Όταν μια εξουσία είναι ζορισμένη έχει την ικανότητα να αυτόγελοιοποιείται.Η προχθεσινή επέτειος του Όχι «γιορτάστηκε» σε όλη την Ελλάδα και στο Ρέθυμνο κάτω από υστερικά μέτρα ασφαλείας. Μη τυχόν γίνει κάτι και χαλάσει την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Μη τυχόν και οι επίσημοι βρεθούν κάτω από λιντσαρίσματα και όχι κάτω από χειροκροτήματα. Μη τυχόν και οι μαθητές εκφραστούν ειλικρινά και όχι τυπολατρικά. Η επιβεβαίωση ότι όλα κύλησαν ομαλά χωρίς προβλήματα και τα μπράβο-σάλια στο υπουργείο προστασίας των επισήμων από τους πιστούς τσάτσους μεγάλο-δημοσιογράφους είναι το κερασάκι στη τούρτα της γελοιοποίησης.
Ο λαός τους αγώνες του παρελθόντος μπορεί να τους τιμήσει μόνο αν όταν χρειαστεί μπορέσει να τους επαναλάβει .Όλο το κομμάτι της τότε οικονομικής και πολιτικής ελίτ που καθόλα τυχαίο είναι οι παππούδες της σημερινής (που καλούνται οι μαθητές να χαιρετάνε) απέδρασε ηρωικά στην ασφάλεια του Καΐρου και στην αγκαλιά των συμμάχων. Ο λαός έμεινε να πεινάσει να σφαγιαστεί να επιβιώσει και τελικά να αντισταθεί και να χτίσει ένα από τα πιο δυνατά αντιφασιστικά αντάρτικα στην Ευρώπη.
Η εθνικιστική ακροδεξιά (βλ. Χ.Α) ενώ συνεργάστηκε χωρίς αυταπάτες σε χρόνο dt με τους ναζί τελικά αποτέλεσε αργότερα τον «ανθό» του εθνικού κορμού μαζί με την ελίτ. Διατηρώντας έτσι την παράδοση που τα γκέμια, σε αυτή τη μικρή χώρα, κρατάνε οι κάθε εποχής κοτζαμπάσηδες, συνεργάτες, νενέκοι και ρουφιάνοι.Σαν παιδιά και εγγόνια των αντιφασιστών που έφυγαν από τα χωριά του Ρεθύμνου και σχεδόν γύρισαν κολυμπώντας αυτές οι παρελάσεις δεν αποτελούν τιμή στους παππούδες μας αλλά ύβρις. Ο αδρέ χειμώνας του 40 βρήκε τους «ήρωες» του.Ο αντιφασιστικός και κοινωνικός αγώνας συνεχίζεται…
Αντιφασιστική δράση Ρεθύμνου (αδρέ) – http://adre.espivblogs.net/
