Ως αυτοδιαχειριζόμενη εστία παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό αναίτιες επιθέσεις από τοπικές εφημερίδες, δημοσιογράφους και κομματικά ελεγχόμενους φοιτητές με αφορμή το σπίτι μας, το πως ζούμε, ποιες είναι οι παρέες μας και διάφορα άλλα τραγελαφικά. Σκοπός του κειμένου δεν είναι να απολογηθούμε για το ποιοι είμαστε και το τι κάνουμε αλλά να δώσουμε και το δικό μας στίγμα σε αυτό τον κυκεώνα χαμηλής νοημοσύνης που μας περιβάλλει.
Παροιμιώδες το αξίωμά του Γκέμπελς ,υπουργού προπαγάνδας του Γ’ ραίχ, : «ρίξε, ρίξε λάσπη, στο τέλος κάτι θα μείνει» , άριστοι και οι μαθητές του, έγκυροι δημοσιογράφοι του τοπικού τύπου οι οποίοι έκαναν ερευνα για ένα σπίτι που μένουν τόσοι άνθρωποι αλλά “ξεχάσαν” να ρωτήσουν και τη δικιά τους άποψη. Τυχαίο, δε νομίζουμε.
Αντιλαμβανόμαστε ως βαθύτερα κίνητρα αυτών των κινήσεων, το μικροπολιτικό παιχνίδι κομματικών παρατάξεων, με συμπτώματα εξουσιομανίας, οι οποίες αδυνατώντας να ελέγξουν τη λειτουργία του χώρου προσπαθούν με κάθε τρόπο να προβοκάρουν το εγχείρημα με ύπουλους τρόπους. Δε μας εξέπληξε το γεγονός ότι τα “αντικειμενικά” άρθρα που δημοσιεύτηκαν στον τύπο έβαζαν πλάτη στις συγκεκριμένες αντιλήψεις. Έχουμε ούτως ή άλλως κριτική στάση και άποψη για μια κοινωνία όπου ο τελευταίος αγνώμων αυταρεσκόμενος με την εξουσία που του δίνει η πένα του σπιλώνει και λασπολογεί εις βάρος κάτι του διαφορετικού που αδυνατεί να κατανοήσει.
Από την αρχή συναντήσαμε αυτό το πρόβλημα αδυναμίας κατανόησης από ανθρώπους, σχετικά με το αυτοοργανωμένο εγχειρήμα που ονομάζουμε Αυτοδιαχειριζόμενη Εστία ή αλλιώς το σπίτι μας γιατί περι αυτού πρόκειται. Στο σπίτι μας λοιπόν γράφουμε μουσική, έχουμε στούντιο, συναυλιακό χώρο, χαριστικό παζάρι, εργαστήριο οργανοποιίας, κάνουμε μαθήματα ελληνικών και ασχολούμαστε με αγροτικές εργασίές αφού φυτεύουμε κηπευτικά και διατηρούμε μέλισσες. Φυσικά όλα αυτά είναι άμεσα προσβάσιμα σε ομάδες, μουσικά γκρουπ και ανθρώπους που την ψάχνουν , η πορτα του σπιτιού είναι “ανοιχτή” σε οποιονδήποτε θέλει να συνεισφέρει στη φάση μας. Αν λοιπόν η σπουδαστική μεριμνα στεναχωριέται που δεν έχει να βάλει τους φοιτητές, εμείς αμφισβητούμε ευθέως τα κριτήρια και τον τρόπο επιλογής των φοιτητών για τις εστίες και προσκαλούμε νέους ανθρώπους να βάλουμε επιτέλους τους δικούς μας όρους στο παιχνίδι τους.
Οσο για την τύχη του σπιτιού δεδομένου του γεγονότος οτι έχουμε επενδύσει πολύ κόπο, χρόνο και χρήμα και υπολογίζοντας οτι το κτίσμα ήταν παρατημένο για καμιά δεκαετία ,θεωρούμε οτι θα πρεπει ο καθένας να σεβαστεί την επιλογή μας να συντηρούμε το κτίριο και να το καταστούμε βιώσιμο σε μια περίοδο κρίσης χωρίς να επιβαρύνουμε τον κρατικό κορβανά. Κρατώντας το μάλιστα ανοιχτό προς την κοινωνία, τη φοιτητική κοινότητα και τους νέους ανθρώπους. Γνωρίζουμε κι εμείς τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο χωρος του ΤΕΙ με τη χαμηλού επιπέδου εγκληματικότητα και έχουμε ερθει αντιμέτωποι αρκετές φορές με συμφέροντα και ανθρώπους που προξενούν προβλήματα αλλά είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε οτι τα καταφέρνουμε να περιφρουρήσουμε μόνοι μας στο σπίτι μας. Δε χρειαστήκαμε ούτε θα χρειαστούμε προστάτες ούτε καλοθελητές σωτήρες. Οσο για το περιβόητο άσυλο το οποίο η αστυνομία παραβιάζει συχνά πυκνά με αθόρυβες επιχειρήσεις ασφαλιτών και ενόπλων δεν έχουμε πολλά να πούμε, γνωρίζουμε ότι ο κόσμος που πηγαινοέρχεται καθημερινά στο σπίτι είτε έρχεται στις συναυλίες μας είναι η πραγματική και μόνη ασφάλεια του σπιτιού. Από εκεί και πέρα ο καθένας τη δουλειά του, αλλά ας μη κρυβόμαστε όμως πίσω από το δάχτυλο μας αναφορικά με το τι γίνεται με το ασύλο.
Εν τέλει οποιοσδήποτε θέλει να επικοινωνήσει μαζί μας μπορεί να ρθει να μας μιλήσει , αγνώστου διαμονής δεν είμαστε, αλλά ακόμα κι αν φοβάται έχουμε e mail να του λύσουμε όλες τις απορίες. Θέλουμε να αποφύγουμε να μπουμε σε μια αέναη και ανούσια συζήτηση, όπου στην τελική γίνεται πολύ ντόρος για το τίποτα. Ας κοιτάξει λοιπόν ο καθένας τα του οίκου του κι ας μας αφήσετε εμάς στη φασαρία μας.
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΗ ΕΣΤΙΑ
( ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΤΕΙ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ )
Επικοινωνία : aeestia@gmail.com
