25 – 26/9 Αθήνα: Ναζί της χρυσής αυγής επιτίθενται σε κτίριο που στεγάζει το σύλλογο τανζανών και καταστρέφουν βιβλιοθήκες και υποδομές. Επίσης, επιτίθενται και σε δυο μαγαζιά μεταναστών. Την επόμενη μέρα δικηγόρος, που πήγε να κάνει μήνυση κατά των ατόμων που αναγνωρίστηκαν στις επιθέσεις, προπηλακίστηκε από φασίστες που μπαινόβγαιναν στο αστυνομικό τμήμα του Άγιου Παντελεήμονα.
29/9 Βόλος: Ομάδα αναρχικών και αντιφασιστών προπηλακίζει μέλη και βουλευτή της χρυσής αυγής. Ο βουλευτής Ηλιόπουλος τραβάει όπλο και απειλεί τους συγκεντρωμένους, ενώ οι μπάτσοι που φτάνουν στο σημείο συλλαμβάνουν με βία τους αντιφασίστες και δυο πολίτες που διαμαρτυρήθηκαν.
30/9 Αθήνα: Μηχανοκίνητη αντιφασιστική περιπολία στους δρόμους της Αθήνας ανέκοψε τάγματα εφόδου νεοναζί χρυσαυγιτών κοντά στην πλ. Αμερικής (εκείνων που την περασμένη βδομάδα, κατά δική τους παραδοχή σε social media, είχαν επιτεθεί στην Τανζανική κοινότητα). Οι μπάτσοι, με αξιοσημείωτη εγρήγορση, έτρεξαν να συνδράμουν τους νεοναζί και να χτυπήσουν σε 2 σημεία την πορεία των αντιφασιστών. Ακολουθούν 15 συλλήψεις, ξυλοδαρμοί και βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ.
4/10 Αθήνα: Η συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της μηχανοκίνητης αντιφασιστικής περιπολίας χτυπιέται άγρια από τα ΜΑΤ μέσα στα δικαστήρια, με αποτέλεσμα προσαγωγές, τραυματισμούς, βασανισμoύς και εξευτελισμούς στη ΓΑΔΑ και 4 συλλήψεις οι οποίοι κρατούνται στη ΓΑΔΑ μέχρι την Παρασκευή 5/10.
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
«Ο στρατηγικός αντίπαλος είναι ο φασισμός … Ο φασισμός που βρίσκεται μέσα σε όλους μας, στα κεφάλια μας στην καθημερινότητα, ο φασισμός που μας κάνει να αγαπάμε την εξουσία, να επιθυμούμε αυτό ακριβώς το πράγμα που μας διαφεντεύει και μας εκμεταλλεύεται».
Μισέλ Φουκό
Το τελευταίο διάστημα σε όλη τη χώρα εξελίσσεται ένα σκηνικό πολέμου που έχει στόχο τους φτωχούς και αυτούς που αντιστέκονται σε αυτό τον τόπο. Οι επιθέσεις των ναζί της χρυσής αυγής και των ένστολων φασιστών της αστυνομίας σε μετανάστες και έλληνες έχουν αυξηθεί. Ο υπουργός προστασίας φασιστών και πλουσίων Δένδιας εξαγγέλλει ότι δεν θα επιτρέψει στα άκρα να επιβληθούν στην κοινωνία και θα τα καταστείλει. Η προσπάθεια του να δείξει ένα δήθεν κεντρώο «δίκαιο και δημοκρατικό» προσωπείο πάει περίπατο, αλλιώς πώς εξηγείται ότι όλο αυτό το διάστημα μετά από εκατοντάδες επιθέσεις από τους ναζί δεν έχει συλληφθεί και φυλακιστεί κανείς τους; Είναι πολύ απλό, αποτελούν και αποτελούσαν συστημικό και κρατικό μηχανισμό και όπως είναι γνωστό κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει. Όταν πάνω από τη μισή αστυνομία είναι ψηφοφόροι και μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης, όταν σφάζουν μετανάστες και περηφανεύονται για τα κατορθώματα τους στο Facebook, όταν μέλη των φασιστών μπαινοβγαίνουν στα αστυνομικά τμήματα και καταστρέφουν προανακριτικό υλικό λες και είναι γραφεία τους, όταν τραβούν κουμπούρια ανενόχλητοι και απειλούν κόσμο, όταν σκάνε βόμβες στα χέρια τους και την επόμενη μέρα είναι ελεύθεροι, τότε κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Το άλλο άκρο φανταζόμαστε είναι η κοινωνία που αγωνίζεται. Σε αυτό δεν κάνουν εκπτώσεις και πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε, δηλαδή ξύλο και δακρυγόνα στις διαδηλώσεις, προληπτικές συλλήψεις και βασανιστήρια, κινηματογραφικά μπουκαρίσματα κομάντο σε καταλήψεις, καταστολή αντιφασιστικών πολιτοφυλακών, λογοκρισία και σύλληψη μπλόγκερ επειδή διακωμωδούσε τη βιομηχανία των θαυμάτων.
