ΜΠΑΤΣΟΙ, ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ, ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ, ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ
Ο ΛΟΦΟΣ ΚΑΣΤΕΛΙ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ
Τη Δευτέρα 01η Απριλίου (γύρω στις 9 το πρωί) κατασταλτικές δυνάμεις εισβάλλουν στο κατειλημμένο τμήμα του λόφου «Καστέλι» στα Χανιά, και εκκενώνουν την Κατειλημμένη Πρυτανεία και την Κατάληψη Rosa Nera. Στο πλαίσιο της επιχείρησης προβαίνουν σε 8 συλλήψεις ατόμων που βρίσκονταν στη στεγαστική δομή «η Στέγη των Ρόδων». Ήδη από το 2017 χρονολογείται η αγαστή συνεργασία επενδυτών (Belvedere ΕΠΕ) και πρυτανικών αρχών του Πολυτεχνείου Κρήτης (Βασίλης Διγαλάκης) για τη δημιουργία ξενοδοχείου στον χώρο της κατάληψης. Τον Σεπτέμβριο του 2020, λαμβάνει χώρα η πρώτη εκκένωση της κατάληψης στα Χανιά. Το τελεσίγραφο του Χρυσοχοΐδη έρχεται να εξυπηρετήσει τα σχέδια πρύτανη-επενδυτών, και παράλληλα να εφαρμόσει την κυβερνητική ατζέντα για την επίθεση σε κάθε μορφή οργάνωσης και αντίστασης από τα κάτω. Οι τοπικές αντιστάσεις όχι μόνο δεν κάμπτονται αλλά δυναμώνουν, και δίνουν την απάντησή τους εννιά μήνες μετά, ανακαταλαμβάνοντας το κτήριο της Rosa Nera, και προχωρώντας σε κατάληψη του κτηρίου της Πρώην Πρυτανείας. Λίγα χρόνια μετά, ο νέος πρύτανης του Πολυτεχνείου Ζερβάκης ακολουθεί τα χνάρια του προκατόχου του, ανανεώνοντας τη σύμβαση με τη Βelvedere, η οποία παίρνει τα «κλειδιά του λόφου» ακόμη μια φορά από τους μπάτσους. Σε τοπικό επίπεδο, η κίνηση αυτή έρχεται να ενισχύσει την ήδη ασφυκτική συνθήκη που θέλει την πόλη των Χανίων μία πόλη-θέρετρο· ένα απέραντο διασκεδαστήριο αποκλειστικά για τουρίστες και νατοϊκούς, από το οποίο εξοστρακίζεται οποιαδήποτε άλλη κοινωνική δραστηριότητα.
Ο ρόλος των πανεπιστημίων
Το πανεπιστήμιο, ως κρατικός θεσμός, δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τις επιταγές της εκάστοτε εξουσίας. Οι τελευταίες δεκαετίες βρίσκουν τα πανεπιστήμια άρρηκτα συνδεδεμένα με το νεοφιλελεύθερο δόγμα και την αγορά. Στο πλαίσιο αυτό, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η θεσμοθέτηση της παρουσίας της αστυνομίας εντός των ιδρυμάτων, η αδιάκοπη προσπάθεια για πλήρη αποστείρωσή τους από κάθε συλλογική και ατομική έκφραση, και η σταδιακή ιδιωτικοποίησή τους, θέτουν το πλαίσιο για πλήρη έλεγχο με ορίζοντα την τάξη και την ασφάλεια. Οι διοικήσεις των πανεπιστημίων ενσαρκώνουν όλο και περισσότερο το επιχειρηματικό πρότυπο που έχουν εισάγει τα πρόσφατα νομοσχέδια (Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, Πιερρακάκη). Το πανεπιστήμιο επιχειρεί και λειτουργεί ολοένα και περισσότερο με όρους μπίζνας-κερδοφορίας. Οι πρυτάνεις θυμίζουν manager, η γνώση υποτάσσεται στο χρήμα, και παράγεται από τους προνομιούχους για τη διατήρησή της θέσης τους. Oι αυτοαποκαλούμενοι «ναοί της γνώσης» φιλοξενούν όλο και περισσότερα αιματοβαμμένα project για τη Frontex, το NATO, τους μπάτσους και λοιπούς πειθαρχικούς λειτουργούς. Σε όλο αυτό το ψηφιδωτό, το πανεπιστήμιο παύει να είναι κοινωνικός χώρος, και «παραφωνίες» όπως κατειλημμένοι χώροι και στέκια βρίσκονται στο στόχαστρο. Τέτοια «παραφωνία» αποτελεί για το Πολυτεχνείο Κρήτης ο κατειλημμένος λόφος Καστέλι, που είναι παράλληλα ένα από τα φιλέτα του για τη συνέχιση της κερδοφορίας του. Αντίστοιχη παραφωνία αποτελεί και το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης, το οποίο απειλείται με εκκένωση από την πρώτη μέρα της κατάληψής του στις 24/02/2024.
