→ Μάρτιος 2011 :: Μηνιαίο ανοικτό άρθρο αναγνωστών
Τα σχόλια έχουν απενεργοποιηθεί.
(((●))) Κρήτη – Ημερολόγιο
(((●))) ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ
(((●))) ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
(((●))) ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ/ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
(((●))) ΦΥΛΑΚΕΣ
(((●))) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ
(((●))) ΓΗ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές .Όλα τα περιεχόμενα της ιστοσελίδας (((●))) Candia Alternativa είναι ελεύθερα προς αντιγραφή, διανομή, προβολή και μεταποίηση, αρκεί να συνεχίσουν να διατίθενται, αυτά και τα παράγωγα έργα που πιθανώς προκύψουν, εξίσου ελεύθερα, υπό τους όρους της άδειας χρήσης .
40 σχόλια
Μετάβαση στη φόρμα σχολίων
Περισσότεροι από 46 υπήκοοι Μπαγκλαντές που έρχονταν στην Κρήτη από τη Λιβύη τα ξημερώματα με το πλοίο Ionian King θέλοντας να μην επιστρέψουν στην πατρίδα τους, βούτηξαν στη θάλασσα. Ο καπετάνιος τους αντιλήφθηκε να πέφτουν με τα σωσίβια, όταν πλησίαζαν στη Σούδα και πιο συγκεκριμένα κοντά στο Μαράθι. Άμεσα ξεκίνησε η επιχείρηση εντοπισμού τους. Οι πρώτες πληροφορίες κάνουν λόγο για περισσότερα από σαράντα άτομα. Μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί δύο πνιγμένοι και ένας που έχασε τη ζωή του λόγω της θερμοκρασίας του νερού και 16 αγνοούνται .
http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=806700&srv=102
Σε κρίσιμη κατάσταση στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΠΑΓΝΗ με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις νοσηλεύεται ένας 42χρονος αιγύπτιος εργάτης, ο οποίος τραυματίστηκε, όταν έπεσε την ώρα που εργαζόταν σε υπό ανακαίνιση κατάστημα στην περιοχή του Πανοράματος στο Ρέθυμνο. Ο άτυχος άντρας βρισκόταν σε ύψος τεσσάρων μέτρων, όταν παραπάτησε, με αποτέλεσμα να πέσει και να τραυματιστεί βαριά στο κεφάλι. Αμέσως μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Ρεθύμνου, όμως οι γιατροί έκριναν ότι πρέπει άμεσα να διακομιστεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου.
https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1269540
Η πορεία είχε καλεστεί στις 7 μ.μ. στην πλατεία Αγοράς απο το Φ.Μ.Κ. το Στέκι Μεταναστών, την κατάληψη Ρόζα Νέρα κ.α. Ξεκίνησε στις 8 παρά με συμμετοχή 400 περίπου αλληλέγγυων, πέρασε απο κεντρικούς δρόμους της πόλης, έφτασε μέχρι το πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των λαών και κατέβηκε την Τζανακάκη όπου κατέληξε στην αγορά.
Στην κεφαλή βρέθηκε το πανό που έγραφε ”Νίκη στους μετανάστες απεργούς πείνας” ακολουθούσαν διάφορα άλλα πανό απο συλλογικότες που δραστηριοποιούνται στα Χανιά ενώ μοιράζονταν κείμενα και έγιναν αρκετά στένσιλ στους δρόμους απο τους όποίους πέρασε. Καθόλη την διάρκεια της πορείας ακουλουθούσε ισχυρή αστυνομική δύναμη με περιπολικό, ΥΜΕΤ, και μπόλικους ασφαλήτες. Επίσης υπήρχε διμοιρία έξω απο το Δημαρχείο που κράχτηκε απο τον κόσμο.
Η πορεία είχε περισσότερο κόσμο απο τις υπόλοιπες που έχουν διοργανωθεί για το ίδιο ζήτημα στα Χανιά και είχε σχετικό παλμό. Ο κόσμος απο την κατάληψη του ΕΒΕ Χανίων που είχε λήξει λίγο πριν την πορεία, στην πλειοψηφία τους αναρχικοί και αντιεξουσιαστές, έδωσε ένα μαχητικό παρόν με ιδιαίτερο παλμό στα συνθήματα.
Μετά την λήξη της πορείας στην πλατεία Αγοράς, υπήρξε ανοιχτό κάλεσμα για συνέλευση με θέμα τους 300 μετανάστες απεργούς πείνας αύριο Παρασκευή στις 6 στην κατάληψη Ρόζα Νέρα.
https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1269321
Νέα επίθεση κατα των τσιγγανων στην περιοχή βαγια Ηρακλείου στην αμουδάρα!
Τον χώρο που έχουν κατασκηνώσει Αθίγγανοι στην περιοχή της Βαγιάς, επισκέφτηκε κατόπιν σχετικού αιτήματος του δήμου Μαλεβιζίου, ο εισαγγελέας Ηρακλείου κ. Μαρκάκης, συνοδευόμενος από άνδρες της ΕΛ.ΑΣ., της δημοτικής αστυνομίας και τριών αντιδημάρχων του δήμου, των κ.κ. Σαμόλη, Φασουλάκη και Κουτσογιάννη.
Ο εισαγγελέας αφού διαπίστωσε τις άθλιες συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί, έδωσε προθεσμία 24 ωρών στους Αθίγγανους να απομακρυνθούν από τον υποτυπώδη «καταυλισμό», αλλιώς θα υποστούν τις κυρώσεις του νόμου με την αυτόφωρη διαδικασία.
Ο δήμαρχος Μαλεβιζίου κ. Κώστας Μαμουλάκης από την πλευρά του, δηλώνει αποφασισμένος να μην επιτρέψει με κανέναν τρόπο τη συντήρηση τέτοιων καταστάσεων που αποτελούν εστίες μόλυνσης τόσο για τους ίδιους τους Αθίγγανους όσο και για τους κατοίκους της περιοχής.
Παράλληλα, εν’ όψη και της επερχόμενης τουριστικής περιόδου, τονίζει την ανάγκη να προστατευτεί απ’ όλες τις απόψεις η περιοχή της Αμμουδάρας, μια από τις πλέον τουριστικές περιοχές του βόρειου τμήματος του νομού Ηρακλείου.
http://www.2810.gr/crete/krhth/epixeirhsh-gia-toys-athigganoys-sth-bagia
Οι δυο αστυνομικοί που έπεσαν θύματα κακοποιών χτες στην περιοχή του Ρέντη ανοίγουν για μια ακόμα φορά τη συζήτηση για την Αστυνομία. Και φυσικά, τα πάθη ανάβουν και η δολοφονία 2 ανθρώπων φέρνει πάλι στην επικαιρότητα κάποια γνωστά επιχειρήματα.
«Οι αστυνομικοί που σκοτώθηκαν από τους κακοποιούς ήταν νέοι. Ήταν παιδιά».
Τα παιδιά παίζουν στις πλατείες. Ενίοτε, τα παιδιά παίζουν κλέφτες και αστυνόμους αλλά το κάνουν με ψεύτικα όπλα – όχι με περίστροφα και Καλάσνικοφ.