Αυτή η συντονισμένη επίθεση κράτους και παρακράτους δεν είναι καθόλου τυχαία. Από τη μια θέλουν να πνίξουν κάθε φωνή αντίστασης και ελπίδας, και από την άλλη να μας στρέψουν τον ένα ενάντια στον άλλο για να ξεχάσουμε τους πραγματικούς υπευθύνους για την κόλαση που ζούμε. Η ιστορία επαναλαμβάνεται με τον πιο τραγικό τρόπο και υπό το φόβο μην χάσουν τα προνόμια τους οι πλούσιοι, βγάζουν μπροστά τους φασίστες και τους ναζί. Το ίδιο συνέβη στη Γερμανία και στην Ιταλία του ’30 με την άνοδο του Χίτλερ και του Μουσολίνι αντίστοιχα, το ίδιο συνέβη στη Ελλάδα το ’60, όπου σε μια περίοδο έντονων κοινωνικών και εργασιακών διεκδικήσεων έγινε το πραξικόπημα των συνταγματαρχών. Ας αναλογιστούν λοιπόν όσοι ψευδίζουν τα εμετικά συνθήματα και τη ρητορεία των χρυσαυγιτών τι προσέφεραν στην ανθρωπότητα οι φασιστικές και εθνικιστικές αντιλήψεις και σίγουρα δεν ήταν το επαρχιακό οδικό δίκτυο.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
Ή ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΟΣ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ, Ή ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ
Το μόνο ακραίο σε αυτή την εποχή είναι η επίθεση που δέχεται η κοινωνία σε όλους τους τομείς, η ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων, η φτωχοποίηση μεγάλων κομματιών του λαού, η λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος παράλληλα με την άγρια καταστολή από το κράτος και την άνοδο του φασισμού. Σε αυτή την ιστορική συγκυρία όλοι πρέπει να πάρουμε θέση, πρέπει να επιλέξουμε σε τι κόσμο θέλουμε να ζήσουμε οι ίδιοι και τα παιδιά μας. Θα ανεχτούμε το σάπιο πολιτικό σύστημα των κομμάτων που κυβέρνησαν να συνεχίζουν να μας κοροϊδεύουν και να ζητούν και άλλες θυσίες για τη σωτηρία της «πατρίδος». Θα ανεχτούμε την παρουσία των ναζί που μόνο σκοπό έχουν να μας φοβίσουν, να διχάσουν και να παραπλανήσουν. Μήπως στις λίστες των καταθετών στις τράπεζες της Ελβετίας και οι ιδιοκτήτες των εταιριών offshore είναι Αλβανοί, Πακιστανοί, Αφγανοί και τσιγγάνοι;
Εμείς «οι ακραίοι» δεν θα μοιράσουμε μακαρόνια για ψηφαλάκια, γιατί ούτε «νόμιμο» κόμμα είμαστε ούτε και θέλουμε να γίνουμε, αλλά θα παλέψουμε για το ψωμί όλων των ανθρώπων. Δεν θα κάνουμε αιμοδοσίες μπροστά σε κάμερες αλλά είμαστε έτοιμοι να δώσουμε το αίμα μας στους δρόμους για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια όλων μας. Δεν θα χτυπήσουμε κανένα κακομοίρη και φτωχό αυτού του κόσμου αλλά θα χτυπηθούμε με όλες τις δυνάμεις και μέσα που διαθέτουμε ενάντια σε αυτούς πους μας εκμεταλλεύονται και μας στερούν τη ζωή.
