ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ,ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2021 -ΩΡΑ:18:00 ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΟΥΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΚΑΤΩ Ο ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
ΟΥΤΕ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
απ’ το Νοέμβρη του ‘73 σύνθημα μας είναι κάτω η εξουσία
Στις 14 Νοέμβρη του 1973, φοιτητές αποφασίζουν να καταλάβουν το κτίριο του Πολυτεχνείου, μετά από επιθέσεις που δέχθηκαν συγκεντρώσεις τους απ την αστυνομία. Εώς το βράδυ της ίδιας μέρας οι κλεισμένοι στο Πολυτεχνείο ξεπερνάνε τους 3000, καθώς μαζί με τους φοιτητές δεν άργησαν να εμφανιστούν εργατες και άνθρωποι από διάφορα κομμάτια της κοινωνίας, με έναν κοινό παρονομαστή: την αντίσταση στο καθεστώς γενικευμένης επιβολής. Το Πολυτεχνείο γίνεται εστία πολύμορφου αγώνα που περιλάμβανε πανώ, φοιτητικές συνελεύσεις, εργατικές συνελεύσεις, συνθήματα, ραδιοφωνικό σταθμό, κάψιμο της σημαίας της 21ης Απριλίου, προκυρήξεις, συγκρούσεις. Μετά την αποτυχία της αστυνομίας να αποτρέψει τον κόσμο να προσεγγίσει το κατειλλημένο κτίριο, η κυβέρνηση προχωράει στην επέμβαση με 3 τανκ και την εισβολή του ενός στο χώρο του Πολυτεχνείου. Ακολουθούν ανεξέλεγκτοι πυροβολισμοί στο πλήθος που αντιστεκόταν με απολογισμό 24 νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες. Το γεγονός αυτό πυροδότησε το ήδη υπάρχον αλλά καταπιεσμένο συναίσθημα αγανάκτησης απέναντι στη χούντα τροφοδοτώντας την ανάγκη για αντίσταση και το τελειωτικό ξεπέρασμα του φόβου.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τα κινήματα και έμπνευσης για τους αγώνες αντίστασης απ τη μεταπολίτευσή μέχρι σήμερα. Σημειώνουμε αναφορικά την κατάληψη του Χημείου μετά τη δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά κατα την πορεία 17 Νοέμβρη 1985, την κατάληψη του Πολυτεχνείου το 1990 και το 1995, την εξέγερση του 2008 με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, τις φοιτητικές κινητοποιήσεις 2000-2007…
Γιατί ακόμα βγαίνουμε στο δρόμο την ίδια μέρα πέντε δεκαετίες;
Tα τελευταία 2 χρονια με την πανδημία του covid19, το ελληνικό κράτος βρήκε ευκαιρία να αποκαλύψει σε όλο του το μεγαλείο το αυταρχικό του προσωπείο. Αυτό, περιλαμβάνει μέσα σε άλλα την αναβάθμιση της καταστολής και του κοινωνικού ελέγχου με σκοπό τη αναδιάρθρωση του κεφαλαίου διεθνούς και εγχωριου, την εξαθλίωση της εργατικής τάξης και τη συνολικοτερη ατομική καταπίεση. Παραλληλα στο κοινωνικό προσκήνιο παρατηρείται ένας διάχυτος εκφασισμός και μια πιο εντατική προσπάθεια συσπείρωσης του εθνικόυ κορμού με γνώμονα πάλι την εθνική ενότητα και το καλό της πατρίδας απέναντι σε “εθνικές πρόκλησεις” και “ασύμμετρες απειλές”.
…γιατί όποιος θυσιάζει την ελευθερία για την ασφάλεια, καταλήγει να χάσει και τα δύο.
Για μας το πολυπόθητο πέρασμα στην ελευθερία δεν έγινε ποτέ. Η δημοκρατία αντικατέστησε τη δικτακτορία, αποτελώντας τον επόμενο διαχειριστή της κοινωνικής πραγματικότητας, μόνο που τώρα είναι εκλεγμένος. Τα χρόνια της δημοκρατίας μας επιβεβαιώνουν πως όποιος κι αν βρίσκεται στην εξουσία, με όποια πολιτική ταυτότητα ο σκοπός παραμένει ίδιος. Διατήρηση της κοινωνικής νάρκωσης με το πρόσχημα της κοινωνικής ειρήνης. Η διαιώνιση της απόλυτης κυριαρχίας του κράτους και της υπεράσπισης του κεφαλαίου με το πρόσχημα της εθνικής ενότητας και της ανάπτυξης. Η επιβολή αυτών με όποιο μέσο διαθέτει, στο όνομα της ασφάλειάς μας: εντατικοποιηση του κοινωνικού ελέγχου στο όνομα της ασφάλειάς μας, τρομοκρατία, ψέμματα, παραπλάνηση και κοινωνικός χειρισμός απ’ τα ΜΜΕ στο όνομα της ασφάλειάς μας, μέχρι και αστυνομία που μας δολοφονεί εν ψυχρώ στο όνομα της ασφάλειας μας.
Σήμερα η καταστολή συγκατοικεί μαζί μας μέρα νύχτα. Δε βρίσκεται μόνο γύρω απ’ τη ζωή μας, βρίσκεται μέσα στο ίδιο μας το μυαλό. Κι ήρθε η ώρα να τη βγάλουμε για να κάνουμε χώρο για σπουδαιότερα πράγματα, για να θυμηθούμε ξανά το παρελθόν και να οραματιστούμε ξανά το μέλλον.
Δεν έχουμε αυταπάτες.
Δεν είμαστε υπέρ ούτε μιας κυβέρνηση μειοψηφίας ουτε μιας κυβέρνηση πλειοψηφίας.
Δεν είμαστε υπέρ ούτε της δικτατορίας ούτε της δημοκρατίας.
Όπως και το 1973 έτσι και τώρα,
Κάτω Η Εξουσία
Κάτω το Κράτος
Ζήτω η Αναρχία!
Αναρχικοί – αναρχικές Ηρακλείου
Άρθρα αναγνωστών μέσω Email