Οι αστυνομικοί ξέρουν πολύ καλά πως κάνουν ένα επικίνδυνο επάγγελμα. Επίσης, το επέλεξαν – δεν τους το επέβαλε κανείς. Θα πρέπει να είναι ανόητος κάποιος, αν πιστεύει πως θα οπλοφορεί κατά τη διάρκεια της εργασίας του και το όπλο θα είναι ένα απλό αξεσουάρ. Το όπλο κάποια στιγμή θα βγει και μπορεί να σκοτώσει έναν κακοποιό, μια σύζυγο αστυνομικού που απάτησε ή ακόμα έναν 15χρονο μαθητή στα Εξάρχεια και έναν 25χρονο Βορειοηπειρώτη υδραυλικό (ο οποίος δέχτηκε 9 σφαίρες από έναν άσχετο αστυνομικό, ο οποίος κυκλοφορεί ελεύθερος). Βέβαια, όπλα δεν έχουν μόνο οι αστυνομικοί – όπλα έχουν και οι «άλλοι». Εμείς, οι υπόλοιποι, είμαστε άοπλοι.
Αν η νεότητα και η απειρία των αστυνομικών θεωρούνται οι αιτίες που χάνουν τη ζωή τους στις μάχες με τους κακοποιούς – ή σκοτώνουν αθώους πολίτες-, αυτό αφορά την οργάνωση της Αστυνομίας και το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη – δεν αφορά τους πολίτες. Ας στέλνουν στους δρόμους πιο ώριμους και έμπειρους αστυνομικούς. Ή ας εκπαιδεύσουν καλύτερα τους νεότερους. Είναι δικό τους θέμα.
«Οι αστυνομικοί σκοτώθηκαν για χίλια ευρώ».
Αυτή πρέπει να είναι η μεγαλύτερη ανοησία και χυδαιότητα που λέγεται και γράφεται –κυρίως από δημοσιογράφους-, όταν σκοτώνεται κάποιος αστυνομικός. Δηλαδή, αν οι αστυνομικοί έπαιρναν 5 χιλιάδες ευρώ, θα είχε μεγαλύτερη αξία ο θάνατός τους; Ή μήπως θα ήταν δικαιολογημένος; Οι κακοποιοί δεν σκότωσαν τους αστυνομικούς επειδή ήταν φτωχοί – οι αστυνομικοί σκοτώθηκαν επειδή οι κακοποιοί (που μπορεί κι αυτοί να είναι φτωχοί) αποδείχτηκαν πιο ικανοί στη μάχη.
Αγαπητοί δημοσιογράφοι, αν δεν ξέρετε τι να γράψετε ή τι να πείτε –όταν σκοτώνεται κάποιος αστυνομικός-, είναι καλύτερα να το βουλώσετε. Με την αναφορά στο μισθό κάποιου αμέσως μετά τη δολοφονία του, το μόνο που καταφέρνετε είναι να ακούγεστε σαν ταλιροφονιάδες και να υβρίζετε τους νεκρούς. Επίσης, αφήνετε να πλανάται η υπόνοια πως οι αστυνομικοί δεν τα βγάζουν πέρα με τόσο χαμηλό μισθό και αναγκάζονται να κάνουν και «άλλες δουλειές»• αυτό, βέβαια, δεν απέχει από την πραγματικότητα-όπως μαθαίνουμε συχνά πυκνά από το αστυνομικό δελτίο και διαπιστώνουμε και με τα ίδια μας τα μάτια- αλλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι σωστό να αναφέρεται, όταν υπάρχουν νεκροί αστυνομικοί.
«Γιατί δεν κάνουν ένα συλλαλητήριο και για τους νεκρούς αστυνομικούς;»
Αυτή η ερώτηση απευθύνεται σε αυτούς που πηγαίνουν στις διαδηλώσεις – δηλαδή, κυρίως, στους αριστερούς (για κάποιο λόγο που δεν καταλαβαίνω, οι αριστεροί καλούνται όχι μόνο να κάνουν συλλαλητήριο για τους νεκρούς αστυνομικούς, αλλά να απολογηθούν και για τις ενέργειες των κακοποιών που σκοτώνουν τους αστυνομικούς. Λες και όσοι πάνε στις διαδηλώσεις είναι κακοποιοί – μιλάμε για απροκάλυπτη ηλιθιότητα).
Καλοί μου άνθρωποι, κανείς δεν αναγκάζει κανέναν να πάει σε συλλαλητήριο ή να κατέβει στο δρόμο για να συμπαρασταθεί σε απολυμένους, σε εργαζόμενους, σε μετανάστες, σε απεργούς πείνας ή να συμμετάσχει σε μια αντιπολεμική διαδήλωση. Όλοι αυτοί που πάνε το κάνουν με τη δική τους θέληση – νιώθουν την ανάγκη και πάνε.
Αν εσείς αισθάνεστε την ανάγκη να διαδηλώσετε για τους αστυνομικούς που σκοτώνονται από κακοποιούς, κάντε το – δεν σας εμποδίζει κανείς. Μην ζητάτε, όμως, από άλλους να το κάνουν για εσάς. Παραδεχτείτε πως αδιαφορείτε για όλους –και για τους νεκρούς αστυνομικούς- και νοιάζεστε μόνο για την πάρτη σας, και αφήστε την υποκρισία.
Στην πραγματικότητα, δεν ζητάτε να γίνει συλλαλητήριο για τους νεκρούς αστυνομικούς – ζητάτε να μην γίνεται κανένα συλλαλητήριο. Απλώς, ντρέπεστε να το πείτε ευθέως και προσπαθείτε να ενοχοποιήσετε και να ακυρώσετε τα συλλαλητήρια και τις αντιδράσεις αυτών που απειλούν εσάς και τα αφεντικά σας.
Ούτως ή άλλως, αν γίνει μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τους νεκρούς αστυνομικούς, εσείς δεν πρόκειται να πάτε. Αν δεν ένιωσες την ανάγκη να βγεις στο δρόμο για τη δολοφονία ενός 15χρονου παιδιού, δεν πρόκειται να το κάνεις για αστυνομικούς που δολοφονήθηκαν από κακοποιούς. Είναι πιο πιθανό να πάνε στη συγκέντρωση για τους νεκρούς αστυνομικούς οι αριστεροί παρά εσύ.
