Το παρόν κείμενο αποτελεί μια αναδρομή-ανάλυση όσων συνέβησαν την χρονιά που μας πέρασε.
Ύστερα από 4 χρόνια παρουσίας στην τελευταία κατηγορία του ερασιτεχνικού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος του Ηρακλείου και κλείνοντας την αγωνιστική περίοδο 2018-2019, το ανδρικό ποδοσφαιρικό τμήμα είχε τελματώσει. Την περασμένη χρονιά παρατηρήθηκαν σημάδια έλλειψης συνέπειας και ενθουσιασμού, αυξημένη γκρίνια και εκνευρισμός με αποτέλεσμα ο φίλαθλος κόσμος της ομάδας του Τηγανίτη ν’ απομακρυνθεί αισθητά από την κερκίδα και τις συλλογικές διαδικασίες της ομάδας. Στο κομβικό εκείνο σημείο αποφασίστηκε με οριζόντιες διαδικασίες το ξεκίνημα μιας καινούργιας προσπάθειας. Αφήνοντας πίσω τα κακώς κείμενα, κι έχοντας ως κοινό παρονομαστή την αγάπη προς την ομάδα, το σεβασμό και την ευγνωμοσύνη στα άτομα που στηρίζουν ανελλιπώς το αυτοοργανωμένο αυτό αθλητικό εγχείρημα τα τελευταία χρόνια συνεχίσαμε για νέες ήττες, για νίκες, συντριβές και θριάμβους.
Πολλά άλλαξαν την χρονιά 2019-2020 στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Καταρχάς, η ομάδα στηριζόμενη σ’ έναν πυρήνα ‘’παλιών’’ μελών πραγματοποίησε ένα άνοιγμα σε νέους παίκτες/μέλη που θα είχαν τη διάθεση να συμμετάσχουν στην αγωνιστική αλλά και στην εξωαγωνιστική δράση του Τηγανίτη. Το κάλεσμα είχε απήχηση και στο δυναμικό της ομάδας προστέθηκαν αρκετοί νέοι παίχτες που ενσωματώθηκαν αρμονικά σ’ όλο το φάσμα των δράσεών του Τηγανίτη. Το σύνολο ξεκίνησε με πολλή όρεξη τη νέα χρονιά. Το μοντέλο διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού και των προπονήσεων άλλαξε, καθώς δημιουργήθηκε προπονητικό τιμ αποτελούμενο από 3 παίχτες της ομάδας. Το προπονητικό τιμ σε συνδυασμό με την καλή διάθεση και την αυτοπειθαρχία των παικτών, οδήγησε στον σχηματισμό ενός καλοδουλεμένου συνόλου που με κάθε ευκαιρία (προπόνηση-αγώνα) ευχαριστιόταν στο έπακρο το άθλημα που αγαπάμε. Σημειωτέων, ο ποδοσφαιρικός Τηγανίτης φέτος άλλαξε έδρα, ύστερα από ευγενική πρόταση γνωστού αθλητικού κέντρου της πόλης μας. Ο αμοιβαίος σεβασμός και η καλή συνεννόηση με τους διαχειριστές των αθλητικών εγκαταστάσεων δημιούργησε ένα ευνοϊκό κλίμα για την ομάδα, γεγονός που αποτυπώθηκε και στ’ αποτελέσματα των αγώνων (σε 9 εντός έδρας παιχνίδια, 8 νίκες και 1 ισοπαλία). Η θετική αγωνιστική εικόνα, εν συναρτήσει με την εμφανή όρεξη των παικτών, έφερε πάλι τον φίλαθλο κόσμο του Τηγανίτη στις εξέδρες, ο οποίος συνέδραμε τα μέγιστα στην ανοδική πορεία της ομάδας με τα τραγούδια και τα πανό, τη συντροφική συμπεριφορά εντός κι εκτός γηπέδων και τον ζωτικό παλμό σε κάθε ήττα σε κάθε νίκη. Πολλά άλλαξαν λοιπόν, και πλέον οι παίκτες περίμεναν με ανυπομονησία το επόμενο ματς, την επόμενη εκδρομή και το επόμενο σμίξιμο με τους οπαδούς. Μέχρι που κάποια στιγμή το επόμενο ματς δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και η πανδημία μας καθήλωσε στην 1η θέση της βαθμολογίας. Θα θέλαμε να επισημάνουμε πως ως ποδοσφαιρικό τμήμα δε θεωρούμε δίκαιο το να χαρακτηριζόμαστε πρωταθλητές ενός πρωταθλήματος που παρέμεινε ανολοκλήρωτο. Βάσει της ρεαλιστικής εικόνας της ομάδας, θεωρούμε ότι δικαίως επήλθε η άνοδος. Παράλληλα, δίνουμε τα συγχαρητήριά μας στους συνδιεκδικητές του τίτλου για τις όμορφες ποδοσφαιρικές ‘’μάχες’’ που έλαβαν χώρα φέτος.