Χανιά: Μία πόλη-θέρετρο, μία πόλη-φέρετρο
Ως ένας από τους πλέον τουριστικούς προορισμούς, τα Χανιά είναι παραδομένα στις επιταγές της τουριστικής βιομηχανίας. Το κάθε εκατοστό γης μετριέται σε φράγκα και σε χαρούμενες κριτικές. Ένα ασφυκτικό περιβάλλον όπου τα αφεντικά εντατικοποιούν την εκμετάλλευση των εργαζομένων, ενώ το κεφάλαιο ξεζουμίζει τους φυσικούς πόρους, και δημιουργεί ένα πρόσφορο έδαφος για επενδύσεις και θεαματικές βιτρίνες. Το παζλ της ασφυκτικής κατάστασης συμπληρώνεται με τη βαριά πολεμική υποδομή (βάση των ΗΠΑ, βάση του ΝΑΤΟ, 115 πτέρυγα μάχης, ναύσταθμος), η οποία συμβάλλει στην κανονικοποίηση της εικόνας του πολέμου στα μάτια και τη συνείδηση της κοινωνίας, αποτελώντας παράλληλα οργανικό κομμάτι στην ενίσχυση της τοπικής οικονομίας. Ο τόπος μετατρέπεται σε μία αναντικατάστατη κουκίδα στον πολεμικό χάρτη. Το νήμα της εμπλοκής απλώνεται από την ανάπαυση των στρατευμάτων έως την προετοιμασία τους για στρατιωτικές επιχειρήσεις (από την Γιουγκοσλαβία ως το Ιράκ, και από την Ερυθρά Θάλασσα έως την Παλαιστίνη).Για να ζήσει λοιπόν ο κάθε τουρίστας και ο κάθε μισθοφόρος και στρατιώτης τον μύθο του στα Χανιά, οτιδήποτε δεν συνάδει με τις καταναλωτικές ορέξεις τους εκτοπίζεται από τα σοκάκια του μεγάλου μας τσίρκου. Οτιδήποτε κατοικεί και κινείται στους δρόμους, τις πλατείες, τις γωνιές, τις γειτονιές και τους απελευθερωμένους χώρους, εκτοπίζεται με φόλες, εκκενώσεις, τραπεζοκαθίσματα, υψηλά ενοίκια και βραχυπρόθεσμες μισθώσεις. Σε αυτή τη διαδικασία εξευγενισμού το κράτος θέτει τους κανόνες του παιχνιδιού, θωρακίζοντας το νομικό του οπλοστάσιο (νόμοι περί boutique hotel, άρσης προστατευόμενων περιοχών και αιγιαλού, περί στρατηγικών επενδυτών, ενέργειας, νέος ποινικός κώδικας κ.λπ.). Την εφαρμογή τους αναλαμβάνει ο ένστολος κατασταλτικός του βραχίονας. Η κρατική καταστολή ενισχύεται και συμπληρώνεται από τη διαχρονική στάση των καθεστωτικών ΜΜΕ, που, όπως πάντα, αναλαμβάνουν τον βρώμικο ρόλο της συγκάλυψης και της διαστρέβλωσης, που αποσκοπεί στην απάθεια της «κοινής γνώμης» με στόχο την απομόνωση όσων αγωνίζονται.
Οι καταλήψεις είναι τα σπίτια του αγώνα
Ο κατειλημμένος λόφος Καστέλι είναι για εμάς μια ανάσα ελευθερίας.Ένα απελευθερωμένο έδαφος ζωτικής σημασίας, απέναντι σε αυτό το ασφυχτικό δυστοπικό περιβάλλον. Αποτελεί σπίτι συλλογικού αγώνα και οργάνωσης, χώρο πολιτικής ζύμωσης και συλλογικής ζωής. Μίας ζωής που δεν διαμεσολαβείται από το εμπόρευμα, τα φράγκα, την εκκωφαντική κενότητα του θεάματος, τους ψηφιακούς αποκλεισμούς, την πατριαρχική λογική της ιδιοκτησίας πάνω στα σώματα, τη φύση και τα άλλα ζώα. Είναι το μέρος που συναντιόμαστε και δρούμε οριζόντια, αντιιεραρχικά και ισότιμα, διαρρηγνύοντας τον θεσμό της ιδιοκτησίας, χλευάζοντας συνολικά την παντοδυναμία του κράτους και της κυριαρχίας.Οι διακηρύξεις του κάθε Χρυσοχοΐδη για το τέλος των καταλήψεων απαντώνται με το κύμα (ανα)καταλήψεων και την παρουσία μας στους δρόμους. Από την Αλεξανδρούπολη μέχρι το Ηράκλειο, οι αδιαμεσολάβητοι οριζόντιοι αγώνες μέσα από την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, μας συσπειρώνουν και μας δυναμώνουν. Στη δυστοπία που μας επιβάλλουν, ταξιδεύουμε με κατεύθυνση την ουτοπία, με πειρα(μα)τικούς χάρτες τις καταλήψεις.Δεν θα αφήσουμε να γίνουν ανάμνηση η συντροφικότητα και η συλλογική φροντίδα των επιθυμιών και των αναγκών όσων δεν εκφράζονται μέσα από τις αποστειρωμένες κοινωνικές σχέσεις, τις τηλεοράσεις και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν θα γίνουν ανάμνηση οι συζητήσεις για τις αγωνίες μας, το μοίρασμα, η επαφή μας με τα αποκλεισμένα άτομα αυτού του κόσμου, οι ραδιουργίες και τα πειράματά μας, οι δομές αυτομόρφωσης. Δεν θα αφήσουμε να γίνει ανάμνηση το όραμά μας για μία άλλη κοινωνία.
ΘΕΛΟΥΝ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΓΙΑ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ
ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΝ ΣΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΩΡΑΕΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ
ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΟΛΑ ΠΙΣΩ
ΘΑ ΞΑΝΑΜΠΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΗ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ
Δίκτυο Αναρχικών/Αντιεξουσιαστριών από την Κατειλημμένη Πρυτανεία
Σύντροφοι/Συντρόφισσες
Άρθρα αναγνωστών μέσω Email