(Το θέμα της εγκληματικότητας είναι τεράστιο – και φυσικά είναι πολιτικό θέμα. Όσο αντιμετωπίζεται με ελαφρότητα, θα θρηνούμε πολλούς νεκρούς – πολίτες και αστυνομικούς. Αντί να ουρλιάζουμε όλοι τις βεβαιότητές μας για την εγκληματικότητα, ας κάνουμε κάτι πιο ψύχραιμο και πιο χρήσιμο. Υπάρχει μια επιστήμη που λέγεται «Εγκληματολογία» και μια άλλη που λέγεται «Κοινωνιολογία». Η Ελλάδα διαθέτει εξαιρετικούς κοινωνιολόγους και εγκληματολόγους. Ας βγάλουμε τον σκασμό και ας τους ακούσουμε.)
pitsirikos.net/2011/03/%CE%BA%CE%BB%CE%AD%CF%86%CF%84%CE%B5%…
Αρθρογράφος: Ροΐδης
Η υποβάθμιση της αξίας της ζωής παράλληλα με την υποβάθμιση της προσωπικότητας μέσω κυρίως των εξ αποκαλύψεως μονοθεϊστικών θρησκειών, στηρίζονται στην ενοχή, στο φόβο της τιμωρίας· μετατοπίζοντας το κέντρου βάρους της δογματικής τους, όχι σε αυτή τη ζωή αλλά σε κάποια άλλη, μετά θάνατον. Το είδος αυτού του φόβου δεν περιορίζεται μόνο στα φυσικά φαινόμενα (κατώτατο είδος φόβου, κατά Φόυερμπαχ) όπως τρικυμίες, παλίρροιες, σεισμούς κλπ. περιλαμβάνει όλα τα πιθανά κακά, στο άπειρο φόβο του ανθρώπινου ψυχισμού, στρέψε λοιπόν τη ψυχή σου στα μελλοντικά δεινά, διότι ο φόβος του Κυρίου μας βοηθά να εργαζόμαστε την σωτηρία μας, κατά την μαρτυρία του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος συμβουλεύοντας τους Φιλιππισίους, λέει τα εξής: «μετά φόβου και τρόμου την εαυτών σωτηρίαν κατεργάζεσθε» (2,12). Ο άνθρωπος λοιπόν κατά την χριστιανική δογματική, εισερχόμενος στο πρώτο στάδιο του θείου φόβου αρχίζει να γνωρίζει την ρυπαρότητα της ψυχής του και ολοένα καθαιρούμενος από τα πάθη εισέρχεται στο δεύτερο στάδιο του θείου φόβου. «Ο φόβος Κυρίου αγνός, διαμένων εις αιώνα αιώνος» (Ψαλμ. 18, 10)[1]. Η ζωή σε τούτο τον κόσμο είναι απλώς ένα προοίμιο για την άλλη, την «αληθινή» ζωή.
Βέβαια, αυτή η αντίληψη δεν ήταν δυνατόν να επικρατήσει ολοκληρωτικά. Η ζωή είναι πιο ισχυρή για να μπορέσει κάποιος να την εξαφανίσει με αυτόν τον τρόπο. Αναδύεται από παντού. Αυτό που έγινε όμως δυνατό, είναι ο εμποτισμός της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων με το φόβο μιας αιώνιας τιμωρίας με ό,τι πιο σαδιστικό μπορούσε να δημιουργήσει η αρρωστημένη φαντασία των φανατικών καλόγερων του μεσαίωνα που στερήθηκαν και οι ίδιοι, οι περισσότεροι από αυτούς τουλάχιστον, τη ζωή στο όνομα φαντασιακών δογμάτων. Δόγματα που καλλιεργούν το συμβιβασμό με τη δυστυχία, στο όνομα των ανταμοιβών στον άλλο κόσμο, την υποταγή στην εξουσία των επίγειων ισχυρών, μιας και αυτό είναι το θέλημα του θεού-πατέρα, και που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αυτόνομη σκέψη και ελευθερία δράσης. [2]
Η καρποφόρα περιέργεια ή η σκέψη στον άνθρωπο δεν είναι πλέον αναγκαία αν πιστεύει την αλήθεια του Θείου Λόγου (ή Θείου Φόβου).
«Αναρίθμητα», λέει ο Καλβίνος στο «Θεσμό της χριστιανικής θρησκείας», «είναι τα κακά που περικυκλώνουν τη ζωή του ανθρώπου και την απειλούν με αναρίθμητα κρούσματα θανάτου. Ανέβα στο πλοίο· μόνο ένα βήμα είσαι μακριά από τον θάνατο. Κάτσε πάνω στο άλογο· το πέσιμο ενός ποδιού βάζει τη ζωή σου σε κίνδυνο. Περπάτα στους δρόμους της πόλης· υπάρχουν τόσα πολλά κεραμίδια στις στέγες και είσαι εκτεθειμένος σε τόσους πολλούς θανατηφόρους κινδύνους. […] Παρατήρησε τα άγρια ζώα, όλα είναι εφοδιασμένα με όπλα για την καταστροφή σου. Τι μπορεί συνεπώς να είναι πιο άθλιο από την ανθρώπινη ζωή.» …
Ορθόδοξο αντίστοιχο με αυτό του Καλβίνου: «Όσο ασκείται κάποιος στο αγαθό, άλλο τόσο αποκτά και τον φόβο του Θεού, γνωρίζει και τα μικρότερα σφάλματα του, τα οποία ποτέ δεν τα είχε μέχρι τότε επισημάνει, επειδή ευρισκόταν στο σκοτάδι της αγνωσίας του. Ιδού ένα παράδειγμα: Κάποιος βαδίζει την νύκτα σ’ ένα ολισθηρό δρόμο και γεμάτο λάσπη. Του συμβαίνει να πέσει και να λερωθεί, αλλά λόγω του σκότους της νυκτός δεν μπορεί να αντιληφθεί κατά πόσο λερώθηκαν τα ρούχα του. Την επομένη ήμερα, όταν ταξιδεύσει, βλέπει υπό το φως του ηλίου πόσο λερώθηκαν τα ρούχα του από τα λασπόνερα και τις βρωμιές. Το ίδιο συμβαίνει και με αυτόν που είναι αρχάριος στον φόβο του Θεού. Γνωρίζει ότι έπεσε και είναι λερωμένος, αλλά δεν γνωρίζει με λεπτομέρεια σε ποια φοβερή κατάσταση ευρίσκεται».[3] Από τους θείους Πατέρες που ομιλούν για τους καρπούς του φόβου του Θεού:
– Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος: «Ο φόβος του Θεού είναι το θεμέλιο για το ταξίδι του ανθρώπου προς τους ουρανούς»,
– Ο άγιος Νικόδημος «Ο φόβος του Θεού είναι πηγή, μητέρα και ρίζα της συνέσεως και όλων των αρετών».
– Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει ότι «ο θείος φόβος μας βοηθεί στην εφαρμογή των εντολών του Κυρίου και στην καθαρότητα του σώματος…»
– «Όποιος απέκτησε τον θείο φόβο δεν φοβάται τίποτε» κατά τον άγιο Ιωάννη της Κλίμακος: «Όποιος έγινε δούλος του Θεού, δεν φοβάται τον Δεσπότη του, ενώ όποιος δεν έχει τον θείο φόβο, αυτός φοβάται ακόμη και τη σκιά του» (Λόγος 21ος).
– «Ο φόβος του Θεού», κατά τον άγιο Μάξιμο τον ομολογητή «γεννάται από την πίστη προς τον Θεό, ενώ ο Ιωάννης της Κλίμακος λέγει ότι προέρχεται από την γνώσι του εαυτού μας» (Λόγος 25ος).