Οι στόχοι της ομάδας κάθε χρόνο είναι οι ίδιοι: η απόλαυση του αθλήματος που αγαπάμε, η τέρψη εκείνων που μας ακολουθούν και ο “βομβαρδισμός” της εξέδρας και του τοπικού πρωταθλήματος με κοινωνικοπολιτικά μηνύματα, αναζητώντας με αυτόν τον τρόπο έναν εναλλακτικό τρόπο δράσης και έκφρασης μέσα σε μια κοινωνία που πνίγει κάθε τι ριζοσπαστικό, κάθε τι που δε συμβαδίζει με τον κυρίαρχο λόγο και την κυρίαρχη αισθητική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως φέτος η μεγαλύτερη νίκη μας ήρθε σε ένα ματς που δεν ξεκίνησε ποτέ. Πιο συγκεκριμένα, στο πρώτο ματς της αγωνιστικής χρονιάς μας ζητήθηκε από το διαιτητικό τρίο να κατέβει πανό αλληλεγγύης προς τους μετανάστες και τις μετανάστριες που ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης στο σύγχρονο στρατόπεδο συγκέντρωσης, στη Μόρια. Οι παίκτες, σεβόμενοι τη συλλογική απόφαση της συνέλευσης και ενστερνιζόμενοι το βασικό λόγο ύπαρξης της ομάδας – που είναι η εναντίωση στο μοντέρνο ποδόσφαιρο και η ανάδειξη του πολιτικού στοιχείου του αθλητισμού – γύρισαν την πλάτη στον τραμπουκισμό που υπέστησαν, αρνήθηκαν να κατεβάσουν το επίμαχο πανό, με αποτέλεσμα την ακύρωση του συγκεκριμένου παιχνιδιού. Ως τιμωρία, η ομάδα κλήθηκε να πληρώσει ένα υπέρογκο πρόστιμο, τηρουμένων των αναλογιών, το οποίο και καταβλήθηκε κέρμα προς κέρμα (κυριολεκτικά) στα γραφεία της ΕΠΣ Ηρακλείου. Το παιχνίδι δεν κατοχυρώθηκε στην αντίπαλη ομάδα στα χαρτιά, όπως προσπάθησε ο διαιτητής να κάνει, αγνοώντας τους κανονισμούς που καλέστηκε να εφαρμόσει, κι έτσι βρήκαμε την ευκαιρία να το χάσουμε στο γήπεδο σε δεύτερο χρόνο, όπως έπρεπε! Η στάση αυτή της ΕΠΣΗ ακολουθεί τη γενικευμένη λογική του μοντέρνου ποδοσφαίρου που δεν είναι άλλη από τον απεμπολισμό οτιδήποτε πολιτικού από τους αγωνιστικούς χώρους, λογική που εκτυλίσσεται στα πλαίσια του δόγματος no politica. Ο χώρος των γηπέδων αποτελεί για μας πεδίο ζύμωσης, αμφισβήτησης και γόνιμου διαλόγου. Η εναντίωσή μας στην απονέκρωση του αθλητισμού, όπου κυριαρχούν οι πολιτικές σκοπιμότητες και η κερδοφορία των πολυεθνικών είναι δεδομένη και η συνεχής μας προσπάθεια γι’ ανάδειξη των πολιτικών μας θέσεων εντός κι εκτός γηπέδων αδιαμφισβήτητη.
