Δημοσιεύουμε αυτούσιο το κείμενο που μας στάλθηκε από τη Rosa Nera.

Πριν περίπου ένα χρόνο, βγήκε στο φως της δημοσιότητας η ιστορία μιας φρικτής κτηνωδίας. Ακόμα μίας φρικτής κτηνωδίας, καθώς έχουν μαζευτεί δυστυχώς πολλές τελευταία. Η ιστορία αφορά ένα –20χρονο σήμερα– παιδί με νοητική στέρηση, το οποίο βιαζόταν για χρόνια. Όλα αυτά σε ένα μικρό χωριό του Δήμου Πλατανιά, τη Γλώσσα. Μετά από τα τόσα χρόνια συγκάλυψης, κάποιοι κατήγγειλαν τον κατά συρροή βιασμό του Γιάννη, σπάζοντας την σιωπή. Για αυτή τους την επιλογή απειλούνται.

Μετά από σχετική έρευνα, 4 πρόσωπα προφυλακίστηκαν: ο πατέρας που έχει προσωρινά αποφυλακιστεί, μετά από 6 μήνες –με χαρακτηρισμό του εγκλήματός του ως πλημμελήματος– έδινε το ανυπεράσπιστο παιδί βορά στις ορέξεις παπάδων, συγγενών και άλλων κατοίκων της περιοχής. Από τους κατηγορουμένους βιαστές, ο ένας είναι γείτονας και οι άλλοι δύο παπάδες, εκ των οποίων ένας είναι και ο θείος του παιδιού. Σήμερα ο δύστυχος Γιάννης, που για ζωή γνώρισε μονάχα μια επίγεια κόλαση, βρίσκεται στο θεωρητικά προστατευμένο περιβάλλον μιας δομής στα Χανιά, με ορατό ορίζοντα μονάχα μια δίκη, στην οποία θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα κτήνη που όριζαν την αβίωτη ζωή του.

Δυστυχώς, τα όποια φώτα δημοσιότητας γύρω από αυτήν την κτηνωδία έσβησαν πριν από έναν χρόνο, λίγο μετά τις συλλήψεις. Με αφορμή την πρόσφατη πρώτη δικάσιμο του πατέρα και του γείτονα –η οποία και αναβλήθηκε για να συνδικαστούν με τους δύο κληρικούς– υπήρξε μια πρόσκαιρη έκθεσή της στη δημόσια σφαίρα. Κι όμως μετά, πάλι σκοτάδι. Βλέπετε, ο δύστυχος Γιάννης δεν είναι σε θέση ακουστεί, να φωνάξει, να μιλήσει για τον εαυτό του, ενώ από την άλλη τα τέρατα που απολάμβαναν τόσα χρόνια ασυλίας, εξακολουθούν να προστατεύονται με ανωνυμία και κλειστά μικρόφωνα.

Υπάρχει μια χτυπητή αντίθεση σε σχέση με τον εκκωφαντικό ορυμαγδό άλλων πολύκροτων –ομοειδών και μη– υποθέσεων που «συγκλονίζουν» αυτήν την περίοδο. Σε αντίθεση με το ανθρωποφαγικό τσίρκο που επιφυλάσσουν τα μίντια και τα κοινωνικά δίκτυα, ο Γιάννης αξίζει μια αγκαλιά από τη χανιώτικη κοινωνία, έτσι ώστε να σπάσει αυτή η εξοργιστική ανωνυμία των τεράτων που τον καταδυνάστευαν μια ολόκληρη ζωή. Διότι η ανωνυμία και το σκοτάδι γύρω από αυτούς επιβάλλεται ακόμη και τώρα από το πλέγμα εξουσίας που τους ανέδειξε σε κείνο το βάθρο που στέκονταν ως ευυπόληπτοι θεματοφύλακες της κίβδηλης ηθικής του.

Υπάρχει, όμως, και μια χτυπητή συνάφεια με την έτερη κτηνωδία που αποκαλύφθηκε το προηγούμενο διάστημα στην πόλη μας. Όπως και στην υπόθεση του κολαστηρίου οίκου ευγηρίας, της Αγίας Σκέπης, η με το στανιό κάλυψή της από τα τοπικά ΜΜΕ επιτάσσεται από το ίδιο πλέγμα εξουσίας, το οποίο εξασφάλιζε την απρόσκοπτη δράση της εταιρίας δολοφόνων και βασανιστών. Και στις δύο αυτές υποθέσεις αδιανόητης βαρβαρότητας που μας έχουν στιγματίσει ως τοπική κοινωνία, διαπλεκόμενοι παράγοντες της Εκκλησίας, της Δεξιάς και της οικονομικής ελίτ της πόλης, λυσσωδώς αγωνίζονται για να κρατήσουν τα στόματα κλειστά και τις πένες άσφαιρες, μέσω των θεσμών που παραδοσιακά ελέγχουν: δικαιοσύνη, αστυνομία, ΜΜΕ, υπηρεσίες του δήμου και της περιφέρειας.

Καλούμε την τοπική κοινωνία να αγκαλιάσει το Γιάννη και τους λιγοστούς ανθρώπους που στέκονται ειλικρινώς πλάι του, για να μη νιώθει και νιώθουν άλλο μόνοι απέναντι στο Κτήνος που συγκαλύπτει τα κτήνη. Να σπάσει την ομερτά που έχει μαφιόζικα επιβληθεί σε αυτόν τον τόπο από τα χυδαία συμφέροντα των «ευυπόληπτων παραγόντων», για να αναδειχθούν και να τιμωρηθούν τα νοσηρά εγκλήματα εις βάρος του.

Συμπαράσταση στον Γιάννη.
Δικαιοσύνη για όσους ανθρώπους τους στερήσαν τη χαρά της ζωής, κάνοντας τη φρίκη καθημερινότητα.