- Να συμμετέχουμε και να πάρουμε στα χέρια μας τα συνδικάτα που μέχρι σήμερα ανήκουν σε κομματικούς στρατούς και πουλημένους εργατοπατέρες, να παίρνουμε αποφάσεις μέσα από γενικές συνελεύσεις εργατών και όχι εργολάβων, να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας.
- Να αυτοοργανωθούμε στις πόλεις, στα χωριά, στις γειτονιές, βοηθώντας ο ένας τον άλλο. Να μην επιτρέπουμε σε κανέναν κρατικό λειτουργό (μπάτσο, εφοριακό, κλητήρα, εργολάβο) να κόβει κοινωνικά αγαθά (ρεύμα, νερό), να εμποδίζουμε και να σταματάμε την κατάσχεση και τον πλειστηριασμό των σπιτιών μας, να καταλάβουμε τα εγκαταλελειμμένα σπίτια για να στεγαστούν άστεγοι.
- Να μπουκάρουμε στα σουπερμάρκετ και στις πολυεθνικές, και να πάρουμε πίσω τα προϊόντα που τόσα χρόνια τα χρυσοπληρώναμε με τις ανατιμήσεις και την αισχροκέρδεια που μας επέβαλαν και ανεχόμασταν.
- Να παλέψουμε μαζί με τους μετανάστες και τους ξεριζωμένους πρόσφυγες για να βρούμε λύσεις για το μεταναστευτικό, για να μπορέσουν να βρουν διέξοδο στην Ευρώπη και να μη ζήσουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
- Να τσακίσουμε ακροδεξιούς και νεοναζί που βρωμίζουν τους δρόμους μας, προσπαθώντας να μας αποπροσανατολίσουν, δηλητηριάζοντας τα μυαλά μας ότι φταίνε δήθεν οι ξένοι για τα προβλήματα μας. Δε θα χτυπήσουμε τους αποκάτω μας, ούτε τους δίπλα μας. Είναι καιρός να λύσουμε τις διαφορές μας με τους αποπάνω.
- Να δείξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας (οικονομική, πολιτική, ηθική) σε όσους διώκονται ή φυλακίστηκαν και θα φυλακιστούν από το κράτος για επαναστατικές πράξεις και επιλογές, γιατί τρομοκράτες δεν είναι αυτοί που πάλεψαν και παλεύουν για την κοινωνική απελευθέρωση ή για τη συνειδητή τους επιλογή να αντιπαρατεθούν με την εξουσία, αλλά αυτοί που ρήμαξαν το παρόν και το μέλλον μας, καταδικάζοντας ολόκληρους πληθυσμούς στη φτώχεια, την εξαθλίωση και το θάνατο.
Ανυπακοή και αντίσταση στις προσταγές τους κράτους, διαφυλάσσοντας την αξιοπρέπεια μας απέναντι του. Αλληλεγγύη στα αγωνιζόμενα κοινωνικά κομμάτια, στους μετανάστες και στους αδύναμους, με αδιαμεσολάβητους αντιιεραρχικούς αγώνες, για να ξαναβάλουμε στο λεξιλόγιο μας τη λέξη ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Αναρχικοί-ες Ηρακλείου – Οκτώβρης 2012