Ο Τηγανίτης βρίσκεται στο τοπικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα καθαρά για λόγους κοινωνικής και πολιτικής εξωστρέφειας. Όσες επιτυχίες ή αποτυχίες και να έχουμε, δε θα σταματήσουμε να επισημαίνουμε τα κακώς κείμενα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν μ’ ένα σύντομο χρονικό παραλογισμού. Στα πλαίσια των δημοτικών και βουλευτικών του Ιουλίου του 2019, η ΕΠΣΗ διέρρευσε τους τηλεφωνικούς αριθμούς πολλών από εμάς, με αποτέλεσμα να βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από μηνύματα που μας προέτρεπαν να ψηφίσουμε τον έναν ή τον άλλο υποψήφιο. Οι πρακτικές αυτές αντίκεινται πλήρως με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την προστασία και διαχείριση προσωπικών δεδομένων (GDPR). Ο νέος κανονισμός προβλέπει συγκεκριμένες αρχές που πρέπει να τηρούνται κατά την αποθήκευση και επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, ειδικότερα ως προς το σεβασμό των δικαιωμάτων των ατόμων στα οποία ανήκουν τα δεδομένα. Σημειωτέων, από το 2019, η ΕΠΣΗ, κατόπιν ρητής εντολής των UEFA/ΕΠΟ, ζητά εκβιαστικά από κάθε ποδοσφαιριστή την άδεια για επικείμενη χρήση των προσωπικών του δεδομένων, ως προαπαιτούμενο της συμμετοχής του στο πρωτάθλημα. Μας είναι δύσκολο κατανοήσουμε το συσχετισμό που έχει η καταγραφή/χρήση των προσωπικών δεδομένων των αθλητών από την ομοσπονδία με την ομαλή διεξαγωγή του πρωταθλήματος. Μόνο οι “συνωμοσιολόγοι” θα πουν ότι αυτή η κίνηση έγκειται στην προσπάθεια ‘’φακελοποίησης’’ του κάθε πολίτη/αθλητή, με στόχο την εμπορευματική, αλλά και την κομματική/πολιτική του χειραγώγηση. Το παράδοξο λοιπόν εντοπίζεται στο ότι από τη μια η ΕΠΣΗ ψέγει οτιδήποτε θεωρείται αντίθετο προς το δόγμα του no politica, ενώ ταυτόχρονα ο ίδιος ο πρόεδρος της ΕΠΣΗ, Ν. Τζώρτζογλου, ως υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές του 2019 με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας διεκδίκησε απροκάλυπτα παντί τρόπω τις ψήφους όλων των συμμετεχόντων στα τοπικά πρωταθλήματα, μετατρέποντας την ΕΠΣΗ σε προεκλογική αρένα.
Συνολικά , η εκάστοτε κυβέρνηση, η ΕΠΟ και οι κατά τόπους ΕΠΣ έχουν υιοθετήσει ένα μοντέλο διαχείρισης των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων το οποίο θα οδηγήσει στην ολική καταστροφή του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Το μοντέλο αυτό δομείται από παράλογες απαιτήσεις όπως η επιβολή ύπαρξης δικαστικών αντιπροσώπων στις εκλογές των διοικητικών συμβουλίων των συλλόγων (ακόμα και με 20 μέλη), και την απερίγραπτα γραφειοκρατική εγγραφή στο «Μητρώο Αθλητικών Σωματείων». Το «Μητρώο Αθλητικών Σωματείων» λειτουργεί ως το προπαρασκευαστικό στάδιο του «Μητρώου Αθλητικών Φορέων», το οποίο και προτείνεται από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού προκειμένου να ελέγξει κάθε πτυχή του επαγγελματικού και ερασιτεχνικού αθλητισμού της χώρας. Ο «διάλογος» για το συγκεκριμένο ζήτημα έχει ανοίξει ήδη από το 2016 από τον Στ. Κοντονή, απελθόντα υφυπουργό αθλητισμού του ΣΥΡΙΖΑ, όπου με τον ν. 4373/2016 προωθούσε τη δήθεν αναγκαιότητα καταγραφής των αθλητικών σωματείων. Η διαδικασία έμεινε ανολοκλήρωτη και τη σκυτάλη πήρε ο Λ. Αυγενάκης, ο υφυπουργός αθλητισμού με το κόμμα της ΝΔ εν έτει 2020, ο οποίος προωθεί την ένταξη στο μητρώο, δίνοντάς τη χροιά του κατεπείγοντος, αφού τη θέτει ως προϋπόθεση προκειμένου τα σωματεία να λάβουν έκτακτη χρηματοδότηση στα πλαίσια του COVID-19.
