Πριν από δύο χρόνια το Μάιο του 2009, δημιουργήθηκε μια συνέλευση που είχε , μεταξύ άλλων, στόχο την κατάληψη ενός κτιρίου, για να στεγάσει μόνιμα καινούριες ιδέες και όνειρα. Με γνώμονα την αντιεραρχία και την αντιεμπορευματικότητα προχώρησαν στην κατάληψη του παλαιού κτηρίου ΠΙΚΠΑ στο Ηράκλειο Κρήτης. Οι άνθρωποι που βρέθηκαν εκεί στέγαζαν τις ανάγκες τους επί δύο χρόνια, μετατρέποντας το εγκαταλελειμένο κτήριο σε ζωντανό χώρο ελεύθερης πολιτικής ζύμωσης. Τα ξημερώματα 16/2 η κατάληψη ΠΙΚΠΑ εκκενώνεται από τις δυνάμεις καταστολής του κράτους, ενώ σχεδόν ταυτόχρονα συλλαμβάνονται 3 άτομα που έφτασαν στο χώρο εκ των υστέρων. Μετά από πίεση που ασκήθηκε από αλληλέγγυους αφήνονται ελεύθεροι οι δύο, ενώ στον ένα προσάπτονται κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα. Το ίδιο βράδυ γίνεται πορεία, όπου πραγματοποιούνται 4 συλλήψεις, ενώ κατά τη διαδικασία μια εκ των συλληφθέντων ξυλοκοπείται πολύ σοβαρά. Οι κατηγορίες που τους απαγγέλθηκαν είναι για τους δύο πλημμεληματικού χαρακτήρα και για τους άλλους δύο κακουργηματικού.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας τέτοιος χώρος δέχεται την άγρια επίθεση του κράτους. Τι είναι όμως αυτό που τοποθετεί τις καταλήψεις τόσο χρόνια στο στόχαστρο της κρατικής επίθεσης; Είναι οι δομές που δημιουργούν και ο τρόπος που εκφράζονται τα άτομα που κινούνται μέσα σε αυτές. Είναι οι σχέσεις που βασίζονται στην αντιεραρχία και στην αντιεμπορευματικότητα αποβάλλοντας τις κυριαρχες λογικές εκμετάλευσης και κέρδους. Είναι η επιλογή της στέγασης και της από κοινού διαβίωσης, μακριά απ’τον εκβιασμό του ενοικίου και της αποξένωσης των πόλεων. Είναι η πολιτική ζύμωση και η καλλιέργεια του ελεύθερου πνεύματος, ο σεβασμός στην διαφορετικότηα και η αλλυλεγγύη ως στάση ζωής.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν στοιχεία που το σύστημα προσπαθεί να καταπνίξει καθώς φοβάται την οικοιοποίηση τους από ολοένα και περισσότερο κόσμο. Γιατί μια τέτοια έκβαση θα σήμαινε αυτόματα την αύξηση των αγωνιζόμενων ανθρώπων ενάντια στο σύστημα. Έτσι κράτος και παρακράτος επιτίθενται σε κάθε χώρο που αποτελεί εστία αντίστασης. Πρόσφατα λοιπόν είδαμε το κράτος να εισβάλλει στο κατειλημένο στέκι Ναδίρ και στην κατάληψη Μαραγκοπούλειο στη Πάτρα, ενώ το «μακρύ του χέρι», το παρακράτος, επιτίθονταν για πέμπτη φορά στον ελύθερο κοινωνικό χώρο Δυτικών Συνοικιών, στο Radio Revolt αλλά και στο στέκι νεολαίας Σφεντόνα.
Όμως οι καταλήψεις και οι ελεύθεροί κοινωνικοί χώροι αποκτούν νόημα και ύπαρξη από τους ανθρώπους που κινούνται μέσα σ’αυτά. Η υλική καταστροφή τους δεν συναιπάγεται τίποτα. Δεν οπισθοχωρούμε, προχωράμε μένοντας πιστοί στο όνειρο για έναν κόσμο απαλλαγμένο από κάθε εξουσία και μακριά από κάθε κρατική διαχείριση.Μέχρι την ολοκληρώτική κατάλυση του συστήματος κάθε μέρα θα μας βρίσκουν μπροστά τους.Οι επιθέσεις του κράτους δεν μας φοβίζουν μας εξοργίζουν.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Αλληλεγγύη στον σύντροφο που διώκεται για την κατάληψη ΠΙΚΠΑ
Αλληλεγγύη στους 4 συλληφθέντες
Κατάληψη ΔέΛΤΑ
πηγή : http://delta.squat.gr
