ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΑΚ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ
Με την κατάθεση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης διαφαίνεται μια πρώτη κατάκτηση της απεργίας πείνας των πολιτικών κρατουμένων. Η κατάργηση του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ’ και οι ευεργετικές ρυθμίσεις για ασθενείς και ανάπηρους κρατούμενους, που οδηγούν στην αποφυλάκιση του πολυτραυματία αντάρτη της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη Σάββα Ξηρού, δεν θα επιτυγχάνονταν (ή τουλάχιστον όχι τόσο σύντομα) χωρίς τον αγώνα που εξελίσσεται. Απομένουν όμως πολλά να γίνουν.
Δεν δίνουμε βάση σε καμία κυβερνητική δήλωση και σε καμία υπόσχεση που προέρχεται από κρατικούς υπαλλήλους. Κάθε εξουσιαστικός μηχανισμός που αντιμετωπίζει μια απεργία πείνας δηλωμένων εχθρών του θα επιδοθεί σε ένα πόλεμο φθοράς που θα περιλαμβάνει υποσχεσιολογία, αναιρούμενες προθεσμίες, θολές δηλώσεις και οτιδήποτε μπορεί να μας κάνει να κουραστούμε σωματικά και ψυχολογικά. Ιδιαίτερα ο Σύριζα, που σε όλη τη διάρκεια του πολιτικού του βίου ως μείζων ή ελάσσων αντιπολίτευση απονοηματοδοτούσε και αποπολιτικοποιούσε τις απεργίες πείνας αναρχικών αιχμαλώτων, έχει μεγάλη εμπειρία στη συστημική διαχείριση τέτοιων καταστάσεων.
Τώρα ως κυβέρνηση αποποιείται τις ευθύνες του μεταθέτοντας την ικανοποίηση των αιτημάτων μας σε ένα (αόριστο) μέλλον.
Από την πλευρά μας συνεχίζουμε την απεργία πείνας χωρίς σκέψη υποχώρησης μέχρι την ικανοποίηση των αιτημάτων μας και συγκεκριμένα:
- Την κατάργηση των άρθρων 187 και 187Α ή αλλιώς πρώτου και δεύτερου τρομονόμου. Αυτά τα άρθρα αποτελούν τον πυρήνα του καθεστώτος εξαίρεσης που βιώνουμε σε ποινικό επίπεδο ως πολιτικοί εχθροί του κράτους. Αυτό το καθεστώς εξαίρεσης δεν περιορίζεται στους πολιτικούς κρατούμενους αλλά επεκτείνεται στο 30% περίπου των κρατουμένων και περιλαμβάνει κατά περίσταση: ειδικές αίθουσες δικαστηρίων, ειδικές κληρώσεις δικαστών και εισαγγελέων, ειδικές μεταγωγές, κατάτμηση των υποθέσεων, ποινικοποίηση του φρονήματος και της αλληλεγγύης, και κυρίως υπέρμετρη προσαύξηση των ποινών. Θεωρούμε την ανατροπή των σκεπτικών τα οποία εισάγουν αυτά τα άρθρα ως βασικό διακύβευμα του αγώνα μας.
- Την κατάργηση της επιβαρυντικής διάταξης για πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά ή αλλιώς κουκουλονόμο. Νόμος που ψηφίστηκε μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του ‘8 και έχει εφαρμοστεί κατ’ επανάληψη σε διαδηλωτές που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια συγκρούσεων αναβαθμίζοντας το κατηγορητήριο σε κακουργηματικού τύπου. Επίσης διάφορες πράξεις (ληστείες, απαγωγές κ.α.) επιβαρύνονται ποινικά ανεξάρτητα από τα επιμέρους χαρακτηριστικά τους (οπλισμός, χρήση βίας, κλπ) από την ύπαρξη του κουκουλονόμου.
Την οριοθέτηση του νομικού πλαισίου για τον τρόπο συλλογής, επεξεργασίας και ανάλυσης του DNA. Ο υποσκελισμός της κρισιμότητας του αιτήματος αυτού από τη δημόσια σφαίρα μόνο τυχαίος δεν είναι. Η δικανική χρήση του DNA αποτελεί αυτή τη στιγμή την επιτομή της κατασταλτικής επέλασης στο πεδίο της αποδεικτικής διαδικασίας. Η επέκταση της χρήσης του είναι οργανικά συνδεδεμένη με την επέκταση της χρήσης των άρθρων 187 και 187Α.