Παρατηρούμε λοιπόν πως η εγγραφή των σωματείων στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες έχει γίνει μπαλάκι στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης, εξυπηρετώντας τα εκάστοτε συμφέροντα και οδηγώντας σε εξόφθαλμη χειραγώγηση, με πρόσχημα την επιτακτική εξυγίανσή του. Για μας αυτό αποτελεί έναν ακόμη θεσμικό εμπαιγμό, αφού ο ερασιτεχνικός αθλητισμός έχει από χρόνια πλήρως εγκαταλειφθεί από τους φορείς. Αθλητικές εγκαταστάσεις που είναι ακατάλληλες έως επικίνδυνες, ανασφάλιστοι παίκτες/παίκτριες κι εργαζόμενοι/εργαζόμενες συνθέτουν τις εικόνες παρακμής κι εγκατάλειψης του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Ο πατερναλιστικός χαρακτήρας του «Μητρώου Αθλητικών Σωματείων» επιτάσσει την υποταγή του κάθε ερασιτεχνικού αθλητικού σωματείου στη δούλεψη του κάθε κομματικού παραμάγαζου. Το «Μητρώο Αθλητικών Σωματείων» δεν είναι παρά ο δούρειος ίππος της εισβολής θεσμικών και κομματικών φορέων, καθώς και των πολυεθνικών στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, γεγονός που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη αλλοτρίωσή του. Επιβάλλει στις περισσότερες κατηγορίες την ύπαρξη προπονητών με διπλώματα UEFA, ενισχύοντας την πελατειακή σχέση UEFA-ΕΠΟ (τα σεμινάρια κοστίζουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό) ενώ δυσκολεύει πάρα πολύ την εύρεση προπονητή (στο Ηράκλειο έχουν χρόνια να γίνουν σεμινάρια για UEFA C, τελευταίο αρχές του 2017). Ταυτόχρονα, αδιαφορεί για την οικονομική επιβίωση των ερασιτεχνικών σωματείων, ενώ δεν κάνει απολύτως καμία προσπάθεια για εξεύρεση λύσης για το γηπεδικό ζήτημα, το οποίο δυσκολεύει πολλούς συλλόγους. Την ίδια στιγμή, έχει ανοίξει έναν μικρό πόλεμο με τον σύνδεσμο διαιτητών, δυσχεραίνοντας την ομαλή έκβαση των πρωταθλημάτων. Σαν κερασάκι στην τούρτα, έρχεται το γεγονός ότι παρέχει προσωπικά δεδομένα σε δημοσιογράφους-γύπες τοπικών ιστοσελίδων που κινούνται ξεκάθαρα εντός των πλαισίων του κιτρινισμού/λαϊκισμού/συκοφαντίας, σε μία συνδιαλλαγή που φαίνεται οι συγκεκριμένες σελίδες να αποτελούν προωθητικό κανάλι των προειλημμένων αποφάσεων της ΕΠΣΗ. Ως Τηγανίτης, θα είμαστε απέναντι σε οποιαδήποτε αρχή προσπαθεί να ευτελίσει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Σε τελική ανάλυση, μια χαρά τα έχει καταφέρει τόσα χρόνια η ΕΠΟ σε συνεργασία με την εκάστοτε κυβέρνηση να παραμορφώσει τον επαγγελματικό αθλητισμό, δημιουργώντας ένα συνονθύλευμα προέδρων-μαφιόζων, οπαδών-στρατιωτών, χορηγών-πρωταγωνιστών και παικτών-μισθοφόρων με μηδαμινή κοινωνική ευαισθησία.