– Άγιος Πέτρος ο Δαμασκηνός : «Γι’ αυτό και εγώ είμαι τόσο κακός και χειρότερος από έναν άπιστο και δεν θέλω να εργασθώ για να εύρω την βαθειά πίστη και με αυτή να έλθω στον φόβο του Θεού και στην αρχή της σοφίας του Πνεύματος». Ο ίδιος άγιος διαιρεί τον θείο φόβο σε δύο είδη και συγκεκριμένα: «Είναι ο φόβος του Θεού που λέγεται και πρωταρχικός και ο άλλος ο τέλειος που γεννάται από τον πρώτο».
– Για τον πρώτο φόβο μας ομιλεί η Αγία Γραφή, όταν λέει: «τω δε φόβω Κυρίου εκκλίνει πας από κακού» (Παροιμ. 15, 27) και πάλι: «Καθήλωσον εκ του φόβου σου τας σάρκας μου, από γάρ των κριμάτων σου εφοβήθην» (Ψαλ. 118, 120). Αυτός ο πρώτος φόβος του Θεού προσιδιάζει στους δούλους: «Εκκλινον από κακού και ποίησον αγαθόν» (33, 15) και πάλι: «Καθήλωσον εκ του φόβου σου τας σάρκας μου, από γάρ των κριμάτων σου εφοβήθην» (Ψαλ. 118, 120). [4]
Στα μονοθεϊστικά δόγματα, η θεϊκή Αγάπη δεν προσφέρεται, δεν εκτείνεται σε μεγαλύτερη ποσότητα ή πεδίο από αυτό του θείου Φόβου, αντιθέτως· αποτελούν κρίκους της ίδιας συνειδησιακής αλυσίδας. Η αγάπη μπορεί και δημιουργεί το καλό μόνο τόσο όσο ο φόβος δημιουργεί το κακό. Ο Φόυερμπαχ στις σημειώσεις του περί Φόβου το υπογραμμίζει: «όσο ο φόβος μπορεί να δημιουργεί το κακό· αιώνια διαρκεί ο ουρανός της αγάπης, όμως αιώνια διαρκεί επίσης η κόλαση του φόβου· αναρίθμητα είναι τα πλήθη των αγγέλων που η αγάπη έθεσε μέσα στον κόσμο, όμως αναρίθμητα είναι επίσης και τα πλήθη των διαβόλων που έθεσε ο φόβος· η αγάπη εκτείνεται μέχρι την αρχή του κόσμου, όμως ο φόβος μέχρι το τέλος του· η αγάπη δημιούργησε την πρώτη, ο φόβος όμως την τελευταία μέρα του κόσμου. Κοντολογίς, όπου σταματάει η δημιουργική παντοδυναμία του ανθρώπινου φόβου, εκεί σταματάει επίσης η παντοδυναμία της θεϊκής αγάπης.» [5]
Κι όμως, πολύ πριν εμφανιστούν τα δόγματα των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών…
«Στον Όμηρο, τα πρόσωπα δεν νοούνται χωριστά από τα σώματά τους. Η ανδρεία, η ομορφιά, η δύναμη, αξίες που έχουν ως βάση τους το σώμα, είναι και αξίες που μετατρέπουν τους ανθρώπους σε θεούς. Η ψυχή είναι η πνοή που διατηρεί το σώμα στη ζωή, το σώμα όμως είναι η βάση όλων των λειτουργιών» Michela Marzano, Η φιλοσοφία του σώματος, εκδόσεις ΔΟΛ 2007.
…και φυσικά Ελλείψει άλλης πρότασης, το κενό καλύπτεται, σχεδόν πάντα, από το Θεό
… ή αυτό που εύστοχα ονομάζει ο R. Dawkins, «Η λατρεία των κενών».
Εκείνο που ανησυχεί τους θεολόγους είναι ότι με το πέρασμα του χρόνου και με την πρόοδο της επιστήμης, τα κενά συρρικνώνονται, και ο Θεός κινδυνεύει να μην έχει τελικά «τι να κάνει και πουθενά να κρυφτεί […]» ο R. Dawkins, αναφέροντας τον γνωστό πλέον και σε μας Mark Ridley (‘Δαρβίνος’, εκδ. Πατάκη) «Οι περισσότεροι επιστήμονες αισθάνονται πλήξη με ό,τι έχουν ήδη ανακαλύψει. Η άγνοια είναι εκείνο που τους ωθεί να συνεχίσουν». Ενώ οι μυστικιστές απολαμβάνουν το μυστήριο και επιθυμούν να παραμείνει μυστήριο. Οι επιστήμονες απολαμβάνουν το μυστήριο για διαφορετικό λόγο: τους προσφέρει κάτι να κάνουν. Γενικότερα, ένα από τα ομολογουμένως κακά αποτελέσματα της θρησκείας συνίσταται στο ότι μας διδάσκει πως είναι αρετή να ικανοποιούμαστε χωρίς να κατανοούμε» [6]
Περιοχές για τις οποίες υπάρχει έλλειψη στοιχείων –ή κατανόησης- υποτίθεται αυτομάτως ότι ανήκουν, ελλείψει άλλης πρότασης, στον Θεό. Αυτή η λανθασμένη επιχειρηματολογία δεν είναι περισσότερο πειστική από την εξής δήλωση: «Ο υποφαινόμενος [όνομα] δηλώνω προσωπικά ανίκανος να σκεφθώ οποιονδήποτε τρόπο με τον οποίο [κάποιο βιολογικό φαινόμενο] μπορεί να έχει διαμορφωθεί σταδιακά. Επομένως, αυτό είναι πολύπλοκο κατά μη αναγώγιμο τρόπο, άρα έχει σχεδιαστεί» [7] (προφανώς από το Θεό).
Η πραγματικότητα, όσο κι αν δυσαρεστεί θεολόγους, δημιουργιστές ή θρησκευόμενους, κι όσο κι αν θεωρούν ότι «υποβιβάζεται» ο άνθρωπος εντάσσοντάς τον σαν μέρος της όλης φυσικής εξέλιξης, είναι άλλη, οι επιστημονικές αποκαλύψεις είναι καταιγιστικές.
Άπειρες ζωές ανθρώπων και κάθε είδους βιολογικών οργανισμών, ζώων και φυτών, βακτηρίων, μικροοργανισμών έρχονται και φεύγουν και στην ουσία είναι αποτέλεσμα της έκφρασης ενός κωδικοποιημένου μηνύματος που αποτελείται από τα ίδια «γράμματα», απλώς μπαίνουν με διαφορετική σειρά, σχηματίζουν διαφορετικές «λέξεις» κι αυτό ισχύει για όλους τους βιολογικούς οργανισμούς. Η βάση μας είναι τα ίδια μόρια. Κάποιες αλλαγές στη διάταξη των «γραμμάτων» και σχηματίζεται διαφορετικός οργανισμός, άνθρωπος, δέντρο, βακτήριο ή ένας σκύλος. Αυτός ο κώδικας δημιουργείται σταδιακά μέσα από τις διαδικασίες της εξέλιξης, δεν υπάρχει δηλαδή εξαρχής. Στο σύνολό της η εξέλιξη παίρνει τυχαίο χαρακτήρα.
