ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Χανιά, 24-10-2010
Λένε ότι στα Προπύλαια στην Αθήνα πάντα υπάρχει και κάποιος που να διαμαρτύρεται για κάτι. Προφανώς για αυτό ελάχιστοι δίνουν σημασία στους ανθρώπους που κατά καιρούς στήνουν σκηνές απέξω και κάνουν απεργία πείνας. Προφανώς για αυτό τούτες τις μέρες, ιρανοί πολιτικοί πρόσφυγες που βρίσκονται στην 11η μέρα απεργίας πείνας, έραψαν κυριολεκτικά τα στόματά τους. Έπρεπε οι άνθρωποι αυτοί να πάρουν βελόνα και νήμα και να ράψουν τα χείλη τους για να ελπίζουν – ίσως -στην προσοχή – τουλάχιστον της κοινωνίας.
Την προσοχή του κράτους όμως και των αρμοδίων αρχών δεν πρόκειται να τραβήξουν αν δεν φτάσουν μια ανάσα από το θάνατο, με μη αναστρέψιμες βέβαια βλάβες στην υγεία τους. Όλο αυτό το μαρτύριο και ο πόνος για κάτι που είναι δήθεν αυτονόητο στην «δημοκρατική» Ευρώπη: το πολιτικό άσυλο για τον άνθρωπο εκείνον που έφυγε από τη χώρα του για να μην επιστρέψει πότε πια όσο εκεί θα τον περιμένουν μονάχα διώξεις, φυλάκιση, βασανιστήρια και θάνατος. Πολιτικό άσυλο για τον άνθρωπο του οποίου η πολιτική του στάση, ακόμα και οι ιδέες του, έχουν κηρυχθεί ανεπιθύμητες στην πατρίδα του – και ή θα πρέπει να υποστεί διώξεις ή θα πρέπει να αλλάξει πατρίδα.
Το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης συμπαρίσταται ολόψυχα στους ιρανούς πρόσφυγες απεργούς πείνας γιατί είναι τεράστια αδικία να υποφέρουν τόσο για κάτι που δικαιούνται. Πέρα όμως από αυτό, απαιτούμε και μεις την αλλαγή στο καθεστώς χορήγησης πολιτικού ασύλου που τόσο άδικα και παράνομα αποκλείει χιλιάδες πρόσφυγες ακόμα και από το δικαίωμα να αιτηθούν αυτού, ενώ αρνείται συλλήβδην και με απαράδεκτα χρονοβόρες διαδικασίες να το χορηγήσει στους ελάχιστους «τυχερούς» που καταφέρνουν εν τέλει να κάνουν την αίτηση.
Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης
