Χαιρετίζω όλους τους συντρόφους που στέκονται αλληλέγγυοι με τους πολιτικούς κρατούμενους στον αγώνα τους για τη χορήγηση αδειών και ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης που τους έχει επιβληθεί.
Ίσως κάποιοι να πουν ότι οι πολιτικοί κρατούμενοι δε δύναται να έχουν δικαιώματα. Ότι δε γίνεται να ζητούν από εκείνους στους οποίους στράφηκαν ενάντια, τη χορήγηση αδειών.
Ίσως κάποιοι να πουν ότι οι επαναστάτες οφείλουν να μην αποζητούν «ανάσες ελευθερίας», αλλά μόνο ελευθερία.
Το κράτος μάς ζητά ευθέως να αποκηρύξουμε τις ιδέες και τη δράση μας, την ένοπλη πάλη και την αναγκαιότητά της για την ανατροπή μιας εγκληματικής τάξης πραγμάτων. Εκείνης που είναι υπεύθυνη για τον οικονομικό στραγγαλισμό και την υποθήκευση της ζωής ενός ολόκληρου λαού. Με την πρωτοφανή ιδιαιτερότητα, η κυβέρνηση Σύριζα να είναι η μοναδική που θα έχει υπογράψει δύο συναπτά μνημόνια, και με την προσκόλλησή της στην πολιτική της συνέχειας του κράτους, του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και της καταστολής, έχει γίνει η ευχάριστη έκπληξη τόσο για τις ευρωπαϊκές όσο και τις εγχώριες ελίτ. Η υιοθέτηση της δεξιάς ατζέντας του «νόμου και τάξης» με την πρόσφατη εκκένωση καταλήψεων, οι παρεμβάσεις του υπουργού Δικαιοσύνης που δίνει απόλυτη κάλυψη στις αυθαιρεσίες των εισαγγελέων γύρω από το ζήτημα των αδειών, είναι το τελευταίο βήμα στη διαδικασία σοσιαλδημοκρατικοποίησης της αριστερής διακυβέρνησης.
Από τη μεριά μας, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι αυτό που γνωρίζουμε πιο καλά από τον καθένα. Να αγωνιζόμαστε μέσα από οποιαδήποτε συνθήκη, όσο αντίξοη κι αν είναι. Σήμερα ενάντια στον μνημονιακό νεοφιλελευθερισμό, της πολιτικής του εκπροσώπησης και των αυθαιρεσιών της δικαστικής εξουσίας. Αύριο ενάντια σε ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο τύπου Γ’ που θα προσβλέπει, γι’ ακόμη μια φορά, στην εξόντωσή μας.
Όσο, λοιπόν, για τις δηλώσεις μετανοίας που περιμένετε…
«Κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να χαραμίζει τα νιάτα του στις φυλακές, εκτός εάν υπάρχει λόγος.
Κανένας γονιός δεν πρέπει να βλέπει το παιδί του πίσω από κάγκελα ή μέσα στο χώμα, εκτός εάν υπάρχει λόγος.
Κανένα παιδί δεν πρέπει να βλέπει τον γονιό του μέσα στα γκρίζα σίδερα, εκτός εάν υπάρχει λόγος.
Κανένας, ωστόσο, που θέλει να λέγεται άνθρωπος δε μπορεί να παραμένει σιωπηλός απέναντι στην εγκληματική βαρβαρότητα καπιταλισμού.
Αυτός ο λόγος αρκεί για να υπομένει κανείς όλα τα δεινά του κόσμου.
Και όσα χρόνια κι αν περνούν, ετούτη η περηφάνια δεν ανταλλάσσεται με καμιά προσφορά, όσο δελεαστική κι αν είναι.
Γιατί οι έντιμοι άνθρωποι δε μπορούν να σταθούν ούτε μία στιγμή ελεύθεροι σα ντροπιασμένοι».
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1570470/