Κατιτίς αφιερωμένο στους εθνικιστές όλων των αποχρώσεων περί «ανωτερότητα της φυλής»: Οι διαφορές στο γονιδιακό μας υλικό με των άλλων ανθρώπων είναι της τάξεως των χιλιοστών τοις εκατό, αυτό δείχνει την κοινή μοίρα αλλά και τη βαθύτερη ενότητά μας με όλους τους ανθρώπους και ουσιαστικά με ολόκληρη τη φύση. [8]
Οι ίδιοι (τα θρησκευτικά δόγματα) οι οποίοι θεωρούν τον άνθρωπο ξεχωριστό, θεόπνευστο, διότι ο θεός τους, τους τίμησε, ασχολήθηκε προσωπικά· πλάθοντάς τον, βουτώντας τα χέρια του στη λάσπη, είναι παραδόξως, οι ίδιοι που τον ενοχοποιούν με τη σφραγίδα του αμαρτωλού από την ώρα της γέννησής του (προπατορικό αμάρτημα), εκείνοι που του ενοχοποιούν τα βασικά ένστικτα της ζωής, όπως το σεξουαλικό που θεωρείται αμαρτία όχι μόνον σαν πράξη αλλά και σαν σκέψη ακόμα της πράξης, που σκοπό έχουν να νιώθει μονίμως βρόμικος, αμαρτωλός, υποδουλωμένος, ταπεινός. Οι ενοχές που του δημιουργούνται τον κάνουν ελέγξιμο, χειραγωγίσιμο. Η εκδήλωση χαράς· το γέλιο θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα –κι έχουν σε ορισμένες περιπτώσεις και σημερινή ισχύ- όργανο του Σατανά.
Το θέμα είναι ανεξάντλητο. Η ανάρτηση αυτή δεν είναι πλήρης, πως άλλωστε θα μπορούσε να ήταν. Θα έλεγα μάλλον ότι πρόκειται για σχεδίασμα (και είναι) μελλοντικού δοκιμίου πολλών σελίδων…
Τέλος, θα ήθελα να τελειώσω με ένα απόφθεγμα του Λούθηρου:
«Η λογική είναι πόρνη του Διαβόλου, που δεν κάνει τίποτε άλλο από το να διαβάλλει και να βλάπτει οτιδήποτε λέει και κάνει ο Θεός» [9]
…
Το ποστ αναρτήθηκε στα πλαίσια της «Ημέρας ενάντια στο Φόβο». Δείτε περισσότερα στο ιστολόγιο: http://grfear.blogspot.com
http://blog.atheia.gr/
Αγαπητή οικογένεια Νταλάρα. Καβαλήσατε το άρμα του Οργανισμού Λαμπράκη και μας πολιορκείτε πανταχόθεν. Η υφυπουργός Εργασίας μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό ΒΗΜΑ 99,5 και μας είπε μεταξύ άλλων: ««Δεν είσαι νόμιμος; Δεν μπορείς να περιφέρεσαι μέσα στη χώρα και να επιβαρύνεις το ιστορικό κέντρο (της Αθήνας) και άλλες πόλεις». Είπε επίσης, «Θα φύγουν άνθρωποι, γιατί έχουμε νόμους». Την ίδια περίοδο η εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ ξεκινά προσφορά με όλα τα παλιά τραγούδια του Γιώργου. Κάνω μια βόλτα στα περιεχόμενα της συλλογής. Πόση υποκρισία γαμώτο…
Θα πάρουμε λοιπόν από το ΒΗΜΑ τα τραγούδια του συζύγου, μεταξύ άλλων τους δίσκους «Μικρά Ασία» που μιλάει για την προσφυγιά, τα τραγούδια του Μάνου Λοϊζου, του Άκη Πάνου και άλλα.
Η σύζυγος θα διώχνει μετανάστες και ο Γιώργος θα μας ξανατραγουδά το «Έτσι είναι οι ανθρώποι», το «Λειώνουν τα νιάτα μας», το «Πάγωσε η τσιμινιέρα», τα «Χρόνια της υπομονής», τον «Μετανάστη», το «Εφτά νομά σ’ ‘ένα δωμά». Ντροπή.
http://pisoselides.blogspot.com/2011/02/blog-post_26.html
Το 10ο Αντιπολεμικό Διήμερο θέλουμε να αποτελέσει σταθμό στην 10χρονη πλέον διαδρομή του στην πόλη των Χανίων. Ένα φεστιβάλ που αγκαλιάστηκε από χιλιάδες νέους και εργαζομένους τόσα χρόνια και αποτελεί σημείο συνεύρεσης μαθητών, φοιτητών και εργαζομένων. Θέλουμε να αποτελέσει σταθμό, όχι επειδή είναι επετειακό αλλά επειδή πραγματοποιείται σε μια καινούρια ιστορική περίοδο, γεμάτη κινδύνους και δυσκολίες αλλά ταυτόχρονα πολλές δυνατότητες για αυτούς που οραματίζονται μια διαφορετική ζωή. Η επόμενη μέρα θα κριθεί από την μάχη που καλούμαστε να δώσουμε ενάντια στην βάρβαρη πολιτική του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και του ΔΝΤ . Είτε θα υποκύψουμε στις προσταγές του κεφαλαίου και θα ζήσουμε χειρότερα, υποθηκεύοντας το μέλλον της γενιάς μας και όσων ακολουθούν, είτε θα καταφέρουμε να υπερβούμε την κρίση του συστήματός τους, προς όφελος του κόσμου της δουλειάς και να γράψουμε εμείς την επόμενη σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας!
Τον τελευταίο χρόνο βιώνουμε μια από τις πιο μεγαλύτερες επιθέσεις, από το ΠΑΣΟΚ την ΕΕ και το ΔΝΤ, σε όλους τους τομείς της ζωής μας με μοναδικό στόχο την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Οι σαρωτικές αλλαγές που επέβαλαν, πήραν πίσω κατακτήσεις και θυσίες ενός αιώνα. Στον χώρο της εργασίας δεσπόζουν σε αυτή την επίθεση η κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, περικοπή μισθών, αυξήσεις ορίων συνταξιοδότησης, απελευθέρωση των απολύσεων κ.α. δημιουργούν χιλιάδες ανέργους, φτωχούς και παράλληλη μαυρίζουν τη εργασιακή προοπτική της νεολαίας. Οι επιχειρούμενες αλλαγές στην παιδεία εναρμονίζονται πλήρως με τις επιταγές του ΔΝΤ. Τα σχολεία κλείνουν, και όλη η εκπαίδευση μαζί με το πανεπιστήμιο μετατρέπονται από δικαίωμα σε παρεχόμενη υπηρεσία και θα λειτουργεί πλέον με βάση τις ορέξεις της αγοράς και των επιχειρήσεων. Είναι η εκπαίδευση στην εποχή του ΔΝΤ. Συνολικά Κάθε δημόσιο αγαθό γίνεται υπηρεσία υπό πληρωμή όπως η υγεία και οι συγκοινωνίες και ετοιμάζονται νέα εκκωφαντικά ξεπουλήματα δημόσιου πλούτου. Για να γίνουν βέβαια πράξη όλα αυτά, η κυβέρνηση καταστέλλει άγρια κάθε φωνή αντίστασης, μετατρέπεται σε ιδιότυπη χούντα. Είτε αυτό σημαίνει προκήρυξη κάθε απεργίας παράνομη, προσπάθεια κατάργησης του ασύλου, μαζικές απελάσεις μεταναστών, είτε βία από τα ΜΑΤ στις πορείες και στα σπίτια κατοίκων όπως στην Κερατέα.
