Ρέθυμνο : ΑΔΡΕ – Εφημερίδα δρόμου “ΞΑΣΟΥ” – Ενάντια στη συγκάλυψη της υπόθεσης trafficking του ανήλικου κοριτσιού στον Κολωνό

Ορέστης: Σκοτίστηκα για τον Δία.
Η δικαιοσύνη είναι δουλειά των ανθρώπων
και δεν έχω ανάγκη να τη μάθω από τους θεούς.
Σαρτρ, Οι μύγες
Στην εποχή της βαρβαρότητας που ζούμε, έννοιες όπως αυτές της ανθρωπιάς, της δικαιοσύνης και της κοινής λογικής τείνουν να ρευστοποιούνται και να χάνουν το νόημά τους. Όσο παρακολουθούμε με οργή την απροκάλυπτη προσπάθεια του κρατικού μηχανισμού να αποσιωπήσει το ζήτημα των Τεμπών, έρχεται και η πρόταση της εισαγγελέως Μαρίας-Ελένης Νικολού για την υπόθεση trafficking του 12χρονου κοριτσιού στον Κολωνό, η οποία, αγνοώντας επιδεικτικά την κατάθεση του θύματος, ξεπλένει τον παιδοβιαστή και μαστροπό Ηλία Μίχο, παρουσιάζοντάς τον ως «ερωτευμένο», που «συνευρισκόταν συναινετικά» με το 12χρονο παιδί (!), το οποίο «εκδιδόταν από πριν». Σύμφωνα με την πρόταση της Νικολού, ο Ηλίας Μίχος δεν διαδραμάτισε παρά ρόλο «διευκόλυνσης στην εκπόρνευση του κοριτσιού»και πρότεινε την απαλλαγή του από τις κατηγορίες για βιασμό ενηλίκου, εξαναγκασμό σε μαστροπεία και εμπορία ανθρώπου.


Η πρόταση αυτή της εισαγγελέως Νικολού επιβεβαιώνει με τον πιο βδελυρό τρόπο τον ρόλο των κρατικών θεσμών και της αστικής δικαιοσύνης στις υποθέσεις της έμφυλης βίας, θυμίζοντας πως οι μηχανισμοί τους είναι εδώ για να τη νομιμοποιήσουν και να τη θρέψουν, αποτελειώνοντας ό,τι ξεκίνησαν οι θύτες, μέσα από τη συγκάλυψή τους, την υλοποίηση των απειλών τους, την τρομοκρατία προς τα θύματα και την ώθησή τους στη σιωπή.

Αυτή η ασυλία που προσφέρεται στον Μίχο και τους υπόλοιπους παιδοβιαστές κατηγορούμενους επισφραγίζει την ενοχοποίηση της μητέρας του κοριτσιού, η οποία, παρότι ήταν αυτή που κατήγγειλε τον βιασμό και τη σωματεμπορία του παιδιού της, βρέθηκε στο στόχαστρο της δικαιοσύνης και φυλακίστηκε, όταν δεν δέχτηκε να εξαγοραστεί η σιωπή της.
Η φυλάκιση της μητέρας ως εξιλαστήριου θύματος, προκειμένου να πέσουν στα μαλακά οι, κατά πάσα πιθανότητα, υψηλά ιστάμενοι εμπλεκόμενοι στο κύκλωμα trafficking, οδήγησε τα υπόλοιπα ανήλικα παιδιά της οικογένειας σε ίδρυμα, επιβεβαιώνοντας με τον πιο απτό τρόπο ότι η αστική δικαιοσύνη υπηρετεί το δίκιο των ισχυρών επιφυλάσσοντας την πλήρη εξαθλίωση και την υποτίμηση της αξίας των ζωών των καταπιεσμένων ανθρώπων, που δεν έχουν καμία ελπίδα να βρουν το δίκιο τους απέναντι στις πολιτικές και οικονομικές διασυνδέσεις των ισχυρών.

Ο κοινός παρονομαστής στις φρικτές υποθέσεις βιασμών και παιδοβιασμών, trafficking, έμφυλης και σεξουαλικής βίας που έρχονται στο φως το τελευταίο διάστημα είναι καταρχάς η διαχείρισή τους από το κράτος, την ΕΛ.ΑΣ, τη δικαιοσύνη και τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε., που σπεύδουν να προσφέρουν άφεση αμαρτιών στους θύτες, διαπομπεύοντας τα θύματα και τρομοκρατώντας τα παραδειγματικά, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη σιωπή από τα επόμενα. Είναι χαρακτηριστική η υπόθεση της 19χρονης γυναίκας που κατόρθωσε να δραπετεύσει από τον βιαστή και μαστροπό της Μπουγιούκο, μέλος της ΕΛ.ΑΣ. Το δικαστήριο αρνήθηκε να εξετάσει τα καταφανή στοιχεία που συνδέουν τον θύτη με το κύκλωμα σωματεμπορίας Greekpolicemafia, αφήνοντας τελικά ελεύθερο τον Μπουγιούκο, ο οποίος μάλιστα εκτός από τις απειλές προς το θύμα, τη μήνυσε και για παράνομη εκπόρνευση, στην οποία ο ίδιος την εξανάγκαζε!

Η τοπική κοινωνία του Ρεθύμνου δεν έχει μείνει αλώβητη από αυτή τη συνθήκη, καθώς τον προηγούμενο μήνα αποκαλύφθηκε ο κατά συρροή βιασμός από πλήθος ανδρών ενός 15χρονου κοριτσιού στην περιοχή του Μυλοποτάμου,το οποίο εκδιδόταν από κύκλωμα μαστροπείας από όταν ήταν 12 χρονών. Η υπόθεση αυτή δεν θα μπορούσε να συμβαίνει χωρίς τη συνδρομή της αποσιώπησης μέρους της ντόπιας κοινωνίας, που επέτρεπε στην υποκρισία των, κατά τα άλλα «οικογενειαρχών, καλών χριστιανών» να λειτουργεί ως άλλοθι για τον βιασμό ενός παιδιού.

Οι υποθέσεις παιδοβιασμών και trafficking στον Κολωνό και τον γειτονικό μας Μυλοπόταμο, τα αναρίθμητα θύματα σωματεμπορίας, οι δεκάδες γυναικοκτονίες και κακοποιήσεις γυναικών και θηλυκοτήτων μας υπενθυμίζουν πως η έμφυλη βία, ακόμη κι όταν λαμβάνει χώρα πίσω από κλειστές πόρτες, οπλίζεται και τελικά νομιμοποιείται από τον κρατικό μηχανισμό και από το σαθρό σύστημα της πατριαρχίας και των κοινωνικών ανισοτήτων. Έχουμε χρέος να σταθούμε με αλληλεγγύη δίπλα σε κάθε ανήλικο ή ενήλικο θύμα, χτίζοντας από τα κάτω κοινότητες αλληλεγγύης και εστίες αγώνα ενάντια σε ένα κακοποιητικό σύστημα που εξουσιάζει τις ζωές μας.
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

ΜΑΡΤΙΟΣ 2024