίτι!
Ένα άκρως ανησυχητικό περιστατικό ρατσιστικής, δολοφονικής επίθεσης σημειώθηκε, χθες τα ξημερώματα, στο Ηράκλειο, όταν άγνωστοι έβαλαν φωτιά σε ημιυπόγειο διαμέρισμα της οδού Θερίσσου, όπου διαμένουν δύο νεαροί (και άκρως φιλήσυχοι) Πακιστανοί.
Η φωτιά ξέσπασε περίπου στη 01.30 τα ξημερώματα της Παρασκευής, κι ενώ οι δύο νέοι άνδρες κοιμούνταν. Ξύπνησαν από τους καπνούς και ο ένας, ανοίγοντας την πόρτα είδε, στη διπλανή γκαρσονιέρα (στην οποία έμεναν μέχρι πρόσφατα) ένα … φλεγόμενο στρώμα και δίπλα του ένα καπνογόνο που άναβε ακόμη…
Πριν προλάβει ο ένας εκ των δύο να σβήσει τις φλόγες από το στρώμα, άκουσε το συγκάτοικό του να φωνάζει, καθώς ένα καπνογόνο έπεσε στο κρεβάτι του. Οι δύο νεαροί, όπως όπως, έριξαν νερό στο στρώμα κι έσβησαν τα καπνογόνα, τα οποία πέταξαν από το παράθυρο.
Οι νεαροί Πακιστανοί φέρονται να κατέθεσαν πως υπάρχει κάποιος Έλληνας ο οποίος πρόσφατα έχει επιτεθεί στον ένα, καλώντας τον να εγκαταλείψει την περιοχή. Οι δύο αλλοδαποί, πάντως, δεν έχουν ποτέ ενοχλήσει τους γείτονες, ούτε απασχολήσει τις αρχές.
http://cretalive.gr/new/95802/crete/Pigan_na_tous_kapsoun_zontanous_mesa_sto_idio_tous_to_spiti
Μια γυναίκα 32 χρονών πιάστηκε χτες σε σούπερ μάρκετ για κλοπή ειδών.
Είχε πάρει 2 κουτιά γάλα μακράς διαρκείας, ένα κουτί γάλα φρέσκο και ένα παγωτό.
Οι μπάτσοι που τη συνέλαβαν άκουγαν την εταιρεία να ισχυρίζεται πως όλα αυτά έκαναν περίπου 21 € και ζητούσαν την παραπομπή της για κλοπή.
Ο εισαγγελέας Ηρακλείου την παρέπεμψε στο αυτόφωρο καθώς η εταιρεία επέμενε στην έγκλισή της.
Τελικά αφέθηκε ελεύθερη αφού:
-Ηταν σε τραγική κατάσταση και εξήγησε πως αναγκάστηκε να κλέψει.
-Εχει δύο παιδιά 4 και 6 ετών
-Δεν έχει πόρους να τα ζήσει
-Είναι εγγεγραμμενη από καιρό στις λίστες απόρων της Κοινωνικής Υπηρεσίας της Περιφέρειας Κρήτης.
-Υπάλληλοι της υπηρεσίας και δικηγόροι συμπαραστάθηκαν στο δικαστήριο
-Η εταιρεία του σούπερ μάρκετ αναγκάστηκε να αποσύρει την έγκλιση, μετά από την κατακραυγή της τοπικής κοινωνίας.
Κανείς μόνος του απέναντι στην κρίση ! ΑΛληλεγγύη !
Αντιφασιστική συγκέντρωση 15/6/12 -ώρα :18:00 – λιοντάρια , καλεί η ΚΕΕΡΦΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Χτές βράδυ γύρω στις 2 τα ξημερώματα 2 μηχανάκια με καλυμμένες πινακίδες και φουσκωτά φασιστοειδή, αφού κάνουν ένα γύρο-έλεγχο στο τετράγωνο, έριξαν φωτοβολίδες σε ισόγειο διαμέρισμα που μένουν Πακιστανοί μετανάστες.Το στρώμα τους πήρε φωτιά η οποία τελικά έσβησε. Απο την αντίδραση γείτονα συμπεραίνουμε οτι ρουφιάνοι ειδοποίησαν τους φασίστες για τους μετανάστες που μένουν στο συγκεκριμένο διαμέρισμα. Ας μην περιμένουμε να θρηνήσουμε θύματα για να τους αντιμετωπίσουμε και να κινητοποιηθούμε…
ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ-ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Ήταν Ιούνιος του 2002 σε μια γειτονιά της πόλης Τζενίν στην Παλαιστίνη. Η οικογένεια του Γιουζέφ Αμπού Αζιζ σηκώθηκε γύρω στις 7 όπως συνήθως. Έξω είχε απαγορευτεί η κυκλοφορία -συνηθισμένο φαινόμενο τα τελευταία χρόνια- και κανείς δεν ηξέρε πότε θα γινόταν η παύση της απαγορεύσης. Όλα τα μικρότερα παιδιά ήταν σπίτι. Έκτος από τον μεγάλο γιό που σπούδαζε ιατρική στο Κάιρο και τα δύο άλλα αγόρια που ήταν χτίστες στην Ραμάλα. Ο πατέρας κλείδωνε πάντα την πόρτα αυτές τις ώρες ώστε να μην βγούν έξω οι τρείς μικροί γιοί του, ο Τζαμίλ (13 χρονών), ο Ταρίκ (11) και Αχμέντ (6) και κινδυνεύσουν από τις στρατιωτικές περιπολίες. Γύρω στις 11.30π.