ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ, ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5
«Η ανεξάρτητη δικαιοσύνη και ο σωφρονισμός είναι ένα παραμύθι που όλο και λιγότεροι πιστεύουν. Γιατί βγαίνει στη φόρα πώς λειτουργεί το ελληνικό κράτος και η αστική δικαιοσύνη. Υπάρχει μια λογική σύμφωνα με την οποία άμα δεν είσαι δικός τους, αν δεν είσαι του συστήματος, άμα δεν έχεις λεφτά να πληρώσεις, θα περάσεις δύσκολα. Και πάνω σε αυτό μπορώ να βάλω τον εαυτό μου ως άλλη μια περίπτωση. Άλλη μια περίπτωση όμως όπου η συνείδηση μου δεν μου επιτρέπει να υποστώ, και να υπομένω, και να περιμένω όσα χρόνια θέλουν να βάλουν επιπλέον από την ποινή, επειδή δεν είμαι δικός τους, επειδή δεν είμαι παιδί του συστήματος, αντιθέτως είμαι εχθρός του».
Γ. Μιχαηλίδης, απόσπασμα από ραδιοφωνική εκπομπή στο 1431ΑΜ
Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται έγκλειστος από το 2013 στις ελληνικές φυλακές. Στο διάστημα αυτό η επιλογή του να υπερασπιστεί ηθικά και πολιτικά τη ληστεία τράπεζας για την οποία καταδικάστηκε, καθώς και η στάση του μέσα στη φυλακή, τον έφεραν αντιμέτωπο με την τιμωρητική στάση που δείχνει το κράτος απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους. Αφού του στέρησαν τις εκπαιδευτικές άδειες, και μπροστά στον κίνδυνο να μεταφερθεί σε κλειστή φυλακή, κατάφερε να αποδράσει προσωρινά από τις αγροτικές φυλακές Τίρυνθας το 2019, μέχρι την εκ νέου σύλληψή του.
Ενώ από το Δεκέμβρη του 2021 πληροί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για να αποφυλακιστεί υπό όρους, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας απέρριψε το αίτημά του «καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων». Παρατείνει έτσι την αιχμαλωσία του χρησιμοποιώντας νομικά παραθυράκια. Η απόφαση αυτή του συμβουλίου με ένα τέτοιο σαθρό επιχείρημα δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας για τον εκδικητικό ρόλο της αστικής δικαιοσύνης προς όποιον και όποια δεν κάνει πίσω και στηρίζει τις επιλογές του αγώνα του/της.
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης συνεχίζοντας να αγωνίζεται ενάντια στον κρατικό και δικαστικό ρεβανσισμό, βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23/05 με στόχο την αποφυλάκισή του. Χρησιμοποιεί το ύστατο μέσο αγώνα, ένα από τα ελάχιστα που μπορεί να επιλέξει κάποιος φυλακισμένος, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία και την ίδια του τη ζωή, διεκδικώντας την ελευθερία του.
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης πληρώνει σήμερα το τίμημα της επιλογής του να σταθεί έμπρακτα ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο, και την επίθεση που έχουν εξαπολύσει σε ολόκληρη τη ζωή, αλλά και στον ίδιο τον πλανήτη που έχουν τεμαχίσει με σύνορα και φράχτες. Διακρατικοί πόλεμοι για φυσικούς πόρους και συμφωνίες για πολεμικό εξοπλισμό, που πληρώνονται με αίμα χιλιάδων αθώων με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη ρωσο-ουκρανική σύρραξη που μαίνεται μέχρι και σήμερα. Γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί που εξαναγκάζουν στη μετανάστευση και μετατρέπουν τη Μεσόγειο σε νεκροταφείο. Ολοένα αυξανόμενη ακρίβεια, φτωχοποίηση των πολλών και συσσώρευση πλούτου για τους λίγους, τους εκμεταλλευτές των κοινωνικά αδύναμων, και τις τράπεζες που εκμεταλλεύονται και συμβάλλουν στην εξαθλίωση ληστεύοντας όσους αναγκάζονται να δανειστούν και όσους δεν μπορούν να πληρώσουν. Οι πολυεθνικές και οι βιομηχανίες, για να διασφαλίσουν την κερδοφορία τους, εξαναγκάζουν το ξεπούλημα χρόνου από τη ζωή μας για ψίχουλα, με την προστασία των αντιεργατικών νόμων του κράτους. Εκμεταλλεύονται και εμπορευματοποιούν το σώμα και την ίδια τη ζωή άλλων ειδών, λεηλατούν και καταστρέφουν τη γη, το νερό, την τροφή, και τον ίδιο τον αέρα που αναπνέουμε, ληστεύοντας ζωτικό χώρο και τη δυνατότητα για ελευθερία και αυτοδιάθεση, θέτοντας σε κίνδυνο ανθρώπινους και μη πληθυσμούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτή της συνθήκης είναι και η πρόσφατη πανδημία.
