Δεν είναι αργία – είναι απεργία Μίσος για τα αφεντικά και την αστυνομία Καλούμε στην πορεία της 1ης Μάη Κυριακή στο Άγαλμα Βενιζέλου στις 10:00 Συνέλευση Ανέργων-Εργαζομένων
Διανύουμε το 3ο χρόνο της πανδημίας του covid-19 με τραγικά αποτελέσματα για την κοινωνική βάση, σε υγειονομικό αλλά και σε οικονομικό επίπεδο. Ο ερχομός του ιού ήρθε να επιταχύνει την διαφαινόμενη οικονομική κρίση, που το καπιταλιστικό σύστημα βαράει πλέον όλο και συχνότερα ως δομικό και αναντικατάστατο στοιχείο του. Το κράτος με μοναδικό στόχο την προάσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου και της αστικής τάξης, δημιουργεί μια σειρά από νόμους και άρθρα για την «πολυπόθητη» διάσωση της οικονομίας με επιτομή το τερατούργημα του ν/σ Χατζηδάκη. Πολλά από τα επίμαχα άρθρα του ν/σ ήρθαν απλά να νομιμοποιήσουν την εργασιακή τρομοκρατία και να εντείνουν το αίσθημα της επισφάλειας στον κόσμο της εργασίας, όπως η κατάργηση του 8ωρου και οι απλήρωτες υπερωρίες, μέχρι την έμμεση ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, επιβάλλοντας στα σωματεία το ηλεκτρονικό φακέλωμα των μελών τους .
Η κρατική διαχείριση έδωσε πάτημα και στα μικρά-μεσαία αφεντικά να οξύνουν την προσπάθεια άντλησης κέρδους από τις πλάτες των εργαζομένων τους. Οι συνθήκες δουλειάς στην πλειονότητα των κλάδων αποτελούν μια κόλαση για τους περισσότερους/ες με φαινόμενα όπως ελαστικοποίηση του ωραρίου, κατάργηση κυριακάτικου ρεπό, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αλλά και την καλπάζουσα ανασφάλιστη εργασία να αποτελούν καθημερινότητα. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο,παίρνουν ως ανταμοιβή από τα αφεντικά εξευτελιστικά μεροκάματα πείνας.
Παράλληλα μεθοδεύεται από τις “δυνάμεις” της αγοράς, με τις υπέρογκες ανατιμήσεις των αγαθών και την αύξηση του κόστους επιβίωσης, με στάσιμους αν όχι μειωμένους μισθούς, η υποτίμηση της εργατικής δύναμης. Οι αυξήσεις των ειδών πρώτης ανάγκης,των τιμολογίων της ΔΕΗ(καταγράφεται πως το 34% του πληθυσμού ζει σε συνθήκες ενεργειακής φτώχειας, είτε αδυνατώντας να πληρώσει τους λογαριασμούς, είτε να έχει πρόσβαση σε ηλεκτροδότηση) και στις τιμές των ενοικίων (περί το 70% αδυνατεί την εξόφλησή του), είναι μια πολιτική κράτους και κεφαλαίου που εξυπηρετεί την έμμεση μείωση μισθών για να καταλήξει στην υποτίμηση της ζωής των εργαζομένων.
Με την εμφάνιση του covid-19 εμφανίζονται με μαζικούς όρους νέες μορφές εκμετάλλευσης της εργασίας στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα στον τριτογενή παραγωγικό τομέα αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς η μέθοδος της τηλεργασίας και ένας νέος κύκλος εξαθλίωσης των εργαζομένων, παίρνει σάρκα και οστά. Η 24ωρη δέσμευση στην δουλειά, οι απλήρωτες υπερωρίες και η μετακύλιση του κόστους των μέσων παραγωγής από το αφεντικό στον εργαζόμενο ,δείχνουν τις κατευθύνσεις που χαράζει το κεφάλαιο όσο αναφορά την αναδιάρθρωση της εργασίας. Ακόμα και στο κλάδο των διανομέων,οι μεγάλες διαδικτυακές πλατφόρμες, τύπου e-food και wolt ακολουθώντας τις ίδιες τακτικές με κάποιες επιμέρους διαφορές, προώθησαν το freelancing για τους οδηγούς delivery, απαλλάσσοντας τις εταιρείες από το κόστος της ασφάλισης και της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ).
Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης το κράτος αναλαμβάνει να κάμψει τις οποίες κοινωνικές/ταξικές αντιστάσεις με ωμή καταστολή, όπως αυτή που δέχτηκαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις των γιατρών με αίτημα την ενίσχυση του ΕΣΥ, μέχρι τις ρίψεις κρότου λάμψης από τις δυνάμεις των ΜΑΤ εντός του εργοστασίου των πετρελαίων Καβάλας, που έβαλε σε κίνδυνο την ζωή των εργατών απεργών, αναδεικνύοντας την θανατοπολιτική της κρατικής ατζέντας απέναντι στην κοινωνική βάση.
Μέσα στην παρούσα συνθήκη των αντιλαϊκών/αντεργατικών πρακτικών της «ελεύθερης αγοράς» και των νεοφιλελεύθερων διαχειριστών του κράτους, οι εργαζόμενοι/ες έχουν να μετρούν την τελευταία διετία αρκετούς νικηφόρους αγώνες με δυναμικές απεργίες σε πανελλαδικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο,αποδεικνύοντας έτσι στην πράξη, πως η οικονομική και πολιτική ισχύ του κεφαλαίου, καταρρέει μπροστά στην οργανωμένη ταξική απαίτηση των «από τα κάτω». Τρανό εγχώριο παράδειγμα ταξικής εργατικής διεκδίκησης είναι κινητοποιήσεις σαν αυτές στην Cosco στο λιμάνι του Πειραιά, στους αγώνες των ντελιβεράδων ενάντια στην e-food, στα πετρέλαια Καβάλας ενώ την ίδια στιγμή οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ δίνουν πολύμηνη μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της και τις επικείμενες μαζικές απολύσεις.
Παράλληλα, σε διάφορες χώρες της Ευρώπης,το προλεταριάτο οργανώνεται και αντεπιτίθεται σε μικρά και μεγάλα αφεντικά στο πλαίσιο της διεκδίκησης, όπως στην περίπτωση των 422 απολύσεων με e-mail των εργαζομένων της εταιρείας GKN στην Ιταλία, κρίθηκαν παράνομες από το αρμόδιο δικαστήριο χάριν στον πολύμορφο αγώνα των απεργών στην εν λόγω βιομηχανία. Μαζικές διαδηλώσεις έγιναν και στο Κάντιθ της Ισπανίας από τους μεταλλεργάτες με αιτήματα αυξήσεις στους μισθούς και υπογραφή συλλογική σύμβαση εργασίας. Οι αγώνες των εργατικών διεκδικήσεων δείχνουν πως οι γιγάντιες εταιρείες έχουν πήλινα πόδια αν το αποφασίσει η εργατική τάξη.
Από την πλευρά μας, αντιλαμβανόμαστε πως κάθε εργατική πρωτομαγιά μας παρακινεί να διεκδικήσουμε ξανά τον ζωτικό μας χώρο στο πεδίο του δρόμου και σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας. Η εξέγερση του Σικάγο δεν αποτελεί για εμάς άλλη μια επέτειο ή αργία, αντιθέτως αποτελεί μια ακόμη υπενθύμιση για την οργάνωση των καθημερινών μαςαντιστάσεων εναντία στο υπάρχον οικονομικό και πολιτικό σύστημα που παράγει μόνο καταπίεση, φτώχεια και εξαθλίωση. Αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα που επιτάσσει η συγκυρία για αγώνες που αφορούν εργατικές διεκδικήσεις και την ταυτόχρονη σύνδεση μεκοινωνικούς αγώνες που εξελίσσονται, την οργάνωση και τη δράση στους χώρους εργασίας, την προπαγάνδιση των ιδεών μας, την οργάνωση στα σωματεία με σκοπό την ριζοσπαστικοποίηση τους και τη διάχυση της επαναστατικής προοπτικής.
Με πυξίδα πάντα την ταξική συνείδηση, εντοπίζουμε ως μόνη διέξοδο απ’ την ασφυκτική πραγματικότητα που μας επιβάλλει η κυριαρχία, την οργάνωση και συλλογικοποίησή μαςσε επίπεδο γειτονιάς, την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων, την αυτομείωση σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, τις αρνήσεις πληρωμών, τις μαζικές απαλλοτριώσεις για την κάλυψη των αναγκών μας.
Ας αποτελέσει η εργατική πρωτομαγιά το εφαλτήριο για την επανεκκίνηση των κοινωνικών αγώνων, αδιαμεσολάβητα, ισότιμα, δίκαια. Για μια ζωή η οποία θα βαδίζει στα χνάρια της κοινωνικής επανάστασης.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Συνέλευση Ανέργων-Εργαζομένων ( Κάθε Τρίτη στις 19:00 στην Κατάληψη Ευαγγελισμού )
Άρθρα αναγνωστών μέσω Email
