Χανιά: Επίσκεψη στο χώρο “φιλοξενίας” – Ντράπηκε και η ντροπή!

«…Ήμασταν 44 ώρες στη θάλασσα, 68 άνθρωποι ήρθαμε με ένα πολύ μικρό βαρκάκι από τα παράλια της Λιβύης. Δύο άτομα από το Σουδάν, πέντε από το Πακιστάν και 61 Αιγύπτιοι. Όλοι άντρες, ανάμεσά μας περίπου 20 ασυνόδευτα ανήλικα. Άλλοι αρρώστησαν, άλλοι έβγαλαν δερματικά, όλοι κουρασμένοι και ταλαιπωρημένοι…» (μαρτυρία πρόσφυγα στο εκθεσιακό κέντρο Αγυιάς, 16.02.2025).

Εκθεσιακό κέντρο Αγυιάς, χώρος προσωρινής “φιλοξενίας” για άτομα που χρήζουν ανθρωπιστικής βοήθειας: Το μόνο διαφορετικό αυτή τη φορά, η βροχή. Τις βροχερές μέρες τα παράθυρα και το στέγαστρο οροφής στάζουν νερά, ο χώρος γίνεται ακόμη πιο κρύος από την υγρασία και τα λιμνάζοντα νερά.

Την ώρα που η πόλη είναι ασφυκτική, καθώς έχει κατακλυστεί ξανά με τους δολοφόνους του πλανήτη, περιγράφουμε για πολλοστή φορά την ίδια συνθήκη σε μια γωνιά αθέατη στα μάτια των πολλών: ένα κτήριο υπό εγκατάλειψη, χωρίς θέρμανση, με πέντε χημικές τουαλέτες και μια και μοναδική βρυσούλα στην άκρη, έσπασαν όμως πλέον οι σωλήνες της… Για ντουζιέρες ούτε λόγος.

Η ιστορία ίδια μα οι άνθρωποι κάθε φορά άλλοι. Σε κοιτούν με αυτά τα μάτια, περιμένοντας καρτερικά, ξυπόλυτοι, χωρίς ζεστά ρούχα οι περισσότεροι, στοιβαγμένοι κατάχαμα, χωρίς στρώματα, σε αυτές τις πενταβρώμικες κουβέρτες, πάντα οι ίδιες φυσικά. Ταλαιπωρημένοι άνθρωποι, ναυαγοί αρκετές φορές, με ρούχα μες στην αλμύρα —και τον εμετό καμιά φορά λόγω θαλασσοταραχής— δεν δικαιούνται ούτε ένα ντουζ να κάνουν, ούτε ένα σαπούνι να πλύνουν έστω τα χέρια τους.

Ευτυχώς, πέρα από κάλτσες και σαπούνια, αυτή τη φορά δώσαμε μπουφάν και ζεστά ρούχα που πρόσφεραν όσες και όσοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας για τη συλλογή ειδών ρουχισμού και πρώτης ανάγκης.

Κατά τη διανομή, ένας άνθρωπος λιποθύμησε, μα ούτε ράντζο να ξαπλώσει δεν υπήρχε, και ούτε ο Ερυθρός Σταυρός φάνηκε να έχει κάποιου είδους εξοπλισμό. Καμία πρόθεση να μεταφερθεί στο νοσοκομείο…

Οι εξαγγελίες για τη δημιουργία σταθερών χώρων προσωρινής φιλοξενίας έχουν καταντήσει ανέκδοτο. Φαίνεται πως μια χαρά τους εξυπηρετεί ο άθλιος χώρος στην Αγυιά, απομακρυσμένος και φρουρούμενος. Άλλωστε, μια τέτοια επιλογή ευθυγραμμίζεται απόλυτα με τη ρατσιστική αντιμεταναστευτική πολιτική του αρμόδιου υπουργείου και του κράτους γενικά.

Και τα ερωτήματα προς όλους τους (αν)αρμόδιους παραμένουν τα ίδια:

Πότε θα γίνει η μονοθεματική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου —που υποσχέθηκε ο δήμαρχος σχεδόν ένα χρόνο πριν— για τη φιλοξενία αυτών των ανθρώπων;

Οι διαχειριστές των δημοτικών κονδυλίων θα κάνουν κάτι ουσιαστικό για τις βασικές ανάγκες ταλαιπωρημένων ναυαγών που βρίσκονται κάθε εβδομάδα εδώ; Ή μόνο για τη διαφήμιση του τουριστικού προϊόντος και για φιέστες βρίσκουν λύσεις απ’ το πουθενά και ξεκλειδώνονται ως δια μαγείας οι κωδικοί; Πόσο δαπανηρή μπορεί να είναι η κατασκευή έστω κάποιων ντουζιέρων μπροστά στα υπερκοστολογημένα έργα βιτρίνας; (βλέπε αγορά χριστουγεννιάτικου δέντρου, αξίας 30.000€_ https://www.haniotika-nea.gr/dentro-axias-30-000-eyro/)

Γιατί επιμένουν να κωφεύουν οι αρμόδιες υπηρεσίες και ο εθνικός μηχανισμός εντοπισμού και προστασίας ασυνόδευτων ανηλίκων; Πού είναι τα κλιμάκια υπηρεσίας ασύλου;

Μέχρι πότε η ύπατη αρμοστεία θα παραμένει άφαντη ενώ τα διεθνώς κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται κατάφωρα από πλευράς κυβερνητικών και τοπικών αρχών;

Πού είναι οι οργανώσεις που συνδράμουν σε τέτοιες ανθρωπιστικές κρίσεις; O ρουχισμός, τα είδη προσωπικής υγιεινής, κλίνες, κτλ., θα μπορούσαν, έστω στοιχειωδώς και πρόσκαιρα, να ανακουφίσουν αυτούς τους ανθρώπους.

Δε θα σταματήσουμε να λέμε:

Δεν είναι ούτε εγκληματίες, ούτε “αναξιοπαθούντες”, είναι τ’ αδέρφια μας που ψάχνουν γη να ζήσουν, ν’ ανασάνουν.

Αξιοπρεπής υποδοχή και φιλοξενία σε κάθε ναυαγό!

Ελεύθερη μετακίνηση για όλες-ους!

Ανοιχτά σύνορα!

Καλοδεχούμενοι πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες, ανεπιθύμητοι οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ!

Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών Χανίων

Φλεβάρης 2025