Αυτές τις μέρες εξελίσσεται μπροστά μας ακόμα ένα επεισόδιο από τα πολλά που έχουν να κάνουν με το φαινόμενο της μετανάστευσης και την πόλωση που επιβάλλεται τεχνητά από τα πάνω στην κοινωνία .
Η διαφορά είναι ότι τώρα η ένταση και οι τόνοι ξεπέρασαν οποιοδήποτε συνηθισμένο επίπεδο από την πλευρά του μπλοκ της εξουσίας (κάτι που φανερώνει πόσο εύθραυστη είναι η κοινωνική ειρήνη και πόσο έντονος ο φόβος τους).
Το γεγονός έχει ως εξής:
Την Κυριακή 23 Ιανουαρίου καταφτάνουν περίπου 300 μετανάστες καταγωγής κυρίως από χώρες της βόρειας Αφρικής στο λιμάνι του Πειραιά. Η κρατική προπαγάνδα μέσω των ΜΜΕ αφήνει να εννοηθεί ότι κατά κάποιο περίεργο τρόπο ένα δουλεμπορικό ξεφόρτωσε στο λιμάνι του Πειραιά. Στην πραγματικότητα είναι κυρίως εργαζόμενοι με πολυετή παραμονή στην Ελλάδα, αρκετοί από αυτούς έχουν δημιουργήσει οικογένειες εδώ και έχουν σταθερό τόπο διαμονής στην επαρχία και κυρίως στην Κρήτη. Είναι αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν το ύστατο μέσο που υπάρχει για έναν άνθρωπο για να διεκδικήσει την αξιοπρέπεια του, την απεργία πείνας. Στόχος τους είναι σύμφωνα και με την ανακοίνωσή τους [1] ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους ελληνες και μετανάστες και διεκδικούν απο την ελληνική πολιτεία το τέλος της πολυετούς ομηρίας τους εξαιτίας του δαιδαλώδους και αδιέξοδου συστήματος χορήγησης άδειας παραμονής. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονιστεί ότι τα τελευταία χρόνια με αφορμή την οικονομική κρίση, χιλιάδες μετανάστες οι οποίοι έχουν πια χτίσει την ζωή τους στον ελλαδικό χώρο, αδυνατούν να ανανεώσουν τις προσωρινές άδειες παραμονής. Ένας λόγος είναι ότι η ανανέωση της σχετίζεται με τον αριθμό των ενσήμων που συγκεντρώνει ο μετανάστης εργαζόμενος ανά έτος. Ακόμα όμως και αν κάποιος κατορθώσει να αποχτήσει τα απαραίτητα ένσημα στο καθιερωμένο καθεστώς μαύρης εργασίας, η πολυπλοκότητα της διαδικασίας καθιστά σχεδόν αδύνατον να μπορέσει να ανανεώσει τα πολυπόθητα έγγραφα παραμονής. Σε αυτό το σκοτεινό σκηνικό, προστίθεται η οργανωμένη και καθοδηγούμενη δράση παρακρατικών ομάδων με ακροδεξιά και ναζιστική ρητορεία οι οποίοι σε αγαστή συνεργασία με την επίσημη αστυνομία, σαν σημερινά τάγματα ασφαλείας τρομοκρατούν και διαχειρίζονται το συνταγματικό δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας σε περιοχές υψηλής μεταναστευτικής πυκνότητας όπως το κέντρο της Αθήνας και κυρίως επί της Αχαρνών.
Ως εδώ λίγο πολύ αυτά είναι γνωστά ή μπορεί να τα υποψιαστεί ο οποιοσδήποτε.
Δεν είναι κρυφό μυστικό οι ρατσιστικές επιθέσεις και οι απόπειρες ανθρωποκτονίας από τα οργανωμένα συμμορίτικα μπλοκ, αντιθέτως τονίζονται και διαφημίζονται από αυτό το εξάμβλωμα που αυτοαποκαλείται δημοσιογραφία στην Ελλάδα, αλλά ξεκάθαρα πια αποτελεί ένα βρωμερό οχετό που αναδίδει την σαπίλα και την αποσύνθεση της διαπλεκόμενης σχέσης εξουσιων.
Η μπόχα των δελτίων ειδήσεων είναι πια τόσο δυσώδης και έντονη που μπορεί να ταξιδέψει και μέσω των 
ραδιοκυμάτων!
Η συνέχεια της κίνησης διαμαρτυρίας των μεταναστών έλαβε την μέγιστη δυνατή δημοσιότητα από την στιγμή που ορθώς χρησιμοποίησαν το άσυλο της Νομικής για να διεξάγουν τον αγώνα τους. Η αντίδραση του καθεστώτος ήταν ακαριαία και ακραία καθώς ανακάλυψε με τρόμο ότι αυτή η κίνηση μπορεί να λάβει διαστάσεις και να γίνει μη διαχειρίσημη. Με έντεχνο τρόπο το θέμα του ασύλου υπερκέρασε εξαιτίας τους τον ίδιο τον αγώνα των μεταναστών καθώς λόγω της πολυετούς προπαγάνδας είναι ικανό να διεγείρει τα συντηρητικά αντανακλαστικά.