Η επιμονή της αστυνομίας στη δημιουργία βάσεων βιοδεδομένων οδηγεί στην υποχρεωτική λήψη DNA που αναπόφευκτα καταλήγει στο βασανισμό του κρατούμενου αν αντισταθεί, όπως η συνείδηση και η αξιοπρέπειά του επιτάσσει.
Η δίωξη μέσω της ανάλυσης και της επεξεργασίας του DNA γίνεται με εντελώς ανορθολογικό τρόπο καθώς η μέθοδος που χρησιμοποιείται για την ταυτοποίηση, εφευρέθηκε για να λειτουργεί ως τεκμήριο αθωότητας και όχι ως αποδεικτικό στοιχείο ενοχής. Και αυτό, γιατί αντίθετα με τις παρανοήσεις, δεν συγκρίνεται ο γενετικός κώδικας που είναι μοναδικός σε κάθε άνθρωπο, αλλά ο γενετικός τύπος, (δηλαδή μέτρηση του μήκους κάποιων εκ των τμημάτων του DNA) που είναι δυνατόν να αντιστοιχεί σε περισσότερους ανθρώπους. Οπότε εάν ο γενετικός τύπος δεν ταυτίζεται, μπορεί με σχετική βεβαιότητα να ειπωθεί ότι το δείγμα DNA δεν προέρχεται από έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, αλλά αν ο γενετικός τύπος ταυτίζεται μπορεί μόνο να πιθανολογηθεί από ποιόν προέρχεται το δείγμα.
Και η ήδη ξεχειλωμένη δίωξη μέσω ταύτισης γενετικών τύπων, επεκτείνεται και στην ανάλυση μειγμάτων DNA περισσότερων από δύο ατόμων όπου οι αναμεμειγμένοι γενετικοί τύποι δεν μπορούν να διαχωριστούν, δίνοντας έτσι πολλούς πιθανούς συνδυασμούς γενετικών τύπων. Ετσι, σε ένα μείγμα DNA, μπορεί να εμπεριέχεται μεγάλος αριθμός γενετικών τύπων, καθιστώντας ουσιαστικά τον καθένα εν δυνάμει ύποπτο.
Συνυπολογίζοντας και τους παράγοντες της επιμόλυνσης από τους μπάτσους που το περισυλέγουν, την αδιάφανη λειτουργία των αστυνομικών εργαστηρίων, την εκ των προτέρων γνωστή ταυτότητα του υπόπτου στους βιομπάτσους, την έλλειψη πρωτοκόλλου κ.α., είναι σαφές γιατί η ανάλυση του DNA αποτελεί το υπερόπλο της σύγχρονης επιστημονικής καταστολής. Με αυτή την προσέγγιση ο κατηγορούμενος ενοχοποιείται με όλους τους τρόπους. Επιπροσθέτως του στερείται και η πρόσβαση στο δείγμα από εμπειρογνώμονες της εμπιστοσύνης του. Εν τέλει, η αναλυτική-αποδεικτική ασάφεια των αστυνομικών εργαστηρίων επικυρώνεται από την ποινική ασάφεια των τρομονόμων.
Η απεργία πείνας που διεξάγουμε δεν επιδιώκει την ελάφρυνση του νομικού πλαισίου. Αυτό που επιδιώκει είναι να θέσει το επαναστατικό κίνημα σε θέση επίθεσης ανατρέποντας την επίθεση που διεξάγεται από την κυριαρχία. Με όπλο την απεργία πείνας επιδιώκουμε την σφυρηλάτηση των σχέσεών μας με τους συντρόφους εκτός των τειχών, την ενδυνάμωση του δημόσιου λόγου μας, την όξυνση των επιθεσεων ενάντια σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους με όλα τα μέσα.
Τώρα είναι η ώρα να ενδυναμώσουμε ακόμα παραπάνω τη θέση μας στον πόλεμο που διεξάγουμε.
Μέχρι το τέλος, μέχρι την νίκη…
ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Δίκτυο αγωνιστών κρατουμένων
Οι απεργοί πείνας Αντώνης Σταμπούλος, Τάσος Θεοφίλου, Φοίβος Χαρίσης, Αργύρης Ντάλιος, Γιώργος Καραγιαννίδης, Γρηγόρης Σαραφούδης, Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος, Δημήτρης Πολίτης
πηγή: athens.indymedia.org