Προφανώς, μερίδιο ευθύνης στη συνεχιζόμενη παρακμή του ερασιτεχνικού αθλητισμού έχουν και οι ίδιοι οι παράγοντες των σωματείων, αλλά και οι «φίλαθλοι» που παρακολουθούν τα παιχνίδια. Οι ιδιοκτήτες / χρηματοδότες των ομάδων σε πολλές περιπτώσεις, μιμούμενοι τους αντίστοιχους των επαγγελματικών ομάδων, διαχειρίζονται τις ομάδες σαν τσιφλίκι τους, και τους παίκτες ως περιουσιακά τους στοιχεία. Σε αρκετές περιπτώσεις είδαμε παράγοντες ομάδων να προσβάλλουν με αισχρή φρασεολογία διαιτητές και παίκτες της αντίπαλης ομάδας, ακόμα και της ίδιας τους της ομάδας. Τα επιμέρους συμβάντα έχουν ιδιαίτερη σημασία, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι ομάδες στο Γ’ ερασιτεχνικό απαρτίζονται σε μεγάλο βαθμό από παίκτες εφηβικής ηλικίας, οι οποίοι σε αυτήν την φάση της ζωής τους διαμορφώνουν χαρακτήρα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα προέδρου ομάδας μεγαλύτερης ερασιτεχνικής κατηγορίας από τον Τηγανίτη, ο οποίος και απαγόρευσε τη μεταγραφή νεαρού παίκτη στην ομάδα μας, ζητώντας πεισματικά χρηματικό αντίτιμο, αφού δε λόγιζε τον παίκτη παρά μόνο ως ένα περιουσιακό στοιχείο της ομάδας του. Τέτοιου είδους συμπεριφορές παραγόντων όπως η παραπάνω ενισχύονται και από το νομικό πλαίσιο, το οποίο επιτρέπει τη μεταχείριση των ερασιτεχνών αθλητών ως προϊόν του κάθε προέδρου, ο οποίος, κάνοντας κατάχρηση της υποτιθέμενης εξουσίας που έχει επί των παικτών, δύναται να διαχειρίζεται τα δελτία των παιχτών κατά το δοκούν, φουσκώνοντας τις τσέπες του. Μετά από διάφορα επεισόδια, ο ίδιος ο παίκτης αποφάσισε να καλύψει το ποσό ώστε να μπορέσει να αγωνιστεί στον Τηγανίτη.
Αναφορικά με τον οπαδισμό η συνέλευση μας έχει ασχοληθεί εκτενώς. Δυστυχώς, αρκετές φορές οι οπαδοί των σωματείων στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, ζηλεύοντας τους οπαδικούς στρατούς της Super League, ντροπιάζουν τον ίδιο τους τον εαυτό, αλλά και σύσσωμο τον αθλητικό κόσμο, στα πλαίσια παιχνιδιών της Γ’ ΕΠΣΗ. Σε διάφορες περιπτώσεις, βρεθήκαμε αντιμέτωποι/ες με οπαδούς που εξέφεραν ρατσιστικό, σεξιστικό και χυδαίο λόγο με στόχο διαιτητές και παίκτες. Ευτυχώς, στην πλειονότητα των περιπτώσεων η κερκίδα του Τηγανίτη αντέδρασε βάζοντάς τους στη θέση τους με πολιτισμένο τρόπο, και δείχνοντας τους για ποιον ερασιτεχνικό αθλητισμό αγωνιζόμαστε. Χρήσιμο θα ήταν οι φίλαθλοι να κατευθύνουν την οργή τους προς τους κρατικούς φορείς που καταδυναστεύουν τις ζωές τους, και όχι απέναντι σε χαμηλόμισθους διαιτητές και ερασιτέχνες παίκτες, οι οποίοι συνήθως προσπαθούν αμισθί να κάνουν αυτό που αγαπάνε.
Σε αυτό το σημείο, θα θέλαμε να αναφερθούμε στην ιδιαιτερότητα του φετινού πρωταθλήματος που δεν είναι άλλη από την ξαφνική διακοπή του λόγω της πανδημίας. Κι ενώ ο επαγγελματικός αθλητισμός που κατευθύνεται από τους χορηγούς και τους ιδιοκτήτες καναλιών επανεκκίνησε μετά το lock-down, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των ποδοσφαιριστών και των οικείων τους, τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα διακόπηκαν. Δεν είχαμε την απαίτηση να συνεχιστεί το πρωτάθλημα, αλλά να ενισχυθούν οικονομικά όλες οι ερασιτεχνικές ομάδες, οι οποίες έχουν ως κύριο εισόδημα την στήριξη των φιλάθλων τους στο γήπεδο, ώστε να μην πέσει ο ερασιτεχνικός αθλητισμός σε βαθιά ύφεση. Επιπροσθέτως, λόγω του ότι παίκτες υψηλότερων κατηγοριών του τοπικού-προπονητές-γυμναστές πληρώνονται «μαύρα», πολλοί εργαζόμενοι βρέθηκαν ξεκρέμαστοι, μη μπορώντας καν να διεκδικήσουν το αστείο