Ο ρόλος της συστημικής Αριστεράς ήταν εξαρχής άθλιος και κατάπτυστος καθώς προσπάθησαν να παίξουν για άλλη μια φορά το ρόλο του διαμεσολαβητή μεταξύ των εντολοδόχων της τρόικας που έχουν βαμμένα τα χέρια τους με αίμα και των αλληλέγγυων και των απεργών πείνας που δίνουν αυτή τη στιγμή τον μεγαλειώδη αγώνα τους.
Εξαρχής οι ίδιοι οι απεργοί πείνας δήλωσαν ότι ο αγώνας τους είναι ακηδεμόνευτος και δεν θα αποδεχτούν οποιαδήποτε προσπάθεια καπελώματος [2]
Αυτό το ρεσιτάλ νομιμοφροσύνης και εξευτελιστικής απολογητικής στάσης από το πιο προωθημένο μπλοκ αστικής εξουσίας εναλλασσόταν με τον υποκριτικό και μισάνθρωπο λόγο δημοσιογραφίσκων κατηγορίας τρέμη και πρετεντέρη. Κλασικά προσπαθούσαν να υποδείξουν στους λακέδες (δήθεν δασκάλους) πανεπιστημιακούς αλλά και στους πολιτικούς συνομιλητές τους τι πρέπει να γίνει.
Όπως ο πρώτος διδάξας μαστοράκης [3]που έκανε στημένη εκπομπή εντός του ΚΕΒΟΠ (Κέντρο Βαρέως ΟΠλισμού) με συλληφθέντες φοιτητές της εξέγερσης του πολυτεχνείου για να κάνει προπαγάνδα, έτσι το ρατσιστικό παραλήρημα τους στοχοποιούσε αλληλέγγυους στην απεργία πείνας και απαιτούσε την άμεση άρση ασύλου από τους οσφυοκάμπτες – “πνευματικούς” ανθρώπους των πανεπιστημίων μας. Από την άλλη πλευρά η ηττοπαθής στάση διαφόρων μεγαλόσχημων παραγόντων οι οποίοι μυξοκλαίγοντας διαμαρτύρονταν για το κίνδυνο στον οποίο έμπαινε το άσυλο δημιουργεί τουλάχιστον καχυποψία για την ανιδιοτέλεια τους.
Η συστηματική επίθεση στο άσυλο στόχο έχει την απονεύρωση και νέκρωση του ώστε αν υπάρχει είτε όχι να είναι ένα εθιμοτυπικό απομεινάρι της λήθης παλαιών αγώνων και θυσιών. Οι υπονομευτές του ασύλου είναι αυτοί που το θέλουν διακοσμητικό,αποστειρωμένο μέσα σε μια γυάλα και ακίνδυνο για τον κοινωνικό κατήφορο που έχει παρασύρει τα πάντα στον διάβα του. Το άσυλο οφείλει να είναι αιχμηρό και επιθετικό. Χρέος του είναι να αναδεικνύει τα κοινωνικά ζητήματα με τον πιο δυναμικό τρόπο! Απαιτεί και διεκδικεί – δεν συναλλάσσεται, δεν κάνει παζάρια και δεν αυτοεξευτελίζεται.
Η πνευματική φτώχεια ανθρώπων οι οποίοι υποτίθεται διδάσκουν το δίκαιο στη Νομική ξεγύμνωσε με τον πιο σαφή τρόπο για ποιο λόγο ούτε καν η αστική δικαιοσύνη δεν υπάρχει στη χώρα μας. Το βουλγαράκειον “ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό” πρέπει να γραφτεί με χρυσά γράμματα στην είσοδο της Νομικής,στο κτίριο που καταλήφθηκε από τους απεργούς πείνας. Οι καθηγητές αυτοί δεν αποδείχτηκαν ανάξιοι των περιστάσεων, αλλά αντιθέτως έπαιξαν ενεργητικό ρόλο στο γκρέμισμα οποιασδήποτε αμφιβολίας αν η σαπίλα που κυριαρχεί γύρω μας εκτρέφεται συστηματικά από τους ίδιους και αναπαράγεται από τους επιστήμονες που εκπαιδεύουν! Ακόμα και η ανακοίνωση της ένωσης συνδικαλιστών αστυνομικών προσπάθησε να κρατήσει τα προσχήματα και ήταν πιο ήπιων τόνων από την ανακοίνωση που υπογράφεται από 35 πανεπιστημιακούς [4]!!
Τελικά μετά από απόφαση των ίδιων των απεργών έπειτα από την ασφυκτική πίεση από όλες τις πλευρές και λόγω του κινδύνου απονοηματοδότησης του αγώνα τους μετά την άρση ασύλου, μεταφέρθηκαν προσωρινά σε ακατάλληλο κτίριο ιδιώτη επί της οδού Πατησίων ώστε να εκτονωθεί η ένταση.