Ενισχύοντας αυτή τη γενικευμένη επίθεση, το ελληνικό κράτος εφαρμόζει το δόγμα «νόμος και τάξη» και αναβαθμίζει διαρκώς την καταστολή και το νομικό του οπλοστάσιο. Περιορίζει τα εργασιακά δικαιώματα και ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση, περιορίζει το δικαίωμα στην απεργία, και το δικαίωμα στις διαδηλώσεις, στις οποίες επιτίθεται εξασκώντας το μονοπώλιο της βίας. Μπάτσοι στα πανεπιστήμια, εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων, κρατικές δολοφονίες και θανατηφόρες καταδιώξεις, ενώ δαπανώνται υπέρογκα ποσά για τον εξοπλισμό μπάτσων και στρατού. Με αφορμή το «καθεστώς έκτακτης ανάγκης» της πανδημίας, αυξάνεται ο έλεγχος και ο περιορισμός της κυκλοφορίας, αλλά και ο έλεγχος στο ίδιο το σώμα με υποχρεωτικά τεστ και εμβόλια, μέτρα που ήρθαν για να κανονικοποιηθούν και να ξαναέρθουν ενισχυμένα. Σημαντικό μέρος της κρατικής καταστολής αποτελεί η στοχοποίηση και εξόντωση των πολιτικών του αντιπάλων, με την αναβάθμιση τρομονόμου και ποινικού κώδικα, την ποινικοποίηση της αλληλεγγύης και των συντροφικών και συγγενικών σχέσεων, την παράταση της αιχμαλωσίας τους στις φυλακές, σκληραίνοντας τους όρους αποφυλάκισής τους.
Ο βασικός ρόλος της αστικής δικαιοσύνης είναι να πειθαρχεί τους καταπιεσμένους και τις εκμεταλλευόμενες, ώστε να μην αμφισβητεί τις δομικές αντιθέσεις της κρατικής – καπιταλιστικής οργάνωσης της κοινωνίας. Σε συνεργασία με τα καθεστωτικά ΜΜΕ και social media, εξυπηρετεί και προστατεύει τα συμφέροντα των κυρίαρχων (υπόθεση Λιγνάδη, δολοφονία Zackie Oh, ελαφρυντικά Κορκονέα, ξέπλυμα ένστολων δολοφόνων του Σαμπάνη, αποφυλακίσεις φασιστών της Χρυσής Αυγής, υπόθεση Noor 1), ενώ από την άλλη, φέρεται εκδικητικά στον κόσμο που αγωνίζεται.
Η εκδικητική μεταχείριση του αναρχικού Γιάννη Μιχαηλίδη από το κράτος, εντάσσεται σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο της περαιτέρω αυταρχικοποίησης των ζωών μας. Ο σύντροφος βρίσκεται μέχρι σήμερα έγκλειστος στα κελιά της δημοκρατίας γιατί συνέχισε με τη συνέπεια των επιλογών του και εντός και εκτός των τειχών, να υπερασπίζεται τον πολύμορφο αγώνα ενάντια στην κοινωνική εκμετάλλευση και την κάθε μορφή εξουσίας. Για εμάς ο αγώνας για την αποφυλάκισή του δεν αφορά μόνο τον ίδιο, αφορά όλα εκείνα που αρνούνται να συμβιβαστούν στις κρατικές προσταγές και συνεχίζουν να αντιστέκονται στον κόσμο της κυριαρχίας. Διότι η ζωή αναπνέει μέσα στον αγώνα για το γκρέμισμα κάθε φυλακής, κάθε κλουβιού, κάθε ψυχιατρείου, μέχρι τη δόμηση ενός κόσμου ελευθερίας και αλληλεγγύης, ενός κόσμου όπου θα στεκόμαστε ο ένας δίπλα στην άλλη, χωρίς σύνορα και στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς έμφυλη και φυλετική καταπίεση, χωρίς ταξική εκμετάλλευση, χωρίς τη λεηλασία και την καταστροφή του πλανήτη και της ζωής.
Δεν υπάρχει δρόμος προς την ελευθερία. Η ελευθερία είναι ο δρόμος.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΕΘΡΙΑ ΕΝΟΣ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΟΛΩΝ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΚΛΟΥΒΙΟΥ
Πρωτοβουλία αλληλεγγύης με τον αναρχικό Γιάννη Μιχαηλίδη
Χανιά, Ιούνιος 2022