Στον μονόδρομο αυτό της πολιτικής που μας προτάσσουν, το ερώτημα που κυριαρχεί είναι αν υπάρχει εναλλακτική λύση. Απέναντι στην εξαθλίωση, την υποταγή και τον ατομικό δρόμο εμείς απαντάμε πως οι αγώνες είναι αυτοί που μπορούν να μας δώσουν ένα καλύτερο μέλλον. Η μαζική συμμετοχή στις απεργίες, οι συνελεύσεις στους εργασιακούς χώρους μακριά από την ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ, η συστράτευση του μαθητικού – φοιτητικού – εργατικού κινήματος με συγκεκριμένη στοχοθεσία είναι ο δρόμος της νίκης που καλούμαστε να βαδίσουμε. Πρέπει να απαιτήσουμε την ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και κάθε ίδιας κυβέρνησης, την διαγραφή του απεχθούς χρέους, την έξοδο από την ΟΝΕ και την ΕΕ, την εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και κοινής ωφέλειας με κοινωνικό-λαικό έλεγχο.
Εδώ και πολλά χρόνια έστησαν το “παιχνίδι” τους χωρίς αντίπαλο. Όχι πλέον. Ένα σύγχρονο ρεύμα αντίστασης και ανυπακοής γεννιέται σε όλο τον κόσμο. Από τις εξεγέρσεις των πεινασμένων του αραβικού κόσμου μέχρι τους αγώνες των λαών της Ευρώπης και τη χώρα μας, νέοι αγώνες και κινήματα ξεπηδούν. Από τα κινήματα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ μέχρι τα καινούρια σωματεία που δημιουργούνται, από τον ταραχώδη Δεκέμβρη της νεολαίας το 08 μέχρι τις τελευταίες απεργίες που πλημμύρισαν την Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις δεν υπάρχει η λογική του μονό-δρομου. Για εμάς υπάρχει μόνο η λογική του δρόμου, γιατί καμία χούντα δεν είναι ανίκητη!
Σε αυτή την προοπτική θέλουμε να συμβάλλουμε και εμείς με όλες μας τις δυνάμεις! Το 10ο αντιπολεμικό διήμερο θέλουμε να αποτελέσει το μεγάφωνο της ελπίδας των συλλογικών αγώνων στην πόλη των Χανίων. Θέλουμε να αποτελέσει έναν εναλλακτικό τρόπο ενημέρωσης και διασκέδασης. Ένα ανατρεπτικό πολιτισμό μακριά από τα τηλε-παράθυρα της ντροπής και του lifestyle που μας διαφημίζουν. Καλούμε στο 10ο αντιπολεμικό διήμερο της Ενωτικής Πρωτοβουλίας τους μαθητές των Χανιών που έδωσαν έναν μεγάλο αγώνα, τους φοιτητές, τους ανέργους, τους μετανάστες, τους ελαστικά εργαζόμενους, όλους τους νέους και τους εργαζομένους για να αποτελέσει ένα πολιτικό – πολιτιστικό γεγονός και να δώσουμε μαζί τον αγώνα για μια καλύτερη ζωή και κοινωνία!
Απλήρωτοι εδώ και τρεις μήνες και σε καθεστώς αβεβαιότητας καλούνται να ζήσουν οι συμβασιούχοι διδάσκοντες στο ΤΕΙ Κρήτης.
Η κωλυσιεργία των συναρμόδιων υπουργείων να υπογραφεί η απόφαση για τις εγκεκριμένες πιστώσεις στο Ίδρυμα, έχει τινάξει «στον αέρα» τον οικογενειακό προϋπολογισμό χιλίων, περίπου, επί μισθώ και ωρομισθίων διδασκόντων.
Το παραπάνω καταγγέλλουν στην «Π» εκπρόσωποι της ένωσης επιστημονικών και εργαστηριακών συνεργατών και εκπαιδευτικών ειδικών μαθημάτων, οι οποίοι αναγνωρίζουν τις προσπάθειες που καταβάλει η διοίκηση του ΤΕΙ Κρήτης προκειμένου να τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα τους.
Ο πρόεδρος του Ιδρύματος, κ. Ευάγγελος Καπετανάκης, δηλώνει αισιόδοξος ότι το πρόβλημα θα λυθεί εντός των ημερών ενώ αναφέρει πως το θέμα θα απασχολήσει και τη σύνοδο των προέδρων των ΤΕΙ που ξεκινά σήμερα και ολοκληρώνεται την ερχόμενη Παρασκευή στην Πτολεμαΐδα.
Κεντρικό θέμα της Συνόδου είναι «Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση: Πανεπιστήμια και Τεχνολογικά Πανεπιστήμια- Οι αναγκαίες αλλαγές».
Ο κ. Καπετανάκης τονίζει πως το 75% με 80% των διδασκόντων στα τμήματα του ΤΕΙ Κρήτης είναι συμβασιούχοι, υπάρχουν, μάλιστα, τμήματα που δεν έχουν κανένα μόνιμο διδάσκοντα. «Το πρώτο πρόβλημα των ΤΕΙ είναι οι εκπαιδευτικοί, το μόνιμο προσωπικό του», τονίζει.
Σημειώνεται πως το πρόβλημα ξεκινά από τα τρία συναρμόδια υπουργεία, Οικονομικών, Εργασίας και Παιδείας, που καθυστερούν να υπογράψουν την πράξη που απαιτείται για την πληρωμή των συμβασιούχων. Το ελεγκτικό συνέδριο αρνείται να εγκρίνει τις πληρωμές των διδασκόντων χωρίς τη συγκεκριμένη ΠΥΣ (Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου).
Όμως, μετά από πιέσεις του Ιδρύματος, δέχτηκε να καταβάλει τα χρήματα των μηνών Οκτωβρίου και Νοεμβρίου αλλά και να πληρωθεί το ΙΚΑ των συμβασιούχων.
Συνεπώς , αναμένεται το επόμενο διάστημα να δοθούν τα δεδουλευμένα – δώρο Χριστουγέννων και μήνα Δεκεμβρίου- στους διδάσκοντες.
http://www.cretalive.gr/new/26377/crete/Treis_mines_aplirotoi_oi_didaskontes_sto_TEI
Έντονες αντιδράσεις για την τοποθέτηση κεραίας κινητής τηλεφωνίας
Έντονες είναι οι αντιδράσεις των κατοίκων του Μασταμπά, για την τοποθέτηση κεραίας κινητής τηλεφωνίας σε ταράτσα πολυκατοικίας, ου βρίσκεται στη συμβολή των οδών Σμπώκου και Μινώος. Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα οι κάτοικοι ομόφωνα αποφάσισαν να προχωρήσουν σε δυναμικές κινητοποιήσεις και να μην επιτρέψουν στον ιδιοκτήτη του κτηρίου, όπως δηλώνουν να “κερδίσει χρήματα εις βάρος της υγείας τους”.
flashnews.gr
Τη Νέα Τηλεόραση Κρήτης κατέλαβαν στις 8:20 το απόγευμα, 40 περίπου μέλη διαφόρων συλλογικοτήτων των Χανίων, ως ένδειξη διαμαρτυρίας και με σκοπό την προβολή 20λεπτου βίντεο, εκφράζοντας με αυτόν τρόπο την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των 300 μεταναστών απεργών πείνας.