Ο υπουργός Βιας Παπουτσής, γνωστός από το ναυάγιο του Σαμινα αν εισέβαλε τελικά εντός της Νομικής θα μπορούσε να τοποθετήσει δίπλα στην ματωμένη σημαία του πολυτεχνείου που υπεξαίρεσε ως πρόεδρος της ΕΦΕΕ [5] και διακοσμεί τα γραφεία της σοσιαλιστικής(sic) ΠΑΣΠ τις ματωμένες κουβέρτες των απεργών πείνας καθώς οι ίδιοι είχαν δηλώσει μέσω των αλληλέγγυων ότι σε περίπτωση εισβολής πρέπει να φέρουν μαζί τους οι αστυνομικοί και φέρετρα για να τους παραλάβουν.
Οι απεργοί πείνας δεν διεκδικούν την ελεημοσύνη μας, ούτε είναι άβουλα όντα που άγονται και φέρονται, αλλά διεκδικούν τα αυτονόητα σε μία πολιτισμένη όπως θέλει να λέγεται κοινωνία. O αγώνας τους μέχρι αυτή τη στιγμή συνεχίζεται και οφείλει οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται να ονομάζεται άνθρωπος να σταθεί αλληλέγγυος στα δίκαια αιτήματα τους.
«Κύριοι, οφείλετε να αντιμετωπίσετε τους ελάχιστους ταραξίας, οι οποίοι κάθονται στα σκαλοπάτια, μέσα εις τον περίβολον των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και, ασκούντες ψυχολογική βίαν επί της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων σπουδαστών, δεν τους επιτρέπουν να προσέλθουν εις τας αίθουσας και να παρακολουθήσουν το μάθημα. Αν νομίσετε ότι σας χρειάζεται βοήθεια, θα την ζητήσετε σεις και εγγράφως».
Γεώργιος Παπαδόπουλος, ομιλία προς τις συγκλήτους των Πανεπιστημίων στο κτίριο της Βουλής, 2 Μάρτη 1973
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ 300 ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ- ΕΡΓΑΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ
Υποσημειώσεις:
Α. Οι τελευταίες εξελίξεις (ύποπτη η χρονική συγκυρία) είναι ότι το ΣτΕ βρήκε συνταγματικά κολλήματα [6] στο νόμο για τα πολιτικά δικαιώματα των μεταναστών. Με την ίδια λογική οι έλληνες μετανάστες στο εξωτερικό και ειδικότερα τα παιδιά τους δεν θα έπρεπε να έχουν πολιτικά δικαιώματα στις χώρες που ζουν καθώς δεν είναι γνήσιοι γενετικά κάτοικοι (jus sanguis). Αυτή η αναχρονιστική ερμηνεία του συντάγματος μας γυρνάει πολύ πίσω, ίσως στην εποχή που οι μαύροι δεν μπορούσαν να κάτσουν σε θέση λεωφορείου εφόσον υπήρχαν όρθιοι λευκοί γιατί θεωρούνταν κατώτεροι.
Β. Με τροπολογία του ραγκούση (αναπληρωτή πρωθυπουργεύοντα) ανακλήθηκε η άδεια παραμονής που είχε δοθεί επί Παυλόπουλου το 2008 σε απεργούς πείνας στα χανιά. Αυτή ήταν μια τιμωρητικη πράξη και επίδειξη δύναμης παρότι τότε είχαν στηριχθεί από όλες σχεδόν τις πολιτικές δυνάμεις και από το ΠΑΣΟΚ [7].
Γ. Από τα οδοφράγματα η επιτροπή κατοίκων της Κερατέας επισκέφτηκε και παρέδωσε παπλώματα και κουβέρτες στους μετανάστες απεργούς πείνας σε ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης.
Αναφορές:
1 http://is.gd/hBSgI5 (Κείμενο Απεργών)
2 http://is.gd/87UDMn (Απάντηση των απεργών στις συκοφαντίες)
3 http://is.gd/5jZY5c (Το βίντεο της εκπομπής μαστοράκη στο youtube)
4 http://is.gd/xGniev (Η επιστολή των 35 πανεπιστημιακών στο Βήμα)
5 http://is.gd/VkdBti (Το ΕΜΠ ζητά από το ΠΑΣΟΚ την ιστορική σημαία του Πολυτεχνείου)
6 http://is.gd/XoH3vu Το Βήμα απόφαση ΣτΕ για δημοτικές εκλογές
7 http://is.gd/pwzXBA youtube Δηλώσεις αλληλεγγύης βουλευτών ΠΑΣΟΚ στους απεργούς πείνας στα Χανιά το 2008
- Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε το ιστολόγιο της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης των απεργών πείνας: http://hungerstrike300.espivblogs.net
anarres – πηγή : apatris.info
→Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα Δρόμου Απατρις (Τεύχος 12-Φεβρουάριος 2011)-http://apatris.info/.
