Ακόμα και μια σπιθαμή ελευθερίας όταν χάνεται από τους πολλούς γίνεται μαστίγιο στα χέρια των ολίγων…
κείμενο αλληλεγγύης στην κατάληψη Roza Nera από το συνεταιρισμό «το Κιβώτιο»
————————————————————————————
Η πληροφορία για ξεπούλημα του κτιρίου που στεγάζει την κατάληψη Roza Nera στο κέντρο των Χανίων, από την πρυτανεία του Πολυτεχνείου Κρήτης σε επιχειρηματικό όμιλο που δραστηριοπειείται στο χώρο του τουρισμού, δεν είναι κάτι που μας εκπλήσσει. Αποτελεί άλλη μια κίνηση των “από πάνω” στον αιώνιο πόλεμο που μας έχουν κηρύξει, με κεντρικό υπόβαθρο τη διατήρηση και διόγκωση των οικονομικών τους κεκτημένων. Οι αρχές του ακαδημαϊκού χώρου του νησιού μετατρέπουν απροκάλυπτα την εκπαίδευση (δημόσια και δωρεάν…) σε ένα ακόμα προϊόν, σε ένα ακόμα μέσο κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Καταργούν τη δωρεάν σίτιση, στέγαση και μετακίνηση των φοιτητών, σκέφτονται την εφαρμογή καταβολής διδάκτρων και διαχειρίζονται τους πανεπιστημιακούς χώρους – που ας μην το ξεχνάμε, είναι δημόσιοι χώροι!- ως αγροτεμάχια προς τέρψιν κάθε επίδοξου επενδυτή, πάντα στο βωμό της πολυπόθητης ανάπτυξης. Αυτή η ριμάδα η κρίση προάγει και νομιμοποιεί κάθε επιχειρηματική προσπάθεια παραγωγής κέρδους, με αθέμιτα ή ακόμα και με παράνομα μέσα.
Το κτίριο που στεγάζει την κατάληψη, κατασκευάστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα από τους Τούρκους και κατά τη διάρκεια της ιστορίας του χρησιμοποιείται σαν βασικό σημείο οργάνωσης και δράσης διαφόρων αφεντάδων, εξουσιαστών και καταπιεστών (το κτίριο έχει χρησιμοποιηθεί σαν αρχηγείο της Γκεστάπο κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής και σαν τοπικό κέντρο οργάνωσης της ΕΑΤ-ΕΣΑ κατά τη διάρκεια της χούντας), μέχρι τα μέσα του 1980 που παραχωρείται στο πολυτεχνείο Κρήτης. Μέσα στο κέντρο των Χανίων, το οποίο εμπορευματοποιείται βίαια όλα αυτά τα χρόνια, το κτίριο καταλαμβάνεται και ξεκινά την ιστορία του ως κέντρο κοινωνικών αγώνων και αντίστασης…
Η Roza Nera αποτελεί, εδώ και 13 χρόνια, ελεύθερο χώρο συνεύρεσης και οργάνωσης για όλους όσοι μάχονται ενάντια στην καταστροφή της ίδιας μας της ύπαρξης. Όλα αυτά τα χρόνια φιλοξενεί πολιτικές και πολιτιστικές δράσεις, συνελεύσεις, πρωτοβουλίες ακόμα και ανθρώπινες ζωές. Αποτελεί για την τοπική κοινωνία , κι όχι μόνο, ένα σημαντικό κομμάτι του αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση, για μια ζωή ελεύθερη, δημιουργική, χωρίς διακρίσεις και τάξεις, για μια ζωή οργανωμένη και ελεγχόμενη από κανένα άλλο παρά εμάς τους ίδιους.
Η σημασία ύπαρξης τέτοιων χώρων λοιπόν, είναι προφανώς τεράστια. Αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν καλά οι κάθε λογής καταπιεστές. Γι΄αυτούς η διάλυσή τους είναι απαραίτητη, ώστε να συνεχίζουν ανενόχλητοι στο δυστοπικό μέλλον. Για μας είναι ανάσα και ελπίδα στη καθημερινή μάχη που δίνουμε ώστε να πάρουμε τις ζωές στα χέρια μας.
Όμως οι ζωές μας δεν πουλιούνται.Η υπεράσπιση των ελεύθερων κοινωνικών χώρων δεν είναι αντανακλαστικό με συμβολικό χαρακτήρα. Είναι οι χώροι που προάγουν αμεσοδημοκρατικούς τρόπους κοινωνικής οργάνωσης και λειτουργούν ως εργαστήρια ελευθερίας που με δουλειά μυρμηγκιού χτίζουν στο παρόν το μέλλον.
Η υπεράσπισή της είναι υπόθεση όλων όσοι δεν βολεύονται κάτω από τη σκιά του μαστιγίου.
εργαζόμενες/οι στο συνεταιρισμό «το Κιβώτιο»
7 Μάη 2017