μ ένα γειτονόπουλο χτύπησε την πόρτα. ”Η απαγόρευση σταμάτησε, μπορείτε να βγείτε έξω”. Ο Γιουζεφ έλεγξε από το παράθυρο και πράγματι είδε το δρόμο γεμάτο αυτοκίνητα και κόσμο έκανε όσο πιο γρήγορα μπορούσε τις δουλειές τους. Ο μικρός Αχμέντ ζήτησε ένα σέκελ (νόμισμα πολύ μικρής αξίας) για να βγεί και να αγοράσει μια σοκολάτα. Το μπακάλικο ήταν 200 μέτρα μακριά από το σπίτι. Ο Τζαμίλ και ο Ταρίκ ζήλεψαν και ζήτησαν και εκείνοι από ένα σέκελ για να αγοράσουν καραμέλες. Πήραν ο καθένας το ποδηλατό του. ”Αγοράστε τα κι ελάτε γρήγορα σπίτι”, τους φώναξε ο πατέρας τους κι ύστερα κάθισε να δεί τον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ Βραζιλίας και Αγγλίας… Μετά από λίγο άκουσε μια δυνατή έκρηξη στο δρόμο και πολύ φασαρία. Κάποιοι φώναξαν ”Καλέστε ασθενοφόρο”. Ο Γιούζεφ πήρε γρήγορα τηλέφωνο στο νοσοκομείο. ΄Υστερα γύρισε να δεί τον αγώνα κι ούτε που σκέφτηκε ότι μπορεί να πρόκειται για τα παιδιά του. Έτσι κι αλλιώς παρόμοιες εκρήξεις συνέβαιναν σχεδόν κάθε μέρα. Ύστερα απο λίγο τον ειδοποίησαν ότι τα παιδιά του ήταν τραυματισμένα -κανείς δεν είπε νεκρα- στο νοσοκομείο. Μα είχε απαγορευτεί ξανά η κυκλοφορία και εκείνος δεν μπορούσε να πάει στο νοσοκομείο που ήταν μόνο λίγα λεπτά μακριά. Τελικά πήρε άδεια να πάει με το όχημα των Ηνωμένων Εθνών. Όταν έφτασε εκεί ο μικρός Αχμέντ ήταν ήδη νεκρός. Ο Τζαμίλ πέθανε μετά απο λίγα λεπτά στο χειρουργείο και μόνο ο Ταρίκ ήταν ζωντανός. Το αδύνατο κορμάκι του ήταν διασωληνωμένο κι είχε τρύπες από σφαίρες στο στομάχι, στους πνεύμονες στο συκώτι, στο αριστερό και δεξί πόδι και στο γόνατο. Τι είχε συμβεί;
Ο γιατρός Σάμερ Αλ Αχμέντ με το αμάξι του εκείνο το πρωί, βιαζόταν να πάει στην αγορά για τρόφιμα πριν απαγορευτεί ξανά η κυκλοφορία. Όταν επέστρεφε σπίτι τον σταμάτησαν δύο στρατιωτικά τζίπ και τον διέταξαν -μαζί και άλλους διακόσιους Παλαιστίνιους που βρίσκονταν κοντά- να μην απομακρυνθούν. Μετά απο μισή ώρα, οι ίδιοι στρατιώτες του είπαν να φύγει. Εκείνος νόμιζε ότι επέστρεφε ασφαλής σπίτι, όταν είδε ένα τανκ να τον ακολουθεί. Έστριψε στην πρώτη γωνία. Αλλά άκουσε πυροβολισμούς. Είχε χτυπηθεί σοβαρά στο στομάχι. Σταμάτησε για να ζητήσει βοήθεια. Το τανκ πλησίασε κι άλλο. Δεν θυμάται περισσότερα, μόνο τρία παιδιά στα ποδήλατά τους και ένα τανκ να τα σημαδεύει. Ένας δημοσιογράφος κατέγραψε την σκηνή από μακριά. Το βίντεο τα δίχνει όλα. Τα τρία παιδιά. Τρείς κουκίδες στο βάθος. Ένα άσπρο αμάξι τα προπερνάει και μια γυναίκα απο μέσα τους φωνάζει κάτι – ίσως τα προειδοποιεί. Το αμάξι στρίβει. Ξαφνικά το τανκ εμφανίζεται απο την αριστερή γωνία. Προεξέχει το κανόνι του. Σημαδεύει τα τρία παιδιά πάνω στα ποδήλατά τους. Η εικόνα παγώνει. Ακούγονται πυροβολισμοί. Μια έκρηξη. Παντού θόρυβος, καπνός και σκόνη. Αυτό ήταν. Ο άγνωστος δημοσιογράφος κλείνει την κάμερα.
Τα ποδήλατά τους είναι τώρα είναι διαλυμένα στην αυλή. Κι έχουν απάνω δύο φωτογραφίες. Η φωτογραφία του Ταρίκ λείπει και ο ίδιος στο νοσοκομείο, δεν ξέρει ότι τα αδέρφια του δεν υπάρχουν πια. Εκείνο το βράδυ έθαψαν τον Αχμέντ και τον Τζαμίλ με τις σοκολάτες σφιγμένες στα χέρια τους.
SADAHZINIA
To συγκεκριμένο άρθρο προοριζόταν για την εφημερίδα «Ερευνητές» και συγκεκριμένα για την στήλη της Sadahzinia «Παιδογραφίες», αλλά θεωρήθηκε πολύ extreme, σκληρό και πολύ splatter για παιδική εφημερίδα και δεν δημοσιεύτηκε ποτέ. Πιθανότατα να έχουν δίκιο (;) Εσείς θα κρίνετε. Όπως και να χει είναι η καθημερινότητα όλων μας, ενηλίκων κι ανηλίκων
http://liberator-kapouedw.blogspot.gr/