οικονομικό βοήθημα της κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που αρέσκεται στο να μεταθέτει τις ευθύνες της στον κόσμο («ατομική ευθύνη» σε όλους τους τομείς), ώστε να δημιουργεί μια αίσθηση ενοχής, η οποία αν μη τι άλλο μας κάνει πιο υπάκουους και χειραγωγήσιμους. Οι υποσχέσεις λοιπόν περί εγγραφής στο μητρώο προς λήψη έκτακτων βοηθημάτων/επιδομάτων μόνο ως κοροϊδία θα μπορούσαν να εκληφθούν, αφού η έλλειψη χρηματοδότησης αποτελεί καθεστώς για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Οι μισθολογικές ανισότητες είναι δεδομένες στις αγωνιστικές κατηγορίες του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, τ’ «αστέρια» των ομάδων παίρνουν κάτι παραπάνω από τον κατώτατο μισθό και οι υπόλοιποι χαρτζιλίκια που έγκεινται στις ορέξεις του κάθε παράγοντα. Η πλειονότητα των παικτών, των διαιτητών, των εποπτών και των εποπτριών εργάζεται δίχως ασφάλιση και ένσημα, κι έτσι δε λαμβάνουν ούτε έκτακτα ούτε και τακτικά επιδόματα. Επιπλέον, οι περισσότεροι είναι αναγκασμένοι να κάνουν και πρωινές δουλειές, προκειμένου να συντηρήσουν το «χόμπυ» τους, αλλά κυρίως προκειμένου να ενταχθούν σε κάποιο ασφαλιστικό ταμείο σε περίπτωση τραυματισμών. Επομένως, στα πλαίσια της καραντίνας, το μεγαλύτερο κομμάτι των εργαζομένων στον τομέα του αθλητισμού και δη του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, όχι μόνο δεν έλαβε το περιβόητο επίδομα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις δεν έλαβε καν το μηνιαίο μισθό. Μια ομάδα όπως ο Τηγανίτης, όπου για τους παίκτες η συμμετοχή δεν αποτελεί μέσο βιοπορισμού, αλλά μέσο κοινωνικοποίησης και έκφρασης, δεν πλήττεται προφανώς από όλα αυτά. Ωστόσο, επειδή ένα μεγάλο κομμάτι των αθλητών του Τηγανίτη είναι εργαζόμενοι που επλήγησαν, οφείλουμε να υπερασπιστούμε τα εργατικά δικαιώματα και τις διεκδικήσεις των ανθρώπων που βιοπορίζονται από τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης.
Αφού παραθέσαμε τα κακώς κείμενα των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων, θα θέλαμε ν’ αναφερθούμε και στα κέρδη που θ’ αποκομίσει η συλλογικότητά μας απ’ τον προβιβασμό στην Β’ κατηγορία, τα οποία είναι κυρίως «φιλολογικά». Μέσω της φετινής ανόδου, αποδεικνύουμε πως μια ομάδα που χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τα ίδια τα μέλη και τους υποστηρικτές της έχει ποδοσφαιρικό μέλλον. Μια ομάδα που οι αποφάσεις λαμβάνονται με οριζόντιο τρόπο και συνδιαμόρφωση έχει πράγματα να πει και έξω αλλά και μέσα στο γήπεδο. Μια ομάδα που προσπαθεί να συνδυάσει τον αθλητικό με τον δίκαιο κοινωνικό αγώνα δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις άλλες. Αναφορικά με το μέλλον ανυπομονούμε να δοκιμάσουμε το μοντέλο λειτουργίας μας, αυτό της αυτοργάνωσης δηλαδή και των οριζόντιων, αντιιεραρχικών δομών, σε πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα και ν’ αλληλεπιδράσουμε με νέες ομάδες. Ταυτόχρονα όμως, προβληματιζόμαστε ιδιαιτέρως για την επόμενη χρονιά. Σε περίπτωση αποκλεισμού των φιλάθλων από τα γήπεδα λόγω πανδημίας, ο Τηγανίτης θα βρεθεί απέναντι σε τεράστια διλήμματα. Για εμάς ποδόσφαιρο χωρίς φιλάθλους, τραγούδια, γέλια και πολιτικοκοινωνικά μηνύματα είναι σίγουρα λειψό. Για το μόνο που πρέπει να είστε σίγουροι όμως είναι ότι ‘’όπως κάθε Κυριακή , θα με βρεις πάντα εκεί και άντε πάλι Τηγανίτη απ’ την αρχή’’, το αν αυτό θα γίνει στα πλαίσια του Β ‘ τοπικού, κανείς μας δεν το ξέρει και σίγουρα δεν είναι και μείζον ζήτημα.
Τηγανίτης Α.Σ.Η