Επίσης, να πούμε πως οι “αλληλέγγυοι” ανάρτησαν πανό στο studio του δελτίου ειδήσεων της Νέας Τηλεόρασης ενώ το 20λεπτο βίντεο προβλήθηκε 2 φορές.
Στις 21:30 περίπου, μετά και την δεύτερη προβολή του βίντεο, αποχώρησαν από τις εγκαταστάσεις της Νέας τηλεόρασης Κρήτης.
http://www.neatv.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=21638:2011-03-01-19-12-23&catid=25:2010-03-23-18-38-04&Itemid=106
Κατάληψη στη “ΝΕΑ τηλεόραση” (χανιά) από αλληλέγγυους στους 300 μετανάστες
έληξε πρίν λίγο κατάληψη σε τηλεοπτικό σταθμό των χανίων σε ένδειξη αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας. Κράτησε περίπου 1 ώρα, προβλήθηκε video, διαβάστηκαν κείμενα και φωνάχτηκαν συνθήματα στον “αέρα”.
Σήμερα έγινε Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Φοιτητών Μαθηματικών και αποφασίσαμε ο Σύλλογος να συμμετέχει στις κινητοποιήσεις που θα πραγματοποιηθούν στο Ρέθυμνο την 3η Μάρτη και να απαιτήσει από τη Σύγκλητο να εναντιωθεί στα αντιεκπαιδευτικά μέτρα.
Σε επόμενη μας πρόταση ζητήσαμε ο Σύλλογος να καλύψει τα έξοδα των εισιτηρίων τη συγκεκριμένη ημέρα από και προς το Ρέθυμνο από τις 11 το πρωί μέχρι και τις 8 το βράδυ. Την οποία και καταψήφισαν ΔΑΠ και ΠΑΣΠ.
Οπότε και στη συνέχεια καταγγείλαμε ότι οι παρατάξεις ΠΑΣΠ και ΔΑΠ, που πρόσκυνται στο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία αντίστοιχα, θέλουν να μπλοκάρουν τις κινητοποιήσεις.
Ο σύλλογος φοιτητών Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης τελεί υπό κατάληψη αντιτιθέμενος στον επικείμενο νόμο Διαμαντοπούλου και την χούντα ΕΕ, ΔΝΤ, ΠΑΣΟΚ
Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο: programma.pdf (application/pdf)
ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΝΟΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟ ΜΑΡΤΗ:
Ένας νέος νόμος πλαίσιο για την παιδεία έρχεται να συμπληρώσει μία σειρά μέτρων σε εργασία, ασφάλιση, υγεία κάνοντας σαφή την κυβερνητική πολιτική που εξαθλιώνει και καταργεί κάθε έννοια δημόσιου αγαθού.
Πιο συγκεκριμένα στο κείμενο διαβούλευσης περιλαμβάνονται άρθρα σύμφωνα με τα οποία:
· Επιβάλλονται δίδακτρα σε όσους φοιτητές δεν καταφέρνουν να περάσουν κάποιο μάθημα με τη δεύτερη συνεχόμενη φορά.
· Παραχωρούνται φοιτητικά δάνεια στην περίπτωση κατά την οποία ο φοιτητής δεν θα έχει τη δυνατότητα να ανταπεξέλθει οικονομικά στο βάρος των διδάκτρων, δημιουργώντας έτσι τις συνθήκες, με την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, οικονομικής μας εμπλοκής και εξάρτησης μας από το τραπεζικό σύστημα.
· Η εισαγωγή του φοιτητή δεν θα γίνεται σε τμήμα/σχολή αλλά σε εκπαιδευτικό ίδρυμα και το δεύτερο έτος ανάλογα με τις επιδόσεις του σε αντίστοιχα μαθήματα θα μετατίθεται στο τμήμα όπου θα είχε σημειώσει μεγαλύτερη επίδοση.
Οι παράμετροι αυτοί κάνουν προφανές το γεγονός της παντελούς κατάργησης της δημόσιας και δωρεάν παιδείας.
Οι φοιτητικές παροχές θα γίνονται βάση κριτηρίων αριστείας, χωρίς να δίνεται σημασία για το ποιοι πραγματικά θα έχουν ανάγκη την μέριμνα αυτή. Επιλέγει με αυτό τον τρόπο το ίδρυμα να επιβραβεύσει τους αποδοτικούς φοιτητές, δημιουργώντας μία κατηγοριοποίηση σε αποδοτικούς και ζημιογόνους για αυτό φοιτητές. Από αυτούς στους δεύτερους δεν θα προσφέρονται ίχνος παροχών προς συμμόρφωση με αυτό που ορίζεται ως το «πρότυπο» του φοιτητή . Εισάγεται έτσι μία επιχειρησιακή λογική για τη λειτουργία του πανεπιστημίου που βασίζεται σε κριτήρια αποδοτικότητας.
Όσον αφορά τη διοικητική λειτουργία του πανεπιστημίου, το διάταγμα αυτό εισάγει νέα όργανα διοίκησης με αυξημένες αρμοδιότητες, όπως είναι το Συμβούλιο του ιδρύματος.
Το Συμβούλιο στο οποίο αναφέρεται το κείμενο διαβούλευσης θα αποτελείται από :
Ø Άμεσα εκλεγμένα μέλη του πανεπιστημιακού ιδρύματος.
Ø Εξωτερικά μέλη (προσωπικότητες που έχουν διακριθεί σε διάφορους τομείς της επιστήμης, των γραμμάτων των τεχνών και της ευρύτερης κοινωνίας)
Ø Στο συμβούλιο εκπροσωπούνται οι φοιτητές και το λοιπό μη ακαδημαϊκό προσωπικό.
Οι αρμοδιότητες του συμβουλίου αυτού θα είναι τα μη ακαδημαϊκά θέματα (!!!!) του ιδρύματος τα οποία είναι:
Ø Η στρατηγική ανάπτυξης του ιδρύματος
Ø Η έγκριση του προϋπολογισμού
Ø Η έγκριση του προγραμματισμού και της προγραμματικής συμφωνίας με την πολιτεία
Ø Η έγκριση του απολογισμού λειτουργίας
Ø Η αξιοποίηση της περιουσίας του ιδρύματος
Ø οι διαδικασίες εσωτερικού ελέγχου και η τήρηση του εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας.
Ø Η έγκριση και αναθεώρηση του πλαισίου λειτουργίας του.
Ø Η επιλογή του πρύτανη και η παύση των καθηκόντων του.
Ø Η έγκριση της ευρωπαϊκής και διεθνούς στρατηγικής του ιδρύματος.
