Την Κυριακή 19/2 ήταν προγραμματισμένος ο αγώνας Πατούχας – Τηγανίτης στο χωριό της Βιάννου. Δεδομένης της ιστορίας του χωριού, καθώς αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο ολοκαύτωμα των ναζί, μετά απο αυτό των Καλαβρύτων, επιλέξαμε να μην μείνουμε μόνο στο αθλητικό κομμάτι, έτσι 100 αντιφασίστες/τριες μεταβήκαμε απο το πρωί στο χωριό της Βιάννου. Αρχικά, πριν τον αγώνα σηκώθηκε πανό απο παίκτες και των δύο ομάδων που έγραφε “Τη Βιάννο και τα Ανώγεια τα κάψαν οι ναζί, φασίστες δε χωράνε σε τούτο το νησί”. Καθόλη τη διάρκεια του αγώνα ακούστηκαν αντιφασιστικά συνθήματα και συνθήματα αλληλεγγύης προς τους μετανάστες. Ακόμη, μετά τον αγώνα πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική πορεία και μοίρασμα στην κεντρική πλατεία, στους γύρω δρόμους και στα καφενεία του χωριού, δράση η οποία είχε αρκετά μεγάλη απήχηση στους κατοίκους. Με αυτόν τον τρόπο θέλουμε να διατηρήσουμε ζωντανή τη συλλογική μνήμη και να υπενθυμίσουμε τις σύγχρονες μορφές φασισμού στην καθημερινότητά μας.
Ακολουθεί το κείμενο το οποίο μοιράστηκε καθώς και φωτογραφικό υλικό.
Το ολοκαύτωμα της Βιάννου – Ιστορική αναδρομή
Το ολοκαύτωμα της Βιάννου θεωρείται το δεύτερο μεγαλύτερο της Ελλάδας μετά των Καλαβρύτων. Παρά την έκταση του ζητήματος και τις φρικαλεότητες που συνέβησαν, δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στο ευρύ κοινό. Η σφαγή της Βιάννου αναφέρεται στην εξόντωση άμαχου πληθυσμού, περίπου 20 χωριών της Βιάννου, επαρχία που υπάγεται στον νομό Ηρακλείου Κρήτης, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου από γερμανικά στρατεύματα. Τα χωριά αυτά λεηλατήθηκαν και πυρπολήθηκαν και οι δολοφονίες λέγεται πως ξεπέρασαν τις 500 το Σεπτέμβριο του 1943, ως αντίποινο στη συμμετοχή των κατοίκων του χωριού στην αντίσταση της Κρήτης. Πιο συγκεκριμένα, μία ομάδα ανταρτών, γνωρίζοντας την διέλευση των Γερμανών, έστησε ενέδρα σε μια κοιλάδα κοντά στην είσοδο της Κάτω Σύμης, περιμένοντάς τους. Ακολούθησε μάχη στις 12 Σεπτέμβρη, όπου οι Γερμανοί υπέστησαν σοβαρές απώλειες με αποτέλεσμα την φυγή τους. Τα παραπάνω οδήγησαν τον στρατηγό Müller να εξαπολύσει 2.000 ναζί στις 13 Σεπτέμβρη στα χωριά της Βιάννου, με βασική εντολή την δολοφονία όσον ανδρών ξεπερνούσαν τα 16 έτη της ηλικίας τους και όσων ατόμων ανεξαρτήτου φύλου βρίσκονταν στην ύπαιθρο, με το πρόσχημα ότι ήταν αντάρτες. Έτσι, την επόμενη μέρα ξεκίνησαν βανδαλισμοί, βασανιστήρια, συλλήψεις, λεηλασίες και εμπρησμοί σε βάρος των κατοίκων του χωριού. Η διαδικασία ολοκληρώθηκε στις 16 Σεπτέμβρη με καταγεγραμμένους 461 νεκρούς και τη Βιάννο κατεστραμμένη ολοσχερώς.
Ο φασισμός στο γήπεδο και η θέση του Τηγανίτη
Το ζήτημα του φασισμού και της φασιστικής ιδεολογίας επανέρχεται στην ημερήσια διάταξη, εντονότερα αυτή τη φορά, τόσο στην κοινωνία με την ενδυνάμωση εθνικιστικών και ναζιστικών ομάδων όσο και στον χώρο των γηπέδων. Το γήπεδο όντας μια μικρογραφία της κοινωνίας, δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστο από αυτά τα φαινόμενα. Όπως λέει και ο Γιάννης Ζαϊμάκης, “Ο εθνικισμός γεννιέται στην κοινωνία και όχι στις εξέδρες, αλλά ο χώρος του ποδοσφαίρου δίνει δυνητικά την δυνατότητα σε κάποιον να εκφράσει ευκολότερα την ρατσιστική του ιδεολογία.” Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού και τα αλληλοσυγκρουόμενα οικονομικά συμφέροντα που προκύπτουν απ’ αυτήν, αποτελούν εύφορο έδαφος για την ανάπτυξη φασιστικών αντιλήψεων και πράξεων. Έτσι, ο αθλητισμός γίνεται επιχειρηματική δραστηριότητα, οι ομάδες ”παράγουν εμπόρευμα” και οι φίλαθλοι έχουν γίνει καταναλωτές ποδοσφαιρικού προϊόντος. Τα κέρδη, η ισχύς και η εξουσία καταλαμβάνουν εξέχουσα θέση.
Ο Τηγανίτης, όντας μια αυτοοργανωμένη ομάδα, δεν αναπαράγει τις παραπάνω αξίες, αντιτίθεται σε αυτές και βασίζεται στην συνδιαμόρφωση και την ισότητα των μελών της ομάδας. Οποιοσδήποτε δεν διαθέτει φασιστικές αντιλήψεις, ανεξάρτητα από την εθνική του προέλευση, το φύλο, τη θρησκεία και την κοινωνικοοικονομική του θέση μπορεί να συμμετέχει στην ομάδα. Το τρίπτυχο της ομάδας είναι αυτοοργάνωση – αντιφασισμός μη εμπορευματοποίηση του αθλητισμού. Σκοπός της ομάδας παύει να είναι η νίκη, οι αντίπαλοι γίνονται συμπαίκτες και η κερκίδα γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας, η οποία έχει την δυνατότητα να συμμετέχει στην συνέλευση του Τηγανίτη, από την οποία λαμβάνονται οι αποφάσεις για την ομάδα, και να έχει λόγο σε αυτές.Ο οπαδισμός, οι χορηγοί και οι φασιστικές συμπεριφορές εκλείπουν, και το γήπεδο μετατρέπεται σε ένα χώρο γιορτής του αθλητισμού και του αντιφασισμού.
ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΒΙΑΝΝΟ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ
–
Γενική Συνέλευση Τηγανίτη
