Πρόσχημα έγινε η κρίση προβαλλώμενη η ίδια ως γραφειοκρατεία και νομιμότητα,με κάποιες αντιφάσεις και αστάθειες που δε μπορεί να συγκαλύψει η φιλοσοφία του φιλελευθερισμού σε αντίθεση με την τυπική συντηρητική αριστερίστικη νοοτροπία που υποδείκνυε ο πιο συγκεκρημένος μέχρι τα πρόσφατα χρόνια, αργόσυρτος κρατικός μηχανισμός.Η αρχή της μετάβασης από το κρατικό στο διεθνές καπιταλιστικό με συντροφική συνεργασία, είναι στα σκαριά.Ρευστότητα στον ορισμό της νομιμότητας απο πλευράς του ιδιωτικού-κρατικού πλέον τομέα,παρατηρήθηκε στην καθυστέρηση της αρμόδιας υπηρεσίας να ελέγξει την κίβδυλη εγγύηση που υπέβαλε η ερκάτ πριν την έναρξη για την κατασκευή της γέφυρας και του αεροδρομίου(κι έτσι έρχεται ο απομηχανής ιδιωτικός τομέας να ενισχύσει το κρατικό μικρόβιο πλασάρωντας την καπιταλιστική κρίση).Άρα αρχικά παρατηρούμε το πελατειακό του κρατικού το οποίο τιμωρείται βάση νόμου,όμως η κρίση του ιδιωτικού συγκαλύπτει την ασυδωσεια με πλαστές χρεωκοπείες.Αξιοσημείωτη η χρονική σύμπτιξη μεταξύ του ελέγχου για την πλαστή εγγύηση και της ”οικονομικής κρίσης” η οποία συναινεί πλέον στην ατιμωρησία της ερκάτ λόγω πτώχευσής της με αφορμή τη γενικότερη διεθνή πολιτική.Η ερκάτ στη συνέχεια αποφεύγει με στρωμμένο έδαφος την αποζοιμίωση των εργαζωμένων για τους δέκα απλήρωτους μήνες και τις εγγυήσεις πληρωμής ενοικίων για σπίτια στα οποία κατοικούν μετανάστες εργάτες.
Στη διάρκεια του ίδιου έργου να μην ξεχνάμε το θάνατο ενός αλβανού εργάτη ο οποίος έπεσε από μεγάλο ύψος στη διάρκεια της εργασίας του επειδή δεν δέθηκε με ζώνη,καθώς και την αποσιώπηση του ατυχήματος με χρηματισμό προς τη σύζυγό του।Είτε μιλάμε για επιβολή εργασίας με αυτούς τους όρους(πράξη ασχολίαστα δολοφονική)είτε για αμέλεια του ίδιου του εργάτη λόγω της στιγμιαίας απουσίας του εργοδότη,η ευθύνη για τη μετάδοση αίσθησης της επικινδυνότητας κάποιων δύσκολων εγχειρημάτων της εργασίας,περνάει στην αρμοδιότητα του εργοδότη.Οι εργάτες καταληψείες του εργοταξίου έχουν επιμονή και αγωνιστικότητα, έχοντας δηλώσει τη συνέπεια της δράσης στην οποία στοχεύουν και έχοντας πραγματοποιήσει μία πορεία στην πόλη. Παράλληλα φαντασμένοι εκλεγμένοι και μη, πλέον λάμπουν με τη συνενοχή τους.Ούτε ανθρωπισμούς.Ούτε έρανους.Η πιο θλιβερά αυτονόητη και προβλέψημη πράξη είναι η προσφορά της πτωματοφαγίας και παρηγορητικών χρηματικών ποσών από μεριάς των τοπικών αφεντάδων, ώστε να αποπειηθούν της ευθύνης τους προεκλογικά και μη.Εμετικοί γραβατοφορούντες και εναλλακτικοί νομιμόφρωνες εξιλεώνονται από τις ζητιανοειδείς προεκλογικές ονειρώξεις τους,γραφικά πιεστικές.Απεσταλμένοι της ανάπτυξης που αναθέτουν τη μοίρα των εξαθλιωμένων τάξεων,στο αναπόφευκτο της τύχης.Τοπικά αφεντικά της επαρχίας Σητείας έπρεπε να είναι οι βασικοί μοχλοί πίεσης στα αφεντικά τους,πράγμα οξύμορο.
antiMATer
Άρθρα αναγνωστών μέσω Email με πηγή : http://sitiavendetta.blogspot.com/2010/11/blog-post_1545.html