Με το Συμβούλιο εγκαθιδρύεται ουσιαστικά μία διοικητική μοναρχία καθώς η Σύγκλητος, η ΓΣΤ έχουν εικονικό και μόνο χαρακτήρα, χάνοντας κάθε ουσιαστική αρμοδιότητα, εφόσον το συμβούλιο είναι υπεύθυνο για όλα τα μη ακαδημαϊκά θέματα, σε σημείο που πραγματικά μας δημιουργεί την απορία για το ποια μπορεί να είναι τα ακαδημαϊκά θέματα.
Πέρα από την ολοκληρωτική εξουσία του συμβουλίου μέσα στο πανεπιστήμιο, καταργείται οποιαδήποτε εκλογική διαδικασία για ανάδειξη διοικητικών θέσεων όπως, του πρύτανη και του προέδρου των τμημάτων, κ.α., οι οποίοι θα διορίζονται απευθείας από το συμβούλιο και καθαιρούνται επίσης από αυτό ανά πάσα στιγμή. Οι φοιτητές παραγκωνίζονται πλήρως από τις διοικητικές διαδικασίες χάνοντας το δικαίωμα ουσιαστικής συνδιοίκησης μέσα στο πανεπιστήμιο.
Όσον αφορά τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων, ένα μέρος(το μικρότερο) γίνεται από τη πολιτεία στη βάση δεικτών ποιότητας των «επιτευγμάτων» του ιδρύματος (εσωτερική-εξωτερική αξιολόγηση), ενώ η υπόλοιπη χρηματοδότηση θα γίνεται από δωρεές ιδιωτών και επιχειρήσεων, η εύρεση των οποίων είναι στην αρμοδιότητα των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
Με τον τρόπο αυτό σε συνδυασμό με την εισαγωγή «εξωτερικών» παραγόντων στην διοικητική λειτουργία του πανεπιστημίου, γίνεται μία εμφανής σύνδεση του πανεπιστημίου με τις επιχειρήσεις. Αυτές, από τη στιγμή που θα συνεισφέρουν οικονομικά στο πανεπιστήμιο θα περιμένουν αντίστοιχα «ανταλλάγματα» σε ερευνητικό επίπεδο, καθώς και κατεύθυνση σπουδών.
ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ:
Στο Μνημόνιο συνεργασίας ΕΕ, ΔΝΤ και ΕΚΤ επιβάλλονται νέα εργασιακά μέτρα, αλλάζοντας ριζικά τον εργασιακό τομέα όπως τον ξέραμε μέχρι σήμερα. Πρακτικά, καταργούνται εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών από την εργατική τάξη.
Ειδικότερα:
·κατάργηση συλλογικών συμβάσεων και αποζημιώσεων (ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις χωρίς προϋποθέσεις για τις επιχειρήσεις που τις εφαρμόζουν)
·στον δημόσιο τομέα, μείωση βασικού μισθού
·στον ιδιωτικό τομέα, ο εργαζόμενος διαπραγματεύεται πλέον απευθείας με τον εργοδότη του και δεν υπάρχει κάποια ασφαλιστική δικλείδα από το κράτος που να του διασφαλίζει έναν αξιοπρεπή μισθό
·μείωση ΕΦΑΠΑΞ και επικουρικών συντάξεων
·μείωση ακόμα και κατάργηση ορισμένες φορές του 13ου και του 14ου μισθού.
Τα μέτρα αυτά υποδουλώνουν μία συνεχή επίθεση στους εργαζόμενους. εν μέσω κρίσης μειώνουν δραματικά το εισόδημά τους και δυσχεραίνουν το βιοτικό τους επίπεδο, εντείνοντας τις κοινωνικές ανισότητες. Mε την κατάσταση που διαμορφώνουν όλα αυτά δεν αφήνεται ουσιαστικά περιθώριο στους εργαζόμενους για οποιασδήποτε μορφής αντιπαράθεσης και αντίδρασης σε αυτά, καθηλώνοντάς σε έναν εργασιακό μεσαίωνα.
ΑΝΟΙΓΜΑ “ΚΛΕΙΣΤΩΝ” ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ
·κατάργηση ελάχιστων αμοιβών στους μηχανικούς
·η κατώτατη αμοιβή του μηχανικού αντικαθίσταται από την “τιμή αναφοράς”, η οποία δεν επηρεάζει την αμοιβή του, όμως καθορίζει τη φορολόγηση και τις ασφαλιστικές εισφορές. Οι οποίες είναι ίδιες τόσο για τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες όσο για τους λιγότερο κερδοφόρους επαγγελματίες.
·μείωση προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και κονδυλίων για την έρευνα και την καινοτομία
Τέλος, θεωρούμε ότι το επάγγελμα του μηχανικού δεν είναι «κλειστό», καθώς μπορεί να το ασκήσει οποιοσδήποτε κατέχει αντίστοιχο πτυχίο. Στην ουσία η κυβέρνηση-της τρόικας- στοχεύει, μέσω της κατάργησης των ελάχιστον αμοιβών, στην εξαφάνιση των «μικρών» και «μεσαίων» τεχνικών γραφείων και την εξαθλίωση των εργαζομένων τα οποία σε καμία των περιπτώσεων δεν συνάδουν με την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος.
Απαιτούμε:
– να μην κατατεθεί ο νόμος πλαίσιο Διαμαντοπούλου.
– άμεση απόσυρση του κειμένου διαβούλευσης για την παιδεία.
– άμεση απεμπλοκή της χώρας από το ΔΝΤ.
– ανατροπή του μνημονίου, του προγράμματος σταθερότητας και των μέτρων που τα συνοδεύουν.
– Άμεση διαγραφή του χρέους.
– Καμία θεσμική ή πρακτική κατάργηση του ασύλου.
Προτείνουμε:
– Κατάληψη του τμήματος Αρχιτεκτονικής την Τετάρτη 2/3 και Πέμπτη 3/3, με εκδηλώσεις και δράσεις και τις δύο μέρες της κατάληψης. Συντονιστικό κατάληψης αμέσως μετά την συνέλευση .
– Κάλεσμα στις τμηματικές συνελεύσεις των υπόλοιπων τμημάτων του πολυτεχνείου Κρήτης (την Τετάρτη 2/3) για για στήριξη και συμμετοχή στις δράσεις που προτείνουμε.
– Πορεία του συλλόγου φοιτητών Αρχιτεκτονικής την Πέμπτη 3/3, με προσυγκέντρωση στο κτήριο της Αρχιτεκτονικής στις 11:00
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ
*επισυνάπτεται το πρόγραμμα κατάληψης του συλλόγου.
«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους.
Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα. Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει. Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν. Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;
Μισώ τους αδιάφορους και γι’ αυτό: γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.
Είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις συνειδήσεις του χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηριότητα της μελλοντικής πόλης, που ο χώρος μου χτίζει. Και μέσα σ’ αυτήν την πόλη η κοινωνική αλυσίδα δεν βαραίνει τους λίγους, μέσα σ’ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτήν κανείς που να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο ενώ οι λίγοι θυσιάζονται, κόβουν τις φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος. Γι’ αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν, μισώ τους αδιάφορους».
11 Φεβρουαρίου 1917
Mετάφραση: Τόνια Τσίτσοβιτς
Ksvol